Чатыры гады таму ў Крычаве знік ліцэй абласнога ўзроўню

З нагоды навучальнага году варта прыгадаць сумную падзею, а менавіта ціхае і незаўважна знікненне некалі слаўнай і моцнай адукацыйнай установы Крычава – “Магілёўскага абласнога ліцэя № 4”. Прычым шыльда “Добро пожаловать” на ўваходных дзвярах у галоўны будынак вісіць дагэтуль.

Месціўся абласны ліцэй па вуліцы Савецкай, 102 і ўключаў у сябе двухпавярховы вучэбны корпус, а таксама пяціпавярховы інтэрнат для іншагародніх навучэнцаў. З’явілася навучальная ўстанова ў 1996 годзе, хоць навучальны комплекс быў пабудаваны яшчэ ў 1970-м годзе. Аднак да гэтага часу тут размяшчалася мясцовая ПТВ-112 (прафесіянальна-тэхнічная вучэльня), пра што нагадвае аўтадром – асобна агароджаная тэрыторыя ад вучэбнага корпуса. Якраз з моманту заснавання да першай паловы 2000-х гг. з’яўляецца часам росвіту навучальнай установы, калі самыя моцныя навучэнцы наведвалі менавіта абласны ліцэй Крычава. Вучні ліцэя паказывалі вельмі высокія вынікі па розных дысцыплінах. Высокі ўзровень ведаў вучняў быў з-за таго, што школьнікі паступалі ў ліцэй на конкурснай аснове, пагэтаму вучыліся ў ёй тыя, хто лепш здаваў уступныя іспыты. Больш за тое, вучні прыязджалі з розных раёнаў і школ, што стварала сярод жадаючых паступіць у ліцэй сур’ёзную канкурэнцыю і адпаведна натуральным чынам стваралася высокая планка ведаў.

Абласны ліцэй Крычава быў самай моцнай установай у горадзе па падбору настаўніцкіх кадраў і вынікаў, якія паказвалі вучні на алімпіядах і конкурсах. 

З цягам часу ўзровень вучняў стаў падаць, а ліцэй перастаў быць непераможным канкурэнтам у навучальным працэсе, скарацілася фінансаванне. Пэўныя вынікі ўстанова паказвала і ў другой палове 2000-х, аднак у гэтыя часы ёй практычна не саступала тагачасная Гімназія №6. Апошнія ж гады абласны ліцэй  знаходзіўся ў закаце сваёй слаўнай гісторыі.

Важна заўважыць, што практычна заўсёды дырэктарам абласнога ліцэя Крычава быў Міхайлаў Міхаіл Мікалаевіч. Ён характарызаваўся з боку супрацоўнікаў навучальнай установы часта з негатыўнага боку і быў перадусім чыноўнікам, які не цураўся хабару, не надта заахвочваў іншадумства, нязгодных са сваім стылем кіравання імкнуўся выціснуць з установы. Відавочна, што менавіта яму варта адрасаваць шэраг пытанняў, якія тычацца зніжэння ўзроўню ліцэя і ўрэшце яго поўнай ліквідацыі. Апошнія гады некалі славуты ліцэй з’яўляўся ўжо бясслаўнай установай з кучай праблем, якую было прасцей зачыніць чымся ўкласці шмат намаганняў у яе адраджэнне.  

Пытанне пра канчатковае закрыццё ліцэя ў Крычаве вырашалася на ўзроўні абласнога аддзела адукацыі пры некаторым удзеле мясцовага крычаўскага чынавенства. Урэшце рэшт у 2018 годзе было прынята рашэнне аб ліквідацыі навучальнай установы, пагэтаму навучальны год 2018/2019 стаў апошнім. Апошні дзень працы ліцэя прыпаў на 31 ліпеня 2019 года.

Цяпер ганак былога ліцэя выглядае недагледжаным, якія патрабуе капітальнага рамонту, як і некаторыя элементы прылеглай тэрыторыі. Інтэрнат ліцэя на сёння закансерваваны, а ў сталовай вучэбнага корпуса адкрыты швейны цэх. Што чакае ў далейшым комплекс будынкаў былога ліцэя незразумела, аднак відавочна што знікненне перадавой навучальнай установы – гэта ўдар па адукацыі ў Крычаве.  

Фота mogilev media

Вярхоўны суд ліквідаваў Партыю БНФ

Вярхоўны суд Беларусі задаволіў іск Міністэрства юстыцыі і ліквідаваў апазіцыйную Партыю БНФ – паведамілі Sputnik у Мінюсце.

