Tag: Лукашенко

Хроніка прыхаванай рэальнасці. Суды, зняволенні, вызваленні

Навіна ад

Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, мэдыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.

Ірына Слаўнікава

Журналістка TVP асуджаная на 5 гадоў пазбаўлення волі.

Паводле калегаў Слаўнікаву суддзя Гомельскага абласнога суда Мікалай Доля прызнаў вінаватай у «арганізацыі дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак» і «стварэнні экстрэмісцкага фармавання, або ўдзел у ім».

Справа супраць журналісткі, якая праваабарончай супольнасцю прызнаная палітзняволенай, разглядалася на закрытым працэсе.

Ірына Слаўнікава была затрымана ў 2021 годзе ў мінскім аэрапорце, калі яна з мужам вярталася з адпачынку. Абое былі асуджаныя на 15 дзён адміністрацыйнага арышту за, нібыта, захоўванне ў Facebook матэрыялаў, якія былі прызнаныя «экстрэмісцкімі». 15 лістапада журналістку адправілі на такі ж тэрмін у ізалятар паводле абвінавачвання ў «дробным хуліганстве».

26 лістапада стала вядома, што Слаўнікава стала падазраванай у крымінальнай справе.

Павел Нікіценка

Жыхар Віцебску асуджаны да 4,5 гадоў калоніі.

Паводле праваабаронцаў у закрытым рэжыме яго асудзілі па шасці артыкулах Крымінальнага кодэксу. Справу разглядаў суддзя Яўген Буруноў, падрабязнасці невядомыя.

Паведамляецца, што работнік разлікова-касавага цэнтру ў Віцебску за тры гады скапіяваў з інфармацыйнай сістэмы персанальныя дадзеныя амаль 1,5 мільёна грамадзян Беларусі.

Ён нібыта з’яўляўся адміністратарам «дэструктыўнага» Telegram-канала і размяшчаў у інтэрнэце заклікі, указанні і навучанні пабуджальнага характару на ўчыненне групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак ды абразы на адрас Лукашэнкі і старшыні ЦВК.

Праваабаронцам вядома, што падчас затрымання Нікіценку быў моцна збілі і здароўе ён да гэтага часу не аднавіў.

Галіна Патаева

Пра яе затрыманне стала вядома з праўладных тэлеграм-каналаў.

Паводле іх, кіраўніцу турыстычнага агенцтва «Віяполь», якая ладзіла беларускамоўныя экскурсіі, і выкладчыцу катэдры эканамічнай геаграфіі БДУ зняволілі ў Мінску.

Яе вінавацяць ва ўдзеле ў пратэстах 2020 году. Яна, лічаць сілавікі, «актыўна падтрымлівала ўдзельнікаў масавых беспарадкаў» і «займалася распаўсюджваннем экстрэмісцкіх матэрыялаў». На яе старонках у сацыяльных сетках, нібыта, былі лагатыпы незалежных СМІ і нацыянальная сімволіка

Барыс Элькін

Затрыманы па вяртанні з Польшчы. Праваабаронцы высвятляюць падставы зняволення.

Паводле іх, Элькіна забралі яшчэ 1 жніўня ў Віцебску, а ў ягоным доме адбыўся ператрус.

У 2004 годзе Элькін быў адным з арганізатараў галадоўкі прадпрымальнікаў супраць створаных мясцовымі ўладамі перашкодаў для гандлю. Пасля 2010 года ён пераехаў у Польшчу і стаў сузаснавальнікам кампаніі, якая наймае на працу беларусаў і дапамагае бежанцам з Украіны.

Данііл Калеснікаў

Цалкам адбыў тэрмін і выйшаў на волю.

17-гадоваму хлопцу ў чэрвені 2021 года прысудзілі 1 год і 3 месяцы калоніі.

У ноч з 9 на 10 жніўня 2020 года Данііл разам з бацькам Віталём Калеснікавым былі ў цэнтры Жодзіна на плошчы. Па звестках следства, яны стаялі ў счэпцы ў першым шэрагу і выкрыквалі лозунгі.

Быў асуджаны за «групавыя дзеянні, якія груба парушаюць грамадскі парадак». Утрымліваўся ў бабруйскай калоніі.

Хроніка прыхаванай рэальнасці. Суды, зняволенні, вызваленні

Навіна ад

Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, мэдыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.

