Трэцяга кастрычніка будуць праводзіцца рамонтныя работы на сетцы эфірнага тэлебачання і радыё ў горадзе Бабруйску – паведамляе РУП “Белтэлекам”. Пагэтаму з 9 гадзін раніцы і да 15.00 тэлебачанне і радыё не будзе працаваць у Асіповіцкім, Бабруйскім, Глускім, Кіраўскім і Клічаўскім раёнах Магілёўскай вобласці.
Фота: komkur.info
Пры выяўленні грамадзян, якія карыстаюцца металадэтэктарамі, што знішчаюць помнікі археалогіі і абазначаюць знакі на тэрыторыі такіх помнікаў, неабходна звяртацца да супрацоўнікаў органаў унутраных спраў. За такія правапарушэнні прадугледжана адміністрацыйная і крымінальная адказнасць – заклікае глускай раённая газета “Радзіма”.
Ад рэдакцыі. Сярод спецыялістаў-археолагаў ёсць рознае стаўленне да людзей, што карыстаюцца металашукальнікамі. Натуральна ўсё прафесійныя даследчыкі асуджаюць выкастарынне металадэтэктараў, з дапамогай якіх адбываецца пошук прадметаў старыны (пераважна манеты, але і іншыя прадметы побыту і ўпрыгожванне з каляровых металаў). Некаторыя прадстаўнікі гістарычнай сферы выступаюць за адміністрацыйнае ці нават крымінальную адказнасць. Іншыя даследчыкі лічаць, што так званых “камароў” варта глыбока інтэграваць у краязнаўчую дзейнасць, каб яны прыносілі больш карысці чымся шкоды.
Фота ілюстрацыйнае
На жаль гэта не адзінкавы выпадак, а так робяць нямала жыльцоў прыватных дамоў раённага цэнтра, размешчаных недалёка ад шматпавярховак у цэнтры Глуска. Яны проста прыносяць і кідаюць на кантэйнерныя пляцоўкі мяхі са смеццем, а таксама прывозяць кучы травы і галля. У выніку кантэйнеры перапоўнены, пляцоўкі завалены, няма як падысці, няма куды пакет бытавога смецця выкінуць. Жыльцы кватэр у сваю чаргу скардзяцца на камунальныя службы, што тыя кепска працуюць.
Па словах прадстаўнікоў мясцовага “Жылкамгаса” адзін з парушальнікаў (з суседняй вуліцы Тэльмана) быў зафіксаваны, калі той каля кантэйнернай пляцоўкі з каляскі звальваў кучу вецця… Калі мужчыну, які прывёз галлё на тачцы, рабочыя жылфонда зрабілі заўвагу, а ён аблаяў іх бруднымі словамі і дадаў: я плачу вам грошы, так што прыбірайце.
Аднак для яго гісторыя мела працяг — мужчыну выклікалі ў інспекцыю прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя. Як высветлілася, чалавек вывез галлё не са свайго саду, а дапамагчы яго папрасіў стары сусед, мужчына не доўга думаючы наваліў галіны і павёз на бліжэйшую кантэйнерную пляцоўку. Вось і атрымалася, што суседу дапамог, а сабе непрыемнасці набыў.
За парушэнне патрабаванняў заканадаўства аб абыходжанні з адходамі на грамадзяніна быў складзены адміністрацыйны пратакол. Цяпер яму пагражае буйны штраф, які за такое паружэнне можа дасягаць да трыццаці базавых велічыняў, а гэта больш за 1100 беларускіх рублёў — паведамляе глуская раённая газета “Радзіма”.
Фота “Радзіма”
Вечарам 17 чэрвеня цела мужчыны 1975 года нараджэння было знойдзена ў меліярацыйным канале каля вёскі Яўсеевічы Глускага раёна – паведамляе прэс-служба МНС.
Фота ілюстрацыйнае.
Ён ляжаў некалькі дзён і “быў вялікі холад” – паведамляе Магілёўская хроніка.
Беларускі і польскі кампазітар, дырыжор, адзін з пачынальнікаў беларускай музычнай культуры, стваральнік польскай нацыянальнай оперы.
Пачатковую музычную адукацыю атрымаў у Д. Стэфановіча ў Мінску, вучыўся ў Мінскай губернскай гімназіі, Берліне.
