Падмікольскі парк у Магілёве – якія экалагічныя праблемы былі названыя, і як іх праігнаравалі

У Магілёўскім гарвыканкаме завяршылася грамадскае абмеркаванне праблемы ўздзеяння работ па будаўніцтве дарожна-транспартнай інфраструктуры ў парку Падміколле на навакольнае асяроддзе. Апублікаваны на сайце гарвыканкама пратакол абмеркавання паказвае, што эколагі звярнулі ўвагу на шэраг асаблівасцяў развіцця гэтай паркавай зоны, якія спрыяльнымі для захавання прыроднага свету ніяк не назавеш.

Так, удзельніца абмеркавання Валерыя Яфрэмава звярнула ўвагу, што праект будаўніцтва дарожнай інфраструктуры ў парку прадугледжвае:

  • выдаленне аб’ектаў расліннага свету;
  • вырубку дрэваў.

Таксама падчас падрыхтоўкі да арганізацыі будаўнічых прац было праігнаравана тое, як гэтыя працы паўплываюць на жывёльны свет і якім будзе шумавое ўздзеянне ад дарожна-транспартнай інфраструктуры.

Пасля парушэння прыродных экасістэм

Цяпер зробім невялікае адступленне, для таго, каб пагрузіцца ў кантэкст праблемы. Справа ў тым, што ўжо шмат гадоў магілёўскія эколагі звяртаюць увагу, што арганізацыя парка ў Падміколлі ідзе парадаксальным для паркавага будаўніцтва чынам. Раней зялёная зона ў Падміколлі з’яўлялася натуральным прыродным калідорам, які ішоў фактычна праз увесь горад па беразе Дняпра, злучаючы зоны дзікай прыроды на поўнач і поўдзень ад Магілёва. Будаўніцтва ж парка, замест захавання гэтага некранутага ўчастка, арганізаванае так, каб яго цалкам перарэзаць. 

Паглядзіце, як пра гэта прама гаворыцца ў адказе прадстаўнікоў Магілёўскага гарвыканкама падчас грамадскага абмеркавання: “Сообщества почвенных беспозвоночных, мелких земноводных, сформированные после нарушения природных экосистем, являются вторичными… [вследствие чего] расчет компенсации для данной территории нецелесообразен”.

вырубают деревья

Такім чынам, атрымліваецца, што будуючы парк у Падміколлі, арганізатары спачатку самі ж парушылі прыродныя экасістэмы, а потым самі ж заяўляюць, што раз уж так атрымалася, то і жывёльны свет тут ужо другасны, і на яго можна напляваць.

Будаўніцтва парка метадам вырубкі дрэваў

Другая парадаксальная рэч падчас будаўніцтва парка ў Падміколлі – знішчэнне старых дрэў, асабліва рэдкіх парод. Звычайна парк – гэта дрэвы. У нас жа, атрымліваецца, што парк – гэта лесвіца і дарожкі.

Пра тое, што ў парку паміраюць старыя вязы, mogilev.media пісалі яшчэ два гады таму. Зараз жа праект стварэння ў Падміколлі новай дарожна-транспартнай інфраструктуры наўпрост прадугледжвае “значнае выдаленне аб’ектаў расліннага свету, у тым ліку вырубку дрэваў”.

Наўзамен старым вязам у Паміколлі стараюцца пасадзіць сотні маладых дрэўцаў, але калі яны вырастуць? І ці вырастуць? Ці не атрымаецца ў нас яшчэ адзін такі ж самы лысы парк, як той, што каля Святога возера? 

Такім чынам, пакуль што ў Магілёве галоўны парк горада, у які ўлады ўжо амаль дзесяць гадоў укідваюць каласальныя сродкі – гэта бетонныя дарожкі, вінегрэт з розных аматарскіх скульптурных кампазіцый і вулічных трэнажораў. Ну і лесвіца, якая нікуды асабліва і не вядзе, а існуе як быццам бы проста сама па сабе.