Мікалай Аўтуховіч

На 23-і дзень сухой галадоўкі Аўтуховіч выпіў чай. Пакуль невядома, ці будзе ён працягваць галадоўку.

59-гадовы палітвязень абвясціў сухую галадоўку 11 ліпеня, паведамляе незалежная прэса, спасылаючыся на адміністрацыю гродненскай турмы, дзе ўтрымліваюць Аўтуховіча.

Ён пратэстуе супраць таго, што яму не перадаюць лісты і газеты.

Чатыры дні запар Мікалай не наведваў судовыя паседжанні, бо не меў сілаў дайсці на іх, сёння таксама не быў на судзе. Учора яму паставілі кропельніцу.

Аўтуховіча вінавацяць ва ўчыненні «Акту тэрарызму». Нібыта за падпаламі дому міліцыянта ў Ваўкавыску і падрывам аўтамабіля супрацоўніка міліцыі ў Гродна стаіць групоўка, якой ён кіраваў.

Па «справе Аўтуховіча» судзяць 12 чалавек.

Іна Шырокая

Асуджаная тры гады «хатняй хіміі».

Маці пяці дзяцей прызнаная вінаватай у «арганізацыі і падрыхтоўцы дзеянняў, што груба парушаюць грамадскі парадак, або актыўны ўдзел у іх».

Паводле праваабаронцаў ёй інкрымінаўся ўдзел у акцыях пратэсту 2020 году. Да суду яе ўтрымлівалі ў СІЗА-1 145 дзён. Вырак Шырокай вынесла суддзя Анастасія Ачалава з суду Ленінскага раёну Мінску.

Іна Шырокая праваабарончай супольнасцю прызнаная палітзняволенай.

Аляксандр Касумаў

Асуджаны на 1,5 года «хатняй хіміі».

Паводле праваабаронцаў яго абвінавачвалі ў апаганьванні збудаванняў і пашкоджанні маёмасці.

Паводле версіі абвінавачвання, у ноч з 23 на 24 красавіка каля гарадской лазні ён напісаў надпіс «Нет войне!». Праз амаль тры тыдні – у ноч з 15 на 16 траўня – Аляксандр нібыта пакінуў на сцяне ўжо тры надпісы: «No war!», «Luka», «убийца!».

Доказы віны Касумава былі атрыманыя, калі ён сядзеў у ізалятары. Там да яго падсадзілі супрацоўніка міліцыі, які «разгаварыў» Касумава, і той прызнаўся, што двойчы балончыкам наносіў тыя надпісы.

Віталій Іванюковіч

Асуджаны на два гады калоніі агульнага рэжыму.

Паводле праваабаронцаў, Іванюковіч пакінуў каментар пад відэа перастрэлкі паміж супрацоўнікам КДБ Дзмітрыем Федасюком і супрацоўнікам кампаніі EPAM Systems Андрэем Зельцарам.

Яго прызналі вінаватым у «дыскрэдытацыі Беларусі», але спачатку інкрымінавалі абразу прадстаўніка ўлады і распальванне варожасці.

Інцыдэнт з Зельцарам адбыўся 28 верасня 2021 году. У КДБ тады паведамілі, што ў Мінску падчас рэйду быў смяротна паранены супрацоўнік ведамства. Сілавікі ў адказ адкрылі агонь і застрэлілі жыхара кватэры. Пазней стала вядома, што ім аказаўся Андрэй Зельцар, супрацоўнік кампаніі EPAM Systems. За каментары ў сацсетках у «справе Зельцэра» затрымалі ўжо каля 200 чалавек.

Хроніка прыхаванай рэальнасці. Суды, зняволенні, вызваленні

Навіна ад

Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, мэдыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.

________________________________________________________

Аляксандр Саўчанка

Паводле праваабаронцаў затрыманы па вяртанні з Польшчы. Прычына зняволення не вядомыя.

На «пакаяльным відэа» Саўчанка прызнаецца, што выходзіў на акцыі пратэсту ў 2020 годзе, аднак няма інфармацыі, за што яго затрымалі цяпер.

Праваабаронцы адзначаюць, што ў 2021 годзе ён адседзеў 10 дзён адміністрацыйнага арышту за фатаграфаванне адной з пратэсных акцыяў у горадзе. Пакаранне адбыў цалкам.