Сёлета ліквідаваны партыі «Зялёных», «Беларуская сацыял-дэмакратычная партыя «Грамада», Рэспубліканская партыя, Сацыял-дэмакратычная партыя Народнай згоды.

Партыя БНФ – адна з найстарэйшых апазіцыйных партый у Беларусі. Яна была заснавана ў 1993 годзе Зянонам Пазняком. З верасня 2017 да красавіка 2022 года кіраваў Партыяй БНФ Рыгор Кастусёў, якога вярхоўны суд прызнаў вінаватым ў «змове з мэтай захопу дзяржаўнай улады неканстытуцыйным шляхам» і даў яму 10 гадоў калоніі.

“За Беларусь” развалюсь! – Крычаўгрузаўта знік, “патрыятычны” лозунг застаўся

Прайшло тры гады, як афіцыйна ліквідавалі транспартнае прадпрыемства “Крычаўгрузаўта”. 

Эканамічны суд Магілеўскай вобласці ад 29 студзеня 2019 года прызнаў банкрутам адкрытае акцыянернае таварыства “Крычаўгрузаўта” і прыняў рашэнне аб ліквідацыі прадпрыемства, што і адбылося на працягу першай паловы 2020 года. Адзначым, што прадпрыемства з’явілася ў 1959 годзе і на працягу сваёй гісторыі ў шэсць дзясяткаў год  называлася па-рознаму, але нязменна выконвала функцыі грузаперавозак, рамонта аўтамабіляў і грузавога аўтамабільнага парка. 

Яскравым сімвалам прадпрыемства з’яўляўся тэхнапомнік – ЗІЛ-164. Гэта грузавая машына доўгі час працавала на прадпрыемстве, а пасля спісання была ўсталявана на невысокім пастаменце ў галоўнага ўезда на яго тэрыторыю. Разам са знікненнем аўтатранспартнага прапрыемства ліквідавалі і тэхнічны помнік, пра што раней пісалі mogilev.media. 

Што цікава, то некалі на сцяне адміністрацыйнага будынку транспартнага прадпрыемства быў намаляваны чырвонай і зялёнай фарбай вялікі надпіс “ЗА БЕЛАРУСЬ”. Хоць “Крычаўгрузаўтра” ужо няма, але гэты лозунг застаўся дагэтуль. 

Прычым на гэтыя падзеі наклалася крымінальная справа былога кіраўніка аўтатранпартнага прадпрыемства і дэпутата Крычаўскага райсавета 27-га склікання Уладзіміра Ільянкова, які абвінавачваўся ў выманьванні крэдытаў ў буйных памерах. Тэрмін яму прысудзілі ўмоўна (1,5 гады) і перавялі на пасаду галоўным інжынерам СПК “Маляцічы”. “Высокакваліфікаваны” кадр Ільянкоў фактычна разваліў прадпрыемства і выйшаў сухім з вады, змяніўшы працоўнае месца.

Фота mogilev media і з адкрытых крыніц

26 ліпеня ў гісторыі. Акупацыя Магілёва. З’езд «Бацькаўшчыны». Нарадзіліся эсперанта, выдавец М. Кухта, мовазнавец Зм. Саўка.

1875 год. Нарадзіўся Марцін Кухта (1875-1956).

Друкар, выдавец кніг на беларускай, рускай, польскай і літоўскай мовах.

У 1904 годзе адкрыў у Вільні першую літоўскую друкарню, у 1906 заснаваў друкарню з правам друкавання на еўрапейскіх мовах. 

23 лістапада 1906 года надрукаваў першы нумар газеты «Наша ніва». Часта друкаваў яе ў крэдыт, як прыяцель і сімпатык беларускай справы.

Друкаваў творы Ф. Багушэвіча, М. Багдановіча, Якуба Коласа, Цёткі, К. Буйло і іншых. У сваім апошнім вершы М. Багдановіч напісаў: “…Я не самотны, я кніжку маю / З друкарні пана Марціна Кухты”.

1887 год. У Варшаве была надрукавана брашура ўраджэнца Беластока акуліста Людзвіга Заменгофа (1859-1917) пад псеўданімам Эсперанта “Міжнародная мова”.

Упершыню ў свеце жыхары Зямлі даведаліся пра штучную мову “эсперанта” (“надзея”). У якасці прыкладаў у кнізе былі прыведзены тэксты на эсперанта: малітва Ойча наш, урывак з Бібліі, прыклад ліста, арыгінальныя вершы Заменгофа, пераклад верша Г. Гейнэ.

Зараз на эсперанта размаўляюць у свеце каля 2 мільёнаў чалавек.

