Tag: Беларусь

Дзень у гісторыі: 17 верасня. Савецкі Саюз атакаваў Польшчу. Нарадзіўся пісьменнік Максім Танк, палітык Генадзь Карпенка, журналіст Сяргей Дубавец. Памерлі: мастак Віктар Маркавец і пісьменнік Васіль Гарбацэвіч. Прынята Канстытуцыя ЗША

Навіна ад

1939 год. Савецкі Саюз атакаваў Польшчу.

Польшча з 1 верасня ў адзіночку баранілася ад гітлераўскай Германіі. Уварванне савецкага войска прыспешыла паразу Польшчы.

Савецкі Саюз і гітлераўская Германія былі хаўруснікамі. 23 жніўня 1939 гэтыя дзве краіны падпісалі пагадненне, якое падзяліла сферы ўплыву ў сумежных краінах. Усё, што знаходзілася паміж Рэйхам і СССР, было падзелена. Гэты пакт развязаў Другую сусветную вайну.

У 1939 годзе ўсходнія тэрыторыі Польшчы заняла Чырвоная Армія і ўслед за ёю прыйшлі падраздзяленні савецкіх карных органаў, якія распачалі тэрор супраць насельніцтва.

Дзве часткі Беларусі ў выніку захопу краю Савецкім Саюзам аб’яднаналіся. Іх падзел быў узаконены Рыжскай дамоваю 1921 году. Да Польшчы адышла тады заходняя Беларусь, а Ўсходняй яе часткаю завалодала Савецкая Расія.

У выніку вайны 1939 году аб’янаная Беларусь павялічылася да 226 тысяч кв. км, а колькасць насельніцтва склала больш да 10,3 мільёны чалавек.

Рэжым Лукашэнкі ўварванне Савецкага Саюзу ў Польшчу выкарыстоўвае ў прапагандысцкіх мэтах. Для 17 верасня ідэолагамі прыдуманы Дзень народнага адзінства. Да 2021 годзе 17 верасня быў толькі ў назвах вуліц некаторых беларускіх гарадоў.

1590 год. Лідзе нададзенае магдэбургскае права і герб.

Горад вядомы з 1323 года будаўніцтвам мясцовага замка.

Стотысячны горад з развітай прамысловасцю. Цэнтр турызму нацыянальнага значэння.

1784 год. У Нясвіжы паказалі оперу «Агатка, або Прыезд пана».

Паставіў яе кіраўнік нясвіжскай капэлы Ян Голанд. Дырыжыраваў Джаакіна Альберціні, а лібрэта да оперы напісаў князь Мацей Радзівіл.

Адна з першых опер, створаных і пастаўленых у Беларусі ў XVIII стагоддзі.

Напісаная з нагоды прыезду ў Нясвіж караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага.

Мела асаблівую вядомасць і больш за 40 год не сыходзіла са сцэны тэатраў Рэчы Паспалітай.

1774 год. Нарадзіўся Тадэвуш Тышкевіч.

Дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага княства Літоўскага.

Падчас паўстання 1794 года быў ад’ютантам Якуба Ясінскага, кіраваў атрадам у Вільні. Удзельнік абароны Прагі (прадмесце Варшавы).

За ўдзел у Аўстра-французскай вайне 1809 года ўзнагароджаны ордэнам «Віртуці Мілітары».

У вайну 1812 ваяваў на баку французаў, генерал кавалерыйскай брыгады, удзельнічаў у баях пад Мірам, Смаленскам, у Барадзінскай бітве.

Падчас паўстання 1830–1831 гадоў узначаліў Часовы паўстанцкі ўрад Літвы, на чале паўстанцкіх войск штурмаваў Вільню.

Памёр у Парыжы.

1787 год. Прынята Канстытуцыя ЗША.

Прынята Канстытуцыйным канвентам у Філадэльфіі.

Канстытуцыя ЗША – самы кароткі ў свеце асноўны закон.

Мае прэамбулу і 7 артыкулаў, і з некаторымі змяненнямі (27 паправак) дзейнічае па сёння.

1898 год. Нарадзіўся Павел Крынчык.

Беларускі дзеяч у міжваеннай Польшчы, публіцыст.

Удзельнік Таварыства беларускай школы, член яе Галоўнай управы.

Адзін з арганізатараў і член Галоўнага сакратарыята клуба «Змаганне».

За грамадскую дзейнасць арыштоўваўся польскімі і савецкімі ўладамі.

Вязень Калымскіх лагераў.

1907 год. Нарадзіўся Сяргей Дзяргай.

