Настала любімая пара Вітольда Бялыніцкага-Бірулі – паглядзіце

Топкая, нотная вясна была любімай парой у славутага мастака, ураджэнца Магілёўшчыны Бялыніцкага-Бірулі. 

Час, калі яшчэ не прачнуліся яркія фарбы, калі туманна-бляклыя пейзажы толькі пачынаюць ажываць – дарыў натхненне найбуйнейшаму беларускаму мастаку прыроды, народжанаму ў Крынках пад Бялынічамі, Вітольду Каэтанавічу Бялыніцкаму-Бірулі. 

Мяккая, някідкая прыгажосць беларускай прыроды з прастатой матываў і спакойнымі фарбамі была галоўнай тэмай мастака. 

Азірніцеся – зараз у смузе хмарнага неба і ў прадчаканні яркіх красак вясны хаваецца натуральная і крохкая прыгажосць, пабачыць якую можа кожны з нас, а ацаніць – толькі абраныя.

Могилевчанин про ремонт на Комсомольской улице – “Возникает вопрос”

Публикуем размышления могилевчанина про самую острую проблему ранней весны 2023 года. 

Ещё недавно Беларусь славилась своими дорогами. Можно дискутировать над словом “славилась”, но тем не менее, посещавшие раньше Беларусь гости отмечали хорошие дороги. И местами они действительно были неплохи. 

Например, дорога от Пашкова до площади Ленина к приезду то ли Путина, то ли Медведева, приобрела вполне цивилизованный вид. Правда, на несколько месяцев это стало для той части города головной болью автомобилистов. Но это большой кусок дороги, пришлось потерпеть. 

Теперь же, для укладки дороги, на несколько месяцев закрыли 200 метров улицы Комсомольской, в центре города. 

Наблюдения дилетанта

Раньше, для замены старого покрытия, пригоняли спецтехнику,  срезался слой старого асфальта, шла обработка, укладывалась сетка (не всегда) и заливался новый асфальт. 

Теперь же сняли всё покрытие, вывезли его с хорошим слоя грунта, навезли нового песка, щебня и… работам не видно конца.  

Возникает вопрос, где процесс укладки асфальта правильный – когда срезали, обработали, залили, или – когда разворотили до основания, и всё сделали с нуля? 

И ожидать ли нам, что так же будут укладывать и на других проблемных участках?

За последнее время только ленивый не высказался о дорогах в городе Могилёве. О дворовых территориях вообще молчу, там без мата не проедешь. При чём мат слышен не только из уст заядлых водил, но и из уст представительниц прекрасного пола. 

Проклятия несутся не только на головы дорожных служб, но и на представителей городской власти. 

Отдельная песня, это наличие люков на проезжей части. Наверное, там они должны быть – теплотрассы, коммуникации и т.д. Но они должны быть заподлицо с дорожным покрытием, а не торчать бугром или осевшей ямой. 

Пример – поворот с улицы Лазаренко на Космонавтов, до проспекта Мира. На небольшом участке дороги внушительное количество просевших люков, которые пытаются объехать водители, чтобы не влететь колесом, при этом создавая аварийную ситуацию на дороге. 

Это тянется годами. Почему их не выравнивают по отношению к полотну дороги? Ведь есть же видеролики, как с этим справляются немцы. Ах да, нету специальной техники, как и немцев. Вероятно, где-то думают – “ездили же вы годами, и ещё поездите…”

p.s. Впечатление. Если бы не небольшая ширина улицы Комсомольской (то ещё название), то можно подумать, что строят взлётную полосу стратегического значения.

Фото предоставлено читателями mogilev.media

Паводка на многіх рэках Магілёўшчыны б’е рэкорды дзесяцігоддзя. Уражвае Бярэзіна

Статыстыка паводкі на Бярэзіне ўражвае. 6 красавіка ўзровень вады ў Бярэзіне склаў 304 cм над нулём Бабруйскага гідрапоста – паведамляе “Вячэрні Бабруйск”. 

За мінулыя 24 гадзіны вада ўзнялася на 9 см і не імкнецца да істотнага паніжэння.

За ўсю гісторыю назіранняў у ХХІ стагоддзі самы высокі ўзровень у Бярэзіне быў зафіксаваны ў 2010 годзе. Тады вада дасягнула адзнакі 364 см. Тую паводку добра запомнілі жыхары Бабруйскіх прадмесцяў Зялёнкі і Цітоўкі, якім давялося перамяшчацца да сваіх дамоў на лодках і ваенных амфібіях.