________________________________________________________

Віктар Хлябец

Асуджаны на 1,5 гады калоніі.

Паводле праваабаронцаў жыхара Бярозы асудзілі за тое, што ён у закрытым тэлеграм-чаце пад відэа з перастрэлкай паміж Зельцарам і супрацоўнікам КДБ пакінуў крытычны каментар.

На відэа была зафіксаваная спроба арышту Андрэя Зельцара, які пачаў страляць у сілавікоў, якія прыйшлі па яго. У выніку загінуў Зельцар і супрацоўнік КДБ.

________________________________________________________

Таццяна Мацвеева

Пасля трох дзён зняволення віцебская журналістка-фрылансер на волі. Але яе будуць па адміністрацыйнай справе.

Мацвеева больш за 20 гадоў працуе ў медыях, з 2013 да 2021 год была рэдактаркай TUT.by па Віцебскай вобласці.

________________________________________________________

Анджэй Пачобут

Паводле польскіх журналістаў іх беларускага калегу будуць судзіць за тое, што ён назваў напад СССР на Польшчу 17 верасня 1939 года савецкай агрэсіяй.

Журналіста, прызнанага праваабарончай супольнасцю палітзняволеным, арыштавалі 25 сакавіка 2021 года. Яму інкрымінуецца распальванне варожасці або варажнечы.

________________________________________________________

Андрэй Уткін

Асуджаны на два гады калоніі за перасыланне фотаздымка з расійскай ваеннай тэхнікаў аднаму з тэлеграм-каналаў.

Суддзя Руслан Царук прызнаў яго вінаватым у садзейнічанні экстрэмісцкай дзейнасці.

Хроніка прыхаванай рэальнасці. Суды, зняволенні, вызваленні

Навіна ад

Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, мэдыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.

______________________________________________________________

Ягор Лебядок

На ваеннага эксперта распачатая крымінальная справа за «садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці».

На размешчаным праўладнымі тэлеграм-каналах відэа Лябядок кажа, што ўдзельнічаў у акцыях пратэсту і даваў інтэрв’ю «каналам, якія ў нас прызнаныя экстрэмісцкімі».

Пра затрыманне Лебядка стала вядома 13 ліпеня. На наступны дзень зʼявілася «пакаяльнае відэа» з ім. Яму прысудзілі 15 дзён адміністрацыйнага арышту, па сканчэнні якіх на волю ён не выйшаў.

Лебядок вёў тэлеграм-канал аб ваеннай і інфармацыйнай бяспецы.

______________________________________________________________

Аляксандр Загдай

Асуджаны на 2 гады і 6 месяцаў пазбаўлення волі.

Паводле праваабаронцаў брэсцкі суд прызнаў яго вінаватым у «садзейнічанні экстрэмісцкай дзейнасці».

Студэнта Беларускай дзяржаўнай акадэміі авіяцыі затрымалі ў чэрвені 2022 года. Паводле следства, ён «сістэматычна прадстаўляў інфармацыю» аб руху авіятэхнікі ў Баранавічах тэлеграм-каналу, які сілавікі прызналі экстрэмісцкім».

______________________________________________________________

Валерый Тумілевіч

Затрыманы на мяжы па вяртанні з Польшчы.

На праўладных тэлеграм-каналах зʼявілася відэа, на якім мужчына тлумачыць, што быў затрыманы за тое, што ў тэлеграм-чаце абразіў Аляксандра Лукашэнку і «распаўсюджваў матэрыялы экстрэмісцкіх каналаў».

Праваабаронцы высветлілі, што гэта Валерый Тумілевіч. Яго затрымалі 17 ліпеня, а праз тры дні прысудзілі 10 содняў адміністрацыйнага арышту. Па іх сканчэнні на волю ён не выйшаў.

______________________________________________________________

Таццяна Мацвеева

Па папярэдніх дадзеных, яе затрымалі за «парушэнне парадку арганізацыі або правядзення масавых мерапрыемстваў». Нагодай, нібыта, стала аватарка ў сацыяльных сетках.

Па звестках праваабаронцаў, былую журналістку TUT.ВY затрымалі на віцебскім вакзале па вяртанні з камандзіроўкі. Перад гэтым ёй тэлефанавалі сілавікі з прапановай «прыйсці на размову».