Працаваў у Вільні, Варашаве. Даваў урокі музыкі мастаку В. Сляндзінскаму, працаваў дырыжорам і дырэктарам варшаўскга опернага тэатру, прафесарам Музычнага інстытуту ў Варшаве. У творчасці выкарыстоўваў беларускі фальклор. Папулярнасць атрымаў дзякуючы операм “Галька”, “Страшны двор”. Аўтар 20 опер і аперэт, 3 балетаў, 5 месаў, 2 рэквіемаў і болей за 300 песень, у тым ліку “Паходнай песні літвінаў” на словы У. Сыракомлі.
Беларускі вучоны-хірург, доктар медыцынскіх навук, прафесар, Заслужаны дзеяч навукі, брат нейрахірурга Іосіфа Іргера, кіраўнік НДІ пералівання крыві.
Пасля абвяшчэння БНР удзельнічаў у справе пераводу студэнтаў-беларусаў з расійскіх універсітэтаў ва Украіну і ў Вобласць Войска Данскога.
Памёр 26 мая 1941 года. Пахаваны на Ваенных могілках у Мінску.
Беларускі гаспадарчы, дзяржаўны дзеяч, доктар тэхнічных навук, прафесар, Заслужаны дзеяч навукі.
Выхаванец Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, начальнік вытворчага аддзялення аддзела аэрадромнага будаўніцтва 1-й паветранай арміі. Пасля вайны – 1-ы намеснік міністра, міністр меліярацыі і воднай гаспадаркі БССР, дырэктар Беларускага НДІ меліярацыі і воднай гаспадаркі.
Памёр 26 студзеня 1991 года.
Першая жыццяздольная граматыка сучаснай беларускай мовы, аснова ўсіх далейшых ліній развіцця беларускай граматыкі. Выдадзена ў Вільні, у паралельных кірыліцкім і лацінскім варыянтах.
Граматыка некалькі разоў перавыдавалася ў Заходняй Беларусі ляжала ў аснове праграм выкладання беларускай мовы ў БССР. У аснове граматыкі ляжалі фанетыка-граматычныя асаблівасці тагачаснага сярэднебеларускага дыялекту, найперш «цвёрдае р» і «моцнае аканне». У правілах граматыкі выкарыстоўваліся як марфалагічны, так і фанетычны прынцыпы.
Словы іншамоўнага паходжання выдзяляліся ў асобную групу. Тарашкевічам было прапанавана пісаць галосныя і зычныя ў іншамоўнай лексіцы так, як яны вымаўляліся ў мове, з якой былі запазычаны, фактычна было прынятае пераважнае іх напісанне як у польскай мове. Так, на гэтыя словы не былі распаўсюджаны правілы акання, дзекання і цекання, часта не змякчаліся зычныя перад галоснымі, перад ётаванымі галоснымі перадаваўся мяккі [л’].
Зважаючы на недахопы граматыкі Тарашкевіча, браты Лёсікі распрацавалі праект яе рэформы, які быў прадметам разгляду Акадэмічнай канферэнцыі па рэформе беларускага правапісу і азбукі (1926).
Бой адбыўся каля в. Стоўпішчы пад Магілёвам. Загінуўшых чырвонаармейцаў пахавалі на сённяшняй плошчы Славы ў Магілёве.
Пяць чалавек 35-га атрада былі ўзнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга РСФСР. Гэта Леў Альбаў і Іван Філатаў, вадзіцелі бронемашын, Васіль Усаў, камандзір бронемашыны, Пётр Кулагін і Аляксандр Міхайлаў, кулямётчыкі.
Дзяржаўны дзеяч, вучоны-хімік, акадэмік Акадэміі навук Польшы ў Кракаве, арганізатар хімічнай прамысловасці ў Польшчы.
Распрацаваў прамысловы метад атрымання азотнай кіслаты з паветра.
Меў падтрымку часткі беларускіх грамадскіх колаў у Заходняй Беларусі.
У яго гонар названы канал у Брэсцкім раёне і ў Валынскай вобласці Украіны.
Беларускі палітычны дзеяч, журналіст, публіцыст. Першы старшыня Народнага сакратарыята БНР.
Быў супрацоўнікам пецярбургскіх газет «Воскресная вечерняя газета», «Столичные вести», часопісаў «Зритель», «Театральное обозрение».
