Учора 60-гадовая жыхарка пінскага раёна Святлана Круцікава кінулася пад цягнік, не вытрымаўшы ціску з боку сілавікоў – піша Dissidentby. Жанчыну шмат разоў судзілі за “экстрэмізм”, яна неаднаразова падвяргалася арышту, а апошні суд праходзіў каля месяца таму – за “распаўсюд экстрэмісцкіх матэрыялаў”.
Па меркаванні знаёмых жанчыны, яна не вытрымала вобшукаў, пазбаўлення волі, праверак і рэгулярнага псіхалагічнага ціску з боку міліцыі. 10 снежня Святлана Круцікава кінулася пад цягнік, і, як адзначае выданне, іншых абставінаў для такога ўчынку ў жанчыны быць не магло – яна была вельмі актыўнай і жыццярадаснай.
Руководить Быховским филиалом молокоперерабатывающего предприятия “Бабушкина крынка” назначили Валерия Хурсана. Mogilev.media отыскали интересную информацию об этом персонаже. Похоже, когда он работал в руководстве винзавода в Могилеве, каким-то странным “винишком” в быховском магазине приторговывал его сын Игорь. Сейчас этот самый Игорь торгует в России чем бы вы думали? Конечно, молочкой. Рассказываем нашим читателям о том, что нам удалось узнать о семействе, за которым тянется увлекательный коррупционный след, и которое, по всей видимости, уже присосалось к одному из основных предприятий Быховщины.
Славные традиции Быховского молокозавода
Быховский молокозавод в нулевых годах «прославился» тем, что его продукцию воровали не сумками и мешками, а подводами и грузовыми автомобилями. Лишь после того, как преступники обнаглели в корень и разобрали кирпичную стену складского помещения, компетентные органы зашевелились.
Фигурантами уголовного дела тогда стали почти два десятка человек, среди которых были руководители производства и те, кому было поручено бдительно охранять продукцию от “расхитителей социалистической собственности”. Следствие установило шокирующие факты: расчеты между ворами велись исключительно в долларах, а размеры похищенного сухого молока распределялись в зависимости от занимаемой преступниками должности.
Чего только не случалось со злосчастным заводом потом. Им руководил даже начальник быховской госавтоинспекции Николай Козюлько, при котором, согласно источникам mogilev.media, на складах пищевого предприятия хранились ящики с сотовыми телефонами. Причина проста – у ответственного начальника в то время брат занимался продажами телефонов. Вообще, подобная семейственность в маленьких городах – явление обычное. Именно из нее, как мы увидим, и происходят многие явления, подпадающие под уголовную ответственность.
Один директор быховских молочников был-таки осужден по уголовной статье – речь шла о продаже емкостей из нержавеющей стали, а задержанием любителя цветмета занимался КГБ.
Все эти шалости, конечно, меркнут в сравнении с делом бывшего главы холдинга “Бабушкина крынка” Элькинда-Скитова, дело которого прогремело на всю страну. Бывал Скитов и в Быхове, естественно, где выразил искреннюю благодарность и глубокую признательность родителям сотрудников предприятия за хорошее воспитание детей, а также посоветовал всем вступать в партию “Белая Русь”.
Темная лошадка Валерий Хурсан
А как поживают сейчас быховские молочники, еще недавно рукоплескавшие Элькинду и его методам руководства?
Директора быховского филиала “Бабушкиной крынки”, Сергея Жвирблю, который по его собственным словам, довольствовался скромной должностью истопника бани для Скитова, сменил Валерий Владимирович Хурсан.
Интересно, что громких объявлений об этом назначении не было. Возможно, и местные власти, и районная газета осознали, что и так уже по полной дискредитировали себя, расхваливая достижения «молочных» жуликов. Хурсана просто назначили и всех делов.
И это странно – трудовые биографии «крепких хозяйственников» обычно расписывают не жалея самых ярких красок. О пухлых томах уголовных дел, которые возникают впоследствии, принято стыдливо умалчивать. Мол, кто не ошибается? Откуда нам было знать, что в 90-х Элькинд был членом банды борисовского “авторитета” Зайца?