У Беларусі валодаюць гэтай мовай лічаныя спецыялісты.

1895 год. У сям’і выхадцаў з Беларусі нарадзіўся Янкель Адлер (1895-1949).

Мастак, графік і дызайнер, паэт. Працаваў ў Сербіі, Германіі, Польшчы, Вялікабрытаніі. Нацыстамі яго творчасць аднесена да «Дэгенератыўнага мастацтва».

Вучыўся мастацтву гравёра, працаваў гравёрам ў Бялградзе. У Германіі вучыўся ў «Школе прыкладных мастацтваў», жыў у Лодзі, стаў адным з заснавальнікаў і вядучых жывапісцаў авангарднай групы мастакоў «Малады ідыш», пачаў публікаваць свае вершы.

У 1920 годзе адправіўся ў Германію, дзе быў членам розных колаў мастакоў, членам Рэйнскага мадэрну. Выкладаў у Дзюсельдорфскай акадэміі мастацтваў.

У 1937 годзе стаў адным з мастакоў, чые працы былі выстаўлены ў Мюнхене на выставе «Дэгенератыўнага мастацтва». У тым жа годзе адбылася яго сустрэча з Пікасо. З таго часу стыль малявання Адлер стаў больш манументальным і насычаным колерамі.

У 1940 годзе ўступіў валанцёрам у польскую армію ў Францыі, у яе складзе быў эвакуіраваны ў Шатландыю, пазней дэмабілізаваны па хваробе.

Памёр 25 красавіка 1949 года ў Вялікабрытаніі. 

1896 год. Нарадзіўся Уладзімір Варава (1896-1929).

Беларускі пісьменнік і журналіст.

У 1920 годзе працаваў у Жухавіцкім валасным рэўкаме, пасля – у Народным камісарыяце земляробства БССР. Адначасова вучыўся ў Мінскім політэхнікуме. 

З 1921 года – у Заходняй Беларусі, удзельнічаў у беларускім нацыянальным руху, друкаваўся ў заходнебеларускай перыёдыцы. Арыштоўваўся польскімі ўладамі. 

У 1925 годзе рэдагаваў газету «Жыццё беларуса». Неўзабаве нелегальна перайшоў у БССР. Працаваў намеснікам рэдактара слуцкай акруговай газеты «Вясковы будаўнік». З 1926 года – у Мінскім акруговым зямельным аддзеле. Уваходзіў у аб’яднанне Літаратурна-мастацкая камуна, удзельнічаў у выданні яе часопіса «Росквіт».

Пісаў апавяданні, артыкулы, фельетоны.

Памёр 4 мая 1929 года.

1901 год. Нарадзіўся Дзмітрый Смірноў (1901-1975).

Генерал-лейтэнант, Герой Савецкага Саюза, ганаровы грамадзянін Магілёва (1970).

Скончыў Уладзікаўказскую пяхотную школу, Ваенную акадэмію імя М. Фрунзэ. Перад вайной служыў намеснікам начальніка штаба Забайкальскай ваеннай акругі, у аддзеле Генеральнага штаба РСЧА, у Манголіі і ў Харбіне.

Падчас вайны пайшоў шлях ад намкамбрыга да камандзіра корпуса.

Прымаў удзел у Курскай бітве, у вызваленні левабярэжнай Украіны, Беларусі.

У якасці камандзіра 121-га стралковага корпуса 50-й арміі прарываў абарону суперніка каля Чавус, фарсіраваў Проню, вызваляў Магілёў, Быхаў, Шклоў.

Памёр 17 сакавіка 1975 г. у Маскве.

1931 год. Памёр Міхал Пятроўскі (1889-1931).

Беларускі хрысціянскі дэмакрат, каталіцкі святар.

Прыхільнік беларусізацыі касцёла ў Беларусі, беларускага характару школьніцтва, культурнай і грамадскай дзейнасці. Прамаўляў казанні на беларускай мове.

Пасвячоны ў святары ў 1912 годзе, служыў у Даўгінаве, Шаркаўшчыне, Вільні, Барунах.

З’яўляўся аўтарам пастановы з’езду каталіцкага духавенства Дзісенскага павета, прынятай 6 жніўня 1918 года ў мястэчку Германавічы, у якой выказвалася патрэба ўжывання беларускай мовы ў касцёле ды беларускага характару школьніцтва, культурнай і грамадскай дзейнасці.

У 1922 годзе падчас працы пробашчам у Барунах быў арыштаваны польскімі ўладамі.

Памёр 26 ліпеня 1931 года.