Член ЦК Беларускай сацыялістычнай грамады, Часовага савета Расійскай рэспублікі, узначальваў камітэт Беларускага таварыства ў Петраградзе па аказанні дапамогі пацярпелым ад вайны, быў камісарам юстыцыі і ўнутраных спраў Вялікай беларускай рады, старшынёй Народнага сакратарыята Беларусі і народным сакратаром замежных спраў, адзін з ініцыятараў абвяшчэння БНР.
Міністр беларускіх спраў і сябра кабінета міністраў Літоўскай Рэспублікі (1918-1920), старшыня беларускага Чырвонага Крыжа, таварыства «Беларуская грамада ў Коўне».
У 1923 годзе з’ехаў у Чыкага. Узначальваў Беларуска-амерыканскую нацыянальную асацыяцыю, быў адным з кіраўнікоў Беларуска-амерыканскай нацыянальнай рады, выдаваў газету “Беларуская трыбуна”, вёў праграмы на чыкагскім радыё.
Займаўся выдавецкай і публіцыстычнай дзейнасцю. Аўтар брашур “Беларускае пытанне на момант Версальскай мірнай канферэнцыі. Гістарычна-палітычны нарыс”, “Беларускі рух ад 1917 да 1920 году. Кароткі агляд”.
Прытрымліваўся канцэпцыі «двух ворагаў» беларускага адраджэння — Расіі і Польшчы. Вёў беларускія і рускія праграмы на чыкагскім радыё.
Памёр 4 чэрвеня 1952 года.
Беларуская паэтэса, Заслужаны дзеяч культуры БССР. Яе дэбютны зборнік вершаў “Курганная кветка” (1914) рэдагаваў Янка Купала, афармляў Язэп Драздовіч. Аўтар шэрагу п’ес, зборнікаў вершаў, кніг для дзяцей.
Многія вершы паэтэсы пакладзены на музыку, песня “Люблю” стала народнай. Максім Гарэцкі ў сваёй “Гісторыі беларускай літаратуры” лічыў яе “найбольш выдатнай пасля Цёткі жаноцкай сілай ў нашай поэзіі”.
У іх удзельнічалі і беларускія кандыдаты пісьменнік Сакрат Яновіч (1936-2013), гісторык Яўген Мірановіч (н.1955).
Беларускі мовазнавец, кандыдат філалагчных навук, журналіст і перакладчык, выкладчык Карлава ўніверсітэта ў Празе.
Працаваў у штотыднёвіку “Наша Ніва”, на Польскім радыё, “Радыё Свабода”, дзе вёў аўтарскую перадачу “Жывая мова”. Суаўтар кнігі “Беларускі клясычны правапіс”.
Футбольны клуб «Тарпеда» Бабруйск вельмі паспяхова адкрыў дамашнюю праграму для сваіх балельшчыкаў у першым туры чэмпіянату Беларусі ў другой лізе. Паўтысячы заўзятараў на бабруйскім стадыёне імя Аляксандра Пракапенкі на працягу матча ўбачылі ажно 19 мячоў. Прычым 18 галоў было забіта ў браму быхаўскай каманды, якая нічога не змагла супрацьпаставіць зматываваным гульцам бабруйскага клуба.
Ужо у першым тайме бабруйчане забілі сем мячоў быхаўскім футбалістам. У другім тайме сітуацыя для апошніх лепш не стала, бо пасля перапынку тарпедаўцы накалацілі 11 мячоў быхаўскай камандзе, якая змагла адказаць грозным супернікам толькі адным галом.
Менш відовішчным атрымаўся матч у Глуску паміж мясцовым клубам “Пціч” і гасцямі – круглянскім клубам “Зара”. Абедзьве каманды паказвалі адносна роўны футбол, а прысутныя гледачы маглі назіраць упартую барацьбу.
Хоць глускія футбалісты стараліся парадаваць сваіх заўзятараў хаця б адным забітым мячом, але рэалізаваць небяспечныя моманты каля брамы суперніка змаглі толькі гульцы “Зары”. Прычым зрабілі гэта двойчы, а вось футбалісты “Пцічы” так і не забілі сваім візаві. Свісток суддзі засведчыў сканчэнне матча на карысць гасцей 0-2.