Паэт і перакладчык.

Працаваў у часопісах «Полымя», «Вожык»

Аўтар 9 зборнікаў паэзіі.

Перакладаў на беларускую мову творы замежных літаратараў.

Савецкімі карнымі органамі арыштоўваўся ў 1935 годзе. За «антысавецкую агітацыю» асуджана да 3 гадоў папраўчых лагераў. У 1939 годзе зноў арыштаваны і высланы ў Казахстан.

Пахаваны на Паўночных могілках Мінску. Рэабілітаваны ў 1992 годзе.

1912 год. Нарадзіўся Максім Танк (Яўген Скурко).

Класік беларускай літаратуры.

Не прымаў сацыялістычны рэалізм. Не цураўся бел-чырвона-белага сцяга, падтрымліваў мову і нацыянальную сімволіку, выступіў супраць вынікаў рэферэндуму 1995 года.

Многія вершы паэта пакладзены на музыку, перакладзеныя на іншыя мовы.

Яго імя нададзена Беларускаму дзяржаўнаму педагагічнаму ўніверсітэту, Мінскаму педагагічнаму каледжу, Сваткаўскай школе, што ў Мядзельскім раёне, і Мядзельскай раённай бібліятэцы.

У Мядзеле стаіць помнік пісьменніку.

1949 год. Нарадзіўся Генадзь Карпенка.

Навуковец і палітык.

На пасадзе старшыні Маладзечанскага гарвыканкаму (1991-1994) правёў дэсаветызацыю гарадской тапанімікі, эканамічныя пераўтварэнні, ініцыяваў правядзенне музычнага і тэатральнага фестываляў, стварэнне футбольнага клубу.

Быўшы намесніка Старшыні Вярхоўнага Савету кіраваў спробай імпічменту Лукашэнкі.

Памёр 6 красавіка 1999 года ў шпіталі.

1959 год. Нарадзіўся Сяргей Дубавец.

Журналіст, літаратар.

Пісаў для газет «Люстра дзён», слонімскай «Набойні», талакоўскага «Бурачок», бюлетэня Таварыства маладых літаратараў «Тутэйшыя» – «Кантроль», газеты «Навіны БНФ».

Рэдактар газеты «Свабода», галоўны рэдактар «Нашай Нівы».

Масон. Вялікі майстар Вялікай ложы Беларусі.

Аўтар шматлікіх твораў, прадмоў да кніг.

Узнагароджаны медалямі Літвы, імя Алеся Адамовіча Беларускага ПЭН-цэнтру, 100 гадоў БНР.

Лаўрэат многіх літаратурных прэміяў.

1985 год. Памёр Васіль Гарбацэвіч.

Адзін з заснавальнікаў беларускай савецкай драматургіі.

Выкладаў беларускую мову і літаратуру ў Магілёўскім педагагічным тэхнікуме (1924-1929).

Арганізатар і кіраўнік Магілёўскай філіі «Маладняка» (1925–1928).

Аўтар шматлікіх п’ес, якія ставіліся беларускімі тэатрамі.

Аўтар успамінаў пра сустрэчы з Максімам Багдановічам у Яраслаўлі.

2013 год. Памёр Віктар Маркавец.

Беларускі мастак-жывапісец.

Быў удзельнікам дысідэнцкай групы беларускай інтэлігенцыі «На Паддашку». Быў сябрам незалежнай суполкі мастакоў «Пагоня».

У яго творчай майстэрні ладзіліся першыя паседжанні Сойму БНФ «Адраджэньне».

Рэканструяваў партрэты знаных дзеячаў беларускай гісторыі і культуры. Аўтар серыі работ, прысвечаных Кастусю Каліноўскаму.

 

У публікацыі выкарыстаныя звесткі з рэсурсу «Вікіпедыя» і іншых адкрытых у інтэрнэце крыніцаў

 

Šukańnie: как привезти могилевскую (белорусскую) деревню в Вильнюс и сделать из этого арт-лабораторию и фестиваль

Навіна ад

Традиционная культура белорусских деревень постепенно исчезает вместе с ее носителями. Мы поговорили с авторками проекта низовой этнографии Šukańnie (Шуканне): Полиной, Алиной и Александрой о том, почему они организовали экспедицию по белорусским деревням и как превратили собранные материалы в арт-лабораторию и выставку. 

Девушки говорят о себе как о сообществе городских энтузиасток, которые ощущают особую связь с деревней, ее жителями и культурой. Участницы творческой группы уже давно ездят вместе в экспедиции, теперь они решили привезти находки в город, чтобы как можно больше людей узнали про жизнь  деревень и даже, возможно,  сами отправились в этнографические поездки.