Фота: mogilev.media

“Пацерпяць жыхары бліжэйшых населеных пунктаў” – прайшло абмеркаванне новага завода па Слаўгарадскай шашы

У Магілёўскім гарвыканкаме прайшло грамадскае абмеркаванне экалагічнага ўздзеяння новай вытворчасці пад Магілёвам. Тут запланаванае будаўніцтва прадпрыемства па вырабе базальтавага ўцяпляльніка. 

Па Слаўгарадскай шашы ў Магілёўскім раёне, каля вёскі Палетнікі і пасёлка Вейна запланаваная рэканструкцыя закансерваваных памяшканняў, якія раней планаваліся пад вытворчасць электрарухавікоў для ліфтаў. Мяркуецца, што прадпрыемства “Газасілікат Магілёў” будзе ствараць тут новую імпартазамяшчальную вытворчасць – завод “Базальтум” на кітайскім абсталяванні. Завод будзе выпускаць базальтавы ўцяпляльнік.

Грамадскія слуханні новага аб’екта сабралі вялікую колькасць заўваг спецыялістаў што наконт уздзеяння новай вытворчасці на навакольнае асяроддзе. Так, удзельнік абмеркаванняў Валерыя Яфрэмава выказала наступныя заўвагі:

  • Чаму неабходна вырубаць велізарную колькасць дрэў пад новую вытворчасць? Няўжо няма іншага, незанятага ўчастка?;
  • У Беларусі ўжо быў сумны вопыт па эксплуатацыі кітайскага абсталявання. Калі ў гэтым выпадку таксама будуць парушаныя нарматывы тэхналагічных працэсаў, то пацерпяць жыхары бліжэйшых населеных пунктаў;
  • Падчас падрыхтоўкі дакументацыі пра экалагічнае ўздзеянне ініцыятар будоўлі ў вялікай колькасці выпадкаў выкарыстоўваў няпоўныя, недастатковыя альбо недакладныя дадзеныя.

Адзначым таксама, што новая вытворчасць запланаваная ў непасрэднай блізкасці ад населеных пунктаў і жылой забудовы – у 60 метрах ад вёскі Палетнікі – у водаахоўнай зоне воднага аб’екта.

Па выніках пасяджэння, матэрыялы грамадскага абмеркавання было вырашана накіраваць на дзяржаўную экалагічную экспертызу.

Фота ілюстрацыйнае

У Магілёве збіраюцца пабудаваць яшчэ аднаго хімічнага гіганта – цяпер па вырабе смол

Магілёўскі гарвыканкам абвясціў грамадскія слуханні па праекце будаўніцтва на пляцоўцы Свабоднай эканамічнай зоны новага хімічнага гіганта – завода па вырабе поліамідполіаміна-эпіхлоргідрынавых смол. Абмеркаванне стартавала 14 жніўня і будзе працягвацца да 19 верасня 2024 года.

Як вынікае з праектнай дакументацыі, ініцыятарам будаўніцтва выступае Таварыства з абмежаванай адказнасцю “Ультрахем”, зарэгістраванае ў Вяйнянскім сельсавеце. Плануецца, што завод будзе выпускаць па 20 тысяч тон поліамідполіаміна-эпіхлоргідрынавых смол у год.

Пры вытворчасці гэтых смол прадпрыемства будзе выкарыстоўваць наступную сыравіну:

  • адыпінавая кіслата;
  • дыэтылентрыямін;
  • эпіхлоргідрын;
  • саляная кіслата.

Усе гэтыя хімічныя рэчывы з’яўляюцца небяспечнымі – падкрэсліваюць спецыялісты навукова-вытворчай фірмы “Экалогія”, што падрыхтавала справаздачу аб ацэнцы ўздзеяння на навакольнае асяроддзе.

Праектным рашэннем прадугледжана арганізацыя 5 стацыянарных крыніц выкідаў адыходаў у атмасферу – 4 арганізаваных і 1 неарганізаванага. Валавыя выкіды забруджвальных рэчываў у атмасфернае паветра складуць 0,092844 т/год. Але – гэта ў выпадку, калі ўсе праектныя рашэнні будуць строга вытрыманыя.

