Яшчэ 23 лютага 2023 года споўнілася 50 гадоў, як быў запушчаны новы масласырзавод у Чавусах. Гэта быў другі па велічыні завод у СССР – паведамляе чавуская раёнка “Іскра”. Але юбілей прайшоў без традыцыйнай помпы.
Першапачаткова завод працаваў на пляцоўцы, на якой зараз знаходзіцца аўтапарк №10, потым пераехаў на новае месца па вул. Першамайскай.
На заводзе працавалі лактозны, апаратны, сыраробны цэхі, цэх па доглядзе сыроў, лінія казеіну, якія выраблялі малако, смятану, масла, сыры (найперш «Кастрамскі» і «Пашахонскі»), кефір (з 1976 года), тварог, казеін для клеявай вытворчасці.
Прадукцыя пастаўлялася чыгункай у Маскву і Ленінград, часткова на ўнутраны рынак.
За першы год было перапрацавана 28 000 тон малака, якое паступала толькі з гаспадарак Чавускага раёна. Сыраробны цэх працаваў у 1 змену, масла – у 1,5 змены.
Пасля далучэння ў 1980 годзе да Чавусаў Чэрыкаўскага маслазавода, перапрацоўка сыравіны перавышала 40 000 тон малака ў год.
Завод забяспечваў працай 252 чалавекі, пасля аўтаматызацыі вытворчасці – 202, было 18 працоўных дынастый.
Маштабы завода ўражвалі. У тыя часы ў Гарбавічах, Усушку і Жаліўі размяшчаліся сепаратарныя пункты. На іх ад малака аддзялялі вяршкі і везлі на завод.
У 2008 годзе на заводзе быў значна пашыраны асартымент цвёрдых сыроў: акрамя “Кастрамскага” і “Пашахонскага”, асвоена вытворчасць “Расійскага”, “Эстонскага”, “Галандскага брусковага”, “Галандскага круглага”, “Галандскага “Прэміум”. Магутнасці завода дасяглі магчымасці перапрацоўваць за змену да 80 т малака і вырабляць 5 тон масла, 5 тон цвёрдага сыру, 580 кг натуральнамалочнай прадукцыі, 5 тон сухога малака. На экспарт пастаўлялася звыш 65% усяго аб’ёму выпуску цвёрдых сыроў.
Але неўзабаве, у 2009 годзе завод далучылі да ААТ “Быхаўмалако”, а ў 2012 годзе – да ААТ «Бабушкіна крынка». Завод быў пераўтвораны ў цэх, а цяпер на яго месцы размяшчаецца лагістычны цэнтр філіяла Чавускае ААТ «Бабушкіна крынка».
Няма асабліва чаму пахваліцца, таму і 50-гадовы юбілей прайшоў ціха. Усе вялікія дасягненні завадчан засталіся ў гісторыі.
Пракуратура Касцюковіцкага раёна ўстанавіла, што ў раёне не прынята вычарпальных мер па выпраўленні сітуацыі ў жывёлагадоўлі – паведамляе golk.by.
Нягледзячы на адсутнасць негатыўнай дынамікі, у студзені 2023 года ў сельскагаспадарчых арганізацыях раёна адбыўся падзёж 42 галоў буйной рагатай жывёлы, у тым ліку 12 па прычынах безгаспадарлівасці.
Гэта адбываецца з прычыны грубых парушэнняў умоў кармлення, утрымання, вакцынацыі, лячэнні жывёлы, жахлівага стану памяшканняў.
У прыватнасці ўстаноўлена, што на філіяле № 1 “Цэмагра” Беларускага цэментнага завода дапускаюцца грубыя парушэнні тэхналагічных рэгламентаў для жывёлагадоўлі, адсутнічае эфектыўнае выкарыстанне сховішчаў травяных кармоў, 12 рулонаў сена на 276 рублёў згнілі.
Службовымі асобамі парушаліся нормы ветэрынарнай дзейнасці пры пахаванні і знішчэнні трупаў жывёл, прадуктаў жывёльнага паходжання, ветэрынарна-санітарных правілаў, што дазваляла жывёлам пранікаць на тэрыторыю жывёламагільніка.