«С помощью этого проекта мы пытаемся разобраться, зачем нам, городским жителям, идентифицировать себя через традиционную культуру и понять есть ли ей место в городской современной среде», – говорит Алина.

Полина охарактеризовала этот проект как “телепорт в теплые руки бабушки”, когда все было легко и беззаботно. По ее словам, искренность и любовь помогают многим проходить сложные жизненные этапы, побуждают интересоваться историей и культурой своей страны и доказывают, что нет ничего невозможного.

Экспедиции в Косаричи и Вэлямичи

По словам авторок проекта, в экспедиции они обычно отправляются спонтанно и без ожиданий какого-то конкретного результата, но в этот раз важно было снять хороший видеоматериал для фестиваля. Поэтому было принято решение поехать в деревню Косаричи в Могилевской области, где они  бывали раньше. Там и познакомились с бабой Волей и бабой Верой. В Косаричах также живет единомышленник девушек Андрей Уфимцев, который выкупил здание бывшего сельского клуба и реконструировал его. Теперь там  в соседский центр с коворкингом, кинозалом, библиотекой. Поскольку место уже знакомое и было понятно, куда и к кому идти, не нужно было тратить время на разведку и удалось заснять разные планы деревни и интервью с бабушками.

Слева: интервьюирование бабушки Воли из деревни Косаричи Могилевской области
Справа: архивные фотографии бабушки Веры.
Фото: авторы проекта низовой этнографии Šukańnie.

А вот с экспедицией во вторую деревню получилась история, которая показывает «всю суть нашего белорусского менталитета», как говорит Алина. Девушки нашли инстаграм деревни Вэлямичи, что в Полесье, его ведет девушка Саша, которая родом из этой деревни. Авторки проекта написали ей в директ. Выяснилось, что Саша переехала в Польшу, но дала контакт своего отца – Владимира Яковлевича, который был готов принять их у себя. Так стало ясно, что надо ехать. В Вэлямичах они узнали, что в эту деревню десятилетиями приезжали этнографы из разных стран для сбора уникальной полесской культуры. Там девушкам удалось взять интервью у 94-летней Марыи Мусееуны, которая рассказала про деревенский быт, плетение лаптей, гуканье весны, свадьбу и рецепты. 

«Больше всего во время экспедиции нас впечатлило гостеприимство людей. Оно так близко и понятно на всех уровнях, наша адметнасць. А также было удивительно, какая разная Беларусь может быть в культурном плане. Но главное, мы еще раз убедились, что у нас осталось мало, слишком мало времени, чтобы успеть поговорить с настоящими носителями традиционной культуры, осовременивается», – говорит Александра.

Фестиваль “Šukańnie”

Помимо экспедиции девушки также организовали фестиваль в Вильнюсе. Он состоял из арт-лаборатории, фотовыставки, аудиоэкспозиции, выставки материальных объектов и видеоарта. Идея была в том, чтобы даже те, у кого нет никакой эмоциональной связи с белорусской деревней, могли пропустить ее через себя. “Мы размышляли о том, как сейчас говорить о наследии деревень и поняли, что будет здорово использовать перформативные практики и фестиваль. Мы хотели, чтобы наши мероприятия становились местом, где встречаются люди, объединенные деревенской тематикой. Связь может строится на опыте пребывания в деревне или просто на интересе к традиционной культуре,” – говорит Алина.

Арт-лаборатория в Вильнюсе

Участники “Шукання” могли быть и зрителями, и перформерами в рамках арт-лаборатории. Было две рабочих группы: одна сконцентрировалась на телесных практиках и теме деревенского быта, другая — работала с текстом, геймификацией и темой ритуала. Группы работали в течение дня со своими кураторами и одной из эксперток. Сначала участники и участницы лаборатории (15 человек) просмотрели интервью с бабушками, которое было снято во время июньских экспедиций. Затем все участники разделились на две рабочие группы: первая работала с телесными практиками, вторая – с текстом. 

Телесная группа работала с телом, разбирала элементы и действия, характерные для деревенского быта (жать жниво, подоить корову, заготовить травы). Вместе они выстроили повествовательную линию, которая затем вылилась в перформанс. 