Пачалі судзіць Рыгора Кастусёва, апазіцыйнага палітыка і жыхара Магілёўшчыны

Навіна ад

Разам з ім судзяць Аляксандра Фядуту, Юрыя Зянковіча, Вольгу Голубовіч, Дзяніса Краўчука. Іх вінавацяць у «змове з мэтаю захопу дзяржаўнай улады неканстытуцыйным шляхам».

Крымінальную справу разглядае Мінскі абласны суд. Працэс будзе адкрытым. Пачнецца а 14 у Мінскім раённым судзе.

Пяцёх абвінавачаных затрымалі ў сярэдзіне красавіка 2021 года.

 Лукашэнка тады заявіў, што яны нібыта рыхтавалі замах на яго і ягоных сыноў.

Паведамлялася, што арыштаваныя мелі такія намеры і абмяркоўвалі іх на зум-канфэрэнцыях.

Праваабаронцы прызналі палітвязнямі ўсіх арыштаваных, акрамя Зянковіча.

Перад яго пачаткам у судовую залю пусцілі журналістаў праўладных мэдыяў.

Фігурантамі справы з’яўляюцца таксама псіхіятр Дзьмітрый Шчыгельскі, экс-супрацоўнік спэцпадраздзялення МУС «Алмаз» Ігар Макар, а таксама Аляксандр Перапечка, Павел Кулажанка і Віталь Макаранка, якія пражываюць за мяжой.

фота: Белта

«Патрабуецца мабілізацыя ўсіх сіл». Працаўнікоў магілёўскіх прадпрыемстваў рэкрутуюць на жніво

Навіна ад

Адпаведнае распараджэнне ўжо атрымалі кіраўнікі прадпрыемстваў, кажа кіраўнік магілёўскага гарвыканкаму Ўладзімір Цумараў. Ягоныя калегі з аблвыканкаму адзначаюць, што сёлетняе жніво пройдзе інакш, чым у мінулыя гады. Чыноўнікі ў агучванні планаў на ўборачную ўжываюць вайсковую тэрміналогію.

«Патрабуецца мабілізацыя ўсіх сіл, – заяўляе ён. – Для магілёўцаў дапамога сялу – практыка не новая. Штогод у перыяд уборачнай кампаніі адпраўляем неабходную тэхніку, задзейнічаем працоўныя рэсурсы. Адпаведнае распараджэнне ўжо атрымалі кіраўнікі прадпрыемстваў Магілёва».

Уладзімір Цумараў, піша «Веснік Магілёва» удзельнічаў у «вялікая рэспубліканскай селектарнай нарадзе па пытаннях уборачнай кампаніі», якую праводзіў Аляксандр Лукашэнка. Па ягоных словах «у Беларусі вырашчаны добры ўраджай збожжавых і зернебабовых культур, хоць цяперашняя пільніца прагназуецца няпростай з-за пэўных сюрпрызаў надвор’я».

Па выніках нарады  Цумараў і распарадзіўся кінуць на жніво працаўнікоў прадпрыемстваў.

Чыноўнікі з аблвыканкаму заяўляюць, што сёлетняе жвіно ў Магілёўскай вобласці пройдзе па спецыяльным сцэнарыі. Спачатку камбайны з паўночных раёнаў будуць перакінуты на поўдзень, каб хутчэй завяршыць уборачную там, а потым лавінай пойдуць па рэгіёне, паведамляе сайт Магилёўскага аблвыканкаму.

фота: garadvest.by

 

Хроніка прыхаванай рэальнасці. Суды, зняволенні, вызваленні

Навіна ад

Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, мэдыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.

Сяргей Сацук

Следчы камітэт перадаў супраць рэдактара выдання «Ежедневник» крымінальную справу ў пракуратуру для далейшага накіравання ў суд.

Журналіст за кратамі ад 8 снежня 2021 года. Першапачаткова яго абвінавацілі ў «Атрыманні хабару». У траўні сканчаўся максімальны тэрмін утрымання рэдактара пад вартай па гэтай справе, і яму выставілі абвінавачанні па новых артыкулах: «Распальванне варожасці з выкарыстаннем службовых паўнамоцтваў» і «Перавышэнне службовых паўнамоцтваў з карысных ці іншых памкненняў».

Ірына Слаўнікава

Дзяржаўны абвінаваўца патрабуе для журналісткі 4 гады пазбаўлення волі.