Пракурор раёна вынесены прадпісанні ў адрас гендырэктара Беларускага цэментнага завода аб устараненні парушэнняў заканадаўства і кампенсацыі прычыненага ўрону.
У горадзе быў уведзены каменданцкі час, які фактычна зачыняў горад на выходныя, што прывяло да выкрыцця калабарантаў – паведаміў кіраўнік Мікалаеўскай абласнай пракуратуры Дз. Казак.
Падчас фільтрацыйных мерапрыемстваў былі затрыманы некалькі чалавек, якія перадавалі ворагу інфармацыю пра размяшчэнне ўкраінскіх ваенных.
Пішам, як вайна ва Ўкраіне ўплывае на жыццё еўрапейскіх гарадоў, якія маюць партнёрскія дачыненні з гарадамі Магілёўскай вобласці
Па выніках фільтрацыі выяўлена 3 025 асоб, якія маюць у мабільным тэлефоне кантакты з карыстальнікамі мабільных аператараў Расіі. Большасць з іх – гэта кантакты са сваімі роднымі. А вось 61 асоба з названай колькасці выклікалі падазрэнне ў садзейнічанні агрэсіі Расіі. Сярод іх былі выяўлены тры асобы, што ажыццяўлялі збор інфармацыі пра размяшчэнне Сіл абароны Украіны на тэрыторыі Мікалаева, апраўдвалі збройную агрэсію Расіі.
Акрамя гэтага, фільтрацыйныя мерапрыемствы дапамаглі выявіць 4 факты незаконнага захоўвання агняпальнай зброі, 17 фактаў захоўвання, вырошчвання наркатычных сродкаў, 5 асоб, якія знаходзяцца ў вышуку, у тым ліку 3-х ваеннаслужачых, якія самавольна пакінулі вайсковую частку, 2 грамадзян Расіі і Беларусі, якія знаходзіліся ў горадзе з парушэннем міграцыйнага заканадаўства
Па словах кіраўніка пракуратуры, створаныя 200 пошукавых груп і 27 мабільных груп блокавання праверылі 51 740 чалавек і 2 440 транспартных сродкаў.
Некаторыя мікалаеўцы, якія дапамагалі агрэсару, ужо асуджаны, іншыя чакаюць прысудаў.
Пабрацімства Мікалаева з Магілёвам было замацаванае дамовай у 2009 годзе.
31 мая 2022 году мэр украінскага гораду заявіў, што Пагадненне аб пабрацімстве з Магілёвам скасаванае і выказаў спадзеў, што яно будзе адноўленае, калі Беларусь стане свабоднай.
Магілёў. media працягвае сачыць за жыццём Мікалаева, нягледзячы на спыненне партнёрскіх сувязяў з Магілёвам.
Мікалаеў месціцца за 65 км ад Чорнага мора. Да вайны ў ім жыло 490 тысяч чалавек. Траціна з іх вымушана была пакінуць горад. Паводле Генштабу Узброеных сіл Украіны Мікалаеў адзін з асноўных кірункаў наступу расіян.
Яго рэгулярна абстрэльваюць, знішчаючы гарадскую інфраструктуру і змушаючы мясцовую ўладу капітуляваць. Прэзідэнт Украіны Уладзімер Зяленскі прысвоіў Мікалаеву ганаровае званне «Горад-герой».
У Беларусі за 2023 год плануюць зачыніць усе міні-палігоны цвёрдых бытавых адыходаў – інфармуе БелТА са словаў супрацоўніцы Мінпрыроды Кацярыны Нясцюк.
У мінулым годзе па краіне быў рэкультываваны 61 міні-палігон і застаецца яшчэ 55. У планах міністэрства прадугледжана поўная іх ліквідацыя на працягу 2023 года. Але ж такія самыя мэты па закрыцці міні-палігонаў былі і два гады назад, калі Мінпрыроды абяцаў іх зачыніць да 31 снежня 2021 года.
Завод у Бабруйску так і не з’явіўся.
У жніўні 2021 года упраўленне жыллёва-камунальнай гаспадаркі Магілёўскага аблвыканкама анансавала будаўніцтва трох рэгіянальных палігонаў з заводамі па перапрацоўцы адыходаў – у Бабруйску, Магілёве і Крычаўскім раёне.
