Category: Навіны Глуска

Жыхарка Магілёўскай вобласці выжыла пасля землятрусу ў Турцыі і вярнулася на радзіму

Навіна ад

Глусчанка Любоў Шапавалава перажыла землятрус у Турцыі і распавяла падрабязнасці трагедыі.

Ураджэнка Глуска ўжо чатыры гады жыве ў турэцкім Газіянтэпе. Любоў Шапавалава апынулася ў ліку трох беларусак, якіх першымі эвакуявалі на радзіму пасля землятрусу. Цяпер яна з дачкой знаходзіцца ў Глуску, а яе муж застаўся ў Турцыі дапамагаць землякам – піша газета “Радзіма”. 

– Са сваякоў мужа ў першую ж гадзіну загінула сем чалавек. Вядома, вельмі страшна было тым, хто апынуўся пад заваламі, але страшна і перажыць вось гэта ўсё, што адбывалася. – распавядае Любоў – У нас і раней бывала, што трасе, але злёгку, нядоўга, секунд пяць… А тут усё доўжылася паўтары хвіліны. Тым больш пачалося ўсё, калі людзі спалі, у чатыры раніцы, 15-17 хвілін пятага. Ложак кідае, усё ўсюды стукае, люстры, шкло звіняць, паніка, цябе ўсяго трасе, ты не ведаеш, бегчы ці не бегчы, што наогул рабіць… Мы спрабуем уключыць святло, але не можам, таму што нас шпурляе направа-налева, наперад-назад… Мы схапілі дзіцяці, я думаю: ну вось-вось спыніцца, але ўсё горш і горш… Слава богу, мы ў рэшце рэшт спусціліся, я прыхапіла коўдру і падушку для дачкі, селі ў машыну. Але на самай справе і ў машыне не адчувалі сябе ў бяспецы: вакол вышынныя дамы, і яны маглі ў любую секунду абрынуцца.

Сям’я Любові Шапавалавай жыве ў ахоўваемым жылым комплексе (прыкладна 20 шматпавярховак, 20 віл, возера, кафэ, цырульня, трэнажорная зала і г. д.), які акружаны плотам. Комплекс размешчаны на ўскраіне горада, і з аднаго боку ад яго – вялікае поле. Менавіта туды вырашылі ехаць, каб схавацца ад стыхіі. Праўда, сітуацыя пагоршылася тым, што ў пачатку лютага ў Газіянтэпе выпаў снег. Падчас асноўных штуршкоў была моцная бура, з-за якой адключылася электрычнасць, і горад трэсла ў поўнай цемры.

– Два дні, груба кажучы, мы жылі ў машыне. – працягвае аповед Любоў Шапавалава – Але ў нас заканчваўся бензін і няма чым было грэцца, прытым што на вуліцы дзесьці -5, яшчэ пачаліся мокры снег і залева. Добра, мы паспелі заправіць машыну, хоць і адстаялі дзве гадзіны ў чарзе, а потым бензін некалькі сутак наогул не прадавалі. Слава богу, адкрылася мячэць, і мы пайшлі туды. У мячэці нас заспеў другі землятрус, і зноў было страшна. Праўда, там мы яго не адчулі, як у сябе ў кватэры на шостым паверсе, але кажуць, што гэты землятрус было яшчэ мацней, чым першы. Яшчэ суткі мы прабылі ў сяброў, у іх таксама шматпавярховы дом, але кватэра хаця б на першым паверсе.

Люба кажа, што іх жылы комплекс практычна не пацярпеў, так як знаходзіцца ў камяністым раёне, не на пяску: раней на гэтым месцы была скала, яе знеслі і пабудавалі дамы. Адразу пасля землятрусу ў Газіянтэпе і некаторых іншых правінцыях Турцыі з-за пагрозы выбухаў прыпынялі падачу прыроднага газу, былі перабоі з вадой. Цяпер усё наладжваецца. 

Адышоўшы ад першага шоку, усе дні да ад’езду на радзіму Люба развозіла гуманітарную дапамогу пацярпелым. У такой сітуацыі шмат машын і валанцёраў не бывае, тлумачыць яна. Яе муж застаўся ў Турцыі, каб дапамагаць людзям.

З першага ж дня Любоў трымала сувязь з консульствам. Яе, як і іншых грамадзян Беларусі, эвакуявалі бортам Мінабароны. Без перажыванняў, вядома, не абышлося. Вылет прызначылі на поўнач, але напачатку самалёт не атрымаў дазволу на пасадку (аэрапорт у Газіянтэпе быў зачынены, усе рэйсы адменены) і прызямліўся ў 300 кіламетрах. 