Процесс работы одной из групп. Фото: Юля Савич

Вторая группа работала с писательскими практиками на тему правил и табу: выстраивала нарратив истории, а затем представила результаты в формате интерактивной читки, где зрители сами выбирали дальнейшие шаги главных героев. Во время работы участники снова обращались к интервью, чтобы узнать этнографические моменты (из чего раньше состоял день, как молодые знакомились, какими ритуалами сопровождалась свадьба) и прочувствовать эмоции (смутак по времени, которое прошло, печаль из-за того, что из деревень все больше уезжают). Вечером состоялся показ, на который пришли зрители, и онлайн-трансляция для тех, кто не смог присоединиться.

Показ работы одной из групп. Фото: Юля Савич

Лаборатория собрала вокруг себя тех, кто интересуются традиционной культурой, и тех, у кого есть личная связь с деревней. В каком-то смысле Šukańnie стало способом дотронуться до Беларуси для тех, кто сейчас не там. Среди результатов лаборатории два  перформанса, но что важнее – это новые связи, эмоции, чувства и опыт.

Выставка с размышлениями

Выставка состояла из фотосерии “Зарослыми сцежками” Анны Костюкевич, звуковой инсталляции “Пачутае” Екатерины Д. и Александры М., инсталляции “Адорвенне” Рамука Янотава и видеоарта “Позирк” Яны Веренчук, который был снят во время экспедиций. 

Фотовыставка “Зарослыми сцежками” Анны Костюкевич. Фото: Юля Савич

На фестивале Анна представила фотопроект “Зарослымі сцежкамі”. Он посвящен теме оставленности, заброшенности. Необитаемые дома в деревнях выдает высокая нескошенная трава у входа, а за дверью – предметы быта, часто устаревшие, вышедшие из употребления. Именно такие кадры особенно ценны для Анны, работа над выставкой вылилась для нее в размышления о корнях, увядании скарбаў и памяти и преобразовалась в проект о личном осмыслении семейного наследия. Фотографии проявлены и напечатаны ручной оптической печатью, Анна работает с пленкой, и для нее очень важен такой долгий и личный процесс взаимодействия с объектом.

“Хотелось привезти частичку фестиваля домой в родной Минск, но все равно так здорово было увидеть неабыякавых людей, чувствовать и проживать это единение. Самое теплое послевкусие от фэста – это чувство о том, как важно любить и эту любовь разделять”, – говорит Анна.

К моменту знакомства с девушками авторка видеоарта “Позирк” Яна Веремчук уже размышляла о съёмке документального фильма о белорусской деревне. Поэтому она присоединилась к команде в обеих экспедициях и отвечала за съёмки. “Повзрослев, я поняла, что белорусская культура, – это не стыдно. Это то, что является одним пазлом в моей картине мира, во мне. Я хотела передать это ощущение другим, кто сомневается в этом, или тем, кто мало знаком с белорусской  культурой. Был подъём в 4 утра и вылазки в поле, чтобы словить рассвет, съёмки нашей природы, интерьеров. И конечно, не без походов на речку, местную дискотеку, катания на лодке!” – рассказывает Яна.

Саша из Вэлямичей, благодаря инстаграму которой девушки поехали в эту деревню, приехала на фестиваль из Польши. “Я не магу паехаць дадому, але на вёску моцна хацелася, там у і паехала, каб неяк зьменшыць сваю тугу. Я ехала на перформанс нічога не чакаючы. То бок, я проста аддалася працэсу. Пра вёску сваю я шмат чаго ведаю і люблю яе, было прыемна ўбачыць яе вачыма дзяўчат,” – рассказывает Александра.

Художник и дизайнер Рамук Янотаў представил на фестивале инсталляцию Adorvieni, собранную из предметов, найденных во время экспедиции. Вот как он сам описывает ее смысл: “Аўтэнтычныя артэфакты, вынятыя з прасторы і змешчаныя ў чорнай актавай зале, губляюць свае утылітарнае значэнне і пертвараюцца ў ледзь не галерэйныя экспанаты. Адсюль паходзіць і назва інсталяцыі: Адорвені – гэта тое, што адарвалі, вынялі, аддзёрлі, як быццам расліну ад яе каранёў.” 

