Магілёўскай санэпідслужбай на 22,3% правераных аб’ектаў вобласці выяўлены парушэнні добраўпарадкавання і санітарнага ўтрымання тэрыторый – паведамляе сайт ведамства.
У 1 квартале 2023 года санэпідслужба абследавала 14 599 тэрыторый і аб’ектаў. Рознага роду парушэнні выкрыты на 3 254 аб’ектах (гэта 22,3%).
Вынесена 56 пастаноў аб накладанні штрафу. Кіраўнікам арганізацый, прадпрыемствам выдадзена 565 прадпісанняў, рэкамендацый. Да дысцыплінарнай адказнасці прыцягнута 18 вінаватых асоб. Ліквідавана 37 несанкцыянаваных звалак.
У многіх месцах вобласці – нездавальняючы стан па ўтрыманню кантэйнерных пляцовак і прылеглых да іх тэрыторый, несвоечасова вывозяцца камунальныя адкіды. І такая сітуцыя назіраецца штогод.
3 красавіка–Дзень Вадзяніка ва ўсходніх славян. Дзень Мікіты Вадапола. Час абуджэння воднага свету.
У старажытных славян многія святы адзначаліся ў пачатку і сярэдзіне вясны. Гэта звязана з тым, што ў гэты перыяд абуджалася прырода, пачынаўся новы жыццёвы цыкл. Нашыя продкі верылі, што ў гэты перыяд дух вады прачынаецца ад зімовай спячкі, а разам з ім і ўсе жыхары падводнага царства.
Славяне ўшаноўвалі стыхіі вады і Вадзяніка, каб ён выратаваў іх ад моцнага разліву.
Паводле паданняў, Вадзянік мае выгляд старога з вялікім рыбіным хвастом, зялёнай барадой і вусамі. Дух вады надзелены вялікімі здольнасцямі. Ён не толькі кіруе ўсім падводным царствам, але можа абярнуцца велізарнай рыбай і нават канём або дзіцём.
Старажытныя славяне лічылі, што дух вады ў сваёй стыхіі непераможны. Ад яго капрызаў залежыць, ці будзе ўдалым шлях судна і ўлоў рыбака.
Улічваючы той момант, што жыццё ў тыя часы напрамую залежала ад стану вадаёмаў, людзі выконвалі мноства абрадаў, каб Вадзянік праявіў сваю літасць. Лічылася, што калі атрымаць прыхільнасць вадзянога, рэкі не будуць выходзіць з берагоў, а вадаёмы і студні не перасохнуць.
Сусветны дзень вечарынкі (World Party Day, с 1996 года).
Дэвіз: “Вечарынка – гэта супрацьлегласць вайне”. Стварэнне пазітыўных падзей – ідэальны спосаб зрабіць свет лепшым.
Гэты дзень быў натхнёны кнігай “Палёт: Квантавы фантастычны раман” (1995) амерыканскага аўтара Вана Бонта. Раман заканчваецца пачаткам зваротнага адліку масавай падзеі, якая аб’яднае ўсё чалавецтва. Гэтую падзею называюць сусветнай вечарынкай у супрацьлегласць сусветнай вайне.
Для таго каб узяць удзел у святкаванні не абавязкова арганізоўваць вялікую тусоўку. Досыць зладзіць сустрэчу з невялікай кампаніяй сяброў ці сваякоў, каб адцягнуцца ад клопатаў і добра правесці час.
33 год. На крыжы памёр Ісус Хрыстос (1 год да н. э. – 33 год н.э.)
Навукоўцыі даказваюць што Хрыстос памёр у 15:00 гадзін у пятніцу, 3 красавіка ў 33-м гады нашай эры, а ўваскрос а 4:00 раніцы ў нядзелю, 5 красавіка. Паводле Новага Запавету, тлумачаць астраномы, Ісус загінуў у дзень, які рушыў услед за першай ноччу поўні пасля вясновага раўнадзенства.