Валерий Хурсан в этом смысле – темная лошадка, ранее не имевшая отношения к Быхову. Но такая ли уж темная? Попробуем разобраться.
Два Хурсана
Как выяснилось, Валерий Владимирович Хурсан, в пищевой промышленности Могилевщины – звезда не последней величины.
Все вроде логично: ну, любит человек быть поближе к продуктам питания и напиткам. Не наказуемо.
Но вот тут появляется новый персонаж, уже напрямую связанный, как с быховскими темными делишками, так и с ОАО «Быховский консервно-овощесушильный завод», которое, к слову говоря, входило в систему “Могилевоблпищепрома”. А конкретно – его сын.
Столь длительную «командировку» в места не столь отдаленные суд выписал Морозову за командировки в страны дальнего зарубежья, в которые он отправлял себя любимого. Также оказалось, что при нем разворовывание консервного гиганта, которое началось при еще одном небезыственном могилевчанине Сергее Громыко, гнавшем пургу о поставках зеленого горошка и березового сока в Африку, не только продолжилось, но и усилилось.
Подельникам Морозова, как ранее “африканцам” Громыко, что называется, удалось спрыгнуть. Среди них – сын Валерия Хурсана, Игорь Валерьевич Хурсан, заместитель директора по коммерческим вопросам.
Александр Морозов слева, Игорь Хурсан – справа (источник).
Полной картины всех делишек младшего Хурсана на заводе у нас нет. Но вот что знаем точно. Именно с подачи Игоря Хурсана в фирменном магазине ОАО «Быховский консервно-овощесушильный завод» на полную катушку шла торговля некими подозрительными «чернилами» могилевского происхождения.
Возникает закономерный вопрос: не теми ли самыми, которые выпускало ОАО “Компания “МогНат”, в руководстве которого засветился Хурсан-старший?
Игорь Хурсан в бытность работы на Быховском консервно-овощесушильном заводе.
По сведениям mogilev.media, это вино продавалось именно по инициативе младшего Хурсана в ведомственном магазине Быховского консервного завода, причем торговля шла без накладных.
Младший Хурсан был известен в Быхове тех времен тем, что раскатывал по городу на «лексусе», уверяя коллег, что всего в жизни добился сам. Также он был непременным участником пирушек, организуемых, как в заводском общежитии, где проживала вся могилевская маркетинговая «диаспора», так и на подворье тогдашнего завхоза предприятия, где после напряженного трудового дня “антикризисники” наслаждались шашлыками.
К слову, Морозов и Хурсан, по примеру предшественников из “бригады” Сергея Громыко, тоже тяготели к африканским мотивам. Однако интерес к экзотическому континенту был чисто рекламным и использовался, как прикрытие: все руководители предприятия не были дураками и отлично понимали, что отправить в Африку смогут не больше десятка банок пробной партии быховских консервов, а единственным рынком сбыта была и будет Россия.
Именно там Игорь Хурсан частенько бывал в различных командировках и старательно «продвигал» продукцию завода. Продвинуть, как выяснило следствие, не продвинул, но выбрался из передряги, в которой увяз его начальник Морозов, чистеньким, как слеза младенца.
Получилось, что Александр Морозов совершал злоупотребления в гордом одиночестве, а его заместитель по коммерческим вопросам понятия не имел о том, чем занимается руководство.
Присосались к Быхову
Что имеем в сухом остатке? Скитов-Элькинд пока под следствием. Александр Морозов, как поется в популярной песне, «обезврежен и даже, пострижен и посажен».
Игорь Валерьевич Хурсан оказался в числе невиновных, а его отец Валерий Владимирович Хурсан возглавил очередное пищевое предприятие многострадального Быхова – филиал “Бабушкиной крынки”.