Удзельнікі беларускага гуртка ў Рыма-каталіцкай духоўнай акадэміі ў Пецярбургу, 1917 год. Злева направа: М. Пятроўскі, А. Матвейчык, А. Цікота, А. Неманцэвіч, К. Лупіновіч, А. Станкевіч.

1936 год. Скасавана Магілёўская акруга.

Дзейнічала з 17 ліпеня 1924 года.

Да пачатку 1938 года ўсе раёны БССР падпарадкоўваліся непасрэдна рэспубліканскім органам.

15 студзеня 1938 года створана Магілёўская вобласць.

1941 год. Прынята рашэнне аб вывадзе савецкіх войск з Магілёва.

Скончылася 23-дзённая гераічная абарона Магілёва. Магілёў акупаваны фашысцка-нямецкімі захопнікамі.

Рашэнне аб вывадзе войск з Магілёва было прынята на нарадзе камандзіраў часцей у штабе 61-га стралковага корпуса генерала Ф. Бакуніна ў в. Сухары пад Магілёвам. Акрамя Бакуніна, рашэнне прымалі камандзіры 20-мехкорпуса М. Ведзянееў, 110 дывізіі В. Хлябцоў, 210-й матарызаванай брыгады Пархоменка і 26-й танкавай брыгады Абухоў. Пастаўлена задача выводзіць астатнія сілы з акружэння Магілёва трыма маршрутамі на Мсціслаў-Рослаў.

Да 61-га корпуса далучыліся рэшткі 1 мехдывізіі, 161 стралковай і іншыя часткі 20-й арміі, якія выйшлі з катла пад Оршай. 172 стралковая дывізія Раманава прарывалася самастойна праз лес каля в. Цішоўка.

27 ліпеня камандаванне Заходняга фронту асудзіла дзеянні Ф. Бакуніна, яго абвінавацілі ў тым, што самавольна пакінуў Магілёў.

Аднак выйсці з акружэння 61-іу стралковаму корпусу не ўдалося, практычна поўнасцю была знішчана 110-я стралковая дывізія, поўнасцю разгромлена і 172-я стралковая дывізія.

Вызвалены Магілёў 28 чэрвеня 1944 года. Перад вайной у абласным цэнтры больш за 100 000 жыхароў, 28 жніўня 1941 года, па даным нямецкай адміністрацыі засталося 45 200. На 1 ліпеня 1944 г. у горадзе засталося 10 100 жыхароў. Гітлераўцы стварылі 5 лагераў смерці, уключаючы Грабянёўскі, Лупалаўскі, 341-ы перасыльны, гета на Дубравенцы.

У Магілёве і раёне загінула больш за 70 000 чалавек, каля 30 000 вывезена на працу ў Нямеччыну.

1953 год. Нарадзілася Галіна Крываблоцкая.

Беларуская мастачка. Вучаніца мастака-магілёўца П. Масленікава.

Скончыла Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут.

Працавала на Барысаўскім камбінаце прыкладнога мастацтва, у Беларускім каледжы мастацтваў.

Працуе ў галіне дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. Удзельніца мастацкіх выставак.

Яе творы знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, Літаратурным музеі Янкі Купалы, Музеі беларускай культуры ў Гайнаўцы, Палацы культуры г. Бярдзічаў (Украіна), у прыватных зборах у ЗША, Індыі, Германіі і іншых краін свету.

1965 год. Нарадзіўся Зміцер Саўка (1965-2016).

Беларускі мовазнавец. Скончыў БДУ. Браў удзел у моладзевым грамадскім аб’яднанні «Беларуская Майстроўня» (1979-1984).

Выкладаў у Мінскім педагагічным інстытуце замежных моў, працаваў на “Белсат”.

Па запрашэнні Вітаўта Кіпеля вучыўся ў ЗША, занатоўваў успаміны амерыканскіх беларусаў. Аўтар і суаўтар прац «Беларускія слоўнікі й энцыкляпэдыі. Бібліяграфія», «Беларуская цывілізацыя ў Амэрыцы», «Беларускі клясычны правапіс». 

Адзін з яго дзядоў паходзіў са Свіслачы Асіповіцкага раёна

Памёр 9 красавіка 2016 года.

1977 год. Нарадзіўся Аляксандр Сыман.

Беларускі біятланіст.

Трохразовы чэмпіён Універсіяды, двухразовы чэмпіён Еўропы, двухразовы чэмпіён свету па летнім біятлоне. Удзельнік Алімпійскіх гульняў 2002, 2006 і 2010 гадоў.

Завяршыў кар’еру вясной 2011 года.

