Депрессивный Юго-Восток Могилевщины – статистика и анализ, продолжение

Начало нашего лонгрида можно прочитать здесь через VPN.

Указ Лукашенко № 235 “О социально-экономическом развитии юго-восточного региона Могилевской области” возродил надежду у местной власти, субъектов хозяйствования и населения Юго-Восточного региона (ЮВР) Могилевской области на лучшую жизнь. 

Следует заметить, что государство свои обязательства перед ними сдержало, более того, продлило тепличный режим хозяйствования до 2025 года. Во-всяком случае, за первые 4 года хозяйствования в ЮВР вложено 800 млн. рублей, которые должны были положительно повлиять на результаты хозяйственной деятельности, в первую очередь сельскохозяйственных организаций.

Колхозы, поглотившие максимально от разрешенного Указом куска инвестиций, преференций и льгот (включая сельское население в целом), с отдачей в виде физических показателей радовать государство не спешат. 

Возьмем производство зерна по ЮВР. На важность наращивания производства зерна обратил внимание А. Лукашенко: “Зерно сегодня – это практически новое золото или нефть. Может быть, даже будет дороже…” (“Ударны фронт” № 23 ад 23 сакавіка 2022 года). 

Какова же ситуация в зерноводстве юго-восточного региона? Скажем прямо – с точностью до наоборот относительно ожидаемых результатов. Если Могилевская область в целом в 2022 году увеличила производство “нового золота” по отношению к 2015 году на 6,4 %, то хозяйства ЮВР снизили этот показатель на 16,6 %. Рост урожая показали только 2 района – Краснопольский (100,6 %) и Кричевский (108,7 %). А вот  Климовичский район показал “минус” в 37,6 %, Хотимский – “минус” 34,1 %. Климовичский и Костюковичский районы вообще “умудрились” собрать менее 20 ц/га.

А вспомним, с каким пафосом аграрии ЮВР входили в 2020 год – по бизнес-плану в завершающем году действия Указа 235 они должны были удвоить производство зерна.  И пошло, и поехало: вновь назначенная на должность председателя Чериковского райисполкома Александра Михеенко взялась получить 40 000 тонн “золота” или в 2,2 раза больше уровня предыдущего года, председатель Костюковичского райисполкома взялся за получение 42 тысяч тонн (“Сельская газета” № 42 от 11 апреля 2020 г.) или на 83 % больше (с их-то почвами!).

Нужно отдать должное, хозяйства ЮВР в 2020 году произвели зерна к уровню прошлого года на 39 % больше, а вот к уровню 2015 года – 95 %.  Кстати, не выполнили своих громких обязательсв ни Костюковичский (не добрали 11 000 тонн к обещанному), ни Чериковский (- 12 500 тонн) районы.

А ведь Чериковскому району государство тогда подарило 50 единиц высокопроизводительной техники, помогло с азотными удобрениями. Костюковичскому району в 2019 году за счет бюджетов выделено 2,2 млн. рублей, столько же в 2020 только для приобретения сельскохозяйственной техники. В 2020 году полностью район обеспечен удобрениями, из госрезерва выделено 350 тонн топлива. И так по всему ЮВР – что еще нужно для поступательного развития данной территории?

И как объяснить руководству Костюковичского района снижение урожайности зерновых культур с 2015 по 2022 год на 47 %, Климовичского и Чериковского районов на 37 %? 

Зачем выращивать картофель в Климовичском (урожайность в 2021 году 53 ц/га), в Славгородством (60) и в Кричевском (67 ц/га) районах, если точка безубыточности находится на уровне 200 ц/га. 

Кстати, в своих болотах, лесах и на песках Кличевский район получил 405 ц/га, а Бобруйский – 254 ц/га. Видимо, дело не в преференциях, а в уровне хозяйствования. И разумности принимаемых решений, что наглядно показывает состояние дел в животноводстве ЮВР.

Продолжение следует
Фото: vedomosti.ru

Депрессивный Юго-Восток Могилевщины – статистика и анализ

В регион инвестирован миллиард рублей за последние семь лет, но дало ли это положительный результат?