Может быть, мы сгущаем краски? Как говорила донна Роза: мало ли в Бразилии каких-то там Педро? Мало ли в Могилеве каких-то Хурсанов?
Фамилия, конечно, запоминающаяся, но не всем же Хурсанам обязательно быть родственниками, а уж тем более являться участниками коррупционных схем.
Увы. Интрига заканчивается тем, что на страничке пользователя белорусских “Одноклассников” Натальи Хурсан (Косаревой) размещена фотография, на которой запечатлены оба Хурсана – Валерий и Игорь.
Но это все были истории про прошлое. А теперь про настоящее. Хурсан-отец стал руководителем молочного предприятия, так? Ну, а его сына, Игоря Валерьевича Хурсана, можно легко обнаружить как учредителя российских обществ с ограниченной ответственностью, связанных с торговлей беларусскими пищевыми продуктами в целом, и молочными в частности.
Давайте теперь на минутку задумаемся – какова вероятность, что родственные связи в случае с этим конкретным семейством пойдут на благо общества, а не их собственных карманов? Вопрос, кажется, риторический.
Аляксандр Кухараў абвінавачваецца ў хабары ў асабліва буйным памеры, яму пагражае ад 5 да 15 гадоў турмы.
Як паведамляе “Наша ніва”, начальніка клімавіцкай крымінальнай міліцыі пачнуць судзіць 9 снежня ў Хоцімску. А яшчэ ў пачатку 2024 года ён атрымліваў з рук міністра Унутраных спраў Кубракова ўзнагароду за ўмелыя і прафесійна граматныя дзеянні, ініцыяву, праяўленыя пры выкананні службовых задач.
Аляксандру Кухараву 44 гады, ён прыйшоў на пасаду ўчастковага ў 2002 годзе, у 2009 атрымаў пасаду аперупаўнаважанага. Працаваў у групе наркакантролю і супрацьдзеяння гандлю людзьмі, дайшоў там да старшага аперупаўнаважанага і атрымаў званне маёра. З 2019 па 2022 працаваў у Крычаве (на фота) начальнікам аддзелення крымінальнага вышуку.
Невядома, калі канкрэтна Кухарава затрымалі. Апошняя публічная згадка яго імені зафіксаваная ў сакавіку 2024 года. Неўзабаве ягонае імя знікла з сайта Клімавіцкага райвыканкама — цяпер месца кіраўніка крымінальнай міліцыі вакантнае.
Аляксандра Кухарава пачынаюць судзіць 9 снежня 2024 года ў Хоцімскім раённым судзе. Гэта звычайная практыка, калі працэсы над раённымі начальнікамі адбываюцца ў суседніх рэгіёнах — каб зменшыць імавернасць карупцыі пры вынясенні прысуду.
Кухарава абвінавачваюць па трэцяй, самай цяжкай, частцы артыкулу 430 КК — «хабар у асабліва буйным памеры або атрыманы асобай, якая займае адказнае становішча». Цяпер Аляксандру Кухараву пагражае ад пяці да пятнаццаці гадоў са штрафам.
Да злачынстваў па дыскрымінацыі ўкраінскіх дзяцей далучылася магілёўскае аддзяленне службы МНС.
Прэс-служба Міністэрства па надзвычайных сітуацыях паказала, як у магілёўскім Цэнтры бяспекі на Пажарным завулку праводзілі экскурсію для жыхароў Херсонскай вобласці.
“Сем’і з Херсонскай вобласці, якія прыехалі на аздараўленне ў санаторны лагер «Дубравенка», кожны дзень усё больш і больш даведваюцца аб сінявокай Беларусі.” – гаворыцца ў паведамленні прэс-службы МНС. Характэрна, што ў гэтым матэрыяле падкрэсліваецца быццам бы сямейны адпачынак і аздараўленне жыхароў Украіны, вывезеных з акупаваных Расіяй тэрыторый Херсонскай вобласці.