1981 год. Нарадзілася Аксана Чарнякевіч (у дзявоцтве – Бязлепкіна).

Беларуская пісьменніца, літаратуразнаўца, крытык. Кандыдат філалагічных навук.

Скончыла філалагічны факультэт БДУ.

Кірункі навуковай дзейнасці: беларуская літаратура ХІХ-ХХ стагоддзяў, параўнальнае літаратуразнаўства. Даследчыца і аўтар беларускага дэтэктыва. Выкладае беларускую літаратуру на факультэце журналістыкі БДУ.

Лаўрэат прэміі «Залатая літара-2003» за манаграфію «Разам і паасобку: Таварыства „Тутэйшыя“».

1997 год. У Мінску адбыўся 2-гі з’езд беларусаў свету.

Працаваў 26-27 ліпеня (I з’езд праходзіў 8-10 ліпеня 1993). Арганізаваны Згуртаваннем беларусаў свету «Бацькаўшчына».

Апошні VII з’езд беларусаў свету прайшоў 15-16 ліпеня 2017 года. У ім прынялі ўдзел беларусы з 21 краіны. Да працы з’езда далучыліся кіраўнікі дзяржаўных структур Беларусі, у тым ліку міністр замежных справаў У. Макей, прадстаўнікі Міністэрства культуры і Міністэрства інфармацыі.

У чэрвені 2021 года павінен быў прайсці VIII з’езд, але праз распаўсюджванне COVID-19 у Беларусі ён быў перанесены.

24 верасня 2021 года Вярхоўны суд ліквідаваў Згуртаванне беларусаў свету «Бацькаўшчына».

На загалоўным фота: Янкель Адлер. Гандляр рыбай

8 ліпеня ў гісторыі. Шлях у Індыю. Палтаўская бітва. Паланенне Дз Карбышава. Нарадзілася спявачка Дз. Арбеніна.

1497 год. Васка да Гама адплыў з Лісабона на чале марской экспедыцыі да берагоў Індыі.

Ён павёў флот з чатырох караблёў з экіпажам у 170 чалавек. Назад вярнуліся толькі 55 матросаў і два караблі.

Партугальцы сталі першымі вядомымі еўрапейцамі, якія 20 мая 1498 года дасягнулі Калікута. Марскі шлях у Індыю быў вынайдзены.

Назад Васка да Гама вярнуўся 29 жніўня 1499 года.

1709 год. Адбылася Палтаўская бітва.

Найбуйнейшая бітва Паўночнай вайны (1700-1721) паміж рускімі войскамі пад камандаваннем Пятра I і шведскай арміяй Карла XII. 

Адбылася за 6 вёрст ад Палтавы. Перамога рускай арміі прывяла да пералому ў вайне на карысць Расіі і спыніла панаванне Швецыі ў Еўропе.

Да таго моманту, калі армія Карла падышла да Палтавы, ён страціў да траціны арміі, яго тылы былі атакаваны лёгкай конніцай Пятра – казакамі і калмыкамі, перад самай бітвай Карл ХІІ быў паранены. Бітва Карлам была прайграна і ён бег у Асманскую імперыю.

У бітве пад Палтавай шведы страцілі звыш 9 000 забітымі і 19 000 палоннымі. Страты рускіх – 1 345 чалавек.

Да гэтага, 9 кастрычніка 1708 года, адбылася першая пераможная бітва рускіх войск над шведамі, пры Лясной, пад Прапойскам (Слаўгарад) – “Маці Палтаўскай бітвы”.

1861 год. Нарадзілася Магдалена Радзівіл (Завіша, 1861-1945).

Арыстакратка, дзеяч беларускага культурнага руху, мецэнатка, падарожніца.

Фінансавала выдавецтва «Загляне сонца і ў наша аконца», Беларускае выдавецкае таварыства, газету «Беларус», адкрывала беларускамоўныя школы.

Памерла 6 студзеня 1945 года ў Швейцарыі.

У ліпені 2017 года яе прах быў вернуты ў Мінск і перададзены касцёлу Св. Сымона і Алены, 17 лютага 2018 года перапахаваны ў касцёле Найсвяцейшай Тройцы на Залатой Горцы ў Мінску.

1910 год. Асобнай кнігай у Пецярбургу выходзіць паэма Янкі Купалы «Адвечная песня».

Першая яго драматычная паэма.

Напісаная пад уплывам народна-песеннай сімволікі і кніжных крыніц. Складаецца з 12 часткаў-праяваў, кожная з якіх распачынаецца і заканчваецца аўтарскай рэмаркай.

