У Магілёве плануюць паставіць помнік губернатару Аляксандру Дэмбавецкаму

У Магілёве абвясцілі збор сродкаў на ўсталяванне скульптурнага помніка самаму вядомаму і паспяховаму з магілёўскіх губернатараў – паведамляе Тэлеграм-канал “Могилев – мой город”.

Мяркуецца, што скульптура з’явіцца ў парку імя Горкага – тым самым парку, які да рэвалюцыі насіў імя самога Дэмбавецкага і які быў пры ім створаны.

Аляксандр Дэмбавецкі кіраваў Магілёўскай губерніяй у 1872 – 1893 гадах і пакінуў значны след у жыцці рэгіёна. Пры ім адсталая Магілёўская губернія пачала эканамічны і сацыяльны рост, былі рэалізаваныя масштабныя сацыяльныя праекты. У Магілёве былі ўзведзены манументальныя, глыбокія па архітэктурным змесце будынкі Аляксандраўскага рэальнага вучылішча, Магілёўскага жаночага духоўнага вучылішча, гарадскога драматычнага тэатра, Магілёўскай фельчарскай школы, Магілёўскай жаночай гімназіі, Губернскага дваранскага сходу, Гарадской управы. Дэмбавецкі – ініцыятар выдання і рэдактар фундаментальнай калектыўнай працы “Вопыт апісання Магілёўскай губерніі”.

Пра асабістае жыццё губернатара, аднак, вельмі мала звестак. Існуе легенда, што бацькам Аляксандра Дэмбавецкага з’яўляўся расійскі імператар Аляксандр ІІ. Гісторыкам не вядома амаль нічога пра паходжанне і раннія гады жыцця Дэмбавецкага. Застаецца таямніцай і дата яго смерці. Апошняя дакладна вядомая дата яго жыцця, зафіксаваная ў дакументах – 25 кастрычніка 1918 года. Вядома, што пасля рэвалюцыі ён прыняў літоўскае грамадзянства і знаходзіўся пад абаронай Германскай імперыі.

Фота: Wikipedia

Выставка одной скульптуры проходит в Могилеве

Эта выставка создана в необычном формате. Во-первых, посвящена одной скульптуре «Вяршыня», от неё и название выставки. Во-вторых, в маленьком камерном зале вывешены рисунки с необычной судьбой. В-третьих, были приглашены только самые близкие друзья и коллеги.

По словам коллеги и друга Андрея Воробьёва:

– Скульптура – гэта такі від мастацтва, які доўга выношваецца, потым доўга ствараецца, а потым аўтар доўга спрабуе зразумець яе…

Сама скульптура посвящена дочери Владимира Кононова Анне и выставлена в день её рождения, как сказал автор: 

– Со временем определяешь, что жизнь – это покорение вершины, это преодоление трудностей…

Рисунки представленные в галерее созданы в сложный момент жизни автора и Владимир заметил, что всегда что-нибудь рисует и каждая работа воспринимается своеобразным посланием:

– В этих рисунках я прорабатываю идеи, которые потом могу в камне воплотить и благодаря галерее (А. Воробьёва) можно поработать и не чувствовать гнетущей зависти, которую приходилось чувствовать в других местах, где работаешь. Здесь же полная свобода и взаимопонимание…

Скульптуры своеобразные, рисунки хороши,

Они такие разные, но от одной души.

Володя, ты истинный творец!

Достойно носишь свой венец! 


Автор стихов Леонид Молчанов


Хотя Владимир часто организовывает и участвует в выставках, поражает его универсальность и трудолюбие. И вновь нам остаётся ждать его следующих удивительных работ.

 

Фотафакт. У Магілёве з’явілася яшчэ адна ратуша, але чамусьці Віцебская

Паштовую скрынку, зробленую ў выглядзе віцебскай ратушы, паставілі пры ганку галоўнага паштовага аддзялення гораду, што месціцца на вуліцы Першамайскай.

«Ратуша» зʼявілася тут па сканчэнні рамонту фасада і ўваходнай групы ў Галоўпаштамт.

Чаму магілёўскія паштавікі вырашылі паставіць скульптуру не сваёй ратушы, а віцебскай – невядома.

Ці хапае Магілёву Янкі Купалы? Экскурс у гісторыю пытання на юбілей класіка

Сёння 140 гадавіна з дня яго народзінаў.

Янку Купалу натхніла легенда пра рамантычнага разбойніка Машэку на напісанне паэмы «Магіла Льва». Яна пабачыла свет у 1913 годзе. Такім чынам у творчасці класіка з’явіўся эпізод прысвечаны Магілёву.

 

Помнік Машэку ў выглядзе канаванай галавы

З мясцовага замчышча, якое гараджане і лічаць магілаю льва, экскурсаводы звычайна пачынаюць знаёміць гасцей з Магілёвам. На гары, якая ўзвышаецца над Дняпром, вандроўнік не знойдзе прыкметааўпадзякі Купалу за ўслаўленне гораду. Некаторыя сцвярджаюць, што тутэйшая скульптура ў выглядзе каранаванай галавы – помнік Машэку.

Штогод рупліўцы беларушчыны збіраюцца ля гэтай скульптуры, каб згадаць Янку Купалу, яго творчасці і паэму «Магіла льва». Чытаюць з яе ўрыўкі.