Выкарыстаўшы дадзеныя, сабраныя аб зорках у 26-35 гадах нашай эры, навукоўцы ўстанавілі, што за гэтыя 9 гадоў першая поўня пасля вясновага раўнадзенства была зарэгістравана толькі двойчы – у пятніцу 7 красавіка 30 года і ў пятніцу 3 красавіка 33 года.
Уваскрасенне Хрыста. М.Груневальд, XVI стагоддзе
1829 год. Нехта Джэймс Карынгтан атрымлівае патэнт на машыну, якая перамолвае кававыя зерні. Дзень нараджэння кавамолкі.
Кава вядомая людзям ужо больш за 1000 гадоў. Кававы напой, па словах навукоўцаў, упершыню з’явіўся ў Эфіопіі. У старажытнасці кававыя зерні здрабнялі ў звычайнай ступе звычайным пестам, потым пры дапамозе маленькіх жорнаў.
У шматлікіх крыніцах гаворыцца, што аўтарам механічнай кавамолкі з’яўляецца нейкі каваль з Лондана. І вынайшаў ён яе ў 1655 годзе.
Зараз большасць каваманаў выкарыстоўваюць электракавамолку, але некаторыя гурманы давяраюць больш ручной, таму што жорны ручнога млына не перапальваюць зерне, а проста перамолваюць, захоўваючы іх водар.
1918 год. Народны Сакратарыят Беларускай Народнай Рэспублікі абвясціў беларускую мову дзяржаўнай і абавязковай мовай краіны.
Усе акты, дакументы і ліставанне ўрадавых установаў БНР павінны былі пісацца на дзяржаўнай беларускай мове. Нацыянальным мяншыням (украінцы, палякі, літоўцы, габрэі, немцы, латышы, рускія) Беларусі дазвалялася карыстацца сваёю моваю ў афіцыйных дачыненнях з дзяржаўнымі ўстановамі.
БНР мела плошчу 300 тысяч квадратных кіламетраў і насельніцтва каля 7 мільёнаў.
1940 год. Аддзелы НКУС пачалі масавыя расстрэлы палонных афіцэраў Польскага войска ў Катыні, Мядовым і Курапатах.
Сярод расстраляных акрамя палякаў былі габрэі, беларусы, украінцы.
Усяго было забіта 7 305чалавек, з іх 3 870 былі знішчаны на землях БССР.
23 снежня 2012 года А. Лукашэнка заявіў: «У нас ніводнага паляка на тэрыторыі Беларусі знішчана, расстраляна не было». Але гісторык І. Кузняцоў сцвярджае, што беларускі катынскі спіс існуе. На яго думку, найверагодней польскіх жаўнераў расстрэльвалі ў Трасцянцы.
Агульная колькасьць ураджэнцаў Беларусі сярод забітых у Катыні ацэньваецца ў 1 226 чалавек. Найбольш вядомыя з іх – генерал Браніслаў Багатырэвіч і дзеяч беларускага адраджэння Францішак Умястоўскі.
Катынскі крыж у Гродна
1942 года. Фашысты расстралялі яўрэяў мястэчка Расна Дрыбінскага раёна.
Расстрэлам займаўся атрад 8-й айнзацкаманды з Крычава. У яры за 1,5 км на ўсход ад Расна былі расстраляны каля 600 чалавек. Перш чым расстраляць, з людзей было знята адзенне і абутак, і яны засталіся ў ніжняй бялізне, пасля чаго жыўцом клалі па некалькі чалавек у раней прыгатаваныя ямы і стралялі па іх з аўтаматаў.
Мемарыяльная дошка ў Даліне абшчын у музеі Яд Вашэм.
1942 год. У Клічаўскім раёне ўтворана першая на тэрыторыі БССР партызанская зона.
20 сакавіка 1942 года раён быў вызвалены партызанамі ад акупантаў пасля разгрому апошняга тут Клічаўскага нямецкага гарнізона. Былі адноўлены органы савецкай улады на абшары ў 3 000 км². Пад абаронай 18 000 партызан зоны да 1944 года размяшчалася больш за 70 000 чалавек (да вайны ў раёне жыла 46 000).
1946 год. Нарадзіўся Рычард Смольскі.