Юго-восточный регион (ЮВР) Могилевской области в последние десятилетия в своем развитии явно депрессивен, с перспективами явно сомнительного характера. Не совсем помогают и Программы его развития, разработанные в русле принятых Указов № 235 от 8 июня 2015 и № 177 от 28 мая 2020 годов.

В ЮВР входит 7 районов: Климовичский, Костюковичский, Краснопольский, Кричевский, Славгородский, Хотимский и Чериковский и 6 из них относятся к пострадавшим от аварии на ЧАЭС. Это один из факторов сокращения населения, потери значительных площадей сельхозугодий, снижения экономической активности субъектов хозяйствования.

Изначально Программа развития ЮВР с рядом льгот, преференций и открытых возможностей для привлечения инвестиций была рассчитана до 2020 года. Но, увы, запланированные результаты не были получены и было принято решение продлить действие Программы до 2025 года. Акцент в Программе по-прежнему сделан на местное сырье, сельское хозяйство, социальную сферу и привлечение инвестиций.

Но и местные руководители должны были обеспечить рост. Например, к 2020 году по сравнению в 2015 годом ожидалось увеличение производства молока на 17 %, производства мяса крупного рогатого скота (КРС) на 41 %, свинины – на 37 %, зерна – на 10 %. Но, главное, должны быть обеспечены условия для повышения качества и уровня жизни населения. С того времени государство в регион вложило около 1 миллиарда рублей и уже впору спросить с местной (коллективной) вертикали за повышенное внимание минского руководства.

А результаты, прямо скажем, не соответствуют надеждам соответствующих органов и населения ЮВР. Особенно бросается в глаза ситуация как раз с динамикой численности местного населения на всей территории “особого” внимания”.

С 2015 по 2022 год население ЮВР сократилось на 11,1 %, в то время как по области на 5,3 %. Особенно пострадали: Краснопольский (меньше уровня 2015 года на 11,6 %), Климовичский (12 %) и Хотимский (13,7 %) районы. Всего регион за 7 лет потерял 14 684 человека – в принципе с карты ЮВР “стерт” по численности Чериковский район.

Еще хуже ситуация с населением сельских территорий. Если по области оно снизилось на 16,5 %, то на территории ЮВР сельских жителей стало меньше на 10 141 человек или на 21,9 %. Фактически по сельскому населению потеряно три таких района, как Краснопольский, Славгородский и Хотимский.

Потенциально экономическое развитие территории можно представить через динамику числа субъектов хозяйствования. Как раз этот показатель в ЮВР выглядит обнадеживающе: за 7 лет количество организаций возросло на 59 или на 6,1 %. При этом подвижки касаются всех районов, кроме Кричевского – там как было 218 организаций в 2015 году, так и осталось в 2022. Наибольший прирост зафиксирован в Славгородском районе – 13,8 % (+16 организаций), в Хотимском – 10,9 % (+11) и Климовичском – 9,7 % (+17) районах. Естественно, одни организации открывались, другие прекращали свою деятельность, но тенденция их роста впечатляет. За первые 5 лет в ЮВР создано 230 коммерческих организаций, на новые места трудоустроено свыше 2500 человек.

Казалось, регион начал выкарабкиваться из патовой ситуации в социально-экономическом развитии и подтверждалось это сказочным планом на период 2020-2025 гг. по обеспечению темпа производства сельскохозяйственной продукции на 196 % (!). И, судя по динамике занятости экономически активного населения, рост производства продукции должен обеспечиваться не менее фантастическим ростом производительности труда. В противном случае мы видим очередной волюнтаристский подход в решении проблем территории с огромными финансовыми затратами без должной отдачи. А отдачу вложенных средств как раз и обеспечивают занятые в экономике работники.

Так вот, за 7 лет, прошедших от начала реализации Указов и разработанных Программ Могилевским облисполкомом занятость в ЮВР уменьшилась на 6 тысяч человек или на 11,5 %. “Сминусовали” по занятости все районы, а в целом регион потерял по занятым полтора Чериковского района.