Инсталляции “Адорвенне” Рамука Янотава. Фото: Юля Савич

Ещё в начале работы было решено, что на фестивале будет несколько элементов – перфоманс-лаборатория, аудио и видео- инсталляции, фотовыставка и обязательно часть с артефактами. Роман с Полиной поехали искать кусочки деревни, которые можно было бы взять и перенести в пространство фестиваля, сохранив притом их аутентичность. Искали довольно долго, но когда наткнулись на окна – мгновенно всё сложилось. «Вокны самое ўжо ёсць парталы, дазваляючыя зазірнуць у чужое жыццё, у нашым выпадку – гарадскім жыхарам у вясковыя дамы. Спачатку была ідэя аздобіць іх нечым дадатковым, фіранкамі ці праекцыяй далявіду, але калі яны вышыхаваліся ў кампазіцыю і занялі свае месца на чорным муры насупраць сцэны, стала відавочна, што нічога больш і не трэба. Ніжэйшыя вокны былі размешчнаыя на ўзроўні чалавечага твару, і ў гледачоў была магчымасць зазірнуць у вакно, але замест краявіду, яны быццам глядзеліся ў люстэрка, якое пытала, а ці мы самі не адорвені у пэўным сэнсе?»”, – говорит Рамук.

И еще один объект, который Роман сделал для фестиваля, — два гигантских колоса, которые стали украшением главной сцены.  Их гротескный размер напоминает зрителю, что красота и совершенство, которые мы ищем в произведениях искусства, скрыты в обычных вещах, которые нас окружают.  Кстати, колосья сохранились и скоро будут установлены в Вильнюсе как арт-объект.

«На мой погляд, фэст атрымаўся ўдалы. Я спадзяюся на працяг, і ведаю, што ўжо нешта рыхтуецца. Буду рады зноў папрацаваць з Шуканнем і яго камандай, і вельмі хачу далучыцца да іх ў паўнавартасную экспедыцыю ў Беларусі», – говорит Роман. 

Будущее проекта

“После фестиваля впервые подумала, вау, я действительно сделала что-то важное, и во мне и моей крошечной жизни есть смысл. Так что дальше – точно больше. Хотя наша команда разбросана по всему миру, я думаю, мы все равно продолжим делать оффлайн мероприятия, а также осуществлять работу проекта через Инстаграм”, – рассказывает Полина.

У девушек много-много идей, энтузиазма и желания дальше ездить в экспедиции. Уже точно решено провести оффлайн-встречи в Минске и мини-кэмп в одной деревне. Также в планах организовывать совместные этнографические поездки, так как многие хотят присоединиться.

Беларускім біятланістам забаранілі ўдзельнічаць у спаборніцтвах Міжнароднага саюзу біятланістаў

Навіна ад

Міжнародны саюз біятланістаў працягнуў адхіленне расійскіх і беларускіх спартоўцаў ад міжнародных спаборніцтваў. Пра тое гаворыцца ў паведамленні, апублікаваным  на старонцы International Biathlon Union у Twitter.

«Кангрэс падтрымаў запыт Выканаўчага камітэту па адхіленні расійскай і беларускай федэрацыі пакуль яны не прадэманструюць сваю поўную прыхільнасць падтрымцы і прасоўванню мэтаў і прынцыпаў IBU», – гаворыцца ў допісе.

Рашэнне было падтрымана 40 галасамі. Адзін быў супраць, чацвёра – устрымаліся.

Днём раней, Міністр спорту і турызму Беларусі Сяргей Кавальчук заявіў, што не чакае пазітыўнага рашэння наконт удзелу беларускіх спартоўцаў у спаборніцтвах пад эгідай Міжнароднага саюзу біятланістаў. На ягоны погляд, «у спорт умяшалася палітыка».

«Мы супраць палітыкі ў спорце. Беларусь правяла чэмпіянат Еўропы ў 2019 годзе, пасля гэтага Эстонія ў 2020 годзе не змагла правесці турнір з-за адсутнасці снегу. Падставілі плячо, узялі мы на сябе ўсе выдаткі і правялі чэмпіянат Еўропы. Вось, нам сказалі дзякуй за працу, якую мы зрабілі», – адзначыў урадовец у каментары БелТА.

У лютым, пасля нападу расійскіх войск на Ўкраіну, IBU забараніў расіянам і беларусам на міжнародных спаборніцтвах выступаць пад нацыянальнай сімволікай. У сакавіку наагул адхіліў зборныя гэтых краінаў ад спаборніцтваў.

 

Міністэрства абароны паведаміла пра смерць вайскоўца

Навіна ад

Прычынамі здарэння называецца «парушэнне правілаў эксплуатацыі тэхнікі».

«Падчас правядзення планавых заняткаў у 72-м гвардзейскім аб’яднаным навучальным цэнтры падрыхтоўкі прапаршчыкаў і малодшых спецыялістаў у выніку парушэння правілаў эксплуатацыі тэхнікі вайсковец, інструктар ваджэння, атрымаў траўму, несумяшчальную з жыццём», – гаворыцца ў паведамленні прэс-службы Міністэрства абароны.