Разам з тым, калі ўважліва паглядзець на фотаздымкі, прадстаўленыя прэс-службай, можна пабачыць, што ўдзельнікі “аздараўленчага тура”, гэта ў першую чаргу менавіта дзеці. На кадрах фотасправаздачы і відэа бачныя каля 20 хлопчыкаў і дзяўчынак, якіх суправаджае пара дарослых.
Нагадаем, што ў кастрычніку гэтага года міжнародныя праваабарончыя арганізацыі абвясцілі два санаторыі на тэрыторыі Магілёўскай вобласці датычнымі да дыскрымінацыі ўкраінскіх дзяцей – гэта лагер “Дубравенка”, які ўваходзіць у структуру Магілёўскага аддзялення Беларускай чыгункі, і лагер “Зара”, падпарадкаваны булачна-кандытарскай кампаніі “Дамачай”. Гаворка вялася пра даказаныя выпадкі “палітычнай індактрынацыі і мілітарызаванага перавыхавання”. Гэтыя формы ўздзеяння на псіхіку дзяцей разглядаюцца як інструменты выкаранення ідэнтычнасці. Гэтыя формы ўздзеяння адносяцца да парушэння правоў дзіцяці і ўваходзіць у спіс ваенных злачынстваў.
Сёння стала вядома, што Лукашэнка правёў шэраг кадравых прызначэнняў на важныя дзяржаўныя пасады. Так, новым міністрам культуры стаў актор Руслан Чарнецкі, які актыўна заўзее за рэжым. На гэтай пасадзе ён змяніў Анатоля Маркевіча, што асабіста прымаў удзел у рэпрэсіях супраць дзеячоў культуры, недастаткова лаяльных да афіцыйных уладаў па яго меркаванні. Памочнікам Лукашэнкі па Магілёўскай вобласці быў прызначаны былы міністр падаткаў і збораў Сяргей Налівайка – піша тэлеграм канал “Пул Першага”. На сваёй новай пасадзе ён змяніў Леаніда Мартынюка, які працаваў інспектарам па Магілёўшчыне з кастрычніка 2020 года.
Бабруйскі кадр
Сяргей Налівайка нарадзіўся ў 1973 годзе ў Бабруйску, яму 51 год. Ён скончыў Беларускі дзяржаўны эканамічны універсітэт, з 1995 па 2003 год працаваў у бабруйскіх структурах Міністэрства па падатках і зборах, а таксама намеснікам кіраўніка адміністрацыі Ленінскага раёна Бабруйска.
Пасля заканчэння Акадэміі кіравання, перайшоў працаваць у Магілёў, таксама ў падатковыя структуры. Кар’ерны ўзлёт яго адбыўся ў 2010 годзе, калі Налівайка быў прызначаны першым намеснікам міністра па падатках і зборах. У 2014 годзе ён і сам ужо стаў міністрам.
Характэрна, што падчас прызначэння на міністарскую пасаду, Налівайка заяўляў, што “ёсць галіны эканомікі, якія ўносяць недастатковы ўклад у папаўненне бюджэту”, а таксама што “грошы валяюцца пад нагамі, і многія грамадзяне гэтым карыстаюцца, а дзяржава гэтага не заўважае”. З гэтых цытат можна зрабіць выснову, што на сваёй новай пасадзе будучы міністр быў актыўным прыхільнікам дзяржаўнага ўмяшальніцтва ў эканоміку.
Выкарчоўваў ІП, рамеснікаў і аграэкасядзібы
Будучы міністрам па падатках і зборах, Сяргей Налівайка ўнёс істотны ўклад у новыя механізмы рэгулявання такіх адчувальных сфер эканомікі, як дзейнасць ІП і самазанятых, рамеснікаў, уласнікаў аграэкасядзіб.
“Льготныя ўмовы, створаныя для ІП, у пераважнай большасці сталі выкарыстоўвацца як механізмы для ўхілення ад падаткаабкладання, для стварэння нядобрасумленнай падатковай канкурэнцыі, таму дзяржава вымушана была адрэагаваць і змяніць «правілы гульні».” – расказваў Налівайка на сваім прыёме грамадзян у Астраўцы.