Пра гэта даведаліся яе калегі. Працэс над Слаўнікавай праходзіць у закрытым рэжыме ў Гомелі.

Журналістку затрымалі разам з мужам 30 кастрычніка ў мінскім аэрапорце. Яе судзяць за «арганізацыю і падрыхтоўку дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак», або «актыўны ўдзел у іх, а таксама за стварэнне ці ўдзел у экстрэмісцкім фармаванні».

Аляксандр Казакевіч

Музыку і экс-палітвязня затрымалі ў Маладзечне

Праваабаронцы паведамляюць, што прычына невядомыя.

19 ліпеня Вольга Дубовік прызнала яго вінаватым за «абразу прадстаўніка ўлады» і прысудзіла 1,5 гады «хатняй хіміі», а таксама выплаціць 2 тысячы рублёў на карысць трох «пацярпелых».

«На нарах сядзелі мужыкі, а я ім чытаў Бродскага». Аляксандр Ждановіч, «Маляваныч» пра акторскі дэбют у турме, жыццё на чужыне і творчыя планы

Навіна ад

Падзеі апошніх гадоў раскідалі беларусаў па свеце. Творцы спрабуюць займацца сваімі справамі і ў эміграцыі.

Аляксандр Ждановіч, вядомы беларускі актор і рэжысёр з канца лютага 2022 года жыве ў Грузіі. Артыст апынуўся на чужыне праз пераслед на радзіме. 

Пра жыццё ў выгнанні ён апавядае чытачам Магілёў.media.

Хто такі Аляксандр Ждановіч

Па заканчэнні сталічнага Тэатральна-мастацкага інстытуту ў 1985 годзе Аляксандр Ждановіч працаваў у Нацыянальным драматычным тэатры імя Горкага.

За час артыстычнай кар’еры ўвасобіў на сцэне мноства знакавых вобразаў у п’есах Шэкспіра, Булгакава, Камю ды іншых. З 1982 году, як актор, зняўся ў больш чым сарака мастацкіх фільмах.

Асобная роля, якой Аляксандр Ждановіч прысвяціў 18 год жыцця, гэта Маляваныч у знакамітай дзіцячай «Калыханцы» на беларускім тэлебачанні.

Аляксандр Ждановіч пабываў у сумнавядомым жодзінскім ізалятары. 8 лістапада 2020 году ён быў затрыманы на Маршы народаўладдзя і асуджаны на 8 содняў адміністрацыйнага арышту.

За ўдзел у акцыях пратэсту актора звольнілі з Нацыянальнага драматычнага тэатру.

Незадоўга да ад’езду з радзімы ім сталі цікавіліся спецслужбы, выклікалі на допыт у Дэпартамент фінансавых расследаванняў.

Выехаў у Грузію. У сталіцы краіны Аляксандра Ждановіча пазнаюць. Да яго падыходзяць тутэйшыя беларусы са словамі: «О, Маляваныч, прывітанне!».

Планаў вялікіх не раблю

 – Аляксандр, прайшло амаль паўгода пасля Вашага пераезду. Сцішылася дарожная ліхаманка, супакоіліся нервы – што прыгадваецца, якія ўражанні хочаце пераказаць словамі, азіраючыся на апошнія падзеі?

– Ніколі, ні ў якім сне не мог уявіць, што нешта падобнае адбудзецца са мной. Змяняць штосьці ў 58 гадоў дастаткова складана. Аднак, я спрабую вырашаць праблемы ў маім жыцці па меры іх з’яўлення. На сённяшні дзень стараюся рабіць так, як робяць дзеці – жыць адным момантам.

Я не цешуся ілюзіямі, што ўсё хутка скончыцца, што гэта сітуацыя працягнецца нядоўга. Але, і планаў вялікіх не раблю. Не абвяшчаю доўгатэрміновых прароцтваў пра свет і пра жыццё. Шмат пра што можна разважаць, але я лічу, што не маю права навязваць камусьці свае меркаванні, выдаваць уласныя думкі за ісціну ў першай інстанцыі.

Ці адчуваеце сябе выгнаннікам?

Ну, а як жа? Безумоўна! Калі адказаць на гэта пытанне проста, то я час ад часу лаўлю сябе на думцы, што гэта сон. У нейкі момант нібыта прачынаюся, і пытаюся сам у сябе: «А дзе гэта я? Што я тут раблю? Чаму я тут апынуўся?» Зразумела, часам бывае вельмі сумна, але я змагаюся.