Адзначаецца, што камісіяй Міністэрства абароны ва ўзаемадзеянні з прадстаўнікамі праваахоўных органаў праводзіцца праверка па высмятленні прычын і ўмоваў здарэння.

Латвія адгароджваецца. На мяжы з Беларуссю пракладзеныя першыя кіламетры агароджы

Навіна ад

Так, Балтыйская краіна ратуецца ад наплыву мігрантаў з Беларусі. Акрамя таго, агароджа прызначаныя для стрымлівання незаконнага пранікнення мігрантаў у Еўрасаюз.

У Латвіі наплыў мігрантаў лічаць гібрыднай вайной і настойваць, што гэта праблема не знікла. Яе затуліла ўварванне Расіі ва Ўкраіну. Мяжу ж з Беларуссю па-ранейшаму спрабуюць перайсці нелегальныя імігранты, піша выданне з Даўгаўпілсу «Наша газета».

Паводле Пагранічнай службы, у жніўні 300 чалавек спрабавалі незаконна перасекчы дзяржаўную мяжу. За прамінулыя дні верасня іх ужо было 150 чалавек.

Плот вышынёй амаль чатыры метры не стане панацэяй для адпужвання бежанцаў, але ім будзе цяжка пераадолець яго самастойна, лічаць латвійскія пагранічнікі.

Пакуль не было зафіксавана ніводнай спробы перабрацца праз узведзеную агароджу, але большая частка мяжы ўсё яшчэ застаецца не агароджанай, таму патэнцыйныя парушальнікі могуць проста абысці яго.

«Наша газета» адзначае, што было зафіксавана пашкоджанне часовай агароджы: памежнікі мяркуюць, што гэта справа рук іх беларускіх калегаў, якія могуць быць уцягнутыя ў незаконную міграцыю.

Падчас узвядзення плоту ўзнікаюць праблемы, звязаныя з рэльефам мясцовасці. Даводзіцца высякаць дрэвы і праводзіць канструкцыі па рэках і канавам.

Будаўніцтва плоту на мяжы з Беларуссю вядзецца ў тры этап, поўнасцю завяршыць яго плануюць у 2024 годзе. У суседняй Літве і Польшчы такі плот ужо пабудаваны.

фота: pic2.la.lv

Бабруйск далучыўся да ратавання планеты ад забруджвання – тут адкрылі другі пункт збору пратэрмінаваных лекаў. У Магілёве няма ніводнага

Навіна ад

На Магілёўшчыне Бабруйск – адзіны горад, дзе трымаюцца новых стандартаў утылізацыі лекавых сродкаў. У двух мясцовых паліклініках паставілі спецыяльныя кантэйнеры для пратэрмінаваных медычных прэпаратаў.

У Бабруйску два пункты для збірання пратэрмінаваных лекаў

Першы ў Бабруйску такі кантэйнер з’явіўся летась у паліклініцы № 6, а другі днямі паставілі ў паліклініцы № 7, якая абслугоўвае некалькі мікрараёнаў, піша выданне «Бобруйский курьер».

У кантэйнеры выкідваюцца таблеткі, аэразолі, мазі, кроплі. Ад прэпаратаў расліннага паходжання ды сродкаў індывідуальнай абароны пазбаўляюцца іншым спосабам.

У гарадах Магілёўскай вобласці, акрамя Бабруйску, пункты збірання пратэрмінаваных лекаў адсутнічаюць. На гарачай лініі паліклінік абласнога цэнтру, як высветлілася, нічога не ведаюць пра новыя стандарты і неабходнасць утылізацыі старых лекаў. Мясцовыя фармацэўтычныя ўстановы пакуль не займаюцца вырашэннем такога пытання.

Чаму сталі зьбіраць пратэрмінваныя лекі?

Пункты збірання лекаў сталі разгортваць, каб пазбегнуць забруджвання навакольнага асяроддзя медыкаментамі. У пробах вады і глею, узятых на ачышчальных станцыях некалькіх буйных беларускіх гарадоў, была выяўленая прысутнасць цыпрафлаксацыну, левафлаксацыну, дратаверыну, дыклафенаку, эстрадыёлу.

bobrlife.by

Забруджванне навакольнага асяроддзя фармацэўтычнымі рэчывамі – новая глабальная экалагічная пагроза. Па ўсім свеце ў вадаёмах і нават у пітной вадзе праяўляецца прысутнасць лекаў. Антыбіётыкі, нейралептыкі, гарманальныя і іншыя прэпараты трапляюць у арганізмы жывёлаў і людзей ды выклікаюць хваробы, анамальныя паводзіны, прыводзяць да бясплоддзя.