Таксама пры ім было змененае заканадаўства ў галінах рамеснай дзейнасці і аграэкатурызму, што прывяло да масавага закрыцця шматлікіх сядзіб адпачынку на сяле і рэзкага скарачэння прадстаўнікоў рамесніцтва ў рэгіёнах. Ключавым фактарам тут стаў пераход ад заяўнага прынцыпа рэгістрацыі на дазвольны. Цяпер толькі выканкам на мясцовасці вырашае, хто з’яўляецца рамеснікам, а хто не, і тое ж самае датычыць аграэкасядзіб. У выніку гэта прывяло да таго, што колькасць аграсядзіб у Беларусі за 2023 год скарацілася з 3 150 да 1 300.
Доктар дыетыкі з Польшы Міхал Уржсек развенчвае найпапулярнейшыя дыетычныя міфы. Адзін з іх тычыўся бульбы. Эксперт пераканаў, што распаўсюджанае меркаванне аб тым, што ад гэтай гародніны таўсцеюць, з’яўляецца памылковым. Прычына набору вагі крыецца ў іншым, а не ў ўжыванні бульбы самай па сабе.
Міхал Уржсек – доктар дыетыкі, які дзеліцца парадамі па здаровым харчаванні. Ён таксама падказвае, якія прадукты выбіраць у крамах, а час ад часу развенчвае найпапулярнейшыя дыетычныя міфы. У адным са сваіх артыкулаў ён вырашыў разгледзець дзесяць найбольш распаўсюджаных міфаў.
Ад бульбы не таўсцеюць. Дыетолаг: яна можа дапамагчы кантраляваць вагу
Першы міф, пра які ён распавёў і які вельмі часта можна пачуць, тычыцца менавіта бульбы. “Міф пра тое, што ад бульбы таўсцеюць, не мае сур’ёзных падставаў”, – пераконвае Уржсек і дадае, што нават калі вы хочаце схуднець, бульба можа быць часткай вашага рацыёну.
Даследаванні паказваюць, што ўключэнне бульбы ў стравы можа дапамагчы кантраляваць вагу, асабліва ў людзей з інсулінавай рэзістэнтнасцю.
Аднак на гэтым перавагі ўжывання бульбы не заканчваюцца. Дыетолаг адзначае, што яна мае высокі індэкс сытасці, што азначае, што з’еўшы яе, вы даўжэй будзеце адчуваць сябе сытым. “Дзякуючы гэтаму можна з’есці меншую колькасць ежы і пры гэтым адчуваць сябе сытым, што спрыяе кантролю апетыту і падтрыманню здаровай вагі”, – тлумачыць ён.
Калі ж ад ужыванні бульбы не таўсцеюць, то адкуль жа ўзяўся папулярны і шырока распаўсюджаны погляд, што гэта так? Як тлумачыць Міхал Уржсек, набраць вагу можна тады, калі вы будзеце есць бульбу, прыгатаваную высокаккаларыйным спосабам, напрыклад, смажаную на алеі або пададзеную з цяжкімі соусамі. Дыетолаг дадае, што сам ён часта есць бульбу і звычайна яна вараная.
Былых магілёўскіх журналістаў Алеся Сабалеўскага і Яўгена Глушкова сёння ўнеслі ў «Пералік грамадзян Беларусі, замежных грамадзян або асоб без грамадзянства, якія маюць дачыненне да экстрэмісцкай дзейнасці». Раней журналісты былі асуджаныя на тэрміны ў 4 і 3 гады калоніі.
Нагадаем, што Алесь Сабалеўскі задоўга да свайго затрымання адышоў ад журналісцкай дзейнасці, а паказанні з яго ў міліцыі выбівалі.
