Бабруйск і Магілёў абмяняюцца спектаклямі ў рамках шматпакутнага фестываля нацыянальнай драматургіі

У Магілёўскай вобласці 11-16 лістапада нарэшце пройдзе VIII Рэспубліканскі фестываль нацыянальнай драматургіі імя В. Дуніна-Марцінкевіча, час правядзення якога некалькі разоў пераносіўся. 

Гэтым разам 11 тэатраў з сямі гарадоў Беларусі пакажуць свае новыя пастаноўкі. У конкурсе ўдзельнічаюць тэатры з Брэста, Віцебска, Гомеля, Маладзечна, Бабруйска, Магілёва і Мінска.  

Спектаклі пройдуць на некалькі пляцоўках. У Бабруйску іх пакажуць на вялікай і малой сцэнах Магілёўскага абласнога тэатра драмы і камедыі імя В.І.Дуніна-Марцінкевіча і ў Палацы мастацтваў. Упершыню ў гісторыі фестывалю адзін са спектакляў будзе паказаны на сцэне драматычнага тэатра ў Магілёве. Запланаваны дзве конкурсныя праграмы: “Спектакль тэатра драмы” і “Эксперымент”. 


Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч беларускі паэт, драматург і тэатральны крытык. Нарадзіўся ў 1808 годзе ў фальварку Панюшкавічы Бабруйскага павета. Заснавальнік нацыянальнай драматургіі, тэатра, першы класік новай беларускай літаратуры.


Адбор пастановак на фестываль праходзіў яшчэ ў 2021 годзе. Мясцовыя рэсурсы ўжо смакавалі падзею. Была выраблена нават афіша фестывалю з канкрэтнымі датамі. Але ў апошні момант яго перанеслі. Афіцыйнай прычынай была названа складаная эпідэміялагічная сітуацыя. 

Сёлета начальнік галоўнага ўпраўлення Міністэрства культуры Ірына Дрыга пракаментавала леташні перанос крыху інакш: 

– Па розных прычынах, у тым ліку звязаных з эпідэміялагічнай сітуацыяй, зменамі складу труп некаторых нашых тэатраў, фестываль быў перанесены на 2022 год. Адабраныя ў 2021 годзе спектаклі захаваліся ў праграме. Да іх дадалі два новыя спектаклі: гэта пастаноўкі Беларускага дзяржаўнага акадэмічнага тэатра юнага гледача і Магілёўскага абласнога тэатра драмы і камедыі імя У.І. Дуніна-Марцінкевіча.  

Дазволім сабе нагадаць, што ў 2020-2021 гадах са многіх тэатральных калектываў краіны сышло па розных прычынах шмат вядомых артыстаў. 

Магілёўскі абласны драматычны тэатр 15 лістапада прывязе ў Бабруйск спектакль рэжысёра-пастаноўшчыка Таццяны Пацай “Прымакі” паводле аднайменнай п’есы Янкі Купалы. Гэта “сцэнічная шутка ў адной дзеі”, у аснове якой – народны анекдот. Прэм’ера адбылася 10 чэрвеня 2022 года напярэдадні 140-годдзя з дня нараджэння класіка беларускай літаратуры. 

А ў Магілёве ў гэты ж дзень на вялікай сцэне адбудзецца паказ спектакля “Песя і Янка” тэатра драмы і камедыі імя В.І. Дуніна-Марцінкевіча з Бабруйска. Пастаўлены ён

паводле аднайменнай п’есы Аркадзя Шульмана і Яна Карпінскага. Рэжысёр-пастаноўшчык Таццяна Дарагабед. Гэта гісторыя пра вайну і каханне маладой яўрэйскай дзяўчыны Песі і цыгана Янка, якія цудам выратаваліся ад фашыстаў.

Жыхары вобласці маюць магчымасць стаць удзельнікамі VIII Рэспубліканскага фестывалю нацыянальнай драматургіі імя В.І. Дуніна-Марцінкевіча.

Фотаздымкі ўзяты з адкрытых крыніц і носяць ілюстрацыйны характар

У Магілёве стартавала «Анімаёўка-2022»

Юбілейны XXV Міжнародны фестываль анімацыйных фільмаў “Анімаёўка-2022” пачаў сёння працу ў Магілёўскім кінатэатры “Радзіма”. 

Сёння ў кінатэатры адбылося таксама адкрыццё выставы работ конкурсу дзіцячай выяўленчай і дэкаратыўна-прыкладной творчасці фестывалю. На выставе, якая будзе радаваць наведвальнікаў на працягу фестывальных дзён, прадстаўлены работы, якія занялі прызавыя месцы і ўдастоены заахвочвальнага дыплома фестывалю,  са 105 заяўленых.

У вялікай зале кінатэатра “Радзіма” адбылося ўрачыстае адкрыццё  “Анімаёўкі”, прайшлі два праграмных майстар-класа.

Як і агучвалася ў анонсе, гледачам падрыхтавалі сапраўдны трохдзённы мультыплікацыйны марафон: паказы конкурсных і фестывальных праграм анімацыйных фільмаў, кінапраграм “Залатая калекцыя “Анімаёўкі”, “Рэха “Анімаёўкі”, фільмаў – пераможцаў фестывалю, таксама запланаваны творчыя сустрэчы і майстар-класы. 

А пазаўчора сталі вядомы пераможцы і ўладальнік Гран-пры “Анімаёўка-2022”. 

У якасці суддзяў конкурсу ў рэжыме відэаканферэнцыі засядалі рэжысёры з Расіі – Леанід Носыраў, Іна Яўланікава; Беларусі – Алена Турава; Кітая – Чэнь Сі. Па выніках пасяджэння экспертнай камісіі для ўдзелу ў конкурсе анімацыйных фільмаў адабрана 48 фільмаў з 20 краін, у конкурс дзіцячай анімацыйнай творчасці – 32 фільмы з 8 краін. 

У выніку нялёгкіх абмеркаванняў і спрэчак вызначаны пераможцы ў 12 намінацыях і ўладальнік Гран-пры. Іх імёны вядомыя пакуль толькі членам журы, паведамляюць у «Кінавідэапракаце». Канкурсанты, якія атрымалі перамогу, будуць аб’яўлены ў Міжнародны дзень анімацыі – 28 кастрычніка на закрыцці фестывалю (кінатэатр “Радзіма”, 14:00). Дыпломамі і крыштальнымі алоўкамі ўзнагародзяць лепшых з лепшых.

Фестываль праводзіцца з 1998 года. Калі 24 гады таму на “Анімаёўку-1998” было заяўлена 12 работ беларускіх рэжысёраў-аніматараў, то сёлета 44 краіны свету заявілі 174 фільмы, у тым ліку 134 – у конкурс анімацыйных фільмаў, 40 – у конкурс дзіцячай анімацыйнай творчасці. “Беларусьфільм” заявіў 4 фільмы. 

Упершыню да фестывалю сёлета далучыліся Алжыр, Гана, Малайзія, Нігерыя, Новая Зеландыя, Саудаўская Аравія і Ямайка.

«Рэха «Анімаёўкі-2022».  

Фільмы, заяўленыя для ўдзелу ў конкурсах “Анімаёўка-2022”, пасля правядзення фестывалю будуць дэманстравацца ў рамках кінапаказаў праграм “Рэха “Анімаёўкі-2022” з 29 кастрычніка 2022 па 28 кастрычніка 2023 г. у кінатэатрах Беларусі і ў іншых краінах.

Гісторыя фестывалю. 

Ідэя правядзення Міжнароднага фестываля анімацыйных фільмаў “Анімаёўка” належыць рэжысёру-аніматару кінастудыі “Беларусьфільм” Ігару Волчаку.

Першы фестываль быў праведзены ў маі 1998 г. у Мінску. У верасні таго ж года па ініцыятыве генеральнага дырэктара КУП “Магілёўаблкінавідэапракат” Андрэя Бычкова правядзенне фестывалю “Анімаёўка” было арганізавана ў горадзе Магілёве. 

З таго часу Магілёў штогод прымае гасцей і ўдзельнікаў фестывалю анімацыйных фільмаў.

Абласныя “Дажынкі” пройдуць у Слаўгарадзе 15 кастрычніка

Без Саладухі і Дарафеевай ніяк.

Аматары фестываляў пад адкрытым небам маюць магчымасць адпачыць у гэтыя выхадныя ў Слаўгарадзе на даўнім свяце “Дажынкі”.  Гасцей чакаюць цырымонія адкрыцця Слаўгарадскай цэнтральнай раённай бальніцы пасля рэканструкцыі, тэматычныя пляцоўкі, конкурсы, канцэртная праграма і феерверк.

На канцэртнай праграме будзе ўсё досыць традыцыйна. Выступяць не толькі Аляксандр Саладуха і Ірына Дарафеева (без іх ніяк), але і артысты і музыкі Магілёўскай абласной філармоніі: аркестр народных інструментаў імя Л.Іванова, ансамбль песні і танца “Медуніца”, вакальны ансамбль “Весялуха”. 

И телефоны могут летать – в Могилеве прошёл фестиваль по метанию мобильных

Могилевский рекорд – 71 метр.

Путь к славе бывает разным. Полсотни горожан решили попытать счастья в соревновании по бросанию мобильных телефонов в длину. 

Соревнования проходят уже в четвёртый раз. Цель соревнований – объяснить людям, что можно утилизировать различные гаджеты и электронные приборы без ущерба природе. 

 

После регистрации участники подходили по очереди и изо всех сил бросали телефоны, был даже один антирекорд: -1 м. 

Как в любом соревновании, есть проигравшие и есть победители. Всего победителей было четверо, по одному в каждой номинации. 

  1. Варвара Околопова – профессиональная копьеметальщица, первая в Беларуси до 14 лет. Результат- 24 метра.
  2. Артём Демьянович, учащийся СШ N7. Результат- 43 метра.
  3. Любовь Белявская, мама, находится в декретном отпуске. 31 метр
  4. Супер победитель, Артём Марков, работает в ООО «Махина АСТ», он выигрывает уже во второй раз, сегодня его результат -71 метр.

Зрители были довольны, а победители получили призы.

«Дзень агурка» адзначаюць у Шклове. Фэст, прысвечаны агароднінай расліне, ладзяць 16 гадоў, а вырошчваюць яе тут ад 16 стагоддзя

Гурковая тэма для мясцовых жыхароў брэндавая з часоў першай згадкі пра тутэйшыя агуркі ў 1526 годзе нямецкім паслом Жыгімонтам Герберштэйнам.

Дыпламат здзівіўся масаваму захапленню насельніцтвам гэтых мясцін агуркамі. Пра шклоўскія гуркі, як іх тут называюць, напісана ў Баркулабаўскім летапісе.

У цэнтры гораду ў 2007 годзе паставілі нават бронзавую скульптурную кампазіцыю «Агурок», якая зрабілася талісманам Шклова.

З агуркоў тут робяць мноства страў: ад агурочнага варэння, настоек да разнастайных закатак.

Свята летняга ўраджаю «Дзень агурка» адзначаюць у Шклове з 2006 года. Гараджане лічаць раённы цэнтр агурковай сталіцай Беларусі. Дагэтуль амаль усе жыхары вырошчваюць гэтую гародніну.

Праўда, калі раней ёю займаліся ледзь не ў прамысловых маштабах, то цяпер высаджваюць для сябе. На мясцовых агародах значна паменела цяпліц, а тры дзясяткі гадоў таму агуркі дапамагалі людзям разжывацца капейчынай.

Сёлета «Дзень агурка» праводзяць на пляцоўцы вакол гарадской ратушы, дзе месціцца гімназія. Гэта гістарычны і гандлёвы цэнтр Шклова.

Тут разгорнуты кірмаш, на якім можна пасмакаваць стравы з агуркоў. Арганізаваныя розныя забавы для старых і маладых.

 

У Дрыбіне праходзіць фестываль, які фінансава падтрымліваў Еўрасаюз

Тое было ў 2015 годзе, калі ў Беларусі трываў чарговы перыяд лібералізацыі.

Улада атрымлівала грантавую падтрымку ад еўрапейцаў 

Тады рэгіянальны фестываль народнай творчасці, промыслаў і рамёстваў «Дрыбiнскія таржкi» стаў пераможцам у конкурсе садзейнічання развіццю мясцовых ініцыятываў. Ён рэалізоўваўся Праграмай развіцця ААН (ПРААН) пры фінансавай падтрымцы Еўрасаюзу. Бюджэт праекту не агалошваўся, але паводле ўмоваў грантадаўцы, мог сягаць 25 тысяч еўра.

Разам з дрыбінскім праектам былі падтрыманыя яшчэ 17 ініцыятываў з Магілёўскай вобласці.

У 2018-ым Дрыбін адведала кіраўніца прадстаўніцтва ААН у Беларусі Іаана Казана-Вішнявецкая. Яе сустракаў старшыня райвыканкаму. Замежніцу цікавіла, як ажыццяўляецца праект “Стварэнне «Дрыбінскай школы шапавалаў»”, пад які было выдзелена фінансаванне па той жа ААН-аўскай праграме. Бюджэт праекту складаў 12 438 еўра.

Іаана Казана-Вішнявецкая паўдзельнічала ў майстар-класе вырабу сувенірнай прадукцыі. На памяць аб знаходжанні ў Дрыбіне ёй падарылі сувенірныя валёнкі, каралі і эмблему фестывалю «Дрыбінскія таржкі».

Пра супрацоўніцтва з Еўропай у Дрыбіне не згадваюць

У сёлетніх анонсах «Дрыбiнскіх таржккоў» згадкі пра супрацоўніцтва мясцовай улады з еўрапейскай структурай няма. Увага акцэнтуецца на тым, што фестываль праходзіць у 11 раз і на ім будзе весела.

Сёлета ён пачаўся 19 жніўня і завершыцца 20-га. У праграме канцэрты, шоу, майстар-класы, кірмаш. Наведнікам пакажуць рэтрамабілі і для іх спяе Алена Ланская. А потым будзе феерверк. Для жыхароў аддаленага ад буйных людных мясцінаў райцэнтра фестываль – аддушына ў сумным аднастайным жыцці.

«Сёлета ўсе нашы крамніцы і падворкі будуць здзіўляць гасцей рознымі стравамі з цёртай бульбы. І гэта невыпадкова, бо традыцыйныя беларускія дранікі і стравы з цёртай бульбы ўключаны ў дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў краіны. Аднак гэта не адзіная наша неспадзеўка. Упэўнена, свята пройдзе на высокім узроўні і надоўга запомніцца ўсім гасцям і ўдзельнікам» – абяцала напярэдадні адкрыцця галоўны ідэолаг райвыканкаму Ганна Падворная.

Пра Дрыбін, сьцісла

Дрыбін – найменшы райцэнтр Беларусі. Да Магілёва, абласнога цэнтру, 60 кіламетраў. Да беларуска-расейскай мяжы два дзясяткі напрасткі. Вытворчых прадпрыемстваў у раёне няма. Мясцовая эканоміка трымаецца на «калгасах», камунальных арганізацыях, дзяржаўных установах і прадпрымальніцкай актыўнасці.

Раён стварылі пасля аварыі на Чарнобыльскай АЭС. Тут багата набудавана пасёлкаў для перасяленцаў з забруджаных радыяцыяй мясцін Магілёўшчыны. Многія дамы пустуюць.

Мястэчка славутае тутэйшай школай шапавальства. У даўнія часы мясцовыя шапавалы выдумалі сваю мову – «катрушніцкі лемезень».

Насельніцтва Дрыбіна – меней за 3 тысячы чалавек. Упершыню ў гісторыі пра яго згадалі ў XVI стагоддзі, як шляхецкае ўладанне ў Мсціслаўскім ваяводстве. У XVII стагоддзі існаваў Новы Дрыбін. Канцлер Леў Сапега ў сваім тастаменце 1633 году ўпамянуў «вёску і пушчу Дрыбінскую».

фота з рэсурсаў dribin.by, horki.info

Colorfest прайшоў у Магілёве. Гараджане сталі крыху індусамі. Шмат фота

Галоўная традыцыя фэсту – абсыпаць адзін аднаго рознакаляровымі яркімі і лёгка змыўнымі фарбамі. Штогадовая імпрэза праходзіла ў мясцовым Парку атракцыёнаў і традыцыйна сабрала шмат дзяцей і моладзі. Фарбы для мурзання ўдзельнікі куплялі на месцы. Яны бяспечныя, але і каштуюць не танна.

Упершыню Colorfest правялі ў Магілёве ў 2017 годзе. Ён адбыўся на стадыёне існуючага на той момант заводу штучнага валакла. Гэта аддаленая ад людных вуліц мясціна, куды адпраўлялі апазіцыянераў пратэставаць. Апошнія гады фэст праводзяць у Парку атракцыёнаў.

Ідэю правядзення фестываляў фарбы еўрапейцы падгледзелі ў індуісцкай культуры. Свята Holi (Пяшчоты) – адно з найбольш маляўнічых у Індыі і Непале. Бенгальцы з фарбамі адзначаюць сваё навагоддзе і свята вясны.

Упершыню ў Еўропе свята Holi правялі 29 чэрвеня 2012 года ў Берліне. У тым жа годзе, убачыўшы, наколькі спадабалася імпрэза людзям, адбылося яшчэ тры падобныя фэсты. Самы масавы адбыўся ў Мюнхене. На яго прыйшло 10 тысяч ахвотнікаў пабыць мурзатымі ад фарбаў.

Ад 2014 году Colorfest становіцца адным з улюблёных дзействаў еўрапейцаў. Яго сталі праводзяць не толькі на старым кантыненце, але ў Новай Зеландыі і нават Паўночнай Афрыцы.

У Беларусі таксама ўзяліся папулярызаваць свята з індуісцкімі каранямі. Да такога наватарства ў Магілёве мясцовая ўлада паставілася з недаверам, таму і адправіла ахвотнікаў абсыпацца фарбамі на аддалены ад гарадскога цэнтру стадыён, што на вуліцы Чалюскінцаў.

Адаптаваная пад Colorfest свята Holi падаецца як фестываль, дзе ўсе роўныя, незалежна ад колеру скуры, нацыянальнасці, узросту і полу. На ім няма месца курэнню і алкаголю – толькі здаровы розум, чыстыя эмоцыі, светлыя пачуцці і жывыя зносіны.

На Магілёўшчыне ўшанавалі радзімічаў фэстам і акунаннем у атмасферу паганства (фота)

Сёлетні фэст «У госці да радзімічаў» быў пазбаўлены афіцыёзу і непазбежнай паказушнасці. Наведнікі адзначаюць асаблівую гасціннасць, цеплыню і амаль сямейную атмасферу свята.

У мястэчка Радамля аматары старажытнай культуры з’яжджаюцца 9 год запар, каб згадаць часы летапісных Радзімічаў. На тутэйшай Замкавай гары, дзе археолагі адшукалі сведчанні жыцця гэтага народу, ладзіцца этнафестываль «У госці да радзімічаў». Ён ужо стаў мясцовым брэндам.

Радамля – паселішча ў Чавускім раёне. Лічыцца, што яно тысячу гадоў таму было адным з радавых цэнтраў славянскага саюзу радзімічаў, якое адыграла важную ролю ў фармаванні беларусаў. Сведка тых даўніх стагоддзяў – помнік археалогіі Радамльскае замчышча.

Этнафестываль «У госці да радзімічаў» упершыню адбыўся ў 2014 годзе. Тады ажыццяўляўся праект «Радамля: актыўнасць для адраджэння», які фінансаваўся Еўрапейскім саюзам і Інстытутам міжнароднага супрацоўніцтва Нямецкай асацыяцыі народных універсітэтаў. Задумваўся ён дзеля таго, каб уцягнуць мясцовых жыхароў у развіццё прыроднага, культурнага і гістарычнага патэнцыялу тэрыторыі з дапамогай арганізацыі мясцовага свята і стварэння турыстычнага маршруту. У падрыхтоўцы праекту былі задзейнічаны эксперты ў галіне археалогіі і гістарычных навук.

Цяпер часы змяніліся. Колішняя ініцыятыва грамадскіх актывістаў стала фестывалем, які падгарнула пад сябе дзяржава. Разам з тым, сутнасць фэсту засталася ранейшай.

Падчас свята праходзіць вялікі стылізаваны кірмаш, дзе прадаюцца вырабы майстроў і рамеснікаў, праходзяць майстар-класы па ганчарстве, ткацтве, кавальстве. Адным з галоўных складнікаў кірмашу з’яўляецца кулінарнае свята, на якім прадстаўленыя стравы мясцовай традыцыйнай кухні. З’яжджаюцца на фэст рамеснікі з усёй Магілёўшчыны.

У Радамлі створаны музей пад адкрытым небам, дзе рэканструяваны побыт далёкіх продкаў. Кожны ахвотны можна пабыць у славянскіх паўзямлянках, паглядзець, як яны выраблялі хатнія рэчы.

У праграме фэсту конкурсы, этнаімпрэзы і разнастайныя забавы. А традыцыйнае тэатралізаванае «Падарожжа ў сівую даўніну» дазволіла акунуцца ў атмасферу паганскіх часоў.

Сёлета чыноўнікі на фоне маштабных «Вытокаў» у Горках і «Купалля» у Александрыі троху прызабылі фэст у Радамлі. Гэта пазбавіла яго афіцыёзу і непазбежнай паказушнасці. Усю праграму зрабілі чавускія жыхары і работнікі сферы культуры. Можа, таму ўсе наведнікі адзначаюць асаблівую гасціннасць, цеплыню і амаль сямейную атмасферу свята.

Старшыня аблвыканкаму ў “дажынкаўскім” Слаўгарадзе з інспекцыяй – крытыкуе і патрабуе

Слаўгарад рыхтуюць да абласных «Дажынак». Дата іх правядзення застаецца невядомай.

Кіраўнік абласной уладнай вертыкалі выправіўся ў райцэнтр аглядаць зробленае да іх. Гатоўнасцю гораду да фестываля працаўнікоў сяла Анатоль Ісачанка не задаволіўся.

Па словах жыхароў Слаўгарада, горад цяпер суцэльная будоўля. Будынкі сацыяльнай інфраструктуры перарабляюць. Будаўнікі стараюцца працы найхутчэй скончыць, кажуць гараджане.

slavgorod.by

Анатоль Ісачанка ж пабываў на рэканструкцыі паліклінікі раённай больніцы, якую рамантуюць ужо год, а таксама раённага Цэнтру культуры і народнай творчасці.

Мясцовая раёнка «Прысожскі край» называе візіт чыноўніка інспекцыяй. Паводле выдання Ісачанка скрытыкаваў «невыкананне тэрмінаў здачы аб’ектаў, у той час як фінансаванне работ было забяспечана» ды «адзначыў нізкую якасць будаўнічых работ ва ўстановах аховы здароўя, што хвалюе насельніцтва рэгіёну».

Кіраўнікам будаўнічых арганізацыяў, членам арганізацыйнага камітэту Магілёўскага аблвыканкаму, Слаўгарадскага раённага штабу па каардынацыі работ па правядзенні «Дажынак» Ісачанка загадаў у найкарацейшыя тэрміны выправіць хібы падрыхтоўкі гораду да «Дажынак».

slavgorod.by

Дата правядзення фестывалю не называецца. Не агучваецца і бюджэт, закладзены на падрыхтоўку гораду да «Дажынак». У публікацыях праўладных мэдыяў згадваюцца толькі сумы некаторых з аб’ектаў.

Адзначаецца, што ў працы ўцягнутыя ўсе арганізацыі райцэнтру, а таксама ёсць адкамандзіраваныя з вобласці. Мясцовае насельніцтва чакае завяршэння будаўнічых прац і самаго фэсту, бо маштабныя святы ў Слаўгарадзе ладзяцца зрэдку.

На Мікалаеўшчыне абстралялі журналістаў з Партугаліі, а кіраўнік вобласці мае дзясяткі паведамленняў аб калабарантах. Латышскі актор пра ўдзел у расійскіх праектах: «выкінуць прэч». У Клайпедзе бракуе месцаў для ўкраінскіх уцекачоў


Пішам, як вайна ва Ўкраіне ўплывае на жыццё еўрапейскіх гарадоў, якія маюць партнёрскія дачыненні з гарадамі Магілёўскай вобласці


Рух параднёных гарадоў паўстаў падчас Другой сусветнай вайны. Дзеля супрацоўніцтва ў інтарэсах міру і дабрабыту ў 1942 годзе сяброўскія адносіны наладзілі пацярпелыя ад наступстваў вайны Кавэнтры (Вялікая Брытанія) і Сталінград (СССР). У красавіку 1957 года была заснавана Сусветная федэрацыя параднёных гарадоў. Паводле яе статуту мэта руху гарадоў пабрацімаў – развіццё супрацоўніцтва паміж народамі незалежна ад іх расы, мовы, рэлігіі і палітычнай сістэмы. Параднёныя гарады абменьваюцца досведам у эканамічнай, культурнай, гуманітарных сферах, а таксама самакіраванні, чым умацоўваюць давер між грамадзянамі.


Мікалаеў, Украіна

Пабрацімства з Магілёвам замацаванае дамовай у 2009 годзе. 31 мая 2022 году мэр Мікалаева заявіў, што Пагадненне аб пабрацімстве з Магілёвам скасаванае і выказаў спадзеў, што яно будзе адноўленае, калі Беларусь стане свабоднай. Магілёў. media працягне сачыць за жыццём Мікалаева, нягледзячы на спыненне партнёрскіх сувязяў з Магілёвам.

Мікалаеў месціцца за 65 кіламетраў ад Чорнага мора. Да вайны ў ім жыло 490 тысяч чалавек. Траціна з іх вымушана была пакінуць горад. Паводле Генштабу Узброеных сіл Украіны Мікалаеў адзін з асноўных кірункаў наступу расіян. Яго рэгулярна абстрэльваюць, знішчаючы гарадскую інфраструктуру і змушаючы мясцовую ўладу капітуляваць. Прэзідэнт Украіны Уладзімер Зяленскі прысвоіў Мікалаеву ганаровае званне «Горад-герой».


За два дні кіраўнік абласной ваеннай адміністрацыі Віталій Кім атрымаў 96 паведамленняў аб калабарантах у горадзе. 

Да гараджан ён зьвярнуўся, бо палічыў, што ў горадзе ёсць памагатыя расійскім войскам. Чыноўнік паабяцаў 100 долараў тым, хто зможа выкрыць карэктыроўцаў агню. 

Высветлілася, што «за карысную інфармацыю» расіяне плацяць па 1500 грыўнаў (50 долараў), гаворыцца ў паведамленьні тэлеграм-каналу «УНІАН».

У выніку абстрэлу гораду ў ноч з 20 на 21 ліпеня пашкоджана 13 жылых дамоў. 

Пацярпелых людзей няма, паведамляе мэр Мікалаева Аляксандр Сянкевіч.

niknews.mk.ua

Журналісты з Партугаліі трапілі пад расійскі абстрэл у Мікалаеўскай вобласці.

Паводле паведамлення ў тэлеграм-канале Нацыянальнага саюзу журналістаў Украіны здарэньне адбылося ў адным з паселішчаў рэгіёну.

v5.ua.news

«Здымачная група на чале з дасведчаным партугальскім ваенным карэспандэнтам Антоніа Матэусам трапіла пад абстрэл у вёсцы Лімані», – адзначаецца ў допісе.

v5.ua.news

Па словах Андрэя Каваленкі з Акадэміі ўкраінскай прэсы, які працуе з камандай RTP, усё адбылося вельмі хутка.

«Уцякалі і здымалі», – заявіў ён.

У Мікалаеўскай вобласці налічваецца 72 тысячы вымушаных перасяленцаў.

З іх каля 60 тысяч атрымалі гэты статус пасля 24 лютага 2022 года, поўнамаштабнай агрэсіі Расіі супраць Украіны.

Сярод вымушаных перасяленцаў 13 тысяч дзяцей, піша «Миколаївська правда», спасылаючыся на прадстаўніцу Упаўнаважанага Вярхоўнай Рады Украіны па правах чалавека.


Даўгаўпілс, Латвія

Горад пабрацім Бабруйску. У 2018 годзе ў Даўгаўпілсе жыло 90 399 жыхароў. У ім месціцца консульства Рэспублікі Беларусь. Дзеіць цэнтр беларускай культуры. Знаходзіцца ён у латвійскім рэгіёне Латгале, якая мяжуе з Беларуссю. Даўгаўпілс за 30 кіламетраў ад мяжы. Беларуская назва гораду Дзвінск.


З пачаткам поўнамаштабнай вайны Расіі супраць Украіны латышскі актор Івар Калныньш адмовіўся ўдзельнічаць у расійскіх праектах.

Аб сыграных у Расіі ролях 73-гадовы артыст не шкадуе і прызнаецца што цяпер яны нічога для яго не значаць.

press.lv

«Выкінуць іх прэч», – адзначае ён.

«Нягледзячы на ​​свае гады, думаю, якаясьці творчасць яшчэ наперадзе будзе, – лічыць актор. – Большую частку жыцця я правёў на савецкай і расійскай сцэнах. Усе мне з гэтага ціхенька зайздросцілі, але цяпер немагчыма знаходзіцца ў двух месцах адначасова», – піша выданне «Press».

З пачаткам вайны ва Ўкраіне 32 грамадзяны Беларусі звярнуліся па прыстанішча ў Латвіі.

Разам з расіянамі колькасць ахвотных беларусаў атрымаць прытулак у гэтай краіне складае 80 чалавек. На 15 ліпеня васьмёра з іх атрымалі міжнародную дапамогу, паведамляе «Press», спасылаючыся на звесткі Ўпраўлення ў справах грамадзянства і міграцыі.

static.dw.com

На 1 ліпеня беларусы маюць 2456 дазволаў на часовае пражыванне ў Латвіі.

У 2020 годзе па прытулак звярнуліся 44 грамадзяніны Беларусі, а ў 2021 годзе 56.

Латгальскі заасад адзначае 30-гадовы юбілей.

Летась у Latgales Zoodārzs пабывала некалькі дзясяткаў тысяч наведнікаў, піша газета «Наш горад».

i.imgur.com

Сёлета Міністэрства аховы навакольнага асяроддзя і рэгіянальнага развіцця падтрымала праект стварэння ў заасадзе балотарыя для назіранняў за прыроднай экасістэмай, паведамляў Магілёў.media у чэрвені.

На выдзелены 1 мільён еўра будзе ўпарадкаванная прыродная сцежка ўздоўж балоцістая мясцовасці, якая на дадзены момант закрытая для чалавека.

Ідэя стварэння вакол балота наглядальных пунктаў, але без прамога ўмяшання чалавека ў прыродныя працэсы з’явілася 30 гадоў таму.


Клайпеда, Літва

8 сакавіка 1997 году падпісаная дамова аб аднаўленні пабрацімскіх сувязяў літоўскага гораду з Магілёвам. Месціцца на захадзе краіны і з’яўляецца портам на Балтыйскім моры. Насельніцтва 160 тысяч чалавек.


У Вільні і Клайпедзе не хапае месцаў для ўкраінскіх уцекачоў.

У Клайпедзе зарэгістравана чатыры тысячы бежанцаў.

«Мы ўжо раздалі палову рэзерваў, выкарыстоўвалі палову муніцыпальнага жылога фонду», – тлумачыць мэр гораду Вітаўтас Грыбляўскас.

g3.dcdn.lt

«Будзем абмяркоўваць магчымасць размяшчэння бежанцаў у сацыяльных дамах, якія зачыненыя на рамонт, але дзе нібыта можна жыць», – адзначае ён.

У Літве зарэгістраваны больш за 36 тысяч бежанцаў з Украіны, указвае выданне «Delfi».

Група экспертаў, якая правяла пасяджэнне ў Клайпедскім самакіраванні, рэкамендуе знесці асноўныя элементы мясцовага савецкага мемарыяла – скульптуру трох воінаў, меч, зорку з чырвонага каменя і дэмантаваць «вечны агонь».

g3.dcdn.lt

Дэмантаж можна будзе ажыццявіць па скасаванні мемарыялу з рэестру ахованых помнікаў.

Экспертамі былі: гісторыкі, музеязнаўцы, юрысты. Будучае мемарыялу абмяркоўвалі на некалькі сустрэчах, піша «Delfi».

У Клайпедскім порце пачаўся новы круізны сезон. Сёлета чакаецца, што порт прыме 80 судоў з турыстамі. 

Летась праз пандэмію каранавірусу Клайпедскі зайшлі толькі два круізныя лайнеры,

g3.dcdn.lt

Адкрыў сезон круізны цеплаход Hamburg, які належыць кампаніі Conti Group. На ім у Клайпеду прыбылі больш за 300 нямецкіх турыстаў. Карабель даўжынёй 144 метры, разлічаны на 420 пасажыраў, выкарыстоўвае нямецкая кампанія Plantours Kreuzfahrten, паведамляе «Delfi».


Каменскае, Украіна

Пабрацім Бабруйску ад 2000 году. Горад абласнога падпарадкавання ў Днепрапятроўскай вобласці. Насельніцтва 250 тысяч чалавек. Да вайны культурны абмен між гарадамі пабрацімамі бабруйскія чыноўнікі лічылі актыўным.


Трохметровы «мядзведзка» упрыгожыў двор Дому дзіцячай творчасці ў Каменскім.

sobitie.com.ua

Арт-аб’ект стаў падарункам ініцыятыўных жыхароў гораду і студыяў прыгажосці ды працы з таленавітымі выхаванцам установаў пазашкольнай адукацыі, піша выданне Sobitie.


Краслава, Латвія

Пабрацім гораду Горкі. Дамова аб тым была падпісаная ў 2013 годзе на II Латвійска-беларускім форуме гарадоў пабрацімых у Даўгаўпілсе.

Краслава – адміністрацыйны цэнтр Краслаўскага краю. Знаходзіцца на паўднёвым усходзе краіны, на рацэ Дзвіна – за 4 км ад чыгуначнай станцыі Краслава на лініі Даўгаўпілс – Полацк. Насельніцтва 10 10 тысяч чалавек. Традыцыйная беларуская назва – Краслаўка, Краслаў.


У латгальскіх гарадах Дагда і Эзэрніеку прайшоў Міжнародны фестываль беларускай песні і танца «ФЭСТ». 

Яго ў сёмы раз арганізуе Дагдскае беларускае таварыства «Вербіца» у супрацоўніцтве з мясцовым культурным цэнтрам.

На традыцыйнае беларускае свята прыязджаюць беларускія абшчыны з розных рэгіёнаў Латвіі, а таксама з іншых краін. Кожны ўдзельнік фестывалю вязе з сабою музычны «гасцінец», які дазваляе пазнаёміцца ​​з культурнай спадчынай беларускага народу.

kraslavasvestis.lv

Сёлета на «Фэст» прыехалі музычныя калектывы з усёй Латвіі, а таксама госці з Польшчы, піша выданне Kraslavas vestis.

Фестываль адкрыў намеснік старшыні думы Краслаўскага краёвага самакіравання Айварс Труліс, а сярод ганаровых гасцей быў дэпутат Краслаўскага краёвага самакіравання Язэп Дабкевіч.