Пра магчымае сваяцтва з тэатральным дзеячам пачатку 20 стагоддзя

 – У 1920-1921 годзе першым кіраўніком Беларускага дзяржаўнага тэатру быў Фларыян Ждановіч, які ставіў шмат п’ес беларускіх аўтараў на нацыянальнай мове беларусаў. Нядаўна мінула 100 год, а часы цяпер вельмі падобныя – эміграцыя творчай інтэлігенцыі, «чырвоны тэрор», рэпрэсіі ды іншае. Ці ёсць сувязь па лініі продкаў з вядомым тэатральным дзеячам?

 – Калі паступаў у інстытут, мноства людзей цікавіліся: «О, Ждановіч! Ці не з тых самых?». Пытанні бянтэжылі, паколькі я быў звычайны дваровы хлапчук, не надта дасведчаны ў гісторыі тэатральнага руху. Мая сям’я не мела ніякага дачынення ні да тэатру, ні да мастацтва ўвогуле.

Зразумела, што факт аднолькавага прозвішча дае вялікую верагоднасць на сваяцкія сувязі, але беспадстаўна сцвярджаць, безумоўна, не варта. Толькі аднойчы ў мяне быў непасрэдны кантакт з сям’ёй Фларыяна Ждановіча. За савецкім часам у Астрашыцкім Гарадку быў дом адпачынку «Тэатральны». Некалькі разоў мы адпачывалі там з сям’ёй.

Прыехалі чарговы раз, калі разгортваліся падзеі з ГКЧП (Дзяржаўны камітэт па надзвычайным становішчы ў СССР – самаабвешчаны орган улады ў СССР, які існаваў з 18 па 21 жніўня 1991 года). Менавіта тады сустрэўся з яго дачкой – Ірынай Фларыянаўнай Ждановіч. Жанчына была ўжо сталага ўзросту. Мы прадставіліся, пазнаёміліся, яна запрасіла ў госці, правялі разам вечар. Болей ніякіх сувязяў не ўгадваецца.

Сольны канцэрт адбыўся ў Жодзінскай турме, у камеры №34

 – Напрыканцы нашай размовы хацелася б даведацца пра тэатральную праграму «Часы не выбіраюць», па сутнасці Ваш аўтарскі вечар, які павінен адбыцца 26 ліпеня ў Тбілісі.

– Перадгісторыя гэтай праграмы такая. Калі ў Мінску праходзілі дваровыя канцэрты ў 2020 годзе, я бываў на іх, слухаў, прыглядаўся. З «белай зайздрасцю» назіраў, як спяваюць розныя выканаўцы.

А я не спяваю, так вось атрымалася. Аднак мне хацелася нейкага ўдзелу. Праграмы для індывідуальных выступаў у мяне былі, але зусім іншыя. Зразумела, я шмат чытаў, шмат меў вершаў у сваім рэпертуары. Але нічога, так бы мовіць, «актуальнага» да падзей 2020 года ў мяне не было.

І вось, я пачаў шукаць матэрыял, збіраць вершы, каб яны адпавядалі трагічным і глабальным падзеям самых апошніх часоў. І гэта ўсё зацягнулася да таго моманту, пакуль мяне не схапілі на адным з маршаў пратэсту.

І першы мой сольны канцэрт адбыўся ў Жодзінскай турме, у камеры №34. Гэта была «зала» з усімі прыкметамі тэатральнай. Нават выглядала як амфітэатр: вось тут «параша» нібыта з прыступкамі, тут «кармушка» (дзверы), а насупраць – нібыта «партэр», «бельэтаж», «балкон», дзе сядзелі, ляжалі мужыкі, а я ім чытаў Бродскага.

Пасля таго, як я выйшаў на свабоду, мы яшчэ час ад часу збіраліся на раёне – па чыіхсьці хатах, кватэрах. Гэта былі сапраўдныя нелегальныя, альтэрнатыўныя кватэрнікі. Але потым усіх пачалі «зачышчаць», «прэсаваць» – ператрусы, вобшукі, арышты, выклікі ў міліцыю, пагрозы…

Вось, такім чынам і ў такіх умовах нараджалася гэта праграма. Прыходзьце ўсе, хто жадае. Будзе шмат чаго чытацца з найлепшых твораў як беларускай літаратуры, так і замежнай: творы Максіма Багдановіча, Уладзіміра Караткевіча, Анатоля Сыса, Іосіфа Бродскага, Восіпа Мандэльштама. Асноўная тэма якіх – выклікі сучаснасці, якія былі ў жыцці творцаў ва ўсе часы.