Акрамя іх спіс дапоўніўся яшчэ дзвюмя імёнамі жыхароў Магілёўскага рэгіёна. Гэта Андрэй Рэбякоў і Станіслаў Шэпель, абодва з Быхаўскага раёна. Пра Рэбякова ў адкрытым доступе інфармацыі практычна няма, а Станіслаў Шэпель – гэта хлопец з шматдзетнай сям’і, які ў 18 гадоў быў асуджаны па артыкуле аб “здрадзе дзяржаве”. Поўны спіс асоб, уключаных у так званы “спіс экстрэмістаў” праваабаронцы з арганізацыі “Вясна” публікуюць тут.
Беларускі расследвальніцкі цэнтр выпусціў новае даследаванне пра памылку ў зняцці еўрапейскіх санкцый з бабруйскага прадпрыемства «Белшына». Як паказалі расследвальнікі, кампанія працягвае супрацоўнічаць з Міністэрствам абароны Расіі, а ў 2023 годзе дыстрыб’ютарам прадпрыемства стаў «Торговый дом “БелАЗ”», які знаходзіцца пад кантролем Дзмітрыя Лукашэнкі.
Бабруйскае прадпрыемства «Белшына» ў сакавіку 2024 года дамаглося прыняцця судовага рашэння, якое зняла з завода еўрапейскія санкцыі. Тады суд вырашыў, што кампанію бяздоказна абвінавацілі ў садзейнічанні агрэсіўнай вайны Расіі супраць Украіны, а таксама ў тым, што прадпрыемства з’яўляецца “кашальком” сям’і Лукашэнкі.
Каманда незалежнага медыярэсурса Беларускі расследвальніцкі цэнтр апублікавала вялікі матэрыял, у якім давяла, што зняццё санкцый з бабруйскага прадпрыемства было памылкай. Ужо пасля ўвядзення санкцый «Белшына» актыўна прысутнічала на расійскім рынку, у тым ліку пастаўляючы сваю прадукцыю абаронным прадпрыемствам. А з 2023 года бабруйскі вытворца працуе ў Расіі праз дыстрыб’ютара, які знаходзіцца пад кантролем сярэдняга сына Аляксандра Лукашэнкі, Дзмітрыя.
Гісторыя падпарадкавання «Белшыны» сям’ёй Лукашэнкі, якую расказваюць даследчыкі БРЦ, коратка выглядае так. У лютым 2023 года генеральнага дырэктара прадпрыемства Андрэя Бунакова са скандалам пасадзілі ў турму, абвінаваціўшы ў карупцыі. Нібыта працуючы на расійскім рынку праз дыстрыб’ютара «Импориа Тайерс», бабруйчане пастаўлялі шыны па заніжаных коштах, чым наносілі шкоду ўласнаму прадпрыемству. У выніку месца «Импориа Тайерс» заняў «Торговый дом “БелАЗ”», які на 45% належыць Прэзідэнцкаму спартоваму клубу пад кіраўніцтвам Дзмітрыя Лукашэнкі. Пры гэтым “Гандлёвы дом “БелАЗ”” купляў у “Белшыны” звышбуйнагабарытныя шыны для расійскага рынку па кошце ніжэйшым за той, па якім «Белшына» прапаноўвала свайму ўласнаму гандлёваму дому ў Ніжнім Ноўгарадзе.
Што да супрацоўніцтва з расійскім Міністэрствам абароны, даследвальнікі БРЦ прыводзяць факты, што з 2022 па 2023 год дыстрыб’ютар бабруйскага завода «Белнефтехим-Рос» і Мінабароны Расіі падпісалі некалькі кантрактаў на суму больш за 1,5 млрд расійскіх рублёў ($19,5 млн). Толькі за першае паўгоддзе 2023-га «Белнефтехим-Рос» прадаў Міністэрству абароны тавараў на суму больш за $11 млн.