Першы з іх, завод у Бабруйску магутнасцю 100 000 тон для абслугоўваня горада, а таксама Бабруйскага, Глускага, Кіраўскага, Клічаўскага і Асіповіцкага раёнаў павінен быў запрацаваць да 2022 года. Прайшло больш года, а завод так і не пачаў сваю дзейнасць. У жніўні 2022 года планы памяняліся і тэрміны ўвядзення адсунуліся на пачатак 2023 года – паведамляла “Звязда”.
Аналагічны бабруйскаму павінны з’явіцца заводы і ў Магілёве да 2025 года, у Крычаўскім раёне – да 2028 года, але аб ходзе выбару пляцоўкі, праектавання, будоўлі пакуль мала яснасці.
Вядома толькі, што магілёўскі завод будзе абслугоўваць сваю зону – абласны цэнтр, Бялыніцкі, Быхаўскі, Горацкі, Дрыбінскі, Круглянскі, Чавускі, Магілёўскі, Шклоўскі раёны. Астатнія раёны вобласці на ўсходзе – Крычаўскі, Клімавіцкі, Касцюковіцкі, Краснапольскі, Мсціслаўскі, Слаўгарадскі, Хоцімскі, Чэрыкаўскі – будуць свае адкіды перавозіць для перапрацоўкі пад Крычаў (за 30-70 км).
Міжнародны дзень салідарнасці людзей(International Human Solidarity Day, з 2006 года).
Абвешчаны Генеральнай Асамблеяй ААН у рэзалюцыі, якая была прысвечаная правядзенню першага Дзесяцігоддзя ААН па барацьбе за ліквідацыю галечы. У Дэкларацыі тысячагоддзя адзначаецца, што салідарнасць у ХХІ стагоддзі стане адной з фундаментальных каштоўнасцей чалавецтва.
Салідарнасць – адзінства перакананняў і дзеянняў, узаемадапамога і падтрымка членаў сацыяльнай групы, якія грунтуюцца на агульнасці інтарэсаў і неабходнасці дасягнення агульных групавых мэт, сумесная адказнасць.
У гэтым годзе дзень салідарнасці людзей – гэта дзень салідарнасці ў першую чаргу з народам Украіны.
Дзень супрацоўніка органаў дзяржаўнай бяспекі (Беларусь).
У гэты дзень у 1917 годзе Савет народных камісараў РСФСР выдаў Дэкрэт аб утварэнні Усерасійскай надзвычайнай камісіі (ВЧК) пры СНК РСФСР для барацьбы з контррэвалюцыяй і сабатажам у Савецкай Расіі. Першым старшынёй ВЧК стаў ураджэнец Беларусі Фелікс Дзяржынскі, які стаў іконай гэбістаў.
У савецкай гарадской тапаніміцы імя беларускага шляхціча Ф. Дзяржынскага – самае папулярнае ў назвах вуліц, плошчаў, гарадоў, пасёлкаў з усіх ураджэнцаў Беларусі, куды больш пашыранае за імя О. Шмідта ці Ф. Скарыны.
1803год. ЗША зрабілі найбуйное ў гісторыі зямельнае набыццё. У Напалеона Банапарта набыта французская Луізіяна.
Луізіяна – велізарная тэрыторыя паміж ракой Місісіпі і Скалістымі гарамі, што ўключае сучасныя штаты Луізіяна, Місуры, Небраска, Аёва, Арканзас, Паўночная і Паўднёвая Дакота, Канзас, Мінесота, Мантана, Ваёмінг, Каларада, Аклахома. Пасля здзелкі плошча ЗША адразу павялічылася ў 2 разы. Набыццё абышлося ЗША у 15 мільёнаў долараў, што амаль удвая танней (за гектар), чым пры пазнейшай пакупцы Аляскі ў Расіі. ЗША даказалі, што можна тэрытарыяльна пашырацца не пад час захватніцкіх воін, а цывілізавана, за грошы.
Як удзельнік паўстання 1863-1864 гадоў, быў сасланы на Урал.