– Мы ўжо страцілі надзею, што нас забяруць. – успамінае Любоў – Добра, што я магла нешта спытаць, высветліць у супрацоўнікаў, так як больш-менш ведаю турэцкую, а дзве іншыя жанчыны, якія ляцелі са мной, увогуле мовы не ведалі. 

Апынуўшыся нарэшце з дачкой унутры самалёта, яна не магла стрымаць слёз. Чатырохгадовая Зара цяпер ужо смяецца і спявае песенькі, але, калі здарыўся землятрус, вельмі спалохалася. 

– Слава богу, яна не плакала, істэрыкі ў яе не было, але яна ўвесь час пыталася: “Мама, што гэта? Што гэта? Што гэта адбываецца?” – прыгадвае жанчына – Зара энергічнае дзіця, а тут суткі проста сядзела: усе сядзяць, і яна сядзіць. 

Цяпер, калі дома ў Глуску і Люба, і яе сястра Вера, якая таксама жыве ў Турцыі, сям’я спакойная. Сёстры вернуцца ў Турцыю, калі ўсё супакоіцца. 

Фота з архіву Любові Шапавалавай. 

Пціч стала небяспечна затапліваць – Белгідрамет

Навіна ад

Узровень вады ў рацэ Пціч, што працякае на самым паўднёвым захадзе Магілёўшчыны – праз Глуск – стала падымацца да небяспечна высокай адзнакі, паведамляюць у Белгідраметцэнтры. Пагроза затаплення пакуль назіраецца толькі на працягу цячэння ракі ў Гомельскай вобласці – ў раёне вёскі Першая Слабодка Петрыкаўскага раёна. 

“Ледастаў і ледастаў з палонкамі назіраецца на Дняпры каля Магілёва, Бярэзіне каля Бабруйска, Сожы пад Крычавам і некаторых іх прытоках. На азёрах і вадасховішчах назіраецца ледастаў і ледастаў няпоўны, таўшчынёй ад 13 см да 27 см. – гаворыцца ў паведамленні”.

Фота з адкрытых крыніц.

Трактар пратараніў маршрутку пад Бабруйскам

Навіна ад

Раніцай 24 лютага адбылася аварыя на трасе Р-55, што злучае Бабруйск і Глуск. Паводле папярэдняй інфармацыі, кіроўца трактара, выяжджаючы з другараднай дарогі, не прапусціў маршрутку, у якой ехалі 20 чалавек. Чатыры жанчыны, пасажыркі маршрутнага таксі, атрымалі траўмы сярэдняй цяжкасці і былі шпіталізаваныя. Усяго пацярпела 10 чалавек – паведамляе Telegram-канал прэс-службы абласнога УУС.

Фота: ДАІ

Машыны больш не трэба пераносіць на руках у Глуску

Навіна ад

Праезд па цэнтральнай вуліцы Глуска зноў адкрыты. 

Пашкоджаны асфальт стрыжнёвай глускай вуліцы, вакол якой і сфарміраваўся гарадскі пасёлак, часткова адрамантаваны ў зімніх умовах – паведамляе газета “Радзiма”. Улады абяцаюць у бліжэйшы час цалкам ліквідаваць ямы на дарозе. Рамонт цэнтральнай глускай вуліцы стаў магчымым толькі пасля крытычнай публікацыі ў мясцовай газеце.  

Гэта надзвычай добрая навіна для аўтамабілістаў, якія праязджаюць па вуліцы Кірава. Справа ў тым, што ўздоўж галоўнай вуліцы ў раёне дома № 46 асфальт быў так сапсаваны, мясцовая газета напісала ў адказ на звароты і абурэнне чытачоў матэрыял пад назвай: “Машыну ў гэтым месцы на руках перанесці хочацца”. 

Адказ выканкама на крытычны матэрыял віну за пашкоджанне дарогі па традыцыі ўсклаў на саміх глушчан і на надвор’е. З атрыманага адказу вынікае, што асфальт быў пашкоджаны з-за таго, што ў 2022 годзе гаспадар аднаго з домаўладанняў па вуліцы Кірава выконваў працы «па падключэнні да цэнтральнай каналізацыі і водаправода». Пасля работ на дарозе ўтварыліся яміны. 