Фотафакт: Падтапленне прыватнага сектара Бабруйска. Правы бераг Бярэзіны, каля Рагачоўскага моста і Бабруйскай крэпасці. 

Вада па вуліцы Урыцкага.

Разліў каля Рагачоўскага моста, які знаходзіцца на рэканструкцыі

Падтапленне левага берага, мікрараён Цітаўка

Фота: mogilev.media

У Клімавічах устанавілі чатыры безалкагольныя дні

У Клімавічах і Клімавіцкім раёне зацверджаны чатыры дні ў 2023 годзе ў якасці так званых “дзён цвярозасці”. Гэта 25 мая, 31 мая, 10 чэрвеня і 1 верасня – піша газета “Родная ніва”.

У гэтыя дні на тэрыторыі Клімавіцкага раёна будзе абмежаваны продаж алкагольных напояў, за выключэннем рознічнага гандлю на аб’ектах грамадскага харчавання, з 00.00 да 24.00.

Фота: “Родная ніва”

Раскрыта таямніца знакамітай бабруйскай воданапорнай вежы

Даследчыкаў і краязнаўцаў доўгі час турбавала пытанне пра час будаўніцтва і архітэктурны стыль былой воданапорнай вежы ў Бабруйску. Гісторык Сяргей Марціновіч знайшоў даваенную публікацыю,  якая адказала на ўсе пытанні.

Публікацыя ў газеце “Звязда” ад 8 кастрычніка 1927 года мела загаловак “У Бабруйску будуецца вадаправод”. “Яшчэ здаўна абгаворвалася пытаньне аб пабудове ў Бабруйску вадаправоду. Але яно практычна вырашаецца толькі цяпер. Нельга было насельніцтву далей ужываць нездаровую ваду з рэчкі і брудных калодзежаў… – гаворыцца ў публікацыі – Ужо закончана пабудова вежы, пастаўлены бак, які зьмяшчае 20.000 вёдзер вады”.

Такім чынам, сталі дакладна вядомы як час пабудовы воданапорнай вежы, так і час запуску ў Бабруйску цэнтралізаванага водаправоду.

“Пацвердзіліся звесткі, што знакамітая бабруйская “чырвоная” вадацяжная вежа мае міжваеннае паходжанне – каментуюць знаходку аўтары Тэлеграм-каанала Aktahon – 

Атрымліваецца, што гэтая вежа – адзін з першых узораў міжваеннай прамысловай архітэктуры ў Беларусі з рысамі, пераходнымі ад мадэрну да канструктывізму, бо адкрытая чырвоная цэгла была характэрная для дарэвалюцыйных пабудоў такога кшталту, а прастата і “сечанасць” формаў – гэта ўжо нешта ад класічнага канструктывізму.”

Зараз былая воданапорная вежа ў Бабруйску выкарыстоўваецца ў якасці рэстарана і з’яўляецца адной з архітэктурных знакамітасцяў горада.

Фота: holiday.by

У магілеўскім супермаркеце «Марцін» прадавалі гнілыя таматы і пратэрмінаваную кулінарыю

Камітэтам дзяржкантролю Магілёўскай вобласці за грубейшыя парушэнні заканадаўства прыпынена работа гандлёвага аб’екта сеткі «Марцін» 

Як паведамляе БелТА, камітэтам дзяржкантролю былі выяўлена рэалізацыя пратэрмінаваных тавараў, у тым ліку кулінарнай прадукцыі ўласнай вытворчасці больш чым на 120 беларускіх рублёў. Акрамя таго, у продажы знаходзіліся падгнілыя таматы і звыш 30 найменняў тавараў без маркіроўкі. У спісе такіх прадуктаў – каўбасныя вырабы, мясныя паўфабрыкаты, рыбная прадукцыя і замарожаная гародніна.

У гэтым жа гандлёвым аб’екце прадстаўнікі дзяржкантролю знайшлі парушэнні заканадаўства аб маркіроўцы ўніфікаванымі кантрольнымі знакамі, парадку распрацоўкі пераліку тавараў, абавязковых да наяўнасці ў продажы. У дадатак крама завышала кошты на паўфабрыкаты з мяса птушкі.

Фота ілюстрацыйнае

Кричев как “столица Беларуси” – глазами аналитики

Mogilev.media продолжает цикл экономических обзоров по регионам Могилевской области. Сегодня – удивительные успехи кричевских аграриев, заставляющие задуматься, а не в приписках ли дело. Предыдущую часть обзора про Кричевский район читайте здесь.