Пасля ссылкі вучыўся ў Варшаве, Мюнхене, Парыжы.
Яго творчасці характэрная гістарычная і міфалагічная тэматыка, пейзажы Літвы, Татраў, рэлігійныя палотны, жанравыя сцэнкі.
Ствараў карціны на тэмы беларускай, польскай і літоўскай гісторыі: «Пахаванне Гедыміна», «Ліздзейка з дачкой на руінах царквы Пяруна», «Абарона Ольштына», «Смерць Глінскага ў турме» і іншыя.
У творах, створаных пад уплывам ссылкі, гучыць пратэст супраць царскага самадзяржаўя: «Смерць у выгнанні», «Пахаванне на Урале», «На этапе» і іншыя.
Захапляўся роспісам фарфору і фаянсу, разьбой па дрэве.
Беларускі філолаг-славіст, заснавальнік беларускага навуковага мовазнаўства і літаратуразнаўства, этнограф, фалькларыст, палеограф. Акадэмік Пецярбургскай і Чэшскай акадэмій навук, член Інбелкульта.
Абараніў дысертацыю па беларускім мовазнаўстве «Да гісторыі гукаў і форм беларускай гаворкі» (1893). Працаваў прафесарам універсітэтаў Варшаўскага (загадчык кафедрай, дэкан гісторыка-філалагічнага факультэта, рэктар, 1905-1910), Растоўскага (1915-1916, былы Варшаўскі), Мінскага педінстытута.
Удзельнік беларускага нацыянальнага руху, ганаровы старшыня Першага ўсебеларускага з’езда, старшыня камісіі па адкрыцці БДУ.
Аўтар больш за 1000 прац, у тым ліку даследаванняў па гісторыі беларускай мовы, дыялекгалогіі, фальклоры, этнаграфіі, гісторыі беларускай літаратуры, сямітомнай працы «Беларусы» – энцыклапедыі беларусазнаўства. Прарадзімай славян лічыў Палессе, даказваў, што беларусы – аўтахтоны на сваіх землях, склаў этнаграфічную карту Беларусі пачатку ХХ стагоддзя
На радзіме вучонага, на будынку сярэдняй школы ў в. Лаша апрацуе з 1964 года мемарыяльны музей, яго імя носіць Гродзенская абласная бібліятэка.
Краязнавец, заснавальнік гісторыка-археалагічнага музея ў Гродна.
У 1910-1914 гадах падарожнічаў па Віленскай, Гродзенскай і Мінскай губернях, рабіў раскопкі, у тым ліку ў Міры.
Стварыў музей у Гродне (зараз гісторыка-археалагічны музей) і ўзначальваў яго ў 1922-1936 гадах.
Вёў раскопкі ў Ваўкавыску (1925), даследаваў княжацкі хорам (церам),Верхнюю і Ніжнюю цэрквы на тэрыторыі Старога замка ў Гродне.
Аўтар прац «Гродна» (1923), «Гарадзішча Ваўкавыска» (1925), «Раннесярэдневяковае Гродна ў святле археалагічных раскопак у Гродзенскім Старым каралеўскім замку ў 1932 і 1933 гг.», «Абарончы храм на Каложы ў Гродне» (1936).
Засталася нявыдадзенай яго шматтомная праца «Польскія рэліквіі ў Расіі».
Актыўна ўдзельнічаў у беларускім студэнцкім жыцці, быў старшынёй Лодзінскага аддзела Беларускага камітэта самапомачы, членам створанага ў Берліне (19 чэрвеня 1941) Беларускага нацыянальнага цэнтра. У ліпені-лістападзе 1941 г. бургамістр Мінска. Пасля пераезду ў Германію, займаўся лекарскай практыкай і працаваў у берлінскім аддзеле Самапомачы, рэдагаваў газету «Раніца».
Адзін з заснавальнікаў і шматгадовы (1955-1982) старшыня Беларускага інстытута навукі і мастацтва ў ЗША, член Беларуска-амерыканскага задзіночання, старшыня Фундацыі імя П. Крэчэўскага. Даследчык спадчыны Ф. Скарыны.
Памёр27 красавіка 1998 годзе. Пахаваны на беларускіх могілках у Іст-Брансуіку ў Нью-Джэрсі (ЗША).