Хаця з далейшага тэсту адказу вынікае, што грамадзянін для аднаўлення асфальтабетоннага пакрыцця праезнай часткі заключыў дагавор з ДРБУ № 213, аднак дарожнікам не ўдалося своечасова зрабіць рамонт дарогі “з-за неспрыяльнага надвор’я”. Бо летась халоднае надвор’е з маразамі і снегам, як заўжды нечакана, прыйшло ў Глуск у лістападзе. 

У цяперашні час работы па аднаўленню асфальтабетоннага пакрыцця праязной часткі вуліцы Кірава часткова выкананы. Завяршыць работы плануецца да 15 лютага 2023 г., – запэўніваюць дарожнікі. 

Жыхарка Глускага раёна ўзяла тры крэдыты для кібермахляроў – развялі на сумленнасць і ганарлівасць

Навіна ад

Пачатак 2023 года адзначыўся на Глушчыне рэзкім ростам кібермахлярстваў – паведамляе газета “Радзіма”. У раёне толькі ў студзені 6 чалавек сталі ахвярамі падобных махлярстваў. 

Самая характэрная гісторыя адбылася ў адным з сельскіх населеных пунктаў Глускага раёна. На прыкладзе гэтай гісторыі добра бачна, як дзейнічаюць махляры. 

Тэхналогія махлярства аказалася класічная, і яе першы этап – уваходжанне ў давер. 

На гэтым этапе вядуцца размовы і тонкая псіхалагічная гульня. Злачынцы спекулююць як на самых лепшых чалавечых якасцях – сумленнасці, спачувальнасці, так  і на некаторых пароках, напрыклад на ганарлівасці. 

У снежні 2022 года нашай гераіне патэлефанавалі з Telegram. Хтосьці назваў сябе прадстаўніком асацыяцыі беларускіх банкаў і пераканаў суразмоўцу стаць удзельнікам спецыяльнай аперацыі па выяўленні ашуканцаў сярод банкаўскіх работнікаў. Жанчына засумнявалася, але суразмоўцам удалося ўвайсці ў давер. Пра аперацыю ніхто не павінен быў ведаць, у тым ліку блізкія сваякі. 

Як бачна, у глускім выпадку ашуканцы абапіраліся на сумленнасць і жаданне справядлівасці вясковай жанчыны. Але важную ролю сыграла і акцэнт на тым, што ёй даверылі выкананне важнай ролі выкрывальніцы злачынцаў. Такая роля дазваляе чалавеку лічыць сябе абраным, выключным, далучаным да сакрэтнай аперацыі, робіць ягонае жыццё напоўненым нейкім важным сэнсам. 

Другі этап – афармленне крэдытаў. 

Жанчыне патлумачылі, што для выкрыцця банкаўскіх ашуканцаў, неабходна падаць заяўку на крэдыты. Выконваючы загады ілжывых супрацоўнікаў асацыяцыі, яна ўзяла крэдыт на 6400 рублёў у банку, а потым у іншым банку яшчэ на 3000. 

Трэці этап – усталяванне ілжэпрылажэння.

Жанчыну пераканалі ўсталяваць прылажэнне з функцыяй аддаленага доступу (пра што яна не ведала). З дапамогай яго злачынцы змаглі перавесці ўсе 9400 рублёў на ўласны рахунак. Сваёй добраахвотнай памочніцы яны патлумачылі, што ён бяспечны. 

Чацвёрты этап – паўтор махлярства.

Калі ахвяра аказалася занадта даверлівай, і ўсё для ашуканцаў прайшло па іх злачыннай схеме, то яны спрабуюць паўторна развесці сваю ахвяру на грошы. 

Вось і наша глуская жанчына праз некалькі тыдняў, па ўказанні “спецыялістаў па асацыяцыі”, ізноў узяла крэдыт, ужо ў трэцім банку на 4000 рублёў, якія сама перавяла сваім суразмоўцам. 

Увесь гэты час жанчына нікому не расказала пра “спецыяльную аперацыю”, нават супрацоўнікам рэальнага банка, якія былі заклапочаны тым, што грамадзянка афармляе трэці крэдыт за месяц. 

Пяты самы кароткі этап – развітанне. 

Натуральна, што пасля пераводу ўсіх грошай жанчыны на свае рахункі махляры зніклі і на званкі не адказвалі. Яна засталася сам насам са сваімі крэдытамі, а потым звярнулася ў міліцыю. 