Парадоксальным для кричевской экономики является отсутствие взаимосвязи между темпами инвестиций и результатами промышленного производства. Начиная с 2017 г. индексы промышленного производства кричевских предприятий демонстрируют завидную устойчивость, присущую лишь отдельным районам области: Белыничскому и  Костюковичскому. 

А вот с инвестициями в основной капитал беда: в 2015 г. к уровню предыдущего года они составили только  62,1 %; в 2018 г. – 60,9 %; в 2020 г. – 87,7 %; в 2022 г. – 92,4 %. Можно предположить, что в Кричевском районе серьезно работают с кадрами, которые и формируют положительный результат  в экономике, но и с загрузкой производственных площадей. Кстати, по итогам работы за 2022 г. по номинальной начисленной зарплате район устойчиво занимает 5-е место в области.

И ведь растят же хлеб

Не менее парадоксальна, на первый взгляд, и ситуация в сельском хозяйстве кричевщины. За последнее десятилетие индексы производства сельскохозяйственной продукции в Кричевском районе в целом демонстрируют положительную динамику. Производство зерна колеблется вокруг 29 тыс. тонн намолота (провалы в 2018 и 2021 гг. (23 900 и 26 700 тонн соответственно), урожайность зерновых получают в пределах 26-28 ц/га.   

Достижения так себе, но на фоне соседних Климовичского (16,6 в 2022 г.), Костюковичского (18,3) и Славгородского (21,6 ц/га) районов есть чем гордиться.

Особенность же местного земледелия в том, о чем писал еще в 19 в. А.Н. Энгельгардт, один из основоположников агрохимии и применения севооборотов на практике, который занимался исследованием почв, аналогичных землям Кричевской зоны. Вот как излагается  ситуация с почвами в «Полном географическом описании нашего отечества» (1905 г.) под редакцией В.П. Семенова: “почвы большей частью подзолы и пески, частью супеси и суглинки…Не отличаются хорошими качествами…По бедности химического состава и по физическим свойствам, они являются одной из самых неплодородных почв и требуют большого удобрения.”

Более того, белорусские ученые 50 лет назад (1980-е годы) подтвердили бесперспективность больших инвестиций в земледелие кричевской зоны. Тем более, что содержание гумуса в данной зоне перманентно снижается, а в Кричевском районе 18 % пашни вообще содержит гумуса менее 1,5 %. 

И ведь растят же хлеб! Но за счет каких факторов сегодня формируется урожай на кричевских землях? Вспомним А.Н. Энгельгардта, который 150 лет тому назад рекомендовал расширение внесения органических удобрений, интенсивные севообороты и активное применение сидератов (зеленые удобрения в виде посевов под запашку). 

В определенной степени данная схема в районе реализуется, во всяком случае, производство растениеводческой продукции не так уж и отличается от показателей Круглянского района, который имеет самый высокий в области балл сельскохозяйственных угодий.

Но и апеллировать в оправдание урожайности менее 30 ц/га к низкому плодородию почв несолидно – в соседнем Краснопольском районе этот рубеж периодически перешагивают. Во всяком случае аграрный сектор кричевской экономики вызывает неоднозначное впечатление и требует со стороны районных управленцев более эффективного на него воздействия.  

Без приписок явно не обходится

Сохранение поголовья – дело чести «вертикали» любого уровня. В Кричевском районе за последние 7 лет поголовье крупного рогатого скота даже увеличилось, хотя в 2022 г. и допустили его снижение на 3,9 % по сравнению с предыдущим годом. 

Стабилизировано и поголовье коров. Более-менее стабильны реализация скота и надой молока, хотя по итогам работы за 2022 г. производство молока животноводы снизили на 3,9 % и скатились в республике с 94 на 97 место. Средний удой молока от коровы также «пострадал» – меньше на 1 голову надоили на 171 кг (2959 кг), в то время как по области надой составил 4 044 кг. 

Обычно для оправдания низких показателей в животноводстве горе-руководители всех уровней ссылаются на железобетонный аргумент – нехватку кормов (а их кто мешал заготовить?). По итогам работы за январь-февраль 2023 г. в районе хорошо поработали с производством мяса – 141,6 % к соответствующему уровню предыдущего года, что положительно повлияло на производство продукции сельского хозяйства в целом – 105,0 %. 

Впрочем, в прошлом году этот показатель был несколько выше – 107,5 %. Тенденция не очень приятная. Настораживает падение производства молока за 2 месяца почти на 7 % как продолжение его снижения еще из прошлого года и, соответственно, среднего удоя от 1 коровы на 17,5 %. И сегодня район по-прежнему минусует – до 0,3 кг в сутки, а надой на 1 корову составляет 8,1 кг – одиннадцатый результат в области. 

