Хлебабулачны выраб – пляцёнка “Смачная” стала лаўрэатам “Прадэкспа-2022”.
Кіраўскія кааператары ўзнагароджаны сярэбраным медалём і цяпер ганарацца не толькі сваімі смажанкамі.
Як паведаміла газета “Кiравец”, райспажыўтаварыства ўпершыню прыняло ўдзел у 28-м міжнародным дэгустацыйным конкурсе якасці харчовай прадукцыі «Прадэкспа-2022». Яны былі адзінымі прадстаўнікамі Магілёўшчыны, а іх пляцёнка “Смачная” уразіла вельмі патрабавальнае журы.
Начальнік вытворчага аддзела райспажыўтаварыства Святлана Васільева адзначыла, што пляцёнку “Смачную” выпякаюць ужо на працягу некалькіх гадоў. Штомесяц яе робяць больш за 7 тон. Не толькі кіраўчане, але і пакупнікі Бабруйска і Бабруйскага раёна, а таксама Гомельскай вобласці, ацанілі па заслугах смакавыя якасці гэтага вырабу.
Кіраўск ужо стаў сталіцай беларускай смажанкі, пра што пісаліМагілёў.media.
Магчыма, з часам пляцёнка будзе не менш вядомай і стане канкурэнтам знакамітых кіраўскіх смажанак.
Райцэнтр вядомы падарожнікам па трасе Бабруйск – Магілёў найперш сваёй смажанкай. Аўтобусы, якія рухаюцца па самай доўгай у Еўропе прамой трасе, робяць спецыяльныя прыпынкі ля кафэ з сімвалічнай назвай “Смажанка”, каб людзі маглі закупіццца гэтай смакатой.
Прыдарожнае кафэ за дзень рэалізуе ад 2 да 4 тысяч смажанак, а ў летні час продажы вырастаюць да 5-6 тысяч штук – паведамяе газета “Магілёўскія ведамасці”.
Як адзначаюць у Кіраўскім райспажыўтаварыстве, сярэднямесячны тавараабарот спажывецкага таварыства складае 330 тысяч рублёў, прычым паkову – 170 тысяч з іх прыносіць рэалізацыя смажанак.
mogilev.media
У 1934 годзе побач з вёскай Старцы на месцы былых хутароў і вёскі Качэрычы быў арганізаваны пасёлак Кіраўск. Пасёлак быў названы ў гонар Сяргея Кірава, сакратара Ленінградскага абкама ВКП(б) пасля яго забойства ў 1934 году. У 1955 годзе пасёлак Кіраўск і вёскі Кірава і Стараселле былі аб’яднаны ў адно паселішча – пасёлак пад назвай Кіраўск, які ў 1959 годзе атрымаў статус пасёлка гарадскога тыпу. У 2001 годзе Кіраўск атрымаў статус горада.
Папулярнасць кіраўскіх смажанак настолькі вялікая, што кіраўчане прапануюць увекавечыць свой брэнд ў скульптуры. Слава аб кіраўскім кулінарным шэдэўры так далёка выйшла за межы раёна, што многія жыхары вобласці, і не толькі яе, імкнуцца патрапіць у раённы цэнтр, каб самім пераканацца ў яго ўнікальных смакавых якасцях – заяўляюць жыхары горада.
Бабруйская міліцыя выявіла партыю буйнога рагатага ската, якую перавозілі на прыватнай аўтамашыне па трасе Бабруйск-Мозыр, паведамляе Тэлеграм-канал прэс-службы абласнога УУС. Шсць бычкоў, якіх спрабавалі вывезці з Магілёўскай вобласці, мелі біркі аднаго з сельгаспрадпрыемстваў Кіраўскага раёна.
У ходзе следчых мерапрыемстваў было ўстаноўлена, што брыгадзір аграпрамысловага комплекса разам з саўдзельнікамі на працягу некалькіх месяцаў выкрадаў жывёл гаспадаркі. Патэнцыйныя пакупнікі прыязджалі па начах на ферму і забіралі жывёлу, за якую разлічваліся наяўнымі грашыма па заніжаным кошце. Толькі адзін 28-гадовы прадпрымальнік з Магілёва з верасня па лістапад купіў такім чынам 54 асобіны буйной рагатай жывёлы.
Усяго ў гаспадарцы выяўлены недахоп у 79 галоў ската на агульную суму больш за 160 000 рублёў. Заведзена крымінальная справа.
“Як увайсці ў гандлёвыя сеткі?” – на прыкладзе калгаса “Рассвет” аграрыі ўсёй краіны вучыліся працаваць з гіпермаркетамі
На базе ААТ «Рассвет імя К.П. Арлоўскага»на Кіраўшчыне прайшоў рэспубліканскі навучальны семінар, на якім прадстаўнікі гандлёвых сетак і сельгасвытворцаў вучыліся супрацоўнічаць – піша газета “Кіравец”. Аказалася, што не ўсё так безнадзейна, як падаецца. У семінары прынялі ўдзел высокія чыноўнікі і простыя аграрыі з усёй Беларусі, на якіх трымаецца краіна.