Кіраўнік аддзелу ўнутраных спраў Глускага раёна Сяргей Красавін пацвердзіў, што новы год сапраўды адзначаны рэзкім павелічэннем кіберзлачынстваў. Калі ў 2022 годзе іх у раёне было зарэгістравана 13, то толькі за 1 месяц гэтага года – 7 (па 5 з іх ужо распачаты крымінальныя справы, а па двух праводзіцца расследаванне). 

Адных ахвяр ашуканцы ўгаварылі ўзяць крэдыты а потым авалодалі гэтымі грошамі, кагосьці пераканалі ўсталяваць прылажэнне і “спісалі” сабе грошы, хтосьці стаў удзельнікам “рэкламнай гульні” і таксама страціў свае зберажэнні на карце. 

Фота з адкрытых крыніц.

Глуская бальніца – найлепшая ў Магілёўскай вобласці ў 2022-м годзе

Навіна ад

Медыкі “партызанскага” Глускага раёна выдатна працавалі летась і атрымалі дыплом за першае месца ў конкурсе раённых бальніц. 

У апошні дзень студзеня ў Магілёве былі падведзены вынікі работы медыцынскай галіны вобласці. Як звычайна, былі вызначаны лідары. Самую высокую ацэнку на абласным узроўні атрымала праца глускіх медыкаў. Па выніках конкурсу медыцынскіх устаноў рэгіёна першае месца заняла бальніца раёна. 

Ацэньваліся разнастайныя аспекты якасці і культуры медычнага абслугоўвання насельніцтва. Сярод цэнтральных раённых бальніц (раёнаў з колькасцю насельніцтва да 20 тысяч чалавек) Глуская цэнтральная раённая бальніца заняла першае месца. 

Дыплом за добрасумленную працу быў уручаны кіраўніку ўстановы Ірыне Пятровай. 

Фота: Газета “Радзіма”.

Дэмаграфічныя загадкі Глускага раёна за 2022 год: нараджаюць раней, чым выходзяць замуж

Навіна ад

У Глуску жанчына першы раз нараджае ў 28 гадоў, а выходзіць замуж, як правіла, у 34. 

Раённая газета “Радзіма” пацікавілася дэмаграфіяй Глушчыны за 2022 год і між іншым апублікавала загадкавыя звесткі пра ўтварэнне сям’і і нараджэнне дзяцей у раёне.

Паводле звестак рэестра ў Глускім раёне ў 2022 годзе сярэдні ўзрост нявесты быў 34 гады, а жаніха – 39 гадоў. Самай малодшай нявесце было ўсяго 16 гадоў, а самаму маладому жаніху – 20. А вось самая ўзроставая нявеста выйшла замуж у 63 гады, а жаніх – у 65. 

У аддзеле зарэгістраваны два шлюбы з грамадзянамі Расіі і адзін з грамадзянінам Рэспублікі Мальта.  

Як распавяла кіраўнік аддзела ЗАГСа Ганна Марціновіч, з кожным годам урачыстая рэгістрацыя праходзіць з усё меншай колькасцю сваякоў, найчасцей у вельмі блізкім сямейным крузе.  Больш таго, усё больш маладых адмаўляюцца ад цырымоніі і проста прыходзяць падпісаць і атрымаць пасведчанне аб шлюбе.

А вось з нараджэннем немаўлятаў усё застаецца традыцыйна. Сярэдні ўзрост мамак у 2022 годзе быў 28 гадоў, а бацькоў 30 гадоў. У той жа час самай малодшай маці было 16 гадоў, а 19-гадовы хлопец стаў самым маладым бацькам. Самай узроставай маці споўнілася 40 гадоў, а найстарэйшым бацькам стаў мужчына ў 49 гадоў. 

Лідарства сярод імёнаў дзяўчынак у 2022 годзе было падзелена Вікторыяй і Евай. Акрамя таго, маленькіх дзяўчат называлі: Марыя, Міраслава, Ганна, Вера, Дарыя, Анастасія, Злата, Арына, Эвеліна, Эмілія. Самыя арыгінальныя і рэдкія імёны – гэта немаўляты: Бажэна, Мія, Каталія, Васіліса, Рамін. 

Лідарства сярод мужчынскіх імёнаў у 2022 годзе захапілі Дзмітрый і Матвей. Таксама часта хлопчыкам давалі імёны: Марат, Міхаіл, Марк, Растыслаў, Юрый, Дамір, Максім, Уладзімір, Цімур, Канстанцін, Мікалай. Самыя рэдкія імёны: Маркус, Эмір, Гордзі, Дэвід.