Ежедневно производство молока «страдает» на 3 % по сравнению с показателем предыдущего года, а его продажа – на 4 %. Вот вам и недобор финансов, в том числе и для обеспечения посевной кампании и создания фонда материального поощрения отличившихся работников. 

Кстати, если внимательнее присмотреться к товарности молока (на 4 апреля 82 %), то без приписок в районе явно не обходится.

Главный аргумент бездельников (нехватка кормов) не для характеристики ситуации в Кричевском районе: на 1 марта по сравнению с аналогичной датой предыдущего года кормов было в 2,3 раза больше, из них концентрированных – в 2 раза. По обеспеченности кормами Кричевский район уступает лишь Глусскому, который за 2 месяца молока произвел 145 %, а мяса – 320 % к уровню прошлого года. Да и по среднему удою молока (478 кг) далеко обошел кричевских животноводов (444 кг). Дело, оказывается, не совсем в кормах, дело в людях, в первую очередь, в руководителях и специалистах.

По итогам работы за 2022 г. все 5 сельскохозяйственных организаций Кричевского района сработали с чистой прибылью и положительной рентабельностью. А еще в аграрном активе района 10 фермерских хозяйств, которые во многом дополняют крупное товарное производство, но с еще большим успехом. 

Фото из открытых источников.

З поўнай машынай людзей, з дзецьмі катаўся п’яны жыхар Бабруйска

Калі нарад ДПС затрымаў 33-гадовага жыхара Бабруйска па падазрэнні ў нецвярозым ваджэнні, у яго машыне аказалася яшчэ некалькі чалавек – двое дарослых, двое дзетак. Асведчанне паказала ў мужчыны 1,77 праміле алкаголя ў крыві – паведамляе прэс-служба абласнога УУС.

Фота: УУС

У аграгарадку пад Мсціславам жыхары талакой будуюць капліцу

З ініцыятывай пабудовы праваслаўнай каплічкі да мясцовых уладаў звярнуліся жыхары аграгарадка Разанцы Мсціслаўскага раёна. 

Пасля ўзгаднення дадзенага пытання з мясцовай уладай і Магілёўскай епархіяй, ў цэнтры аграгарадка восенню мінулага года быў закладзены падмурак пад будучы будынак – пішуць “Магілёўскія ведамасці”. Адзначаецца, што свой уклад, як у будаўніцтва, так і ў збор сродкаў, унеслі не толькі дэпутаты і мясцовае начальства, але і прадстаўнікі епархіі, ААТ “Кастрычнік”, індывідуальныя прадпрымальнікі і, вядома ж, самі жыхары.

Цяпер прапрацоўваецца канцэпцыя добраўпарадкавання тэрыторыі, прылеглай да будучай капліцы, яе азелянення, а таксама разглядаецца пытанне правядзення дадатковага збору сродкаў на гэтыя мэты. Само ж будаўніцтва капліцы працягнецца, як толькі наступяць для гэтага спрыяльныя прыродныя ўмовы.

З праектам капліцы дапамагло ААТ “Кастрычнік” і ў прыватнасці намеснік кіраўніка сельскагаспадарчай арганізацыі Пётр Лаўнікаў, які з’яўляецца ідэйным натхняльнікам з’яўлення вясковай святыні.

Адзначым, што населены пункт Разанцы быў заснаваны ў 1991 годзе як пасёлак для перасяленцаў з зоны адчужэння Чарнобыльскай АЭС з жылымі двухпавярховымі дамамі і неабходнай інфраструктурай: дарогамі, крамамі, дзіцячым садком, школай, поштай і медпунктам. Сёння тут жыве 650 жыхароў.

Фота mogilevnews.by

Па цане магілёўскай двушкі – паглядзелі, дзе беларусам даступна купіць жыллё з відам на мора

Нават у краінах Еўрасаюза беларусам цалкам дасягальная нерухомасць на марскім узбярэжжы. Напярэдадні курортнага сезона, mogilev.media падабралі некалькі варыянтаў, дзе жыхары рэгіёна могуць дазволіць сабе кватэру па тых жа коштах, што і ў Магілёве.

Па сярэдніх коштах на квадратны метр жылой плошчы Беларусь займае 68 радок у сусветным рэйтынгу нерухомасці. Побач з нашай краінай апынуліся такія еўрапейскія дзяржавы, што маюць выхад да мора, як Албанія, Балгарыя і Боснія і Герцэгавіна. Значна ніжэй у рэйтынгу Грузія і Азербайджан, хоць за апошні год тут назіраецца значны рост коштаў на нерухомасць, але ён не вельмі крытычны.