Змест паэмы – аналіз жыццёвага лёсу Мужыка, які выступае як галоўны герой паэмы, трагізму яго існавання ў тагачасным грамадстве.

Паэма – твор высокага трагедыйнага гучання. Напісаная песенна-народным складам верша.

1929 год. Нарадзіўся Канстанцін Ціхановіч.

Беларускі графік.

Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Працаваў мастацкім рэдактарам часопіса «Беларусь». Ілюстраваў творы беларускіх і замежных аўтараў у беларускім пэрыядычным друку. 

Выканаў многія станковыя кампазыцыі, у тым ліку «Дом I з’езда РСДРП», «Ад’езд Я. Коласа ў семінарыю», трыпціхі «Памяць», «Хатынь».

Аўтар мемарыяльных медалёў, значкоў, экслібрысаў, дыяфільма «Францыск Скарына».

1941 год. Пад Магілёвам патрапіў у фашысцкі палон генерал Дз. Карбышаў (1880-1945).

Фартыфікатар, найбуйнейшы ваенны інжынер, генерал царскай і генерал-лейтэнант Чырвонай Арміі, доктар ваенных навук, прафесар Акадэміі Генштаба.

Патрапіў у палон параненым пад Магілёвам, каля в. Дабрэйка Шклоўскага раёна. Закатаваны 18 лютага 1945 года ў канцлагеры Маўтхаўзен.

1949 год. Нарадзіўся Уладзіслаў Завальнюк.

Каталіцкі святар, беларускі рэлігійны і культурны дзеяч.

Гісторык, выдавец, перакладчык і публіцыст. Магістр тэалогіі, кандыдат гістарычных навук.

Быў членам Рады ТБМ. Змагар за вяртанне беларускіх каталіцкіх святынь у Мінску, паслядоўна праводзіў беларусізацыю каталіцкай царквы ў Беларусі.

1967 год. Магілёўская вобласць узнагароджана ордэнам У Леніна.

Узнагароджана Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР за актыўны супраціў насельніцтва ў Вялікай Айчыннай вайне і дасягненні ў пасляваеннай працы народнагаспадарчага комплекса.

Узнагарода ўручана П. Машэравам ў лістападзе 1967 года.

Арка ў Магілёве з ордэнамі Айчыннай вайны і Леніна.

1974 год. Нарадзіўся Андрэй Мезін.

Беларускі хакеіст.  Заслужаны майстар спорту Беларусі.

Удзельнік Алімпійскіх гульняў у Нагана і Солт-Лейк-Сіці, 11 чэмпіянатаў свету (1998-2009).

Лепшы брамнік Лігі Антарыа (1995) і Каланіяльнай Лігі (1996). Чэмпіён CoHL (1996) і IHL (1997). Срэбны прызёр чэмпіянату Германіі (1999). Лепшы хакеіст Беларусі (1998, 1999, 2005, 2006).

1974 год. У Валожыне нарадзілася Дзіяна Арбеніна.

Беларуская і расійская спявачка, паэт, музыка, мастачка.  Заслужаная артыстка Чачэнскай Рэспублікі.

Сустваральніца групы “Начныя снайперы”. Аўтар больш за 250 песень, больш за 150 вершаў.

З 2014 года мае статус “амбасадара Сусветнага фонду дзікай прыроды у Расіі”, удзельнічала ў творчым дабрачынным праекце “Пакаленне”, адукацыйным праекце “Татальная дыктоўка”.

Асудзіла ўварванне Расіі ва Украіну, неаднаразова выказвалася супраць вайны, з-за чаго ў некалькіх гарадах Расіі былі адменены канцэрты пасля даносаў. У красавіку 2022 года выйшла яе антываенная песня „Не маўчы”.

1993 год. У Мінску, у будынку Тэатра оперы і балета, распачаў працу I з’езд беларусаў свету (8-10 ліпеня).

Арганізаваны Згуртаваннем беларусаў свету «Бацькаўшчына».

Мэта – аб’яднанне беларусаў свету і арганізацыйнае афармленне сусветнай беларускай супольнасці на карысць нацыянальнага адраджэння і будаўніцтва самастойнай беларускай дзяржавы. 

Прысутнічала 996 дэлегатаў ад беларускіх арганізацый з Беларусі і беларускіх суполак 22 краін замежжа. На з’ездзе прынята Дэкларацыю аб прынцыпах дзяржаўнага будаўніцтва Беларусі, шматлікія дакументы. Прэзідэнтам Згуртавання беларусаў свету «Бацькаўшчына» быў абраны Радзім Гарэцкі, старшынёй Рады Ганна Сурмач.