Беларускі тэатразнавец, педагог. Доктар мастацтвазнаўства, прафесар.
Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут.
Працаваў на кінастудыі «Беларусьфільм», у Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі, рэктарам Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў.
Даследуе праблемы рэжысуры, акцёрскай творчасці, сцэнічнай героікі, рускай тэатральнай культуры на Беларусі. Аўтар шэрагу кніг, п’ес і сцэнарыяў дакументальных фільмаў.
1973 год. Кампанія IBM прадставіла штрых-код.
Яго “бацькі” Бернард Сілвер і Норман Вудленд.
Сёння штрых-код – штодзённая практыка любой крамы і гандлёвага аб’екта, бо асноўнае прызначэнне яго – ідэнтыфікацыя тавару або якой-небудзь яго прыкметы (ўпакоўкі, серыйнага нумара). Гэта свайго роду ключ, які дае неабходную інфармацыю аб кожным тавары, як прафесіяналам, так і спажыўцам. І яго нанясенне на прадукцыю з’яўляецца абавязковай умовай для ўсіх вытворцаў. А раней кошты на ўсе тавары ў касу ўводзіліся ўручную, таму выкарыстанне штрыхавых кодаў палегчыла працу многіх людзей, у першую чаргу, у сферы гандлю.
1989 год. У Мінску на ўстаноўчай канферэнцыі ўтвораны Беларускі экалагічны саюз.
Добраахвотная грамадская арганізацыя, якая ставіла за мэту актывізацыю прыродаахоўнай дзейнасці грамадзян, прадпрыемстваў, устаноў, аб’яднанне іх намаганняў для захавання экалагічнай раўнавагі ў рэспубліцы і паляпшэння асяроддзя пражывання насельніцтва.
На 1-м з’ездзе (1-2 ліпеня 1989) быў прыняты статут, зацверджана эмблема, сцяг, абрана праўленне, прэзідэнтам стаў Б. Савіцкі, віцэ-прэзідэнтамі Р. Гарэцкі, Я. Пятраеў, Л. Тарасенка,
Саюз уваходзіў у перадвыбарчы Беларускі дэмакратычны блок.
У 1991 годзе у склад арганізацыі ўваходзіла каля 5 000 чалавек.
Арганізацыя распалася ў 1994 годзе. Замест яе была арганізавана партыя “Зялёныя”.
Чарнобыльскі шлях
1991 год. Пачатак Красавіцкіх страйкаў у Беларусі (3-25 красавіка).
У Мінску, Магілёве і іншых буйных гарадах распачаўся страйк працоўных з эканамічнымі і палітычнымі патрабаваннямі. Ён ахапіў дзясяткі працоўных калектываў і ўвайшоў у гісторыю Беларусі як самы масавы выступ рабочых у змаганні за свае палітычныя правы.
У гэты дзень спынілі працу рабочыя Мінскага электратэхнічнага завода, разам з імі на вуліцы выйшлі працаўнікі завода аўтаматычных ліній і завода шасцерняў. Рабочыя перакрылі рух трамваяў на вуліцы Даўгабродскай.
Ужо 4 красавіка прадпрыемстваў, якія абвясцілі страйк, налічвалася дзясяткі. Калоны рушылі ў цэнтр сталіцы, да Дому ўрада.
Старшыня Савета міністраў БССР Вячаслаў Кебіч, які выйшаў да рабочых, тлумачыў, што ён не ведаў пра намер Крамля ўзняць цэны, і што рашэнне саюзнага ўрада было і для беларускага Саўміна непрыемным сюрпрызам.
У першы дзень патрабаванні былі эканамічныя (узняць заробкі, знізіць цэны, адмяніць 5% “прэзідэнцкі” падатак на продаж усіх тавараў). Аднак неўзабаве дадаліся патрабаванні палітычныя, у тым ліку: вывад парткамаў з прадпрыемстваў, адстаўка М. Гарбачова і саюзнага ўрада, роспуск з’езда народных дэпутатаў СССР, новыя выбары ў Вярхоўны Савет БССР, наданне Дэкларацыі аб дзяржаўным суверэнітэце Беларускай ССР статусу канстытуцыйнай сілы.