 

Вуліца Купалы заціснутая шматпавярхоўкамі

У Магілёве ёсць вуліца, названая ў гонар класіка беларускай літаратуры. Яна ў аддаленым кутку гораду, між завулкам Гогаля і вуліцай Кірава. Адшукаць гэтую мясціну не проста. Нават тутэйшыя жыхары не адразу падкажуць.

Вуліца Купалы – гэта заціснуты шматпавярхоўкамі прыватны сектар.На дзясятку дамоў прымацаваныя шыльды з імем літаратара. Мясцовыя жыхары кажуць, што выклікаючы хуткую дапамогу пазбягаюць згадваць, што жывуць на вуліцы Янкі Купалы, а паведамляюць пра Гогаля, ці Кірава. Так, хутчэй з медыкамі можна паразумецца, адзначаюць яны.

 

Бібліятэку назвалі імем Купалы, каб яно не згубілася

У 2016 годзе бібліятэцы імя Янкі Купалы выдзелілі новае памяшканне. З вуліцы будаўнікоў яна пераехала на праспект Дзімітрава.

«У горадзе была бібліятэка з імем Янкі Купалы. Месцілася яна ў заняпалым будынку. Яе зачынілі, і каб не згубілася імя, яго вырашылі надаць нашай бібліятэцы», – гаварылася на адкрыцці чытальні.

 

Не хапае настойлівасці

Гэтая бібліятэка на некалькі гадоў стала асяродкам адзначэння дня народзінаў Янкі Купалы. Акрамя імпрэзаў з музыкай і вершамі былі тут і дыскусіі.

«Магілёўцам не хапае настойлівасці, каб ушанаваць імя Янкі Купалы», – такая думка прагучала на першых Купалаўскіх чытаннях, якія правяла згаданая бібліятэка. Тое было ў 2017 годзе.

«Была цудоўная ініцыятыва паставіць помнік Янку Купалу, але, на жаль, ні ў Саюзу беларускіх пісьменнікаў, ні ў Саюзу пісьменнікаў Беларусі ды іншых арганізацый не хапіла настойлівасці, каб давесці справу да канца, – гаварыў адзін з удзельнікаў дыскусіі. – Трэба не проста заявіць пра жаданне, а яшчэ вызначыцца з месцам, дзе бачыцца такі помнік, як ён будзе выглядаць. Таму я лічу, што ў Магілёве не хапае настойлівасці саміх магілёўцаў у справе ўшанавання памяці Янкі Купалы».

Падчас дыскусіі заяўлялася, што Магілёў, якому Янка Купала прысвяціў паэму «Магіла льва», на пачатку ХХ стагоддзя быў самым беларускім.Адзначалася, што грамадскасці варта падумаць, што зрабіць, каб у Магілёве зʼявілася Купалава аблічча.

Прапаноўвалася тады паставіць помнік на Замчышчы. 10 гадамі раней па магілёве курсаваў тралейбус Янкі Купалы.

 

З ламачча зрабіць шэдэўр. Магілёўская пенсіянерка дае другое жыццё таму, што cпарахнела б у лесе

Незвычайнае хобі мае магілёўская пенсіянерка Валянціна Шышкіна. Лясное ламачча яна ператварае ў драўляную скульптуру. Вобразы бачыць у адшуканым матэрыяле, з якога адкідае лішняе і выходзіць шэдэўр.

Валянціна Шышкіна рабіла ў Магілёўскім педагагічным інстытуце імя Куляшова (цяпер Дзяржаўны ўніверсітэт імя Куляшова). Яна кандыдат педагагічным навук. Сваю працоўную кар’еру скончыла ў 82 гады.

Па яе словах свае скульптуры яна выстаўляла ў сваёй навучальнай установе. Выставы арганізоўваліся ледзьве не штогод. На пачатку 1990-ых работы вазіла ў Нямеччыну. На выгаданыя ад іх продажу грошы прыдбала лецішча. Там цяпер яе майстроўня. А ў самой хаце выставачная зала.

Суседзі называюць дом Шышкіных – казачным. Свае творы ў 85 гадоў гаспадыня даводзіць да ладу ў адрыне. У паху сена яна бавіць час, карпеючы над чарговым сваім шэдэўрам.

Валянціна Шышкіна кажа, што ад аўтара, які працуе з дрэвам, патрабуецца назіральнасць, засяроджанасць і троху фантазіі. Самае галоўнае – выбраць прыдатны матэрыял, убачыць у ім будучы вобраз, адзначае яна.

«З кампазіцыямі працаваць найбольш цікава», апавядае майстрыца журналістцы газеты «Зара Над Друццю».

Яна прызнаецца: падчас прагулак выглядае, што прыдасца ў працы. На ейным стале ляжыць багата галля, каранёў ды іншага ляснога ламачча.

Працу над будучай скульптурай Валянціна Шышкіна пачынае з падрыхтоўкі матэрыялу. Адкідае ўсё лішняе і тады больш ясным становіцца яе вобраз А на фінішы драўніну апрацоўвае адмысловымі рэчавымі і шукае месца для твору ў сваёй экспазіцыі.

фота газеты: Зара над Друццю zara.by