24 верасня 2021 года Вярхоўны суд ліквідаваў Згуртаванне беларусаў свету «Бацькаўшчына».

2008 год. Тэлеканал польскага тэлебачання з трансляцыямі на беларускай і рускай мовах “БЕЛСАТ” пачаў вяшчанне са спадарожніка Sirius.

27 ліпеня 2021 года інфармацыйныя рэсурсы “Белсата” прызнаны ў Беларусі “экстрэмісцкімі”, распаўсюджанне інфармацыі з іх цягне адміністрацыйную адказнасць.

3 лістапада 2021 года прызнаны “экстрэмісцкімі” і інтэрнэт-рэсурсы рэсурсы “Белсата”.

На Краснапольшчыне знайшлі два боепрыпасы часоў вайны

У раёне аграгарадка Халмы былі знойдзены снарад і граната часоў Другой сусветнай вайны. Дзякуючы пільнасці мясцовых жыхароў боепрыпасы былі выяўлены і знішчаны на месцы групай размініравання – паведамляе краспапольская раённая газета “Чырвоны Сцяг”. 

Адзначым, што абодва боепрыпасы былі цэлыя і маглі здэтанаваць, калі б іх своечасова не ліквідавалі. 

Фота: “Чырвоны Сцяг”

Пад Крычавам ратавальнікі выявілі снарад часоў вайны

Снарад часоў Другой сусветнай вайны быў знойдзены паблізу вёскі Сакольнічы Крычаўскага раёна. Вайскоўцы яго ліквідавалі. 

Супрацоўнікі міліцыі адразу ачапілі месца знаходкі. Спачатку сюды прыбыў прадстаўнік крычаўскага ваеннага камісарыята, які вызначыў тып і калібр снарада – 125 мм.

Пасля была выклікана вайсковая группа 188-й гвардзейскай інжынернай брыгады для размініравання небяспечнай знаходкі. Па прыбыцці дадзеная група праверыла мясцовасць у радыусе 50 метраў ад месца выяўлення снарада на глыбіню 30 сантыметраў з дапамогай мінашукальніка і шчупаў на наяўнасць іншых выбухованебяспечных прадметаў. На шчасце, дадаткова выяўлена нічога не было. Сам снарад быў вывезены вайсковай групай на падрыўную пляцоўку і знішчаны – паведамляе раённая газета “Крычаўскае жыццё”. 

Фота ілюстратыўнае

Ліквідуецца “Кнігазбор” – буйнейшы выдавец беларускай літаратуры

Інфармацыю пра пачатак працэсу ліквідацыі ПУП “Кнігазбор” размясціў на сваёй старонцы ў Фэйсбук выдавец Генадзь Вінярскі.

– Вось і скончылася мая эпапея выдаўца. – напісаў ён у ФБ – 27 гадоў працы, каля 3 тысяч найменняў кніг, сустрэчы з аўтарамі, прэзентацыі, выставы… Сёння здаў у Міністэрства інфармацыі Пасведчанне выдаўца.

У хуткім часе пачнем працэс ліквідацыі ПУП “Кнігазбор”.

Наша даведка.

«Беларускі кнігазбор» — кніжны праект класікі беларускай літаратуры і літаратуры пра Беларусь ад старажытнасці да нашых дзён. Заснаваны Міжнародным Фондам «Беларускі кнігазбор» ў 1995 годзе. Асноўная дзейнасць — падрыхтоўка кніг праекта. 

Ідэя была распрацавана беларускім пісьменнікам і літаратуразнаўцам Кастусём Цвіркам. Сярод заснавальнікаў Фонда былі: Н. Гілевіч, Р. Барадулін, С. Шушкевіч, Р. Гарэцкі, В. ЗуёнакГ. Бураўкін, А. Клышка, К. Цвірка, Г. Вінярскі, В. КіпельА. Баршчэўскі  і іншыя.

Распачыналі дзейнасць тры чалавекі — К. Цвірка (прэзідэнт), Г. Вінярскі (выканаўчы дырэктар) і Марына Адамовіч.

Першай надрукаванай кнігай стала «Ян Чачот. Выбраныя творы» (1996). Першыя тамы Фонд выдаваў пры частковай дзяржсубсідыі, пазней – за ўласныя сродкі і пры дапамозе спонсараў. Наклады першых тамоў былі ад 4 000 да 10 000 («Філаматы і Філарэты»).