БНФ «Адраджэньне» удзельнічаў у наданні рабочым забастоўкам палітычнага характару. Многія актывісты БНФ сталі лідарамі рабочага руху.
24 красавіка аршанскія рабочыя выставілі ўльтыматум: калі не будзе прызначаная надзвычайная сесія Вярхоўнага Савета БССР, якую патрабавалі дэпутаты Апазіцыі БНФ, яны лягуць на рэйкі. У 15:30 чыгуначны рух быў заблакаваны. У Оршу былі накіраваныя 1 500 байцоў АМАПу з Мінска, Віцебска і Магілева, увечары 25 красавіка рабочыя былі вымушаныя спыніць страйк.
Страйкоўцы перад Домам урада, Мінск, 4 красавкіа 1991 года
2007 год. У Францыі цягнік TGV устанавіў сусветы рэкорд хуткасці для цягнікоў, роўны 574,8 км/г.
Звышхуткасны цягнік TGV (train à grande vitesse – высакаскорасны цягнік), на спецыяльна пабудаваным чыгуначным пуці, які злучае Парыж і ўсход Францыі, разагнаўся да 574,8 км за гадзіну, перакрыўшы, такім чынам, папярэдняе дасягненне, устаноўленае ў 1990 годзе, амаль на 25 км/г.
Цягнікі TGV у сярэднім рухаюцца з хуткасцю да 320 км/г.
Чытачы mogilev.media падзяліліся сваімі сумнымі назіраннямі. Прадпрыемствы, размешчаныя на ўчастку Свабоднай эканамічнай зоны на паўднёвым усходзе Магілёва па выхадных днях вось так радуюць жыхароў навакольных паселішчаў.
У паветры стаіць моцны непрыемны пах. Падобныя выкіды рэдка назіраюцца ў працоўныя дні – заўважылі чытачы.
Дым падымаецца ледзь не з усіх труб Омск-карбона, з труб “Кранаспана” і “ВМГ індастры”.
Малады вынаходнік з Асіповіч Уладзіслаў Шпілеўскі ўпэўнены, што менавіта вадародны рухавік у будучыні дапаможа чалавецтву адмовіцца ад вуглевадароднага паліва.
Уладзіслаў Шпілеўскі і яго навуковы кіраўнік Алена Мурашка ўпэўненыя, што будучыня сусветнай аўтамабільнай прамысловасці менавіта за вадародам і спрабуюць рэалізаваць сваю тэорыю, піша “Асіповіцкі край”.
Па шчырасці, ідэю дзесяцікласніка нельга назваць рэвалюцыйнай. Першы рухавік, які працуе на вадародзе, быў вынайдзены яшчэ ў 1806 г. Сёння машыны з вадароднымі рухавікамі называюцца асноўнымі канкурэнтамі экалагічна чыстых электрамабіляў. Неацэнная перавага вадародных рухавікоў заключаецца ў экалагічнай прыязнасці і ў адсутнасці выкідаў у атмасферу вуглякіслага газу. Аднак, па словах заснавальніка Tesla Ілана Маска, “гэта надзвычай непрадуманая тэхналогія”.
Што ж прынцыпова новага ў распрацоўцы альтэрнатыўнага носьбіта энергіі прапануе Уладзіслаў?
Малады чалавек распачаў першыя спробы пабудаваць рухавік, а дакладней, яго сістэму сілкавання вадародам у 14 гадоў. У 2019 годзе, натхнёны відэаматэрыяламі на YouTube, падлетак пачаў плаўнае апусканне ў свет альтэрнатыўнай энергіі, але хутка прыйшоў да высновы, што інтэрнэт не самая надзейная крыніца ведаў, таму ён павінен стварыць рухавік сам.
У мінулым годзе Уладзіслаў стварыў і прадставіў устаноўку для пераводу класічных рухавікоў унутранага згарання на працу на вадародзе на рэспубліканскі конкурс. Ягоны бацька Сяргей і дзед Валянцін узялі на сябе тэхнічны бок выканання распрацоўкі – выраб шматлікіх дэталяў.