Месцам правядзення невыпадкова стала ААТ «Рассвет ім. К.П. Арлоўскага». Гаспадары паказалі сховішча для агародніны. Дырэктар сельгасарганізацыі Аляксандр Багель распавёў аб вытворчасці бульбы, агародніннай і садавіннай прадукцыі і аб тым, як наладжаны іх захоўванне, збыт, а таксама партнёрства з гандлем. Яму было што паказаць і чым пахваліцца.
З боку гандлёвых сетак на семінары выступілі прадстаўнікі найбуйнейшай беларускай прыватнай сеткі харчовых магазінаў “Еўроопт”. Яны ў сваю чаргу прадэманстравалі праверку якасці сельскагаспадарчай прадукцыі, звярнулі ўвагу на патрабаванні да яе. Гандляры распавялі, што трэба зрабіць вытворцам, каб прадукцыя мела збыт – то бок, каб гандлёвыя сеткі з ахввотай бралі яе на рэалізацыю.
Як прызналіся ўдзельнікі семінара, праблемы супрацоўніцтва паміж вытворцамі і прадаўцамі актуалізаваліся ва ўмовах санкцый. Выглядае, што галоўнай прычынай нізкага ўзроўню супрацоўніцтва выявілася недастатковая падрыхтаванасць сельгасарганізацый краіны да пастаўкі якаснай, канкурэнтнай і таннай прадукцыі.
Кантрастна выглядала маляўнічая вёска на беразе Чыгірынскага вадасховішча ў гэтыя выхадныя. Мясцовы люд у нацыянальных чырвона-белых строях і касцюмах чыноўнікаў бавілі час на раённых дажынках. Чыгірынскія запомняць гэты дзень на ўсё жыццё.
Як распавядае раённая газета Кіравец, з самай раніцы ў цэнтральнай частцы Чыгірынкі была арганізавана работа гандлёвых шэрагаў харчовых і нехарчовых тавараў “Гандлёвае мястэчка”. Сельскагаспадарчыя падворкі аб’ядналі слоганам “Якія мы гаспадары, такія нашы і двары”. Традыцыйна на выставе сельскагаспадарчай тэхнікі былі прадстаўлены самыя разнастайныя ўзоры сельгасмашын. А раённы аддзел па надзвычайных сітуацыях прадставіў імправізаваную зону бяспекі “МНС ЛЭНД”.
Галоўнымі героямі і дзеючымі асобамі “Дажынак” сталі, вядома ж, хлебаробы, якія падчас уборачнай кампаніі гэтага сезону “з гонарам прайшлі нялёгкі шлях да Хлеба”. Героі жніва-2022 прайшлі ў калоне на святочным шэсці “Гонар і шчодрасць зямлі Кіраўскай”. Брутальнасць вясковых мужыкоў у касцюмах чыноўнікаў адцянялі дзяўчаты і кабеты ў нацыянальных строях. Традыцыйныя бел-чырвона-белыя касцюмы сталі самымі яркімі фарбамі свята.
А яшчэ было шмат тэматычных выставак: “Будзе хлеб – будзе і песня”, “Свята садавіны і агародніны”, “Сядзіба рыбака”, “Мая гістарычная спадчына”, “Кветкі восені”, “Бульбашы ў Чыгірынцы на кірмашы”, “Тэрыторыя творчасці”, “Рамёствы маёй Радзімы”.
Таксама ўвагу гасцей свята прыцягнула брутальная мужчынская рубка. Гэта на базе Чыгірынскага лясніцтва прайшла “Бітва лесарубаў”.
Завершылі свята канцэртная праграма, вячэрняя дыскатэка і святочны феерверк. Куды ж без іх. А на памяць пра свята дзецям засталася і спецыяльная дзіцячая спартовая пляцоўка.
Яно высыпалася на праезную частку з незачыненага, як мае быць, кузава аўтамабіля. Да 10 гадзінаў раніцы работнікі сельгаспрадпрыемства прыбіралі збожжа з дарогі.
Здарылася гэта ў Кіраўскім раёне.
«На дарозе аказалася больш за 4 тоны збожжа, якое рассыпалася прыкладна на 2 – 2,5 кіламетры», паведамляе абласная міліцыя.
Паводле рэсурсу MOGILEVNEWS інспектар ДАІ папярэдзіў кіроўцу, каб той больш падобнага не ўчыняў. У выпадку паўтарэння такога парушэння яму пагражае штраф да 4 базавых велічыняў (128 рублёў).
фота ілюстрацыйнае з адкрытых у інтэрнэце крыніцаў
Усяго на Магілёўшчыне з пачатку года заблукалі ў лесе 40 чалавек, у тым ліку 10 дзяцей.
Аперацыя па пошуку трох заблуканых праходзіла ў ваколіцах вёскі Скачек Кіраўскага раёну. Дзве жанчыны 1961 і 1969 гадоў нараджэння перасталі арыентавацца ў лясным масіве і патэлефанавалі ў экстранную службу.
Наяўнасць тэлефона і выратавала пенсіянерак. Супрацоўнікі Міністэрства надзвычайных сітуацыяў пастаянна знаходзіліся з імі на сувязі. На месца здарэння выехалі два экіпажы ратавальнікаў, якія бесперапынна падавалі гукавыя сігналы. У выніку яны выйшлі на жанчын, апавядае прэс-служба МНС.