 

Дыскрымінацыйнае стаўленне. Мінск вырашыў, што Орхаўская канвенцыя непатрэбная і спыніў удзел у ёй

Навіна ад

Беларусь падпісала Орхускую канвенцыю 30 кастрычніка 2001 году. Праз 21 год афіцыйны Мінск угледзеў прадузятае і дыскрымінацыйнае стаўленне з боку кіроўных органаў канвенцыі, факты ціску на суверэнную дзяржаву.

Таму, вырашыў спыніць свой удзел у Канвенцыі аб доступе да інфармацыі, удзеле грамадскасці ў працэсе прыняцця рашэнняў і доступе да правасуддзя па пытаннях, якія датычацца навакольнага асяроддзя. Тое прадугледжана ўказам «Аб выхадзе Рэспублікі Беларусь з міжнароднага дагавора», які падпісаў Аляксандр Лукашэнка, піша БЕЛТА, спасылаючыся на яго прэс-службу.

«Нягледзячы на ​​дасягнутыя вынікі ў выкананні ўзятых на сябе міжнародных абавязацельстваў у адпаведнай сферы, у кастрычніку 2021 года Беларусь сутыкнулася з прадузятым і дыскрымінацыйным стаўленнем з боку кіроўных органаў канвенцыі, фактамі ціску на суверэнную дзяржаву», – адзначаецца ў публікацыі.

Орхуская канвенцыя названа так, бо была падпісаная ў дацкім горадзе Орхус у 1998 годзе. 38 краін-падпісантаў дамовіліся падтрымліваць правы чалавека на спрыяльнае навакольнае асяроддзе і даваць людзям удзельнічаць у рашэннях адносна навакольнага асяроддзя.

У Беларусі неаднаразова былі скандалы і пратэсты, звязаныя з экалагічнымі праблемамі ў пытаннях будаўніцтва «брудных» заводаў ці не інфармаваннем аб аварыях на атамнай электрастанцыі. У 2021 годзе ўлады ліквідавалі дзясяткі экалагічных арганізацый.

Спыненая дзейнасць усіх незалежных прафсаюзаў у Беларусі

Навіна ад

Вярхоўны суд ліквідаваў з ініцыятывы Генеральнага пракурора цягам тыдня пяць прафсаюзных арганізацыяў. Адпаведная заява была напраўленая ў суд напачатку чэрвеня.

Згодна з судовай пастановаю спыненая дзейнасць:

– Свабоднага прафсаюзу Беларускага;

– Свабоднага прафсаюзу металістаў;

– Беларускага незалежнага прафсаюзу гарнякоў, хімікаў, нафтаперапрацоўшчыкаў, энергетыкаў, транспартнікаў, будаўнікоў і іншых работнікаў;

– Беларускага прафсаюзу работнікаў радыёэлектроннай прамысловасці;

– Асацыяцыі прафсаюзаў «Беларускі Кангрэс дэмакратычных прафсаюзаў».

Першымі былі ліквідаваныя 13 ліпеня Беларускі прафсаюз работнікаў радыёэлектроннай прамысловасці і Беларускі незалежны прафсаюз. Лідары гэтых арганізацыяў утрымліваюцца пад вартай. 

У зняволенні трымаюць і актывістаў прафсаюзаў, лёс якіх вырашаўся на судовых пасяджэннях 14 і 18 ліпеня. Яны скончыліся пастановаю аб спыненні іх дзейнасці.

Паводле Генеральнага пракурора з 2020 году «дзейнасць асобных прафсаюзаў на тэрыторыі Беларусі набыла палітызаваны характар», а «замест выканання ўскладзеных функцыяў кіраўніцтва і чальцы гэтых арганізацыяў бралі ўдзел у дэструктыўнай дзейнасці, несанкцыянаваных мерапрыемствах, распаўсюджвалі інфармацыйную прадукцыю экстрэмісцкага зместу».