Устаноўка стала своеасаблівым “сэрцам” сістэмы вадароднага забеспячэння . Карыстальнік улівае звычайную ваду ў рэзервуар, які пастаўляецца на электралізер. Пад уздзеяннем электрычнага току вадарод падзяляецца на кісларод і вадарод у прапорцыі два да аднаго. Гэта рэчыва называецца “выбуховым газам”. Для пастаўкі ў рухавік сумесь газу падвяргаецца падрыхтоўцы, рэалізацыя якой і з’яўляецца аўтарскім ноу-хау.
Галоўнае дасягненне – у рухавіку Уладзіслава Шпілеўскага захоўваецца ціск газу пры пераключэнні хуткасці, а таксама захоўваецца герметычнасць канструкцыі. Маладому вынаходніку паспяхова ўдалося “перасадзіць” сістэму вадароднага сілкавання на матацыкл Miнск-125 і праверыць яе на дарогах.
Наколькі перспектыўныя разлікі Уладзіслава – пакажа будучыня.
У Краснапольскім раённым Маладзёвым цэнтры культуры і вольнага часу «Міраж» прайшоў Дзень мясцовых ініцыятыў «Фестываль экаторбаў» – паведамляе партал мясцовай газеты “Чырвоны сцяг”.
Мерапрыемства рэалізуецца ў рамках праекта “Дзейнічаем лакальна, думаем глабальна” пры фінансавай падтрымцы Праграмы малых грантаў Глабальнага экалагічнага фонду, Праграмы развіцця ААН у Беларусі. У фестывалі прынялі ўдзел прадстаўнікі розныў узроставых груп, прафесій.
Экаторбы – ініцыятыва спецыялістаў Краснапольскага раённага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва. Ідэю падтрымалі іх падапечныя: маладыя людзі з інваліднасцю і пажылыя грамадзяне.
Удзельнікі мерапрыемства даказалі сабе і іншым, што экаторба мае сваю яркую індывідуальнасць: тут была выстаўлена проста бясконцае мноства мілых торбаў і торбачак з вясёлым прынтам, якія радуюць вока. Асабліва ўразіла разнастайнасць матэрыялаў, з якіх яны былі выраблены: стары парасон, джынсы, абрус і дзіцячы вазок, які нават выйшаў са строю.
На фестывалі можна было не толькі набыць упадабаны аксэсуар, але і навучыцца самастойна яго вырабляць пад час правядзення майстар-класаў.
У конкурсе “Экалагічна сяброўскі фермер Беларусі” перамог Віктар Арцем’еў, уладальнік гаспадаркі ў вёсцы Канстантоў Клічаўскага раёна – перадае Магілёўская рэдакцыя канала “Беларусь 4”.
У конкурсе на самага экалагічнага фермера бяруць удзел гаспадаркі, якія ўкараняюць практыкі, што зніжаюць нагрузку на навакольнае асяроддзе. Віктар Арцем’еў у сваёй гасподзе не ўжывае хімікатаў для вырошчвання гародніны, а ўсе ўгнаенні зямлі ажыццяўляе з дапамогай біягумусу – прадуктамі жыццядзейнасці каліфарнійскіх чарвякоў.
На палях фермерскай гаспадаркі вырошчваецца часнок, бульба, гуркі і іншыя культуры.
У Бабруйску працягваецца дыскусія пра будучыню дуба-волата. Толькі статус помніка ратуе 300-гадовае дрэва.
У 2003 годзе Бабруйскі гарадскі выканаўчы камітэт аб’явіў батанічным помнікам прыроды мясцовага значэння “Бабруйскі дуб-волат”. А сёлета эксперты прапануюць пазбавіць дуб статуса батанічнага помніка, бо ён знаходзіцца ў аварыйна-небяспечным стане. Тлумачыцца гэта небяспекай для маёмасці і чалавечых жыццяў. Дуб-волат у Бабруйску расце ў цэнтры горада, побач з тратуарам і праезнай часткай, паміж будынкам УУС і крамай керамікі.
