В выставочном зале Могилёва, ул. Болдина 1, открыта новая выставка под названием “Шум”, её организовали председатель Могилевской областной организации ОО «Белорусский союз художников» Антон Тихоновец и член Белорусского союза художников Евген Зайцев. Представлена керамика и живопись.
Евген не стал объяснять почему выставка с таким названием, но рассказал о своих работах, что придерживается в основном классической школы реалистической живописи, но в этом году всё получилось по другому.
Он начал искать другие пути выражения и получились эти работы:
Эти работы, моё послание всем и каждому зрителю, который имеет возможность общаться с работами, смотреть в себя. Здесь работы пограничные как какой-то сон, где могу показать свою субличность, стать птицей, музыкантом, художником, это моя фантазия.
Антон Тихоновец:
Шум, это двоякое значение, никто не думал, что когда закрывается дверь выставочного зала, заходя сюда, шум пропадает. Сейчас на выставке присутствует шум, а как правило этот зал тихий и спокойный, когда можно погрузиться в самого себя и посмотреть, почувствовать наши работы. О своём творчестве – керамика, хотел бы оставить всю философию для зрителя, чтобы каждый мог воображать, представлять , может быть его философия, которую он видит, в моих работах окажется даже лучше чем моя.
На мой взгляд как зрителя, выставку надо увидеть несколько раз, и в большом количестве зрителей, присутствующих на открытии и в одиночестве, пересмотрев работы другим взглядом войдя из шума в тишину зала, оставшись наедине с этой замечательной выставкой и с самим с собой.
У Выставачнай зале Музея гісторыі Магілёва на вуліцы Болдзіна праходзіць юбілейная выстава вядомага мастака Базыля Камарова “Шчырасць адзіноты”. Гэтая выстава ўключае некалькі мастацкіх цыклаў і серый, а таксама асобных твораў жывапісу і графікі, сабраных ў адной зале.
Творчасць Базыля Камарова адрозніваецца глыбокай праработкай гістарычнай і архітэктурнай спадчыны роднага краю. Яго творы з выявамі старажытнага Магілёва лічацца ў шэрагу лепшых рэканструкцый сярэдневяковых беларускіх гарадоў.
Базыль Камароў нарадзіўся 12 ліпеня 1953 года ў в. Міхайлаўск Магілёўскага раёна. З 1965 г. вучыўся ў Рэспубліканскай школе-інтэрнаце па музыцы і выяўленчым мастацтве. У 1972 годзе скончыў аддзяленне графікі Беларускага тэатральна-мастацкага інстытута (сёння Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў).
С 4 по 7 октября в Бобруйске проходит выставка ROBOPARK, которую посетили уже два с половиной миллиона жителей Европы
Посетители выставки смогут увидеть пятьдесят роботов, совершить виртуальное путешествие на океанское дно и стать пилотом вертолета.
На выставке будут работать семь зон виртуальной реальности, а также уникальное “Тесла-шоу”.
Организаторы обещают, что выставка будет интересна как взрослым, так и детям.
Последние смогут попробовать свои силы в написании компьютерных программ для роботов, получат возможность создать авторское мыло и шипящую бомбочку для ванной.
Выстава “Бабруйск на картах, планах і чарцяжах ХІХ – ХХ стст.” працуе на афіцыйным сайце Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі. Пачынаючы з самай старажытнай вядомай выявы горада – панарамы 1649 года пад аўтарствам А. Вестэрфельда, на інтэрактыўнай выставе размешчаны раней малавядомыя архіўныя выявы і планы горада на Бярэзіне.
План горада Бабруйска 1794 года дазваляе пабачыць, якім горад быў да пабудовы крэпасці ў 1810-х гадах. Гэтаксама на выставе ёсць выява з відам на горад напярэдадні паяўлення крэпасці, на 1810 год.
Асноўны комплекс апублікаваных дакументаў – гэта чарцяжы, паводле якіх узводзілася Бабруйская крэпасць, а ўсё насельніцтва горада высялялася на тэрыторыю фарштатаў, запраектаваных вакол крэпасці. Колькасць прадсталеных на выставе чарцяжоў – 48. Пабачыць іх усе можна тут. Выстава таксама суправаджаецца падрабязным гістарчным апісаннем станаўлення Бабруйска.