Выходзіць так, што дзяўчаты, сапраўды, у Глускім раёне ў сярэднім нараджаюць раней, чым іх завуць замуж? Адгадка заключаецца ў тым, што жанчыны цяпер па некалькі разоў выходзяць замуж. За кошт другіх і трэціх шлюбаў атрымоўваецца такая розніца ў сярэдніх лічбах паміж нараджэннем дзіця і выхадам замуж. 

Пагражаў міліцыі нажамі, затрымалі са стралянінай

Навіна ад

У Глускім раёне быў затрыманы мужчына, які пагражаў міліцыянтам халоднай зброяй. 

У аператыўна-дзяжурную службу Глускага РАУС паступіла паведамленне ад жыхароў аграгарадка Заеліца. Яны расказалі, што ў адным з дамоў па суседстве, гаспадар якога часова адсутнічае, знаходзіцца старонні чалавек.

Па ўказаным адрасе прыехалі два супрацоўнікі РАУС, якія знайшлі ў жылым памяшканні агрэсіўна настроенага мужчыну: пры сабе ў яго былі некалькі нажоў. Пры затрыманні грамадзянін аказваў супраціў і спрабаваў накінуцца на праваахоўнікаў з нажом. Супрацоўнік органаў унутраных спраў зрабіў два папераджальныя стрэлы ў столь, пасля чаго мужчына быў затрыманы і дастаўлены ў РАУС для далейшага разбору.

Парушальнікам аказаўся 28-гадовы мясцовы жыхар, які стаіць на ўліку ў лекара-нарколага. Узбуджана крымінальная справа – паведамляе тэлеграм-канал прэс-службы абласнога УУС.

Фота: УУС

“Вясельныя сезоны” – у Глуску адкрылася густоўная рэтра-выстава вясельнай сукенкі

Навіна ад

Выставу збіралі ўсім мірам, на ёй можна пабачыць сукенкі ад 1950-х гадоў і да сучасных.

У Глускім краязнаўчым музеі з нагоды 105-годдзя ЗАГСа Рэспублікі Беларусь адкрылася незвычайная выстава “Вясельныя сезоны”.   

Як паведаміла раённая газета Радзіма, музейныя работнікі адразу вырашылі да юбілейнай даты зрабіць выставу пра вяселле. Чаму? Таму што першае, што прыходзіць у галаву, калі мы чуем слова ЗАГС – гэта вяселле. 

Але ў музеі не было экспанатаў. Зварот да глушчан дазволіў сабраць выбітную калекцыю вясельных убораў розных гадоў з 1950-х да 2010-х гадоў. Усяго ў музеі можна ўбачыць больш за 20 вясельных убораў. Практычна кожны з убораў, прадстаўленых на выставе, мае сваю цікавую гісторыю, якую экскурсаводы распавядаюць наведвальнікам. 

Самы старажытны вясельны ўбор – 1950-х гадоў. У 1972 годзе ў гэтай чароўнай сукенцы з гіпюру дзяўчына з Глуску выйшла замуж, а потым захоўвала яе паўстагоддзя. Убор нявесты выдатна захаваны. 

Нібыта і не так далёкія 1970-я гады. Але час ужо моцна змяніўся, і многіх менавіта яны найбольш уражваюць. Тут, напрыклад, серабрыстая парчовая сукенка з надзіманай таліяй – прыгажосць, не адвесці вачэй. Убор з рукавамі, вырабленымі з тонкай гібуры, які прывезлі з ГДР. А набыла яе свякроў для сваёй будучай нявесты за 70 рублёў (у той час гэтая сума была амаль роўнай зарплаце сярэдняга супрацоўніка). Маецца белая ў бліскучых срэбных кружочкаў сукенка 1977 года. Яны былі прышыты з тканіны, якую сваякі з Канады адправілі для нявесты. 

На выставе знаходзяцца не толькі сукенкі нявестаў, але і касцюмы жаніхоў. Аказваецца, мужчыны таксама захоўваюць вясельныя ўборы. Напрыклад, жаніх 1977 года прынёс свае гальштукі з першага і другога дня вяселля. 