Дыяметр ствала “Бабруйскага дуба-волата” роўны 1,4 м. У вышыню дрэва дасягае 28 метраў. Крона гарадскога старажыла распасціраецца на 17,1 м (прыкладна на 6 паверхаў) у напрамку з поўначы на поўдзень, на 24,2 м — з усходу на захад (8 паверхаў). Дуб захаваўся ў горадзе з часоў Рэчы Паспалітай. Мясцоваму старажылу больш за 300 гадоў.
У гэтым годзе Бабруйск наведалі эксперты навукова-практычнага цэнтра НАН Беларусі па біярэсурсах у рамках інвентарызацыі помнікаў прыроды рэспубліканскага і мясцовага значэння ўнікальных прыродных аб’ектаў у Магілёўскай вобласці. У сярэдзіне вегетацыйнага перыяду, калі жыццёвыя паказчыкі расліны найбольш вызначальныя, быў абследаваны і Дуб-волат. Выніковы акт канстатуе праблемны стан дрэва і рэкамендуе разгледзець пытанне аб спыненні функцыянавання яго як помніка прыроды.
Чаму вякавое дрэва, якое вытрымала шматлікія войны, аблогі і пажары ў Бабруйску, пачало гінуць?
Святлана Цярэшчанка, кандыдат біялагічных навук, старшы навуковы супрацоўнік цэнтра з сумам канстатуе:
“Пашкоджанні Дуба-волата ў Бабруйску звязаныя з натуральным разбурэннем. Дрэва страціла галіну першага парадку з часткай ствала. У месцы разгалінавання шкілетных галін з’явіліся дуплы, а трутавыя грыбы на ствале дрэва сведчаць аб наяўнасці ствалавой гнілі… Калі ламаюцца шкілетныя галіны, дрэвы губляюць устойлівасць. У Дуба-волата ў Бабруйску зламаная адна з буйных шкілетных галін, а другая мае нахіл каля 30 градусаў. Моцны вецер можа яе зламаць.”
На жыццяздольнасць раслін уплывае комплекс фактараў: месца вырастання, наяўнасць ці адсутнасць шкоднікаў, хвароб, глебава-гідралагічныя, кліматычныя і іншыя ўмовы.
“Каранёвая сістэма дуба ў Бабруйску схільная да антрапагеннага прэса: у ёй адбываюцца парушэнні працэсаў цыркуляцыі вады і паветра, дрэва не атрымлівае дастатковай колькасці пажыўных рэчываў. Акрамя таго, на дуб аказваюць уздзеянне выкіды ад аўтамабільнага транспарту і прамысловых прадпрыемстваў” – тлумачыць Цярэшчанка.
Ахоўныя мерапрыемствы
У акце абследавання помніка прыроды эксперты высока ацанілі прыродаахоўную дзейнасць мясцовых арганізацый. КУП “ДЭП г. Бабруйска” у 2015 годзе сцягнула дрэва стальным абручом, які замацаваў расколіну ў драўніне ад канчатковага разлому. Супрацоўнікі прадпрыемства праводзяць мерапрыемствы з мэтай падаўжэння веку гарадскога волата: выдаляюць сухія галіны, дэзынфікуюць і пламбуюць расколіны антысептычнымі сродкамі. Але дрэва знаходзіцца ў аварыйным стане.
Абмеркаванне на экспертным узроўні працягваецца. А грамадскія актывісты і эколагі турбуюцца, бо пазбаўленне статусу помніка амаль немінуча прывядзе да ліквідацыі аднаго з самых старых сведкаў мінуўшчыны Бабруйска.
Яшчэ адно прадпрыемства плануюць пабудаваць за 800 метраў ад вёскі.
На тэрыторыі ўчастка нумар 4 свабоднай эканамічнай зоны “Магілёў” стартуе праект будаўніцтва завода, які будзе вырабляць слаістыя пластыкі. Замоўцам завода выступае «Кронаспан ОСБ» – прадпрыемства па вытворчасці драўняных пліт, якое было заснавана ў 2011 годзе. Яшчэ ў канцы 2021 года побач з дзеючай вытворчасцю быў закладзены першы камень, які засведчыў намер будаўніцтва новага завода.