Особенно тревожная ситуация сложилась в Климовичском – потеряли 1, 7 тыс. работников (15,9 %), Хотимском – 0,7 тыс. (15,2 %), Кричевском – 1, 8 тыс. (13,5 %). Даже Славгородский район, на который пролился “золотой” дождь инвестиций, потерял 400 работников или 7,8 % от занятых. А вот в Краснопольском районе наименьшие потери – 200 работников и 5,6 % – показатель на фоне других районов неожиданный, но и обнадеживающий.

Увы, итоги работы за предыдущий период ЮВР к оптимизму не располагают.

(Продолжение следует)

Фото: planetabelarus.by

Навіны тыдня – сабралі для вас самыя важныя падзеі, што патрапілі ў аб’ектыў Магілёў.media

Галоўная падзея мінулага тыдня, безумоўна – раптоўная смерць уплывовага беларускага міністра МЗС Уладзіміра Макея. Мы сабралі для вас самыя свежыя рэакцыі і каментарыі пра гэтую падзею.

Скандальнай і эксклюзіўнай навіной mogilev.media сталі інфармацыя пра тое, што вядомыя расійскія дзеці-вундэркінды Аліса і Хеймдаль Цепляковы плануюць вучыцца ў Беларуска-Расійскім універсітэце.

Да іншых навін – у Магілёў упершыню завітаў нунцый папы Рымскага, у той час як магілёўскі ксёндз Віталь Чабатар сядзіць на сутках, а ў Клімавічах прайшоў самотны Кірмаш вакансій, на якім з дваццаці прэтэндэнтаў запрашэнне на суразмову атрымалі толькі чацвёра.

Днямі сталі вядомыя падрабязнасці падзення магілёўскай дзевяцігадовай дзяўчынкі з вакна шостага паверха.

Пазітыўныя навіны тыдня прыходзілі з Бабруйшчыны на гэтым тыдні. Так, эколаг у горадзе на Бярэзіне выказаўся, што 300-гадовы дуб-волат можна ўсё ж уратаваць.

Самае кранальнае відэа тыдня было знята на трасе Магілёў-Бабруйск – тут трактарыст на сваіх руках выносіў перапалоханую касулю. А ў самі Бабруйску пачаўся мантаж навагодняй ёлкі, хаця першай ёлкай на Магілёўшчыне ўсё роўна стане хоцімская.

Фота: РИА Новости

Клімавічы сталі горадам 245 год таму

Гарадскі статус, планіроўку вуліц, а таксама ўласны сімвал Клімавічы атрымалі ў спадчыну ад рускай імператрыцы Кацярыны ІІ

Наданне Клімавічам статуса горада адбылося ў 1777 годзе або 245 год таму, калі разам з усімі ўсходнімі землямі Рэчы Паспалітай мястэчка ўвайшло ў склад Расійскай імперыі. Сумная падзея для краіны і нацыі, але магчымасць развіцця для паселішча.

У 1765 годзе Клімавічы сталі цэнтрам невялікага нягродавага (не гарадскога) староства — дзяржаўнага ўладання, якое здавалася ў арэнду і не было звязанае з выкананнем абавязкаў гродавага старасты. 

На той час Клімавічы былі зусім невялікім мястэчкам на ўсходзе Рэчы Паспалітай. Аднак з уваходжаннем у склад Расійскай імперыі статус мястэчка падвышаецца. У 1777 годзе распраджэннем імператрыцы Кацярыны ІІ Клімавічам надаецца статус павятовага горада, што паспрыяла далейшаму развіццю і зменам паселішча. 

У 1779 годзе зацвярджаецца новы план горада, згодна якому мяняецца традыцыйнае радыяльнае распалажэнне вуліц і пабудоў, цэнтрам якога быў пляц з касцёлам. Наступны этап развіцця і змен – 1781 год, калі  Клімавічы атрымоўваюць свой ўласны герб «у блакітным полі залатая пчала». Гэтая сімволіка для Клімавічаў і на сённяшні дзень з’яўляецца адметным сімвалам.  Такім чынам, у канцы XVIII стагоддзя Клімавічам быў створаны асноўныя рысы горада, які захоўваюцца да сёння.  