1937 год. Расстраляны ўраджэнец в. Бяседавічы Хоцімскага раёнаІван Сурта.
Педагог, дзяржаўны дзеяч, акадэмік, прэзідэнт акадэміі навук.
Пасля рэвалюцыі працаваў старшынёй Клімавіцкага павятовага, Гомельскага губвыканкама, служыў у ВЧК і ДПУ, быў наркамам (1933-1936) аховы здароўя, членам ЦВК БССР
Арыштаваны ў жніўні 1937 года ДПУ, 19 снежня 1937 года прыгавораны да расстрэлу. Расстраляны ў адну ноч з Я. Афанасьевым, В. Дружчыцам, А.Ляшчынскім, М. Матусевічам, Ф. Сулкоўскім, І.Валадзько, Д. Турбовіч, С. Некрашэвіча, М. Піятуховічам і іншымі (усяго больш за 200 чалавек)
Беларускі навуковец і грамадскі дзеяч, акадэмік. Заснавальнік, разам з Я. Карскім і І. В. Воўк-Левановічам, сучаснай літаратурнай беларускай мовы.
Адзін з кіраўнікоў Беларускай партыі сацыялістаў-рэвалюцыянераў, працаваў у наркамасветы БССР, старшынёй Навукова-тэрміналагічнай камісіі. Удзельнік арганізацыі Інбелкульта, акадэміі навук, яе віцэ-прэзідэнт, дырэктар Інстытута мовазнаўства, старшыня камісіі па ўкладанні слоўніка жывой беларускай мовы.
Распрацаваў тэарэтычныя асновы і прынцыпы стварэння дыялекталагічных слоўнікаў беларускай мовы. Аўтар даследаванняў па гісторыі беларускай мовы, правапісу спрэчных дзеяслоўных форм.
У 1930 годзе арыштаваны ДПУ, у 1931 годзе прыгавораны да высылкі ў Удмурцію. Зноў арыштаваны ў 1937 годзе, 19 снежня 1937 года прыгавораны да расстрэлу.
Даследчык беларускай літаратуры. Член навукова-тэрміналагічнай камісіі, Інбелкульта, акадэмік, прафесар і дэкан педагагічнага факультэта БДУ.
З прычыны грубых палітычных абвінавачванняў яго навуковых апанентаў, пераехаў на Каўказ, дзе працаваў у Паўночна-Каўказскім і Паўночна-Асецінскім педагагічных інстытутах.
Арыштаваны ў 1937 годзе, прыгавораны да расстрэлу і расстраляны ў Мінску.
Даследчык заходнееўрапейскай, у тым ліку французскай, беларускай літаратуры, творчасці Якуба Коласа.
Аўтар “Нарысаў гісторыі беларускае літаратуры…”, даследаванняў пра фальклор, Ф. Скарыну, Ф. Багушэвіча, Я. Купалу, Я. Коласа, М. Багдановіча, Ц. Гартнага, Ядвігіна Ш., М. Чарота, К. Чорнага і іншых. Рэдактар-укладальнік хрэстаматыі «Выпісы з беларускае літаратуры: Новы і найноўшы кругабегі», рэдактар і аўтар уступнага артыкула да твораў П. Труса.
Ставілі «Рэвізора» М. Гогаля. Тэатр існаваў у 1939-1941, 1945-1946 гадах. У 1946 годзе быў пераведзены ў Магілёў і пераўтвораны ў Магілёўскі абласны рускі драматычны тэатр (1946-1949).
Сённяшні Гомельскі абласны драматычны тэатр створаны ў 1954 годзе, а сучасны будынак тэатра адкрыўся ў 1956 годзе на плошчы Леніна.
Выходзіць на беларускай мове, спачатку (1945-1957) як штотыднёвік, потым 2 разы (1958-1998), 3 разы (1998-2022), з ліпеня 2022 года зноў 2 разы на тыдзень.
Галоўнай праблемай, якую на пачатку свайго існавання вырашала «Настаўніцкая газета», было “адраджэнне нацыянальнай школы, аб’яднанне і папулярызацыя перадавога педагагічнага досведу”. Аднымі з першым рубрык на той час сталі рубрыкі «Метадычная старонка» і «У дапамогу настаўніку».