Уборы нявест 1980-х гадоў зусім іншыя па стылі. Тут больш упрыгожанняў, валанчыкаў, бязважкіх тонкіх тканін. Напэўна, сукенка знакамітай брытанскай прынцэсы Дыяны аказала свой уплыў на савецкіх нявест. Яшчэ адна адметная асаблівасць моды 1980-х гадоў заключаецца ў тым, што замест вянка на галаве з’яўляецца вясельны капялюш. 

Акрамя таго, можна пабачыць, як выглядалі нявесты і жаніхі на вясельных фатаграфіях пачынаючы з 1949 года і да нашага часу. А таксама маюцца  дакументы аб нараджэнні, шлюбе, найстарэйшы з якіх быў складзены ў 1930-я гады.

Як сказала дырэктар раённага музею Наталля Акуліч, у той час, калі выстава была задумана, у музеі былі толькі чатыры прыдатныя для выставы экспанаты, але за вельмі кароткі час сабралася вялікая колькасць. Супрацоўнікі розных арганізацый прывозілі свае сукенкі, касцюмы, аксэсуары, дакументы, фатаграфіі, актыўна далучаліся арганізацыі ветэранаў. І глушчане ўсё яшчэ прывозяць экспанаты. 

Выстава “Вясельныя сезоны” у музеі будзе працаваць да канца сакавіка.

Глуску сёння спаўняецца 500 гадоў

Навіна ад

20 снежня 1522 года Вялікі князь Літоўскі Жыгімонт І даў дазвол князю Юрыю Гальшанскаму-Дубравіцкаму на заснаванне мястэчка Глуск-Дубравіцкі. 

Сам Глуск быў вядомы з XIV стагоддзя, калі ў 1396 годзе Вялікі князь літоўскі Вітаўт перадаў Глуск і Глускую воласць у валоданне князя Івана Гальшанскага. Сёння гэтае месца называюць вёска Гарадок, яна размешчана ў 18 км ад сучаснага Глуска. 

У 1522 годзе Юрый Гальшанскі-Дубравіцкі пабудаваў драўляны замак з абарончым валам, драўлянымі вежамі, уздымным мостам над глыбокім ярам на высокім беразе ракі Пціч. Так быў закладзены новы сучасны Глуск, якому Вялікі князь ВКЛ і кароль Польшчы Жыгімонт II Аўгуст у 1525 г. даў грамату на правядзенне кірмашу ў горадзе, што паскорыла тэмпы развіцця паселішча. 

Глуск-Дубравіцкі з’яўляецца на картах з XVI стагоддзя. Так, Глуск ёсць на карце Еўропы 1555 года нямецкага картографа Каспара Фопеля, на карце ВКЛ 1613 года Томаша Макоўскага.

Па звестках кнігі “Памяць. Глускі раён”, у 1551 годзе ў Глуску налічвалася 124 дамы. Цэнтральная вуліца называлася Вялікая. Яна мела ўмацаванне і адны вароты – Слуцкую браму. У той час побач з замкам стаялі дом на падклецці, канюшня, свіран, камора, пякарня, кухня, лазня. На рынку, які размяшчаўся каля Пцічы, знаходзілася карчма і 12 крам. 

У дамове 1571 года паміж князямі Заслаўскімі і Настассяй Чартарыйскай аб падзеле маёнтка Глуск названы некаторыя размешчаныя тут пабудовы: драўляны замак з трыма вежамі і 34 гароднямі (гародня – гэта прамавугольны зруб з бярвення ці брусоў, тып абарончага збудавання ў Х – ХVІІІ стст.). На замкавым дзядзінцы стаялі чатыры свірны, дом на падклецці з дзвюма святліцамі, каморай і сенцамі ды іншыя збудаванні.

У 1628 годзе ў Глуску была пабудавана праваслаўная царква, крыху пазней – касцёл бернардзінцаў. У 1638 годзе ў мястэчку ўжо было 14 вуліц і 331 зямельны ўчастак, дзве царквы ўніяцкія, трэцяя – праваслаўная. Жылі ў мястэчку пераважна мяшчане, слугі феадала, яго падданыя, многія з іх паходзілі з сялян. Сярод мяшчан былі даволі багатыя гандляры, рамеснікі, якія мелі вялікія зямельныя надзелы.

У XVI – XVIII стагоддзях ўладальнікамі Глуска і замка былі князі Гальшанскія, Чартарыйскія, Палубінскія, Радзівілы, Юдыцкія. Замак існаваў да канца 18 стагоддзя. 

Так распачалася гісторыя Глуска на яго сённяшнім месцы.