На фота: сядзіба Мяшчэрскіх 1867 года пабудовы ў Клімавічах

Фота ўзята з адкрытых крыніц

Кірмаш вакансій па-клімавіцку – з дваццаці чалавек на суразмову запрасілі чатырох

25 лістапада ў сектары занятасці насельніцтва ўпраўлення па працы, занятасці і сацыяльнай абароне Клімавіцкага райвыканкама 25 лістапада быў арганізаваны чарговы кірмаш вакансій – піша раённая газета “Родная ніва”. 

Па працаўладкаванне звярнуліся 20 чалавек. 

У мерапрыемстве ўдзельнічалі прадстаўнікі КСУП “Полашкава”, КСУП “Прыгранічны-Агра”, ААТ “Клімавіцкі ЛГЗ”, ГУКДСП “Клімавіцкая ПМК № 256”, ДРБУ-172, Клімавіцкага райспажыўтаварыства. Як падкрэсліла кіраўнік сектара Алеся Белькіна, сёння на рынку працы запатрабаваны прафесіі: кіроўца аўтамабіля, вадзіцель пагрузчыка, электрагазазваршчык, токар, электраманцёр, трактарыст-машыніст, заатэхнік, ветэрынарны ўрач, жывёлавод. 

Па выніках кірмашу чатыром суіскальнікам прапанавана прайсці ссуразмову ў будучых наймальнікаў.

Акцыю па збору цёплай вопраткі і абутку праводзіць сацыяльны цэнтр у Клімавічах

Дабрачынная акцыя “Цёплая зіма” пакліканая дапамагчы дзецям з малазабяспечаных сем’яў. 

Клімавіцкі раённы цэнтр сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва заклікае прынесці цёплую дзіцячую вопратку і абутак. Таксама прымаюцца былыя ва ўжыванні рэчы: дзіцячая мэбля, ложачка, каляскі, цацкі і г.д.

Жадаючых аказаць дапамогу чакаюць па адрасе: г. Клімавічы, зав. Рэвалюцыйны, 5у. (РЦСАН). Кантактны тэлефон: 70226.

Фота носіць ілюстрацыйны характар і ўзята з адкрытых крыніц

Ваеннаабавязаным загадалі з’явіцца на праверку ў некалькіх раёнах Магілёўскай вобласці

Ваенкаматы Беларусі публікуюць даты правядзення так званых кантрольных абвестак і явак ваеннаабавязаных. Пасля зверкі дадзеных ваеннаабавязаным трэба будзе наведаць ваенкаматы.

У Клімавіцкім і Хоцімскім раёнах кантрольнае апавяшчэнне ваеннаабавязаных будзе праводзіцца з 13 па 16 снежня, а яўка для ўдакладнення звестак воінскага ўліку — з 19 па 23 снежня.

У Мсціслаўскім раёне спланаваны выклік ваеннаабавязаных, якія стаяць на ўліку ў ваенным камісарыяце, з 5 па 9 снежня бягучага года.

У Чавусах для кантрольнай яўкі арандуюць раённы Дом культуры з 5 па 9 снежня для ваеннаабавязаных Чавускага і Слаўгарадскага раёнаў.

Скралі двух кароў на чэрыкаўскай ферме і везлі ў Расію

Пад Хоцімскам затрымалі аднаго са злодзеяў, 35-гадовага жыхара Клімавіч.

13 кастрычніка 2022 года супрацоўнікі Хоцімскага РАУС, пасярод ночы знайшлі двух кароў паблізу вёскі Арлоўка Хоцімскага раёна, недалёка ад Дзяржаўнай граніцы Рэспублікі Беларусь з Расійскай Федэрацыяй. Адна з жывёл мела ідэнтыфікацыйную бірку КСУП “Прагрэс” Чэрыкаўскага раёна – паведамляюць “Магілёўскія ведамасці”. Недалёка ад жывёл знаходзіліся два аўтамабілі, вадзіцелі якіх уцяклі з месца здарэння

Падчас аператыўна-вышуковых мерапрыемстваў было ўстаноўлена, што ў ноч з 12 на 13 кастрычніка 35-гадовы жыхар Клімавіч сумесна з іншымі асобамі выкраў з тэрыторыі таварнай фермы ў вёсцы Баравая Чэрыкаўскага раёна двух кароў. Падазроны з саўдзельнікамі планаваў пераправіць іх на тэрыторыю Расіі для далейшага продажу мясаперапрацоўчым арганізацыям. Нанесены прадпрыемству ўрон у такім выпадку склаў бы больш за 2,1 тысячы рублёў.