Фота: bobr.by і glusk.by
Святар Пётр Грудзінскі нарадзіўся ў Глуску ў 1877 годзе. У 1921 годзе ён быў пасвечаны ў чын святара і служыў у адной з цэркваў Мінскай губерні. У студзені 1930 года быў арыштаваны і 23 лютага 1930-га года паводле пастановы калегіі ОГПУ прыгавораны да вышэйшай меры пакарання.
Пётр Грудзінскі быў рэабілітаваны ў 1989 годзе. У 1999-м Сінодам Беларускай праваслаўнай царквы Грудзінскі Пётр Феафілавіч кананізаваны і прылічаны да ліку святых новапакутнікаў.
З ініцыятывай назваць вуліцу ў Глуску імем Пятра Грудзінскага выступіў настаяцель Свята-Багаяўленскай царквы Глуска протаіерэй Міхаіл Лазоўскі – піша газета “Радзіма”.
Выява ілюстрацыйная
Целы двух чалавек даставалі ратавальнікі Магілёўскай воббласці за дзень 29 красавіка – паведамляе прэс-служба МНС. У Бярэзіне ў Бабруйску патануў мужчына 1994 года нараджэння, беспрацоўны. Таксама беспрацоўны мужчына, 1963 года нараджэння патануў у вёсцы Карповічы Глускага раёна.
Фота ілюстрацыйнае.
У вёсцы Поўстка Глускага раёна два жыхары паселішча, Юрый Фалецкі і Андрэй Лузан – пабачылі, што з дома іх 65-гадовага суседа валіць дым і кінуліся на дапамогу. Дзверы былі адчыненыя, таму мужчыны лёгка праніклі ў жытло і выцягнулі на свежае паветра гаспадара дома, які спаў у задымленым пакоі. Папяредне, прычынай пажару стала неасцярожнае курэнне – паведамляе прэс-служба МНС.
Фота: МНС
Апублікаваны на мінулым тыдні маніторынг паветра ў гарадах Беларусі паказаў, што Магілёў становіцца самым брудным горадам у краіне – нормы былі перавышаныя адразу ў трох кропках па ўсім горадзе.
У Магілёве пачалося абмеркаванне новага генеральнага плана горада.
Вада паціху стала адступаць, хоць у Бабруйску Бярэзіна яшчэ перавышала крытычны ўзровень.
У Глуску энергетыкі правялі спецаперацыю па перасяленні бусла, з-за якога ў адной з вёсак пастаянна прападала электрычнасць, на спецыяльна ўзведзены новы слуп.
Пад Бялынічамі рэцыдывіст абакраў суседку на 5 рублёў.
У Мсціславе выпускаць “чарніла” аказалася нерэнтабельным, замест віна будзе газіроўка.
У шматдзетнай сям’і на Мсціслаўшчыне згарэў дом, яны засталіся без жылля.
У Бабруйску прайшла цырымонія перадачы парэшткаў салдата Другой Сусветнай вайны, які нарадзіўся ў Клімавіцкім раёне і цяпер будзе перапахаваны на радзіме.
На мінулым тыдні стала вядома, па якіх артыкулах абвінавачваецца магілёўскі прафесар Юрый Бубнаў.
Таксама стала вядома, што затрыманай у Круглым Аліне Горавй не аказваюць медыцынскую дапамогу, ёй стала горш у вязніцы.
Праверкі ў Магілёве і вобласці паказалі, што ў трох школьных сталоўках з чатырох (а гэта 75%) выяўлены парушэнні, а ў палавіне крам – праблемы з санітарнымі нормамі.
Яшчэ адзін магілёвец атруціўся мухаморамі, якія свабодна прадаюцца ў інтэрнэце і не трапляюць у лік забароненых прэпаратаў.
Сталі вядомымі грандыёзныя планы дарожнікаў – за чвэрць стагоддзя адрамантаваць 68 кіламетраў дарогі пад Чавусамі.
У Магілёве стаў прадавацца бярозавы сок.
У абласным цэнтры запусцілі новыя, аўтаномныя тралейбусы.
Таксама на мінулым тыдні адзначалася гадавіна трагічнага патопа на Дубравенцы – так званага “Магілёўскага цунамі”.
У Магілёў прыйшла правінцыйная эстэтыка – сталі бяліць дрэвы ў цэнтры горада.
Mogilev.media пагуляліся з чарговай нейрасеткай і даведаліся, якім намалявалі б Магілёў Малевіч, Босх, Шагал, Кандзінскі.