Выстаўка “Калі мы былі дзецьмі” пачне работу ў музеі В.К. Бялыніцкага-Бірулі ў Магілёве 1 верасня. У экспазіцыі будзе прадстаўлена звыш 70 твораў жывапісу, графікі, скульптуры, дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, фатаграфіі беларускіх майстроў XX–XXI стст., а таксама твор рускага мастака-графіка XX ст. Яўгена Кацмана са збору Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь.
– Тэматычная выстаўка ахоплівае прамежак часу з пачатку ХХ стагоддзя па першую чвэрць XXI стагоддзя – ад жывапіснага партрэта Юдэля Пэна 1903 года да скульптурнай кампазіцыі Вольгі Орсік 2019 года, ад фарфоравай статуэткі Міхаіла Бяляева 1963 года да фатаграфічных серый Вадзіма Качана. У асноўным выстава малюе вобраз савецкага дзяцінства 1950–1960-х гадоў. – распавялі ў музеі.
Урачыстае адкрыццё выставы адбудзецца а 15-й гадзіне 1 верасня. Азнаёміцца з экспазіцыяй можна будзе да 2 снежня.
У магілёўскім музеі імя В.К. Бялыніцкага-Бірулі адкрылася выстава “V Трыенале дэкаратыўнага мастацтва Беларускага саюза мастакоў “ДЭКАРТ-22. Выбранае”.
Для Беларускага саюза мастакоў стала ўжо традыцыйным раз на тры гады напрыканцы года ў лістападзе праводзіць буйны мастацкі праект, прысвечаны сучаснаму дэкаратыўна-прыкладному мастацтву.
Цяпер творы Трыенале выстаўлены ў магілёўскім філіяле Нацыянальнага мастацкага музея – музеі імя В.К. Бялыніцкага-Бірулі.
У выставе ўдзельнічаюць не толькі сябры секцый дэкаратыўнага мастацтва і тэкстылю“Беларускага саюза мастакоў”, але і творчая моладзь, студэнты, мастакі з усіх рэгіёнаў Беларусі. Прадстаўлены формы як класічнага, традыцыйнага мастацтва, так і новыя эксперыментальныя інтэрпрэтацыі.
У экспазіцыі можна ўбачыць сучасны тэкстыль, кераміку, шкло, батык, метал.
Мар’я Егіпецкая і Прабуджэнне хатніка (народны каляндар).
Прыкметы.
На Мар’ю – разводдзі.
Калі разліў на Марыю Егіпецкую – травы будзе шмат, а калі паводкі яшчэ няма, то лета будзе халодным і дажджлівым.
Калі ноч ясная і цячэ цёплая вада, то лета будзе цёплае і сухое.
На Марыю Егіпецкую снег і пад кустом растаў.
Лёд на беразе ракі застанецца – год будзе цяжкі.
1101 год. Памёр Усяслаў Брачыслававіч Чарадзей (1029–1101).
Князь полацкі(1044–1068, 1071–1101), вялікі князь кіеўскі (1068–1069),пры ім быў пабудаваны Полацкі Сафійскі сабор.
Адзін з герояў «Слова пра паход Ігараў» і ўсходнеславянскага фальклору. Княжыў 54 гады – самы працяглы перыяд кіравання дзяржавай у гісторыі Беларусі.
Я. Драздовіч. Пярсцёнак Усяслава Чарадзея
1432 год. Пачаў валадарыць Жыгімонт Кейстутавіч (1365–1440).
Вялікі князь літоўскі, брат Вітаўта.
Доўгі час не ўсімі часткамі Вялікага Княства Літоўскага прызнаваўся за законнага валадара.
Падчас барацьбы за ўладу паміж Вітаўтам і Ягайлам быў зняволены апошнім (1382–1384). У 1384 годзе ў Прусіі разам з Вітаўтам заключыў дагавор з Тэўтонскім ордэнам супраць Ягайлы, але ў 1386 прысягнуў яму.
Прымаў удзел у перамовах і заключэнні пагадненняў з Тэўтонскім ордэнам у 1398, 1411, 1422, 1431 гадах, уній з Польшчай. Удзельнічаў у бітве на Ворскле (1399), Грунвальдскай бітве (1410). Пры панаванні Вітаўта не меў палітычнага ўплыву, падтрымліваў брата.
У выніку змовы Жыгімонт быў забіты ў Троцкім замку 20 сакавіка 1440 года.
1669 год. Згодна з Андрусаўскім замірэннем (1667) Масква мусіла вярнуць Кіеў Рэчы Паспалітай, але маскавіты адмовіліся прытрымлівацца дамовы.