У  2006 годзе змянялася назва з МФ «Беларускі кнігазбор» на МГА «Беларускі кнігазбор» і на МГА «Белкнігазбор». Пад канец 2018 года Аб’яднанне спыніла сваю дзейнасць, але каардынаванне працы па збору і апрацоўцы матэрыялаў, па падрыхтоўцы да друку кніг праекта «Беларускі кнігазбор» працягвала ПУП «Кнігазбор» выдаўца Г. Вінярскага. 

Пад Шкловам закапаюць самавольную сажалку, за якую некалькі гадоў змагаюцца мясцовыя жыхары

Жыхары вёскі Вялікая Камароўка, што знаходзіцца ў Шклоўскім раёне, не змаглі адстаяць сваю сажалку.

Штучны вадаём быў злучаны з бліжэйшай рачулкай для зарыблення, аднак размешчаны ён – на сельскагаспадарчых землях філіяла РУП “Магілёўаблгаз” СП “Газавік-Сіпакава”. 

На нядаўна праведзеным сельскім сходзе жыхароў вёскі  Вялікая Камароўка з прадстаўнікамі ўлады было прынята рашэнне аб ліквідацыі самавольна выкапанай сажалкі – піша раённая газета “Ударны фронт”.

Яшчэ ў 2021 годзе дзеянні сялян былі прызнаныя незаконнымі, спецыялістамі райінспекцыі Мінпрыроды вынесена папярэджанне. Тады працы былі спыненыя. Але ў 2022 годзе, нягледзячы на забарону, мясцовыя жыхары працы аднавілі. Са сваімі просьбамі захаваць сажалку мясцовыя жыхары дагрукаліся да старшыні Магілёўскага аблвыканкама, але і на прыёме ў губернатара ім было адмоўлена ў захаванні вадаёма.

На сельскім сходзе сяльчанам было даведзена, што ў 2023 годзе “Белводгас” завершыць работы па праектаванні аб’екта “Асушэнне высокаўрадлівых зямель у суседняй вёсцы Літоўск, на землях СП “Газавік-Сіпакава”. Праектам прадугледжваецца будаўніцтва магістральнага меліяратыўнага канала, які будзе праходзіць праз самавольную сажалку.

Акрамя таго, сяльчанам паведамілі, што іх самавольныя дзеянні па ўзвядзенні сажалкі на чужым зямельным участку з’яўляюцца парушэннем зямельнага і прыродаахоўнага заканадаўства і, паколькі, яны незаконныя, то прыводзяць да адміністрацыйнай адказнасці. Штрафаў, аднак, не вынесена, але жыхарам давядзецца аднавіць ранейшы выгляд самавольна занятага ўчастка прадпрыемства СП «Газавік-Сіпакава» і ліквідаваць сажалку.

Фота ілюстрацыйнае.

Ліквідуюць яшчэ адно грамадскае аб’яднанне – таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры

10 студзеня ў Вярхоўным судзе Беларусі пройдзе суд аб ліквідацыі Беларускага добраахвотнага таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры. Пазоў на разбіральніцтва падало Міністэрства юстыцыі, працэс будзе весці суддзя Кацярына Якутовіч.

Беларускае добраахвотнае таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры было створана 19 чэрвеня 1965 году пастановай Цэнтральнага камітэта камуністычнай партыі Беларусі і Савета Міністраў БССР. 

Першы ўстаноўчы з’езд адбыўся ў снежні 1966 года, які прыняў Статут Таварыства і абраў огран кіравання. Кіраўнікамі таварыства ў розныя гады працавалі: І. Клімаў (1966-1977), Н. Сняжкова (1977-1986), Н. Мазай (1986-1995), М. Дзямчук (1995-1997), С. Марцалеў (1997-2007). 

З 2007 года старшынёй арганізацыі з’яўляецца гісторык-этнолаг і культуролаг Антон Астаповіч – ураджэнец Асіповіч. Сярод тых, хто працаваў у якасці намесніка старшыні быў ураджэнец Мсціслава доктар гістарычных навук Міхась Ткачоў.

Таварыства спачатку дзейнічала як дзяржаўна-грамадская інспекцыя па ахове гісторыка-культурнай спадчыны і фонд, які фінансаваў рэстаўрацыю шматлікіх помнікаў, у тым ліку Сафійскага сабора ў Полацку, кальвінісцкіх сакральных будынкаў у Заслаўі і Смаргоні.

У далейшым таварыства стала поўнасцю незалежным ад дзяржавы аб’яднаннем. Яно, у прыватнасці, змагалася супраць зносу розных гістарычных аб’ектаў і выказвала прапановы па іх уключэнні ў спіс культурных каштоўнасцей. 

Антон Астаповіч