Планавы аб’ём прадукцыі – больш за 12 млн кв.м у год прэсаванага ламінату і ламінату высокага ціску. Гэтая прадукцыя ўжываецца пры вытворчасці мэблі, дэкаратыўных абліцавальных матэрыялаў, аздабленні інтэр’ераў і экстэр’ераў. У планах экспартаваць 80 працэнтаў прадукцыі. Сыравінная база – драўніна, а таксама смолы, якія вырабляюцца на прадпрыемстве «Кранахем», што працуе на гэтай самай вытворчай пляцоўцы. Будоўлю плануюць завершыць у 2024 годзе, а на заводзе стварыць 100 новых рабочых месцаў.
Трэба звярнуць увагу, што ў межах рэалізацыі праекта прадугледжана не толькі будаўніцтва завода але і мадэрнізацыя лакальных ачышчальных збудаванняў завода “Кронаспан ОСБ”. Плануецца дадатковая ачыстка сцёкавых вод з мэтай іх наступнага выкарыстання на прадпрыемстве паўторна.
Бліжэйшая жылая тэрыторыя размешчана ва ўсходнім напрамку на адлегласці 835-840 метраў – гэта вёскі Вейна і Навасёлкі. Але дадатковае ўздзеянне прадпрыемства на асяроддзе будуць адчуваць і жыхары Задняпроўя.
З 31 кастрычніка 2022 года стартавала грамадскае абмеркаванне справаздачы аб ацэнцы ўздзеяння завода на навакольнае асяроддзе. Працягнецца яно цягам месяца. Інфармацыя пра гэта размешчанана афіцыйным сайце Магілёўскага гарвыканкама.
У Крычаве ўрачыста адкрылі экалагічны гарадок недалёка ад берага возера Маладзёжнае. Па задумцы мясцовых чыноўнікаў гэты культурны аб’ект павінен стаць зонай адпачынку для гараджанаў.
На тэрыторыі гарадка на сённяшні момант зроблена шэсць драўляных альтанак для адпачынку, усталяваны дзве біяпрыбіральні, кантэйнеры для смецця, ёсць асвятленне і дзіцячая пляцоўка. Таксама абсталявана месца для палення вогнішчаў.
Мясцовыя жыхары адзначаюць, што комплекс з чатырма драўлянымі лавамі і шасцю валунамі размешчанымі па коле, у цэнтры якога знаходзіцца месца для вогнішча, нагадвае язычніцкае капішча.
Уваход на тэрыторыю экалагічнага гарадка пачынаецца з плутара дзясяткаў валуноў розных парод, якія размешчаны лініяй, што пазначае межы аб’екта адпачынку. Кампазіцыя крыху нагадвае мінскі парк-музей камянёў, створаны ў 1985 годзе навукоўцамі-геолагамі.
Пабудавана была і аглядная пляцоўка, агароджаная жалезнымі парэнчамі па перыметру. З пляцоўкі адкрываецца прыгожы выгляд на водную роўнядзь сённяшняга возера Маладзёжнае, а ў далечыні бачны карпусы старога цэментна-шыфернага камбіната і розныя будынкі двух гарадскіх раёнаў (т.зв. “Вакзал” і “Цэмзавод”).
Адзначым, што возера Маладзежнае – гэта былы кар’ер, у якім здабывалі сыравіну для вытворчых патрэбаў цэментнага завода. Глыбіня кар’ера больш чым 30 метраў, што аўтаматычна робіць яго дастаткова небяспечным водным аб’ектам для адпачынку.
На тэрыторыі старога цэментнага завода хоць і спынілі вытворчасць з 2015 года, аднак праз год ТАА «Кровельные материалы Беларуси — Восток» стала арандаваць у цэментнікаў вытворчую лінію. Цяпер бліжэйшыя планы кампаніі заключаюцца ў тым, каб мадэрнізаваць шыферную вытворчасць. А гэта ў сваю чаргу не ўвязваецца з ідэяй “экалагічнага гарадка” як месца адпачынку мясцовых жыхароў, бо хутчэй за ўсё вытворчасць не будзе экалагічнай. Дарэчы, дзейнасць цэментнага завода, які пачаў працаваць з 1933 года, доўгі час забруджвала экалогію Крычава і ваколіц.