Такім чынам, Магілёў, які і так уваходзіць у дзясятку самы забруджаных гарадоў Беларусі, будзе і надалей толькі ўмацоўваць сваё лідарства.

Фота: mogilev.media

Узровень кішачнай палачкі на магілёўскім пляжы ў 24 разы перавысіў норму

У Магілёве і Бабруйску ўводзяць новыя абмежаванні на купанне, а ў Кадзіне, Клімавічах і Леніно наадварот, адкрываюць пляжы для ўсіх ахвотных.

Магілёўскі занальны цэнтр гігіены і эпідэміялогіі расказаў аб выніках лабараторных даследаванняў проб вады з зон рэкрэацый Магілёва і Магілёўскага раёна – піша выданне Mogilev.in.

Дапушчальны індыкатар паказчыка кішачнай палачкі Е.соli складае не больш за 100 СЁЕ/100 см³. На Дняпры ў раёне гарадскога пляжу абласнога цэнтра ён перавышае норму ў 24 разы, а ў заліве ракі на Фаціна – у 6,2 разы.

На сённяшні дзень у Магілёве закрытыя тры афіцыйныя пляжы на Дняпры – гарадскі, на Фаціна і ў Палыкавічах. Аднак, купацца можна ў Пячэрскім водасховішчы (тут, дарэчы, самая чыстая вада ў горадзе) і на Святым возеры. На Святым возеры, праўда, рэкамендуецца не пускаць у ваду дзяцей.

Магілёўскі абласны цэнтр гігіены і эпідэміялогіі паведамляе, што ўсяго па вобласці было ўзята 68 проб вады на 14 жніўня 2024 года. У 17 выпадках нарматывы былі перавышаныя. У выніку цэнтр рэкамендаваў абмежаваць купанне на гарадскіх пляжах №1 і №2 у Бабруйску.

Адначасова, абласныя гігіеністы рэкамендавалі зняць абмежаванні з пляжаў:

  • каля аграгарадка Кадзіна на возеры Гусіным;
  • на рацэ Асцёр у Клімавічах;
  • на сажалцы ў пасёлку Леніно Горацкага раёна.

Поўную інтэрактыўную мапу забарон на купанне па Магілёўскай вобласці можна знайсці тут.

Фота: mogilev.media

Рэдкага і самага вялікага на планеце чорнага слізня бачылі пад Магілёвам

Шыза-чорны слізень лічыцца самым вялікім на нашай планеце. Ён сустракаецца вельмі рэдка, а нядаўна яго заўважылі пад Магілёвам.

Чытачы mogilev.media падзяліліся фотаздымкам з выявай незвычайнай жывёлы, якую яны пабачылі ў лесе пад Магілёвам. Яны паказалі, як на грыбе-сыраежцы красуецца вялізны смоўж незвычайнай шыза-чорнай афарбоўкі. Першапачаткова нашы чытачы спалохаліся, што следам за небяспечнымі іспанскімі слізнямі на Магілёўшчыну пачалі пранікаць нейкія новыя інвазіўныя віды малюскаў. 

чорны смоўж

Аднак, як высветлілася, гаворка вядзецца не пра інвазіўны, а пра цалкам натуральны для Беларусі від, шыза-чорнага смаўжа. Гэта вельмі рэдкая знаходка, падобныя жывёлы ўнесеныя ў Чырвоныя кнігі некалькіх краін і рэгіёнаў.

Шыза-чорны слізень (лац.: Limax cinereoniger) лічыцца самым буйным на нашай планеце. Даўжыня яго слізкага цела часам дасягае 30 см, што з’яўляецца рэкорднай лічбай для ўсіх яго суродзічаў. Сустракаецца гэты прадстаўнік атрада лёгачных смаўжоў практычна на ўсёй тэрыторыі Еўропы, выключэнне складаюць толькі самыя паўночныя і халодныя яе часткі.