Масковіі па дамове 1667 года давалася два гады для вываду свайго гарнізона з Кіева і яго перадачы Рэчы Паспалітай. Масква адмовілася і пазней прапанала за Кіеў выкуп у 146 000 рублёў у рамках “Вечнага міру” 1686 года.
1853 год. Нарадзіўся Уладзімір Завітневіч (1853–1927).
Беларускі археолаг і гісторык, прафесар (1904).
Скончыў Мінскую духоўную семінарыю, Пецярбургскую духоўную акадэмію.
Працаваў настаўнікам у Варшаве і Кіеўскай духоўнай акадэміі.
Вывучаў старажытнарускую гісторыю. Даследаваў каля 700 пахаванняў дрыгавічоў у 82 курганных могільніках.
Вызначыў межы рассялення дрыгавічоў. Яго высновы выкарыстоўвалі ў сваіх працах А. Грушэўскі, Я. Карскі, А. Спіцын і іншыя гісторыкі і археолагі.
У 1890-я гады супрацоўнічаў з газетай «Минский листок».
1880 год. Нарадзіўся Язэп (Восіп) Дыла.
Беларускі пісьменнік і культурны дзеяч.
Вучыўся у Слуцкай гімназіі, сябраваў з Альгердам Абуховічам. Выключаны з Юр’еўскага ветінстытута за ўдзел у студэнцкіх хваляваннях.
Працаваў у газеце «Северо-Западный край» (Мінск), у выдавецтвах Пецярбурга, Арэнбурга, Казані, Масквы. У снежні 1917 удзельнічаў у І Усебеларускім з’ездзе.
Быў камісарам працы ў Часовым урадзе БССР, на розных кіраўнічых пасадах у Мінску, членам ЦВК БССР, дырэктарам Інстытута па вывучэнні мастацтва, дырэктарам Беларускага тэатра імя Янкі Купалы, намеснікам загадчыка Белдзяржкіно, інспектарам наркамата асветы. Правадзейны член Інбелкульта. Разам з прафесарам У. Пічэтам, акадэмікам Я. Карскім распрацаваў статут Інбелкульта.
Арыштоўваўся ДПУ у 1930, 1938 гадах, высылаўся на Урал, на Волгу.
Памёр 7 красавіка 1973 года ў Саратаве.
Аўтар апавяданняў, гістарычнага рамана «На шляху з варагаў у грэкі», аповесцей, п’ес, публіцыстычных артыкулаў, мемуараў, успамінаў пра Цішку Гартнага, Я. Райніса.
Даследваў узнікненне беларускага тэатра, вступаў у якасці навуковага кансультанта аднаго з першых беларускіх фільмаў – «Кастусь Каліноўскі» (1928).
Беларускі грамадска-палітычны дзеяч, публіцыст, педагог, сябра Рады БНР, пасол сейма Польшчы. Аўтар музыкі на словы М. Багдановіча «Зорка Венера».
Дзеяч Беларускай сацыялістычнай грамады, Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі і Беларускай сялянска-работніцкай грамады. Публікаваўся ў газетах “Наша Ніва”, “Беларусь”, “Звон” і іншых.
Працаваў у сектары навукі Наркамасветы,дырэктарам Беларускага дзяржаўнага сацыяльна-гістарычнага музея. У 1931–1932 гадах быў сябрам ЦВК БССР.
Арыштаваны ДПУ ў 1933 годзе, у 1934 прыгавораны да расстрэлу. Прысуд заменены на 10 гадоў лагераў. Вязень Салавецкіх лагераў. У верасні 1937 этапаваны ў Мінск, 14 лістапада 1938 года НКУС прыгавораны да расстрэлу. Расстраляны 27 лістапада 1937 года ў Мінску.
У яго гонар усталяваны мемарыяльныя дошкі на колішнім будынку манастыра базыльян у Барунах, у якім у 1920–1922 гадах дзейнічала беларуская настаўніцкая семінарыя, дырэктарам якой ён быў, у в. Максімаўка Маладзечанскага раёна.
1900 год.У Парыжы пачалася Сусветная выстава.
Як і раней, на ёй былі прадстаўлены беларускія дасягненні. Графіня Патоцкая за калекцыю якаснага насення атрымала Гран-пры. Начальнік Палескіх чыгунак С. Міхін прадставіў палепшаныя вагоны, асабістую дрэзіну, пнеўмапад’ёмнікі, пнеўмабур. Гран-пры атрымаў начальнік тэлеграфа Палескіх чыгунак Андэрс за свой электрычны семафорапаўтарыцель. Натоўпы стаялі каля пудзіла белавежскага зубра.