Раней Магілёў.media паведамляў сумную заканамернасць – часам пашукавікі знаходзяць не саміх людзей, а ўжо толькі іх парэшткі, і часам гэта адбываецца праз некалькі гадоў.
На Магілёўшчыне не знойдзеныя тры чалавекі. Іх пошукі вядуць у Быхаўскім, Клічаўскім і Касцюковіцкім раёнах.
У Беларусі процьма мемарыялаў, якія сведчаць, што прынесла з сабою на тутэйшыя землі вайна. Мільёны ахвяр, скалечанае ўспрыняцце навакольнага свету. Адсюль у генах беларуса ўкаранёная думка «абы вайны не было».
Час ад часу ген абачлівасці засынае і тады беларускую натуру працінае шаленства бяспамяцтва. На парады, прымеркаваныя да гадавінаў перамог у вайсковых дзеях, выходзяць добраахвотна апранутыя ў ваеннае беларусы.
За паўсотні кіламетраў ад Магілёва знаходзіцца вёска Боркі – месца адной з найжахлівых трагедый мірных жыхароў.
Улетку 1942 года, у наваколлі паселішча, на шашы Бабруйск – Магілёў, партызаны рэгулярна ладзілі дыверсіі супраць гітлераўцаў. Пасля адной з іх 15 чэрвеня 1942 года ў вёску быў накіраваны атрад штурмбанфюрэра СС Оскара Паўля Дырлевангера. Нацысты знішчылі блізу 2000 мясцовых жыхароў і спалілі 6 вёсак. Па вайне Боркі адрадзілі, а суседнія пасяленні засталіся ў гісторыі.
Цяпер на ўскрайку Борак стаіць пафасны мемарыял «Памяці спаленых вёсак». Большасць мемарыяльных надпісаў выканана на рускай мове – на мове, якой наўрацці добра валодалі самі ахвяры. Па руску падзеныя і ўспаміны выжылых вяскоўцаў. Пра беларускую мову стваральнікі мэмарыялу не забыліся. Ёю дублюецца агульная інфармацыя пра мэмарыял і тое, што адбывалася з беларускімі вёскамі пад акупацыяй нацыстаў.
Мемарыял часта наведваюць арганізаваныя групы турыстаў, ды зрэдку тут спыняюцца падарожныя адзіночкі. На гадавіну трагедыі сюды на жалобны мітынг звозяць дэлегацыі чыноўнікаў, прадстаўнікоў працоўных калектываў ды школьнікаў. Гучаць антываенныя прамовы і згадваюцца поспехі ў эканоміцы мірнай Беларусі. Сумнае назіранне, але каля падножжа тутэйшых помнікаў не заўважна, каб штодня запальваліся свечкі, ці ўскладаліся букеты з толькі сарваных кветак. Звычайная карціна – звыкла стаяць пластмасавыя запыленыя вянкі.
Некалі на месцы мемарыялу стаяў сціплы манумент, узведзены ў 1964 годзе. Цяпер ён на вясковых могілках. Помнік не ўпісаўся ў пафас велічы.
Як будзеце ехаць бабруйскай шашою, не прамініце наведаць Боркі і памянуць забітых нацыстамі беларусаў.
Палацава-паркавы ансамбль – гісторыка-культурная каштоўнасць рэспубліканскага ўзроўню.
Палац знаходзіцца на Магілёўшчыне ў Кіраўскім раёне. Да Магілёва — 118, а да Бабруйску — 36 кіламетраў.
Рэстаўруюць помнік архітэктуры 13 гадоў і абяцаюць працы скончыць сёлета.
Год таму палац наведала пад 6 тысяч турыстаў. Сёлета ўжо больш за 3 тысячы.
Палац у Жылічах узяўся ўзводзіць адзін з найбагацейшых шляхцюкоў Бабруйшчыны Ігнат Булгак. Будаўніцтвам пачалося ў 1825 годзе. У стылі класіцызму быў узведзены двухпавярховы корпус палацу. Парадны фасад упрыгожаны шасцікалонным порцікам, а бакавыя – порцікамі з чатырма калонамі. Вакол палаца гаспадар заклаў вялікі парк на 100 гектараў.
Па яго смерці Ігната Булгака маёнтак перайшоў да яго малодшага сына Эдгара, які працягнуў будаўніцтва. Палац быў пашыраны і дабудаваны. У правым крыле размясцілася карцінная галерэя і храм. Гэтага ўсяго не захавалася.
Левая частка будынку была аддадзеная пад аранжарэю і зімовы сад, дзе вырошчвалі паўднёвыя расліны і фрукты. Плошча ўсіх памяшканняў палаца тады дасягала каля 4000 квадратных метраў, што рабіла яго самым вялікім палацам у краі.
За савецкім часам у палацы месціўся дзіцячы дом, агранамічная школа. У вайну гітлераўцы разгарнулі ў ім шпіталь. З 1950-га года будынак займаў сельскагаспадарчы тэхнікум.