Сярод пакупнікоў бабруйскай прадукцыі ў Расіі – ТАА «ШЕРП» і ТАА «АЗ “НАЗ”» (экс-«Автозавод “ГАЗ”»), а таксама АТ «Автомобильный завод “Урал”». ТАА «Нижегородский ТД “Белшина”» прадаваў шыны АТ «БАЗ», ПАТ «КАМАЗ», АТ «СЭГЗ» і АТ «СКБ», якое знаходзіцца пад санкцыямі Еўрапейскага Саюза. Усе пералічаныя кампаніі вырабляюць вайсковую тэхніку, што можа сведчыць пра тое, што прадукцыя «Белшыны» шырока выкарыстоўваецца ў расейскай вайсковай прамысловасці.
На вайскова-тэхнічным форуме «Армия-2023», які праходзіў у Падмаскоўі, паводле БРЦ, былі прадстаўленыя ўзоры расійскай ваеннай тэхнікі, абсталяваныя шынамі «Белшына». Сярод іх, напрыклад, самаходная гаўбіца «Мальва» — адна з перадавых распрацовак расейскага войска. Такія гарматы выкарыстоўваюцца ў нападах на Харкаўскую вобласць.
Праваабарончыя арганізацыі накіравалі ў Міжнародны крымінальны суд інфармацыю пра дыскрымінацыю ўкраінскіх дзяцей у беларускіх санаторыях. У спіс трапілі два дзіцячыя лагеры ў Магілёўскім рэгіёне.
Тры міжнародныя праваабарончыя арганізацыі – Freedom House, Рэгіянальны цэнтр правоў чалавека і цэнтр ZMINA – паведамілі Міжнароднаму крымінальнаму суду інфармацыю пра парушэнне правоў дзіцяці і прыкметы ўдзелу ў ваенных злачынствах у беларускіх аздараўленчых лагерах. Гаворка вядзецца пра даказаныя выпадкі “палітычнай індактрынацыі і мілітарызаванага перавыхавання” – гаворыцца ў звароце праваабаронцаў. Гэтыя формы ўздзеяння на псіхіку дзяцей разглядаюцца як інструменты выкаранення ідэнтычнасці.
У агульны спіс “лагераў для перавыхавання” трапілі 67 устаноў з Расійскай Федэрацыі, 18 беларускіх дзіцячых аздараўленчых лагераў і 13 – размешчаных на тэрыторыі Крыма і іншых акупаваных украінскіх рэгіёнаў.
У спіс беларускіх арганізацый, звязаных з уздзеяннем на псіхіку ўкраінскіх дзяцей, уваходзяць дзве ўстановы з Магілёўскай вобласці. Гэта дзіцячы лагер “Дубравенка”, які ўваходзіць у структуру Магілёўскага аддзялення Беларускай чыгункі, і лагер “Зара”, падпарадкаваны булачна-кандытарскай кампаніі “Дамачай”.
Магілёўскія палітзняволеныя навукоўцы датэрмінова былі выпушчаныя на свабоду – паведамляюць крыніцы mogilev.media.
Былы прафесар Магілёўскага дзяржаўнага ўніверсітэта харчавання сацыёлаг Юрый Бубнаў і былая дацэнт Беларуска-Расійскага ўніверсітэта, эколаг Ганна Скрыган, асуджаныя па палітычных матывах на два гады калоніі кожны, раней тэрміну былі вызваленыя з турмы. Прафесара Юрыя Бубнава бачылі ў кампаніі сяброў у адной з кавярняў горада. Таксама вядома, што эколаг Ганна Скрыган знаходзіцца дома.
Доктар сацыялагічных навук, прафесар Юрый Бубнаў быў асуджаны 12 студзеня і асуджаны ў траўні 2023 года да двух гадоў калоніі. З улікам знходжання ў СІЗА, яму заставалася сядзець яшчэ каля двух месяцаў. Таксама ў траўні 2023 года на сваёй радзіме ў Расіі была затрыманая магілёўская эколаг, кандыдат геаграфічных навук Ганна Скрыган. Яна была асуджаная таксама да двух гадоў калоніі. У верасні яна выйшла на волю – паведамляюць праваабаронцы.