Паменшыць некантраляванае фармацэўтычнае забруджванне дапамагае асобнае збіранне пратэрмінаваных лекавых сродкаў з утылізацыяй. Такая практыка ўкаранёная ў большасці краінаў Еўропы. Сабраныя лекі спальваюць пры высокай тэмпературы, або адбываецца іх мяккая хімічная ўтылізацыя.

Хто дапамог уладзе ўбачыць праблему?

У Беларусі першы кантэйнер для збору пратэрмінаваных лекаў устанавіла грамадская арганізацыя «Цэнтр экалагічных рашэнняў» у 2018 у Мінскай гарадской паліклініцы № 40. У снежні 2019 года эколагі з дапамогай баранавіцкіх грамадскіх актывістаў запусцілі праект «Прырода без фармацэўтычных адыходаў». Намаганнямі грамадскасці за год у 18 гарадах Беларусі было ўстаноўлена больш за 30 кантэйнераў і сабрана за год больш за 400 кілаграмаў пратэрмінаваных лекаў.

encrypted-tbn0.gstatic.com

На сусветную практыку абароны прыроды і актыўнасць грамадскасці звярнула ўвагу ўлада.

З 1 верасня 2020 года набыў моц новы Тэхнічны кодэкс устаноўленай практыкі «Ахова навакольнага асяроддзя і прыродакарыстанне. Правілы абыходжання з камунальнымі адходамі». Пратэрмінаваныя лекавыя сродкі выдзелены ў асобную групу камунальных адходаў і падлягаюць асобнаму збору. Распрацоўка формы спецыяльных кантэйнераў, выдзяленне месцаў для збору і вырашэнне іншых арганізацыйных задач ускладзена на мясцовыя выканаўчыя органы ўлады і работнікаў жыллёва-камунальнай гаспадаркі.

 

Ва Ўкране арыштаваная маёмасць расійскіх і беларускіх прадпрыемстваў на 8 мільёнаў долараў

Навіна ад

На патрабаванне Генеральнай пракуратуры Ўкраіны арышт накладзены на верталёт, запчасткі да яго ды іншую маёмасць, якія ацэненыя ў 300 мільёнаў грыўнаў (8 203 759 долараў ЗША на 13 верасня, ММ).

У паведамленні ведамства прадпрыемствы не называюцца. Адзначаецца, што іх маёмасць была завезеная для рамонту на некалькі ўкраінскіх прадпрыемстваў перад поўнамаштабным уварваннем Расіі ва Ўкраіну.

Заказчыкам выступала Міністэрства абароны Беларусі, беларускія ды расійскія прадпрыемствы. Цяпер вырашаецца пытанне аб перадачы арыштаванай маёмасці ўзброеным сілам Украіны.

Акрамя таго, дадае Генеральная пракуратура Ўкраіны, беларускія прадпрыемствы знаходзяцца пад санкцыямі ЗША. Што да расійскіх прадпрыемстваў, то асноўнымі іхнымі заказчыкамі былі нацыянальная гвардыя Расіі, а таксама Міністэрства ўнутраных справаў, ды адміністрацыя Пуціна.

фота: t.me/pgo_gov_ua

«Пазітыўны сцэнар для Беларусі – цалкам рэальны», мяркуюць «беларускія нацыянал-дэмакраты», якія заклікаюць яднацца

Навіна ад

Умовы, у якіх апынулася Беларусь, яны лічаць «найцяжэйшымі». На іх погляд «Беларусь, «дэ факта», апынулася пад расійскай ідэалагічнай і вайсковай акупацыяй» і ў цяперашні час беларуская нацыя стаіць «перад лёсавызначальным выклікам».

У Варшаве актывісты грамадскіх і партыйных арганізацыяў, якія назвалі сябе «беларускімі нацыянал-дэмакратамі», заявілі аб намеры правесці «аб’яднаўчы Кангрэс» і паставілі стварыць працоўную групы для яго падрыхтоўкі.

У прэс-рэлізе ўдзельнікі «Міждыяспарная сустрэчы грамадскіх актывістаў» адзначылі, што «сама ідэя неабходнасці яднання была безумоўна падтрыманая. Але шляхі па яе дасягненні і арганізацыйныя формы былі прапанаваныя розныя».

«Было прынятае рашэнне засяродзіцца на вызначэнні каштоўнаснай платформы будучага аб’яднання, і дакладным акрэсленні ідэалагічнай ідэнтычнасці яго ўдзельнікаў», – адзначана ў прэс-рэлізе.