Залатую медаль прывёз у Горкі мясцовы аптэкар Казімір Паздзерскі за вынайдзены ім цуда-крэм ад вяснушак, за якім утвараліся чэргі ў аптэках не толькі Магілёўшчыны, але і па ўсёй Еўропе.
1905 год. У г. Горкі нарадзіўся Ізраіль Разгон.
Савецкі гісторык. Доктар гістарычных навук, прафесар. Лаўрэат Сталінскай прэміі.
Скончыў Горацкую школу, Другі Маскоўскі ўніверсітэт. Працаваў у горацкай райлесканторы, у сакратарыяце Галоўнай рэдакцыі “Истории гражданской войны в СССР”, прафесарам гістарычнага факультэта МДУ, у Камісіі па гісторыі Вялікай Айчыннай вайны Прэзідыума АН СССР.
У перыяд “барацьбы з касмапалітызмам” звольнены з навуковых устаноў Масквы і ў 1949–1986 гадах узначальваў кафедру гісторыі СССР Томскага ўніверсітэта.
Складальнік і рэдактар кніг па гісторыі кастрычніцкай рэвалюцыі, грамадзянскай вайны, член рэдкалегіі, адзін з аўтараў 4-га і 5-га тамоў “Истории Сибири с древнейших времен до наших дней”.
На адным з карпусоў Томскага дзяржаўнага ўніверсітэта ўстаноўлена мемарыяльная дошка.
Памёр 16 лютага 1987 года.
1910 год. У в. Стары Дзедзін (зараз Клімавіцкі раён) нарадзіўся Алесь Пруднікаў (1910–1941).
Беларускі паэт, стрыечны брат пісьменніка Паўла Пруднікава.
Актыўны ўдзельнік працэса беларусізацыі, разам з братам быў пазаштатным карэспандэнтам некаторых газет. Так, у прыватнасці, калі быў знойдзены скарб старажытных манет каля в. Стары Дзедзін, ён з Паўлам напісаў пра гэта рэпартаж.
Аўтар вершаў, паэмы «Зямныя зоры».
Працаваў на будаўніцтве чыгункі Асіповічы – Магілёў – Рослаў (1930), на новабудоўлях Мінска, у Дзяржвыдавецтве, у БелТА.
У 1933 годзе быў арыштаваны НКУС. Пасля вызвалення з турмы быў прызваны ў Чырвоную Армію. Быў супрацоўнікам Клімавіцкай раённай газеты «Камуна».
Пасля сканчэння Ленінградскага настаўніцкага інстытута (1938), працаваў настаўнікам, інспектарам у Карэльскай АССР.
Загінуў на фронце 5 жніўня 1941 года.
1912 год. Катастрофа на лайнеры “Тытанік”.
У ноч з 14 на 15 красавіка адбылося сутыкненне «Тытаніка» з айсбергам. Перад гэтым радыёстанцыя карабля прыняла сем лядовых папярэджанняў, аднак лайнер працягваў рухацца.
У 23:39 капітану паступіў даклад, што айсберг рухаеца прама па курсе. Менш як праз хвіліну адбылося сутыкненне. Атрымаўшы некалькі прабоін, параход пачаў тануць. У шлюпкі саджалі ў першую чаргу жанчын і дзяцей.
У 2:20 15 красавіка, разламаўшыся на дзве часткі, “Тытанік” затануў разам з 1495 пасажырамі (ёсць таксама падлікі, што ад 1995 да 1635). 712 чалавек, якія выратаваліся, падабраў параход “Карпат”. Сігнал “SOS”, пададзены з карабля, быў прыняты на адлегласці 58 міль (107 км). Судна падышло да месца катастрофы праз 3,5 гадзіны.
Сярод загінулых былі і жыхары Беларусі: Сымон Літман, Зельман Злакоўскі, Гары Корн, Сымон Вайсман, Якоб Кук, Лезлі Гелінскі, Насан Гольдшміт, Іосіф Мурдлін, Вульф Спектар, Абрам Гермед, Самсон Абельсон, Самуіл Грынберг, Зяліна Кантар, Польнер Ушер, Абе Віллер і Іосіф Антвіла.
1918 год. На з’ездзе Саветаў заходніх губерняў Расіі прынята рашэнне аб стварэнні Заходняй вобласці з цэнтрам у Смаленску.