Асвятляе праблемы адукацыі і выхавання, пытанні педагогікі і практыкі, адрасавана настаўнікам, выкладчыкам, навукоўцам, навучэнцам, студэнтам, бацькам.
1962 год. На Гомельскім суднарамонтна-суднабудаўнічым заводзе пабудаваны першы ў Беларусі цеплаход на падводных крылах.
У 1918 годзе ў Гомелі былі заснаваны суднарамонтныя майстэрні, якія забяспечвалі патрэбы Дняпроўскай ваеннай флатыліі. На іх базе ў 1935 годзе з’явіўся суднарамонтны завод.
У 1941-1944 гадах завод працаваў у эвакуацыі ў Сталінградзе. Вырабляў як суднабудаўніча-суднарамонтны (1959-2012, банкрут з 2002 года) пасажырскія цеплаходы на падводных крылах «Палессе», судны розных мадыфікацый, грузавыя цеплаходы класа “рака-мора” “Надзея”.
Загалоўнае фота: Цеплаход на падводных крылах «Палессе» ў Будапешце.
1982 год. Званне Ганаровы грамадзянін Магілёва надана Аркадзю Гушчыну, генерал-лейтэнанту.
У 1944 годзе намеснік камандзіра 6-го гвардейскага штурмавога інжынерна-сапернага батальёна забяспечыў фарсіраванне рэк Проні, Басі, пераправу праз Дняпро пры вызваленні Магілёва.
Паводле папярэдніх звестак, раніцай 5 снежня на тэрыторыі аднаго з крычаўскіх заводаў адбыўся адвольны рух канструкцыі, якую рамантаваў мужчына. 44-гадовага работніка прадпрыемства заціснула металаканструкцыяй і ад атрыманых траўм ён памёр – паведамляе БелТА.
Следчыя органы праводзяць агляд месца здарэння, апытваюць сведкаў, забіраюць тэхнічную дакументацыю. Плануецца назначэнне экспертных даследаванняў.
На магілёўскім прадпрыемстве «Строммашына» па ўвядзенні санкцыяў калектыў страціў кантрактаў больш чым на 9 мільёнаў долараў, а працаўнікі пераведзеныя на няпоўную занятасць.
Як піша газета Магілёўскага райвыканкаму «Прыдняпроўская ніва» працоўныя «падтрымліваюць заклікі прафсаюзаў спыніць санкцыі супраць Беларусі», бо іхныя наступствы больш за ўсё адчуваюць простыя людзі.
Як пісаў раней Магілёў.mediaў праўладнай Федэрацыі прафсаюзаў лічаць, што санкцыі парушаюць права беларусаў на працу і заклікала Міжнародную арганізацыі працы даць рады праблеме.
«Без суда і следства Еўропа больш за два гады робіць усё, каб нашы прадпрыемствы закрыліся, і, адпаведна, каб беларусы засталіся без працы і без заробка», – абураўся кіраўнік Федэрацыі прафсаюзаў Міхаіл Арда.
На ягоную думку Міжнародная арганізацыя працы мае ўжыць захады, каб спыніць «незаконныя дзеянні, якія пазбаўляюць людзей даходаў і працы».
Санкцыі Еўрапейскія краіны супраць Беларусі цягам апошніх двух год уводзіліся за гвалт у адносінах да ўдзельнікаў пратэстаў, якія былі не згодныя з вынікамі прэзідэнцкіх выбараў. За прымусовую пасадку самалёта кампаніі Ryanair у траўні 2021 году, а таксама іміграцыйны крызіс. Нагодай для апошніх санкцыйных абмежаванняў стала падтрымка Беларуссю расійскай вайны вайны ва Украіне.
Група гімназістаў наведала акцыянернае таварыства «Клімавіцкі лікёра-гарэлачны завод». Іх суправаджалі спецыялісты сектару занятасці насельніцтва.