чорны слізень

Шыза-чорны слізень водзіцца ў наступных рэгіёнах:

  • Германіі; 
  • Вялікабрытаніі і Ірландыі, дзе гэты від унесены ў Чырвоную кнігу;
  • у краінах Балтыі;
  • ва Ўкраіне;
  • Беларусі;
  • Малдавіі;
  • у паўднёвай Карэліі

Таксама ён жыве на ўсёй еўрапейскай частцы Расійскай Федэрацыі, а ў Маскоўскай, Самарскай, Ульянаўскай, Ніжагародскай і Кіраўскай абласцях знаходзіцца пад аховай дзяржавы.

чорный слизень

Гэта вельмі рэдкі від смаўжоў, які сустракаецца толькі ў адзінкавых экземплярах. Ён аддае перавагу вільготным лясістым мясцовасцям і паркам з добрым травяністым покрывам. Днём хаваецца ў дуплах дрэў, пад карчамі, ламаччам і камянямі, а ўначы выпаўзае з хованкі, каб перакусіць.

Фота з адкрытых крыніц

У Чэрыкаве абмяркоўвалі “разумны куратнік”

Пілотны праект на аграэкасядзібе “Лілея” ў Чэрыкаўскім раёне атрымаў міжнародны грант і цяпер яго вопыт плануюць распаўсюджваць у рэгіёне.

З падтрымкай Праграмы развіцця ад Арганізацыі аб’яднаных нацый на Магілёўшчыне рэалізавана безліч праектаў.  У Чэрыкаўскім раёне ажыццявілі шэсць ініцыятыў – гэта workout-пляцоўкі, устаноўленыя на гарадскім стадыёне і возеры, велапаркоўкі і так званы “смарт-куратнік” у аграсядзібе “Лілея” Сяргея Дубяга.

Вопыт разумнага куратніка прыехала вывучаць цэлая дэлегацыя з Быхаўскага, Краснапольскага, Клічаўскага і Слаўгарадскага раёнаў – піша “Веснік Чэрыкаўшчыны”. Прадстаўнікі “Цэнтра інавацыйнага развіцця”, якія курыруюць рэалізацыю грантавых праграм ад ААН, адсочваюць эфектыўнасць гэтага пілотнага праекта.

– Задача была стварыць аўтаматызаваны догляд за курамі. – расказала дырэктар цэнтра Алена Вярбіцкая – Мы сочым за тым, наколькі праект эфектыўны. Трэба сказаць, што дзякуючы аўтаматызацыі, можна падоўжыць і светлавы дзень, калі ён становіцца карацей, і стварыць камфортную цеплыню, калі паніжаецца тэмпература навакольнага асяроддзя.

Ініцыятыву пракаментавала таксама дырэктар Фонду мясцовага развіцця “Старт-Усход” з Краснаполля Наталля Андрэенка:

– Для асабістай падсобнай гаспадаркі і аграсядзіб смарт-куратнік вельмі эфектыўны. Асабліва такі аб’ект будзе карысны тым, хто прыязджае на лецішча раз у тыдзень. Як ідэяй мы зацікавіліся, удакладнілі кошт праекту, яго моцныя і слабыя бакі. Можна ўключыць у праект, мультыпліцыраваць ініцыятыву ў іншыя раёны, паколькі ўсе нашы раёны – сельскагаспадарчыя, ёсць асабістыя падсобныя гаспадаркі. Думаю, што гэта ўстойлівы праект, які будзе надалей паспяхова існаваць не толькі ў Чэрыкаўскім раёне. Трэба расказваць пра гэты праект, магчыма, нехта ў дачным пасёлку або на сваім участку паўторыць гэты вопыт.

Смарт-куратнік, гэта папулярная інавацыя сярод дачнікаў у апошнія гады. Гэта нярэдка самаробнае памяшканне для дробнай хатняй жывёлы, абсталяванае аўтаматызаванымі сістэмамі для ацяплення, асвятлення і кармёжкі. Такі куратнік дазваляе гаспадарам трымаць хатнюю жывёлу на дачным участку, наведваючы яго адзін-два разы на тыдзень.