Месца размяшчэння экалагічнага гарадка ставіць пад сумнеў таксама ажыўленая шаша, што пралягае побач. Пры гэтым не менш прыгожыя і досыць ціхія месцы для адпачынку ў Крычаве існуюць на беразе ракі Сож, што цячэ ў старой частцы горада, насычанай багатай гісторыяй.
Городские очистные сооружения просто “захлебываются”, а от коммунального армагеддона Шклов пришлось спасать возможностями МЧС.
В январе 2022 года на заседании коллегии Могилевского областного комитета природных ресурсов и охраны окружающей среды было отмечено, что в прошлом году как министерство природных ресурсов, так и областные комитеты сработали достаточно стабильно и уверенно. Выполнены все программы и поручения, реализованы проекты, поэтому с чистой совестью соответствующие организации вошли в новый год. Это со слов первого заместителя министра природных ресурсов и охраны окружающей среды Болеслава Пирштука. Такое впечатление, что замминистра позабыл о существовании проблем с очистными сооружениями г.Шклова.
При этом, мы не будем акцентировать внимание в ряду недоработок министерства в борьбе за чистоту окружающей среды на таких вещах, как переработка бытовых отходов и извлечение из них вторичных материальных ресурсов. На проблемах загрязнения воздуха – а ведь на единую систему мониторинга его состояния выделено на текущий год порядка 4 млн рублей, и это огромная сумма.
Мы обратим внимание на состояние очистных сооружений в небольшом райцентре Могилевской области – городе Шклове. Объект выбран не случайно. По итогам за 2021 год в области выявлено 17 случаев загрязнения водоемов сточными водами, виновниками в большинстве случаев являются коммунальные предприятия. Так вот, особенно проблемными в этом отношении по области являются города Мстиславль и Шклов.
В частности, экологическая бомба на территории Шклова, особенно касающаяся состояния чистоты воды в реке Днепр была заложена более 40 лет назад, когда начали строительство очистных сооружений в рассчете на потребности одной только бумажной фабрики “Спартак”. К нашему же времени уже особо отличились в “антиприродной” борьбе еще и льнозавод с молокоперерабатывающим предприятием. Но экономические интересы района превалировали над состоянием здоровья людей, а посему на природоохранные мероприятия особого внимания не обращали. В настоящее время к городской канализации подключены практически все организации города и многоэтажное жилье.
Канализация начала “захлебываться” стоками, оборудование выходить из строя – уже в 2021 году насосы не справились с нагрузкой и сломались. От коммунального армагеддона Шклов пришлось спасать возможностями МЧС.
И все эти годы общественность Шклова “била в колокола” по поводу издевательства над природой и людьми. Нельзя сказать, что власти не предпринимают мер по исправлению ситуации. Еще 7 лет назад приступили к реконструкции комплекса очистки городских стоков, выполнены работы на 17 млрд. руб. Пожалуй, главное, что было достигнуто в результате комплекса работ – проложили трубопровод через Днепр до очистных сооружений. Но в 2021 году эти работы остановились и, получается, что для местного населения и состояния воды в Днепре ничего сделано не было.
По-прежнему “недоработанные” сточные воды загрязняют окружающую среду. Характерным признаком таких вод стала пена, образующаяся круглый год в “диких” ручейках, “питающих” реку Днепр на протяжении десятилетий.
На фото: “Шкловский коктейль”
В текущем году местные власти совместно с министерством должны были проработать вопрос по шкловским очистным сооружениям с Банком развития на предмет выделения кредита в размере порядка 3,8 млн долларов водоканалу для реконструкции этих очистных сооружений.
Увы, у властей остался лишь один метод воздействия на ситуацию – штрафные санкции (а это может потянуть на миллион рублей), что позволит отчитаться о повышенном внимании к данной проблеме.