Яго кіраўніца расказала мясцовай раёнцы «Родная ніва», што гімназісты пабачылі ўчасткі гатавання і разліву алкагольных напіткаў, а таксама гатавання лікёра-гарэлачнай прадукцыі. Паказалі падлеткам мясцовую вытворчую лабараторыю, вытворчасць дэзынфікацыйных сродкаў ды ўчастак гатовай прадукцыі.
Падчас экскурсіі азнаёмілі навучэнцаў з завадской гісторыяй і славутымі будынкамі, якія знаходзяцца на тэрыторыі прадпрыемства.
З публікацыі газеты Клімавіцкага райвыканкаму вынікае, што завод мае патрэбу ў спецыялістах розных профіляў і разлічвае, што пабачыўшы вытворчасць гімназісты захочуць працаваць на заводзе.
Клімавічы 15-тысячны горад у Магілёўскай вобласці паблізу беларуска-расійскай мяжы. Ад Магілёва да райцэнтру за 130 кіламетраў. Лікёра-гарэлачны завод – найбуйнейшае тутэйшае прадпрыемства. На ім працуе паўтысячы чалавек.
У 2018 годзе завод Эканамічны суд магілёўскай вобласці прызнаў не плацежаздольным. Па стане на кастрычнік 2018 году прадпрыемства мела 220 крэдытораў з сумай патрабаванняў у больш за 50 мільёнаў рублёў (23 мільёны даляраў). Была ўведзена працэдура санацыі да 2019 году. Антыкрызісныя захады, паводле афіцыйнай інфармацыі, далі плён. Прадпрыемства стала атрымліваць прыбытак. Сярэдні заробак два гады таму быў тут пад 700 рублёў (блізу 300 даляраў).
Каб трапіць на афіцыйны саць прадпрыемства трэба адказаць на пытанне, ці паўналетні наведнік. Калі не, то пабачыць змесціва пляцоўкі не ўдасца.
Жыллёвы камітэт Санкт-Пецярбурга падпісаў пагадненне з ААТ “Магілёўліфтмаш” аб пастаўцы з Магілёва 600 ліфтаў. Распіараная ў афіцыйных сродках масавай інфармацыі дамова дазволіць загрузіць працай прадпрыемства ўсяго толькі на палову месяца.
Пачатак года выдаўся вельмі складаным для магілёўскіх ліфтабудаўнікоў. Замоў на прадукцыю было вельмі мала. Падпісанне дамовы на пастаўку ліфтавага абсталявання, якое адбылося на пасяджэнні XII Савета дзелавога супрацоўніцтва Санкт Пецярбурга і Рэспублікі Беларусь пад старшынствам губернатара Аляксандра Беглава і Прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь Рамана Галоўчанкі, дае надзею на далейшую працу прадпрыемства.
З 2014 па 2021 гады па праграме капітальнага рамонту ў Пецярбургу замянілі больш за 10 тысяч ліфтаў, амаль 8 тысяч з якіх вытворчасці “Магілёўліфтмаш”. У бягучым годзе плануецца замяніць яшчэ 1,5 тысячы ліфтаў. Жыллёвы камітэт Санкт-Пецярбурга падпісаў пагадненне з ААТ “Магілёўліфтмаш” пра пастаўку больш за 600 адзінак абсталявання магілёўскага прадпрыемства.
600 ліфтаў вырабляеццца на магілёўскім прадпрыемстве недзе за палову месяца працы вытворчага аб’яднання з поўнай нагрузкай. Пачатак году выдаўся надзвычай складаным. Тым не менш, завод пакуль працуе. З канца мінулага года звольнена адносна невялікая колькасць работнікаў.
Магілёўскія ліфтабудаўнікі шукаюць выйсце са складанай эканамічнай сітуацыі. У Пецярбурзе 3 гады таму адкрылі сумеснае прадпрыемства ААТ “Магілёўліфтмаш” і МЛМ “Нява Трэйд” – МЛМ “Неўскі ліфт”. Вытворчасць поўнага цыкла з планам выпуску 2 тысячы адзінак за год. У сакавіку 2022 створаны філіял «Магілёўліфтмаш Усход» у Маскве. Адзначым, што ўсяго ў Расіі працуюць больш як 20 расійскіх вытворцаў ліфтаў. Заходнія рынкі цяпер для нас закрыты.