З’езд адмовіўся прызнаць права беларускага народа на самавызначэнне.
У сувязі з заняццем беларускіх зямель германскімі войскамі ў ходзе Першай сусветнай вайны, замацаваным Брэсцкім мірам, Заходняя вобласць была рэарганізавана, у яе склад увайшлі беларускія землі ў складзе Віцебскай, Магілёўскай і Смаленскай губерняў, а адміністрацыйны цэнтр перамясціўся з Мінска ў Смаленск.
Расійскія бальшавікі лічылі, што ўтварэнне нацыянальных дзяржаў, межаў з’яўляюцца перашкодай для сусветнай рэвалюцыі, што беларусы не з’яўляюцца самастойнай нацыяй, і таму прынцып самавызначэньня ім не падыходзіць.
Смаленск. Багаяўленскі сабор, 1919.
1920 год. Нарадзіўся Аляксей Карпюк.
Беларускі пісьменнік, грамадскі дзеяч Гродненскай вобласці. Заслужаны работнік культуры БССР, Лаўрэат Літаратурнай прэміі.
Удзельнік вайны: падпольшчык, вязень канцлагера Штутгоф (з яго уцёк), камандзір партызанскага атрада імя К. Каліноўскага. Працаваў на кіраўнічых пасадаў ва ўстановах адукацыі, культуры, турызму, у газетах.
Аўтар раманаў, аповесцей, шэрагу кніг аповесцей і апавяданняў. Вакол яго ў Гродне ў 1960-1970-х узнік своеасаблівы клуб вольнадумнай інтэлігенцыі, з якім кантактавалі В. Быкаў, Д. Бічэль-Загнетава, В. Іпатава, Б. Ржэўскі. Карпюк падтрымліваў кантакты з пісьменнікамі-дысідэнтамі ў СССР, ліставаўся з А. Салжаніцыным.
Актывіст БНФ, адзін з заснавальнікаў ЗБС «Бацькаўшчына». За сувязь з дысідэнтамі пераследваўся КДБ, быў зволены з працы (аднавілі па загаду П. Машэрава). У яго абарону пісаў В. Быкаў.
Памёр 14 ліпеня 1992 года.
Iмя А. Карпюка носiць адна з вулiц Гродна, усталявана Мемарыяльная шыльда па вуліцы Э. Ажэшкі ў Гродне.
1941 год. У г. Лідзе нарадзілася Поля Ракса.
Польская актрыса, Маруся-“Аганёк” у серыяле (1966–1970) “Чатыры танкісты і сабака”.
Скончыла Вроцлаўскі ўніверсітэт, Вышэйшую школу тэатра і кіно ў Лодзі.
Здымалася ў шматлікіх польскіх і савецкіх кінафільмах, працавала ў тэатрах «Повшэхны» ў Лодзі, «Вспулчэсны» ў Варшаве.
Вялікую вядомасць ёй прынесла роля Гелены дэ Віт у фільме «Попел» (1965), выключную вядомасць прынесла актрысе роля Марусі-«Аганёк» у фільме «Чатыры танкісты і сабака».
Фактычна кінакар’ера Раксы доўжылася ўсяго 10 гадоў: з 1960 па 1970. Пасля стала здымацца на тэлебачанні, у тым ліку ў тэлевізійных спектаклях.
2021 год.Памёр Анатоль Клышка (1935–2021).
Беларускі пісьменнік і педагог, аўтар “Буквара” (1969, перапрацоўка 1997), які выкарыстоўваўся ў школах да 2021/2022 навучальнага года.
Скончыў Навагрудскае педвучылішча, БДУ.
Працаваў у навагрудскай газеце «Звязда», рэспубліканскіх «Фізкультурнік Беларусі», «Літаратура і мастацтва», у ЦК ЛКСМБ, часопісе «Полымя», на кінастудыі «Беларусьфільм», у Інстытуце педагогікі Міністэрства асветы БССР, выдавецтве «Юнацтва». Адзін з арганізатараў Таварыства беларускай мовы імя Ф. Скарыны, дзе ўзначальваў камісію па культуры мовы.
Аўтар вершаў, кнігі літаратурна-крытычных артыкулаў, «Буквара» (23 выданні), “Пропісаў да «Буквара», «Пропісаў для 1 класа», дапаможніка для 1 класа «Верасок», «Чабарок» (чытанка для 4 класа), «Беларуска-польскага размоўніка», шматлікіх кніг для дзяцей, у тым ліку «Францыск Скарына, альбо Як да нас прыйшла кніга».