У сваім маніфесце актывісты адзначылі, што «Беларусь, «дэ факта», апынулася пад расійскай ідэалагічнай і вайсковай акупацыяй» і ў цяперашні час беларуская нацыя стаіць «перад лёсавызначальным выклікам», ці захавае яна сваю суверэннасць, ці «знікне ў шэрасці «русского мира».

Яны настойваюць, што « у найцяжэйшых умовах пазітыўны сцэнар для Беларусі і беларускай нацыі – цалкам рэальны». 

На іхную думку «яго грунтам ёсць прынцыповыя пазіцыі, якія павінны аб’яднаць пераважную большасць беларускага грамадства: падтрымка незалежнасці Беларусі, еўраатлантычны выбар, беларуская нацыянальная дэмакратычная дзяржава, вяршэнства права, нацыянальнае адраджэнне, нацыянальная салідарнасць, правы і свабоды чалавека.

Удзельнікі сустрэчы звярнуліся да ўладаў краінаў Еўрапейскага Саюзу і Украіны «аб недапушчальнасці дыскрымінацыі беларусаў па прыкмеце грамадзянства».

Яны даводзяць, што «рэжым Лукашэнкі страціў сваю легітымнасць яшчэ ў 1996 годзе, калі гвалтам, парушаючы Канстытуцыю і законы Рэспублікі Беларусь падмяў пад сабе ўсе галіны ўлады і прысвоіў сабе дыктатарскія паўнамоцтвы». Канчаткова ж «згубіў усе прыкметы легальнасці і легітымнасці ў 2020 годзе, калі чарговы раз сфальсіфікаваўшы выбары, з выключным гвалтам і жорсткасцю падавіў народнае паўстанне беларусаў».

«Дапамажыце і падтрымайце нашае змаганне за свабоду. Беларусы, што больш за чвэрць стагоддзя церпяць ад злачынстваў дыктатуры, не павінны быць дыскрымінаваныя ў вольным свеце», – заклікаюць еўрапейцаў і ўкраінцаў група беларускіх актывістаў.

Яны заклікалі «беларускую дыяспару трымацца беларушчыны і супрацьстаяць асіміляцыйным тэндэнцыям».

 

Сіноптыкі наваражылі дождж з парывамі ветру. Не забывайма на цяплейшую адзежу і парасон

Навіна ад

Магілёў апанавала позневосеньскае надвор’е. Холадна і дажджліва. Абвешчаны аранжавы ўзровень небяспекі. Адгалоскі жнівеньскай спёкі ў раннім бабіным леце былі нядоўгімі. Разлічваць на сонца не варта.

Паводле Белгідрамету, у сённяшні выхадны дзень пераважаць будзе воблачнае надвор’е. Часам дождж (верагоднасць ападкаў больш за 90%). 

«Тэмпература паветра +10…+12°C. Вецер паўднёва-ўсходні, 5-10 м/с. Парывы да 14 м/с», – паведамляюць сіноптыкі.

Па краіне моцныя залевы. Усюды дужыя парывы ветру.

Фота з рэсурсу blr.belta.by

Нядзеля з непагаддзю. Сіноптыкі абяцаюць дажджы з парывамі ветру

Навіна ад

Дажджоў стане больш, і яны будуць працяглыя і інтэнсіўныя, паведамляе Белгідрамет.

«Актыўная сістэма атмасферных франтоў з Карпат прынясе дажджы ўжо ў большасць раёнаў краіны, месцамі чакаюцца моцныя дажджы, па паўднёвым усходзе ў асобных раёнах дажджы будуць суправаджацца моцным парывістым ветрам. Па поўдні магчымыя навальніцы», – папярэджваюць сіноптыкі.

Тэмпература паветра ўначы будзе вагацца ў дыяпазоне 5…11°С. Днём паветра прагрэецца да 14 градусаў.

Сёння, 10 верасня, Белгідрамет на сваім сайце паведаміў «аб небяспечнай гідраметэаралагічнай з’яве». Абвешчаны «чырвоны ўзровень небяспекі».

«У многіх раёнах Мінскай, Гомельскай і Магілёўскай абласцей і ў Мінску захаваецца надзвычайная пажарная небяспека (5 клас)», – гаворыцца ў паведамленні.

У Магілёве прагназавалі сіноптыкі павелічэнне воблачнасці. Без істотных ападкаў (верагоднасць ападкаў 5-10 працэнтаў). Тэмпература паветра +15…+17°C. Вецер паўднёва-ўсходні, 4-9 м/с. Парывы да 12 м/с.