Фота: “Веснік Чэрыкаўшчыны” і з адкрытых крыніц

Расліна-паразіт пачала трывожыць жыхароў Магілёўшчыны, але стоп – яна ў Чырвонай кнізе

Амяла пакуль амаль не сустракаецца ў Магілёўскім рэгіёне, але з паступовым пацяпленнем клімата яна становіцца ўсё бліжэй.

Continue reading “Расліна-паразіт пачала трывожыць жыхароў Магілёўшчыны, але стоп – яна ў Чырвонай кнізе”

Па цэнтры Магілёва бегала казуля – відэа

Проста ў цэнтры горада Магілёва мінакі заснялі дзікую казу. Жывёла грацыёзна пранеслася па схіле гары, на якой размешчана плошча Арджанікідзэ, праскочыла лесвіцу Падмікольскага парка і знікла ў хмызах у накірунку рэчкі Дзебры.

Варта адзначыць, што пойма Дняпра на працягу ўсёй працягласці ракі ў Магілёве з’яўляецца натуральным зялёным калідорам для дзікіх жывёл. Захаваць гэты некрануты ўчастак горада неаднаразова заклікалі грамадскія актывісты.

У прытулку пад Асіповічамі ратуюць лебедзяў – адзін умерз у лёд, у другога адмовілі лапы

Трох лебедзяў з-пад Мінска перавезлі на лячэнне ў прыватны прытулак у Асіповіцкім раёне. Пра двух хворых лебедзяў на водасховішчы Дразды паведамілі мясцовыя жыхары. Калі выратавальнікі вызвалілі іх з ледзянога палону, аказалася, што ў аднаго пашкоджана шыя, а ў другога не дзейнічаюць лапы. Прычыну таго, што лебедзі не паляцелі ў вырай, спецыялісты звязваюць з чалавечым фактарам. Мінакі часта кормяць лебедзяў хлебам, з-за чаго птушкі тлусцеюць і не могуць падняцца ў паветра. 

Яшчэ аднаго лебедзя ў крытычным стане заўважылі на вадасховішчы каля санаторыя “Беларусачка”. Ён умёрз у лёд і так аслабеў, што не мог рухацца. Для выратавання выкарыстоўвалася судна “Марс” на паветранай падушцы. Спецыялісты выратавальнай станцыі разбівалі лёд вакол птушкі, а потым за ёй у ваду спускаўся вадалаз – расказвае газета “Асіповіцкі край”. У страваводзе лебедзя знайшлі рыбалоўны кручок з грузікам.

Усіх трох выратаваных лебедзяў адвезлі ў прыватны прытулак пад Асіповічамі, які спецыялізуецца на дапамозе птушкам. Тут лебедзяў выходжваюць. Першага пацярпелага з вадасховішча Дразды туды даставілі яшчэ ў 2021 годзе – у яго было некалькі пераломаў шыі.

Фота: БелТА

Зона радыяцыйнага забруджвання ў Беларусі пасля аварыі на ЧАЭС скарацілася ў два разы – Мінпрыроды

Пасля аварыі на Чарнобыльскай АЭС чвэрць тэрыторыі Беларусі – 25% усіх зямель былі забруджаныя радыяцыяй. Цяпер жа колькасць забруджаных тэрыторый складае 12,5% ад агульнай плошчы краіны, што роўна напалову менш. Пра гэта паведаміла начальнік галоўнага ўпраўлення экалагічнай палітыкі, міжнароднага супрацоўніцтва і навукі Мінпрыроды Таццяна Кананчук.

Паводле слоў Кананчук, падрыхтавана новая праграма, у якой “радыяцыйнаму маніторынгу будзе ўдзелена асаблівая ўвага, тым больш у галіне матэрыяльна-тэхнічнай базы, стварэння праграмнага забеспячэння і доследных узораў… Гэта будзе дастаткова сур’ёзны крок у развіцці розных відаў маніторынгу, у тым ліку і радыяцыйнага”.

Фота: realt.onliner.by