Пераклаў на беларускую мову «Новы запавет», раман старажытна-грэчаскага пісьменніка Лонга «Пастушыная гісторыя пра Дафніса і Хлою», творы з польскай, нямецкай, лацінскай, украінскай і іншых моў.
Даследчык праблем развіцця беларускай паэзіі, вершазнаўства, методыкі навучання і выкладання літаратуры ў школе.
У выставачнай зале Краснапольскага раённага гісторыка-этнаграфічнага музея праходзіць персанальная выстава “Рукатворны свет дрэва” народнага майстра разьбы па дрэве Андрэя Ганчарэнкі – паведамляе раённая газета Краснаполля “Чырвоны Сцяг”.
На часовай экспазіцыі наведвальнікі могуць пазнаёміцца з мастацкімі творамі мясцовага таленавітага разьбяра па дрэве. Некалькі дзясяткаў прац, якія экспануюцца ў музейных сценах, маюць свой непаўторны стыль, жанравыя асаблівасці і тонкія нюансы вырабаў з дрэва.
Прадстаўлены шырокі дыяпазон драўляных вырабаў: ад упрыгажэнняў і посуду да статуэтак жывёлаў, людзей, персанажаў міфалогіі і нават драўляных цацак.
У раённым музеі ў Горках прайшла па-сапраўднаму народная выстава і конкурс твораў.
“Выстава-конкурс «Катавасія-2023» – гэта прастора для ўсіх, хто неабыякавы да загадкавых, бязмежна абаяльных стварэнняў з асаблівым магнетызмам – да котак. – распавялі пра мерапрыемства арганізатары – Гульня фарбаў, фантазіі і майстэрства ўдзельнікаў выставы-конкурсу выклікалі захапленне ў шматлікіх наведвальнікаў нашага горада і раёна.”
Малюнкі і работы ў жанры дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва прадставілі майстры ад 5-гадовага да 62-гадовага ўзростаў.
Дзясяткі малюнкаў і падзелак – натхняльная выстава аматараў котак стала яркай падзеяй у раённым цэнтры.
У Магілёве адкрылася постмадэрнісцкая выстава “Жаночы род”, якая нестандартным чынам ілюструе долю беларускай жанчыны.
У музеі Вітольда Бялыніцкага-Бірулі Магілёва, які з’яўляецца філіялам Нацыянальнага мастацкага мастацтва, пачаў працаваць выставачны праект «Жаночы род». Часовая экспазіцыя ўдала прыстасавана пад музейную пляцоўку, галоўная задача і ідэя якой – распавесці аб жаночым і аб жанчыне. Адзначым – пра беларускую жанчыну, пра тое, пра што яна з радасцю расказвае сама, а яшчэ больш пра тое, пра што маўчыць.
Партрэт, які сведчыць, што жанчыны цікавыя ў любым узросце.
Тыя, хто ўмее бачыць і цаніць прыгожае, знойдуць шмат вартых прагляду жаночых вобразаў і нечаканых інтэрпрэтацый тэмы жаноцкасці.
Падчас адкрыцця выставы гучалі народныя песні ад жаночага фальклорнага калектыву “Узвіжанне”. Яны праспявалі шэраг бяседных песень, якія сэнсава былі звязаны з тэматыкай выставы.
Сама выстава падзелена на два залы — «Жаночы» і «Род», знітавана з міфапаэтычным светам і звернута да архетыпаў, да нечага такога, што ляжыць у глыбінных пластах памяці. Творы, якія прадстаўлены на часовай экспазіцыі, ўключаюць ад народных посцілак да сюрэалістычных палотнаў, час стварэння – ад неаліту да эпохі інтэрнэту.
Адкрываюць экспазіцыю два творы, якія сягаюць да пракаветнасці. «Формы нёманскай культуры» Тамары Васюк — гэта і знойдзены ў раскопе гліняны сасуд, і жаночая фігура, архаічнае боства плоднасці і аховы роду. Як адзначаецца на сайце Нацыянальнага мастацкага музея: “Жаночы Род” – гэта выставачны праект, у якім творы народнага і прафесійнага выяўленчага мастацтва дэманструюць традыцыйныя архетыпічныя і міфапаэтычныя ўяўленні аб прыродзе жаночага свету і жаночай вобразнасці”.
Выставачны праект будзе працаваць у музеі па 28 мая.
Антон Тихоновец:
