Кто он – Валерий Хурсан, возглавивший быховский молокозавод?

Руководить Быховским филиалом молокоперерабатывающего предприятия “Бабушкина крынка” назначили Валерия Хурсана. Mogilev.media отыскали интересную информацию об этом персонаже. Похоже, когда он работал в руководстве винзавода в Могилеве, каким-то странным “винишком” в быховском магазине приторговывал его сын Игорь. Сейчас этот самый Игорь торгует в России чем бы вы думали? Конечно, молочкой.

Рассказываем нашим читателям о том, что нам удалось узнать о семействе, за которым тянется увлекательный коррупционный след, и которое, по всей видимости, уже присосалось к одному из основных предприятий Быховщины.

Славные традиции Быховского молокозавода

Быховский молокозавод в нулевых годах «прославился» тем, что его продукцию воровали не сумками и мешками, а подводами и грузовыми автомобилями. Лишь после того, как преступники обнаглели в корень и разобрали кирпичную стену складского помещения, компетентные органы зашевелились.

Фигурантами уголовного дела тогда стали почти два десятка человек, среди которых были руководители производства и те, кому было поручено бдительно охранять продукцию от “расхитителей социалистической собственности”. Следствие установило шокирующие факты: расчеты между ворами велись исключительно в долларах, а размеры похищенного сухого молока распределялись в зависимости от занимаемой преступниками должности.

Чего только не случалось со злосчастным заводом потом. Им руководил даже начальник быховской госавтоинспекции Николай Козюлько, при котором, согласно источникам mogilev.media, на складах пищевого предприятия хранились ящики с сотовыми телефонами. Причина проста – у ответственного начальника в то время брат занимался продажами телефонов. Вообще, подобная семейственность в маленьких городах – явление обычное. Именно из нее, как мы увидим, и происходят многие явления, подпадающие под уголовную ответственность.

Один директор быховских молочников был-таки осужден по уголовной статье – речь шла о продаже емкостей из нержавеющей стали, а задержанием любителя цветмета занимался КГБ. 

Все эти шалости, конечно, меркнут в сравнении с делом бывшего главы холдинга “Бабушкина крынка” Элькинда-Скитова, дело которого прогремело на всю страну. Бывал Скитов и в Быхове, естественно, где выразил искреннюю благодарность и глубокую признательность родителям сотрудников предприятия за хорошее воспитание детей, а также посоветовал всем вступать в партию “Белая Русь”.

Темная лошадка Валерий Хурсан

А как поживают сейчас быховские молочники, еще недавно рукоплескавшие Элькинду и его методам руководства? 

Директора быховского филиала “Бабушкиной крынки”, Сергея Жвирблю, который по его собственным словам, довольствовался скромной должностью истопника бани для Скитова, сменил Валерий Владимирович Хурсан.

хурсан

Интересно, что громких объявлений об этом назначении не было. Возможно, и местные власти, и районная газета осознали, что и так уже по полной дискредитировали себя, расхваливая достижения «молочных» жуликов. Хурсана просто назначили и всех делов.

И это странно – трудовые биографии «крепких хозяйственников» обычно расписывают не жалея самых ярких красок. О пухлых томах уголовных дел, которые возникают впоследствии, принято стыдливо умалчивать. Мол, кто не ошибается? Откуда нам было знать, что в 90-х Элькинд был членом банды борисовского “авторитета” Зайца?

Валерий Хурсан в этом смысле – темная лошадка, ранее не имевшая отношения к Быхову. Но такая ли уж темная? Попробуем разобраться.

Два Хурсана

Как выяснилось, Валерий Владимирович Хурсан, в пищевой промышленности Могилевщины – звезда не последней величины.

Он имел отношение к ОАО “Холдинг “Могилевоблпищепром”, занимая там должность исполнительного директора. Являлся первым заместителем директора ОАО “Компания “МогНат”, могилевского завода, специализирующегося на «производстве и реализации плодово-ягодных и фруктово-ягодных вин».

Все вроде логично: ну, любит человек быть поближе к продуктам питания и напиткам. Не наказуемо.

Но вот тут появляется новый персонаж, уже напрямую связанный, как с быховскими темными делишками, так и с ОАО «Быховский консервно-овощесушильный завод», которое, к слову говоря, входило в систему “Могилевоблпищепрома”. А конкретно – его сын.

Быховский “хозяин-барин”

Как известно, последний антикризисный управляющий Быховского консервного завода, известного больше по торговой марке “Хозяин-Барин”, Александр Морозов  приговорен к 7,5 годам заключения в ИТК усиленного режима.

Столь длительную «командировку» в места не столь отдаленные суд выписал Морозову за командировки в страны дальнего зарубежья, в которые он отправлял себя любимого. Также оказалось, что при нем разворовывание консервного гиганта, которое началось при еще одном небезыственном могилевчанине Сергее Громыко, гнавшем пургу о поставках зеленого горошка и березового сока в Африку, не только продолжилось, но и усилилось.

Подельникам Морозова, как ранее “африканцам” Громыко, что называется, удалось спрыгнуть. Среди них – сын Валерия Хурсана, Игорь Валерьевич Хурсан, заместитель директора по коммерческим вопросам.

Морозов и Хурсан младший
Александр Морозов слева, Игорь Хурсан – справа (источник).

Полной картины всех делишек младшего Хурсана на заводе у нас нет. Но вот что знаем точно. Именно с подачи Игоря Хурсана в фирменном магазине ОАО «Быховский консервно-овощесушильный завод» на полную катушку шла торговля некими подозрительными «чернилами» могилевского происхождения.

Возникает закономерный вопрос: не теми ли самыми, которые выпускало ОАО “Компания “МогНат”, в руководстве которого засветился Хурсан-старший?

Хозяин-Барин
Игорь Хурсан в бытность работы на Быховском консервно-овощесушильном заводе.

По сведениям mogilev.media, это вино продавалось именно по инициативе младшего Хурсана в ведомственном магазине Быховского консервного завода, причем торговля шла без накладных.

Младший Хурсан был известен в Быхове тех времен тем, что раскатывал по городу на «лексусе», уверяя коллег, что всего в жизни добился сам. Также он был непременным участником пирушек, организуемых, как в заводском общежитии, где проживала вся могилевская маркетинговая «диаспора», так и на подворье тогдашнего завхоза предприятия, где после напряженного трудового дня “антикризисники” наслаждались шашлыками.

К слову, Морозов и Хурсан, по примеру предшественников из “бригады” Сергея Громыко, тоже тяготели к африканским мотивам. Однако интерес к экзотическому континенту был чисто рекламным и использовался, как прикрытие: все руководители предприятия не были дураками и отлично понимали, что отправить в Африку смогут не больше десятка банок пробной партии быховских консервов, а единственным рынком сбыта была и будет Россия.

Именно там Игорь Хурсан частенько бывал в различных командировках и старательно «продвигал» продукцию завода. Продвинуть, как выяснило следствие, не продвинул, но выбрался из передряги, в которой увяз его начальник Морозов, чистеньким, как слеза младенца.

Получилось, что Александр Морозов совершал злоупотребления в гордом одиночестве, а его заместитель по коммерческим вопросам понятия не имел о том, чем занимается руководство.

Присосались к Быхову

Что имеем в сухом остатке? Скитов-Элькинд пока под следствием. Александр Морозов, как поется в популярной песне, «обезврежен и даже, пострижен и посажен». 

Игорь Валерьевич Хурсан оказался в числе невиновных, а его отец Валерий Владимирович Хурсан возглавил очередное пищевое предприятие многострадального Быхова – филиал “Бабушкиной крынки”.

Может быть, мы сгущаем краски? Как говорила донна Роза: мало ли в Бразилии каких-то там Педро? Мало ли в Могилеве каких-то Хурсанов?

Фамилия, конечно, запоминающаяся, но не всем же Хурсанам обязательно быть родственниками, а уж тем более являться участниками коррупционных схем.

Увы. Интрига заканчивается тем, что на страничке пользователя белорусских “Одноклассников” Натальи Хурсан (Косаревой) размещена фотография, на которой запечатлены оба Хурсана – Валерий и Игорь.

Валерий и Игорь Хурсаны
Но это все были истории про прошлое. А теперь про настоящее. Хурсан-отец стал руководителем молочного предприятия, так? Ну, а его сына, Игоря Валерьевича Хурсана, можно легко обнаружить как учредителя российских обществ с ограниченной ответственностью, связанных с торговлей беларусскими пищевыми продуктами в целом, и молочными в частности. 

Давайте теперь на минутку задумаемся – какова вероятность, что родственные связи в случае с этим конкретным семейством пойдут на благо общества, а не их собственных карманов? Вопрос, кажется, риторический.

Фото из открытых источников.

В Осиповичах назначен директор лесхоза

Им стал главный лесничий предприятия Дмитрий Воронец

В лесном хозяйстве новый директор трудился в 2010 года.

сначала в Глусском, а затем Осиповичском лесничестве.

В 2017 году он окончил Белорусский государственный технологический университет по специальности “лесное хозяйство”. 

Областное руководство надеется на то, что Воронец сумеет внести свой вклад в решение проблем, с которыми столкнулось белорусское лесное хозяйство.

Фото Осиповичской районной газеты

У Мсціслаўле асудзілі былога кіраўніка сельгаспрадпрыемства да васьмі год турмы і буйнога штрафу

У Мсціслаўскім судзе адбылося паседжанне па справе крадзяжу грашовых сродкаў у асабліва буйным памеры. На судзе абвясцілі суворы прысуд былому дырэктару сельгаспрадпрыемства, што наўмысна завалодаў сродкамі адкрытага акцыянернага таварыства.

Як расказаў старшы памочнік пракурора Мсціслаўскага раёна Дзмітрый Шыпіца, падчас судовага следства было ўстаноўлена, што ў перыяд з ліпеня 2022 года па сакавік 2023 года падсудны, злоўжываючы сваім службовым становішчам, забяспечваў складанне падробленых разлікова-плацежных ведамасцей. У сваю чаргу гэта стала падставай для неабгрунтаваных выплат работнікам.

Аднак грошы, якія нібыта належалі на выплату заработнай платы, прэмій і г.д., да работнікаў не даходзілі. Кіраўнік выкарыстаў іх па сваім меркаванні паведамляе мсціслаўская раённая газета “Святло кастрычніка”. 

Прычым за дзевяцімесячны перыяд былы дырэктар сельскагаспадарчага прадпрыемства прысвоіў больш за 140 тысяч рублёў. Нягледзячы на гэта факт, віну ў судовым паседжанні ён не прызнаў.

У выніку абвінавачанаму было прызначана пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі на тэрмін 8 гадоў са штрафам у памеры 400 базавых велічыняў (амаль што 4,5 тысяч даляраў). Акрамя таго яму цягам 5 гадоў забаронена займаць кіруючыя пасады.

Фото “Святло кастрычніка”. 

Галоўным камуністам Крычава стаў малады дырэктар гістарычнага музея

Крычаўскія камуністы абралі новага лідара і ім стаў дырэктар гарадскога музея, што знаходзіцца ў будынку XVIII стагоддзя. Дагэтуль лідарам раённай партарганізацыі была старая камуністка Зінаіда Скачкова. 

Актыў раённай арганізацыі Камуністычнай партыі Беларусі ў Крычаве выбраў новага лідара: з 5 кастрычніка першым сакратаром раённай арганізацыі КПБ будзе з’яўляецца Уладзімір Мішчанка. Ён жа з’яўляецца дырэктарам гістарычнага музея, што размешчаны ў будынку палацы Пацёмкіна-Галынскіх XVIII стагоддзя.

Шмат гадоў нязменным лідэрам партарганізацыі была Зінаіда Скачкова, аднак па яе меркаванню, прыйшоў час саступіць месца лідара крычаўскім камуністаў маладому чалавеку – паведамляе раённая газета “Крычаўскае жыццё”.

Дарэчы, адным з лідарам партарганізацыі Крычаўскага раёна, што прысутнічаў на паседжанні, з’яўляецца цяперашні начальнік аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Крычаўскага райвыканкама Рыськоў Вадзім Вясаславовіч (раней быў таксама дырэктарам музея).

Між іншым само паседжанне, на якім абралі Мішчанку, адбылося ў параднай залі палаца, дзе праходзяць разнастайныя мерапрыемствы.

Фота “Крычаўскае жыццё”

Дырэктар лагістычнай арганізацыі падмануў перавозчыкаў – УУС

Да праваахоўнікаў звярнуліся некалькі ашуканых грузаперавозчыкаў, якія заявілі, што іх ашуквае дырэктар лагістычнай фірмы ў Мінскім раёне, сістэматычна не разлічваецца за аказаныя паслугі – паведамляе прэс-служба УУС Магілёўскага аблвыканкама.

Аператыўнікі аддзела барацьбы з эканамічнай злачыннасцю Бабруйскага ГУУС высветлілі, што 34-гадовы кіраўнік фірмы, са студзеня па верасень 2022 года, ведаючы аб стратнай дзейнасці і немагчымасці ў поўным аб’ёме разлічыцца па сваіх абавязацельствах, працягнваў арганізацыю дастаўкі грузаў.

Пры гэтым грашовыя сродкі, што атрымліваліся ад замоўцаў лагістычных паслуг, расходаваліся ім на розныя выплаты. У выніку запазычанасць грузаперавозчыкам склала больш за 417 000 рублёў.

Узбуджана крымінальная справа па факце прычынення маёмаснай шкоды.

Фота носіць ілюстрацыйны характар, з адкрытых крыніц.

У Магілёве затрыманы дырэктар кампаніі. Вінавацяць у тым, што перапрадаваў па завышаных коштах мяса ў лякарні і школы

У Магілёве затрымалі дырэктара камерцыйнай кампаніі. Узбуджана крымінальная справа. 

У Камітэце дзяржкантролю сцвярджаюць, што ён на працягу двух гадоў перапрадаваў па завышаных коштах мяса ў школы і лякарні. Нанесены ўрон склаў больш за 18 тысяч рублёў. Нескладана падлічыць, што выручка прадпрымальніка ў месяц складала каля 750 рублёў.

Устаноўлена, што магілёўскі пасярэднік на працягу 2020-2021 гадоў перапрадаваў мясную прадукцыю (каўбасныя вырабы, паўфабрыкаты, свініна, ялавічына, мяса курэй і іншае) бюджэтным арганізацыям адукацыі і аховы здароўя з аптовымі надбаўкамі, якія перавышаюць гранічную надбаўку, устаноўленую заканадаўствам. 

фота: depositphotos

«Лабірынт – альбо заблытаная дарога…». Гісторык Аляксей Бацюкоў пра першую магілёўскую паэму

Гэта паэма ўваходзіць у калекцыю выбітных літаратурных твораў старажытнай беларускай літаратуры. Яна вядомая дзякуючы таму, што друкаваная кніга з ёй захавалася ў адзіным экзэмпляры. Аўтар напісаў твор, каб прадэманстраваць свае інтэлектуальныя і літаратурныя таленты і быць прынятым настаўнікам у Магілёўскую брацкую школу.


Аляксей Бацюкоў амаль паўтары гады вядзе свой цыкл адукацыйных лекцый пра Магілёў і Магілёўшчыну, пачынаючы ад часоў неандэртальцаў, набліжаючыся да нашага часу. Мяняюцца платформы для размяшчэння відэа, і цяпер аўтар працуе на сваім асабістым ютуб-канале.


Хто такі Аляксей Бацюкоў

– Магілёўскі гісторык, пісьменнік і журналіст, які быў звольнены з пасады дырэктара Музею гісторыі Магілёва ў лютым 2021 года.

– На пасадзе дырэктара музэю адзначыўся гучнымі набыткамі гісторыка-культурных каштоўнасцяў для музейнай экспазіцыі – гэта адзіны ў Беларусі экзэмпляр Статута ВКЛ 1588 года, меч мсціслаўскага рыцара XVI стагоддзя, літургічнае покрыва са слуцкага пояса, адзіны ў Магілёве асобнік кнігі Спірыдона Собаля і шмат іншага.

– Быў двойчы асуджаны да адміністратыўных штрафаў за ўдзел у мітынгах у Магілёве пасля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года.

«Лабірынт…» – пра што гэтая паэма

Чарговая лекцыя Аляксея Бацюкова прысвечаная выхаду ў друк унікальнага твору – першай магілёўскай паэмы, прычым напісанай магілёўцам для магілёўцаў і пра Магілёў. Яе аўтар – праваслаўны месціч Фама Яўлевіч надрукаваў твор у 1625 годзе ў Кракаве, дзе ён вучыўся вольным навукам у Ягелонскім універсітэце.

 

Эмацыйны і маралізатарскі зварот маладога вучонага – Яўлевічу было каля 25-30 гадоў – спалучаецца з аналізам развіцця паэтычнай традыцыі ў ВКЛ і прычынамі пачатку панавання польскай мовы.

Паэма «Лабірынт – альбо заблытаная дарога…» уваходзіць у калекцыю выбітных літаратурных твораў старажытнай беларускай літаратуры. Лабірынт, вы ўяўленні Фамы Яўлевіча – гэта цяжкі грамадска-палітычны стан, у якім апынуўся Магілёў у пачатку XVII стагоддзя ва ўмовах ціску на традыцыйную культуру і веру. А Мудрасць – галоўная гераіня паэмы – з’яўляецца памочнікам, які здольны вывесці гараджанаў з небяспекі. Дзеля выратавання магілёўцам спатрэбіцца трываласць у змаганні з дрэннымі звычкамі і непісьменнасцю, павага да навукі і школьнай адукацыі.

Магілёўскі суд разбірацца, ці прызнаваць «Магілёўсаюздрук» банкрутам

Эканамічны суд Магілёўскай вобласці пачаў разгляд пазову акцыянернага таварыства «Магілёўсаюздрук» аб прызнанні яго банкрутам.

Пра тое, што рэгіянальны манапаліст продажу газетаў і іншай прадукцыі мае фінансавыя праблемы стала вядома, калі ў Магілёве на кіёсках пачалі з’яўляцца надпісы, што яны прадаюцца. Падобнае назіралася ў Бабруйску і Горках.

«Цяпер ААТ «Магілёўсаюздрук» мае фінансавыя цяжкасці. Для таго, каб мінімізаваць затраты, мы вымушаныя пайсці шляхам закрыцця нашых гандлёвых аб’ектаў у шэрагу райцэнтраў» – тлумачыла сітуацыю кіраўніцтва прадпрыемства.

У суд «Магілёўсаюздрук» звярнуўся 16 чэрвеня. Заяву ўзялі ў вытворчасць і прызначылі пераходны перыяд. Да 16 жніўня антыкрызісны кіраўнік мае прааналізаваць бягучы фінансава-гаспадарчы стан арганізацыі і вынесці рашэнне наконт яго далейшага лёсу. У выпадку ўзбуджэння конкурснай вытворчасці работа «Магілёўсаюдруку» можа быць прадоўжана.

Як высветлілася праблемы «Магілёўсаюздруку» з’явіліся некалькі гадоў таму праз нястачу грашовых сродкаў. Фінансаў не хапала, каб разлічыцца з насельніцтвам за прададзеную прадукцыю. З ім спынілі супрацоўніцтва дзяржаўныя прадпрыемствы. Сярод іх было Бабруйскае тралейбуснае ўпраўленне, якое прадавала праз кіёскі «Белсаюздруку» талоны на праезд.

У вытворчасці знаходзіцца 289 справаў аб прымусовым спагнанні з акцыянернага таварыства сродкаў на суму пяць мільёнаў рублёў.

У студзені 2017 года суд былога дырэктара «Магілёўсаюздруку» пакараў на дзесяць гадоў пазбаўлення волі з канфіскацыяй маёмасці за крадзеж у тым ліку грашовых сродкаў кіраванай ім арганізацыі. Было ўстаноўлена, што фігурант справы з лютага 2014 па сакавік 2015 года неаднаразова забіраў выручку з касы прадпрыемства.

 

67 пацярпелых. Кіраўніка фірмы рытуальных паслуг вінавацяць у прысабечванні сродкаў заказчыкаў

Крымінальную справу супраць дырэктара бабруйскай фірмы рытуальных паслугаў разглядае суд Кіраўскага раёну.

Яму выстаўленыя абвінавачванні ў невыкананні абавязкаў і завалоданні грашыма заказчыкаў.

Паводле газеты «Вечерний Бобруйск» пацярпелымі прызнаныя 67 чалавек.

Справу плануюць разгледзець на працягу 2 месяцаў.

 

Магілёўскую кнігарню аштрафавалі за «распаўсюджванне экстрэмісцкіх матэрыялаў»

У кніжнай краме «Асвета» пракуратура выявіла два экзэмпляры кнігі «Военная история Беларуси. Герои. Символы. Цвета» аўтара Віктара Ляхора. Быў складзены пратакол адміністрацыйнага правапарушэння.

Твор Ляхора ўнесены ў спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў згодна з рашэннем Ленінскага суду Гродна ад 18 красавіка 2022 году.

5 ліпеня Ленінскі суд Магілёва аштрафаваў кнігарню, як юрыдычную асобу, на 4800 рулёў (1850 долараў ЗША) за «распаўсюджванне» экстрэмісцкіх матэрыялаў. Справу разглядала суддзя Аксана Ратнікава.

Пра прысуд стала вядома праваабаронцам. Паводле іх дырэктарка крамы ў судзе даводзіла, што «на пасаду прызначаная толькі 24 мая і ёй не было вядома аб наяўнасці забароненых кніг ва ўстанове, якой кіруе».

Па яе словах, выдавецтва «Харвест», якое выпусціла кнігу Ляхора, таксама не папярэдзіла, што яе варта прыбраць з продажу. Згодна з дамоваю, казала ў судзе кіраўніца крамы, творы Ляхора ўласнасць выдавецтва. Яна адзначала, што Міністэрства інфармацыі не паведаміла ёй аб продажы забароненай літаратуры.

Віктар Ляхор – вядомы ў Беларусі мастак-геральдыст. Ён стварыў сімволіку ДАІ, АМАП, ГУБАЗіК, Дэпартаменту аховы, а таксама МЗС. Па яго словах ён цалкам спыніў супрацу з беларускімі сілавымі структурамі пасля пратэстаў 2020 года.

Віктар Ляхор – адзін з аўтараў сімволікі беларускіх гарадоў. Уваходзіў у Геральдычную раду пры найвышэйшым органе выканаўчай улады.