Узбуджана крымінальная справа за крадзёж, падазраваны арыштаваны.

Жыхарка Клімавіч уваткнула нож у жывот мужу. І адразу працверазела

Сумеснае распіццё алкаголя прывяло да сямейнай спрэчкі. Завяршыць яе жанчына вырашыла кардынальным спосабам.

Пра актуальныя метады вырашэння побытавых спрэчак у Клімівічах газеце “Родная ніва” распавёў намеснік начальніка аддзела аховы правапарадку УУС Клімавіцкага райвыканкама Аляксандр Ботчанка. Жыхарка раённага цэнтра выпівала разам са сваім мужа, і падчас гэтага баўлення часу паміж супругамі адбылася спрэчка. Падчас яе жанчына ўдарыла мужа нажом у жывот. Яна адразу працверазела – сцвярджае Аляксандр Ботчанка, але “не павернеш час назад”. Артыкул 147 Крымінальнага кодэкса Рэспублікі Беларусь “Наўмыснае прычыненне цяжкага цялеснага пашкоджання”, прадугледжвае абмежаванне волі на тэрмін ад трох да пяці гадоў або пазбаўленне волі на тэрмін ад трох да васьмі гадоў.

Падобны выпадак здарыўся ў сям’і грамадзяніна Б., што пражывае ў Клімавічах. Падчас сваркі з жонкай мужчына дэманстраваў сякеру і выказваў пагрозу забойствам. І зноў каталізатарам быў алкаголь. Па арт.186 КК за пагрозу забойствам прадугледжана пакаранне ў выглядзе грамадскіх работ, штрафу, папраўчых работ на тэрмін да аднаго года, арышт да трох месяцаў, а таксама абмежаванне волі на тэрмін да двух гадоў, або пазбаўленне волі на той жа тэрмін.

 

У Клімавіцкім раёне сфарміравалі першы атрад народнага апалчэння – фота

У Беларусі толькі рыхтуюцца прыняць закон аб апалчэнцах, але людзям ужо даюць зброю.

Фарміраванне першага добраахвотнага атрада тэрытарыяльнай абароны адбылося ў аграгарадку Лабжа на Клімавіччыне – паведамляе раённая газета “Родная ніва”. 11 верасня ў лабжанскім сельскім клубе намеснік начальніка Генеральнага штаба Узброеных сіл Рэспублікі Беларусь Андрэй Маціевіч прывітаў першых добраахвотнікаў мясцовага апалчэння. На мерапрыемстве апалчэнцам растлумачылі іх правы і абавязкі, а таксама распавялі пра ўладкаванне аўтамата і паказалі, як ім карыстацца. 

Добраахвотны атрад тэрытарыяльнай абароны налічыў 22 чалавекі. Усе ўдзельнікі – жыхары Лабжанскага сельскага савета Клімавіцкага раёна. У атрадзе апынулася адна жанчына. Наталля Ермаковіч прыйшла запісвацца ў апалчэнцы разам са сваім мужам, Дзмітрыем Малахавым. Пара жыве ў вёсцы Рудня, вядзе вялікую гаспадарку, трымаючы авечак, коз, свіней і птушку.

На сённяшні дзень народнае апалчэнне ў Беларусі не мае свайго юрыдычнага афармлення. Праца над законам аб ім яшчэ вядзецца – паведамілі падчас сустрэчы з лабжанскімі добраахвотнікамі. Але ўжо пачалася арганізацыя атрадаў апалчэння на месцах. 

Сярод асноўных задач, якія будуць стаяць перад народным апалчэннем – абарона сваіх дамоў, населеных пунктаў ад марадзёраў, цеснае ўзаемадзеянне з фарміраваннямі ўзброеных сіл, міліцыяй, удзел у ахове грамадскага парадку.

Фота: “Родная ніва”