Мы выбралі для разгляду і параўнання з магілёўскімі коштамі менавіта гэтыя краіны, таму што яны камфортныя не толькі па цэнавых дыяпазонах, але і па дасягальнасці. Калі ж для вас адлегласць не праблема, то раім прыглядзецца да такіх краін, як Эквадор, Трынідад і Табага, Мексіка – усе яны дэманструюць нізкія кошты на жыллё і адначасова маюць высокі рэйтынг па Індэксе чалавечага развіцця.

Албанія

Краіна з высокім узроўнем сацыяльнага развіцця і адначасова ў гэтую дзяржаву беларусам не патрабуецца віза пры ўмове знаходжання ў Албаніі тэрмінам да 30 дзён і не больш за 90 дзён у год.

Улічваючы, што кошт на стандартнае жыллё ў Магілёве – за аснову бярэм двушку ў спальным раёне – складаюць 30 000 – 35 000 долараў, будзем шукаць адпаведныя варыянты з відам на мора.

Двухпакаёўку за 35 000 – 36 000 долараў вы зможаце знайсці ў прыморскім горадзе Дурэс – другім па велічыні і найбольш прыцягальным па архітэктурных каштоўнасцях у Албаніі. Вось, напрыклад, двухпакаёўка за 33 тысячы еўра (35 000$), а вось за 34 тысячы (амаль 37 000$). Адна агаворка – яны знаходзяцца недалёка ад марскога ўзбярэжжа, у некалькіх хвілінах, але гэта ўсё ж не першая лінія.

Самая танная кватэра з відам на мора пацягне на 38 500 еўра (больш за 41 000$), і гэта таксама двушка.

Амаль што ў такую самую цэну прадаецца таксама аднапакаёўка з вось такім пейзажам за вакном.

Балгарыя

Самыя танныя двушкі з відам на мора ў Балгарыі пацягнулі на 44 500 і 46 000 еўра (гэта пад 50 000$) – вось і вось.

А вось па коштах, вельмі блізкіх да магілёўскіх, можна дазволіць сабе вось такую кватэру-студыю ў горадзе Ахелой альбо такую ў горадзе Сазаполь. Абедзьве па 29 900 еўра – гэта крыху больш за 32 000 долараў.

Але варта ўлічваць, што для наведвання Балгарыі беларусам патрабуецца віза.

Боснія і Герцэгавіна

Пры адносна невысокім сярэднім кошце на квадратны метра жылля ў Босніі і Герцэгавіне (1 466$ за метр у параўнанні з беларускімі 1 509$) набыць кватэру з відам на мора будзе вялікай праблемай. У краіне ўсяго адзін горад размешчаны на марскім узбярэжжы, гэта Неум, і кошты тут у разы адрозніваюцца ад сярэдніх па краіне. Нам удалося знайсці толькі аб’яву пра продаж васьмікватэрнага дома з відам на мора за 243 тысячы еўра, але з абвесткі вынікае, што гэта кошт усяго дома, і тады сярэдняя цана за кватэру набліжаецца да камфортных 30 000, але ж наўрадці кватэры ў гэтым доме прадаюцца паштучна. Адзначым, што ў суседняй Харватыі, якая выцягнулася здоўж марскога ўзбярэжжа, кошты на жыллё нашмат вышэйшыя.

Грузія

Від на мора і на горы адкрываецца з вось такога жылога комплекса ў Батумі пры цане за двухпакаёвыя кватэры за 16 500 еўра альбо крыху менша за 20 000. А гэта прыкладна на 10 000$ – 15 000$ менш за кошт кватэры ў Магілёве.

Але варта ўлічваць, што грузінскі вектар пачалі выбіраць многія расіяне і беларусы пасля рэпрэсій у нашай краіне пачынаючы з 2020 года і пасля нападу Расіі на Украіну. Пагэтаму аналітыкі назіраюць тут рост коштаў на жыллё за мінулы год на 14,3%, а бягучым прадказваюць рост у 18%. Але і пры такіх характарыстыках кошт кватэры на беразе мора ў Грузіі не толькі суадносны з банальнай магілёўскай двухпакаёўкай а нашмат меншы.

Азербайджан

Кавалачак мора можна будзе разглядзець з балкона вось гэтай двухпакаёўкі ў Баку за 53 000 азербайджанскіх маната што адпавядае крыху больш чым 31 тысячы долараў ЗША. Гэта самая танная прапанова, знойдзеная ў аб’явах па гэтай краіне з умовай наяўнасці віду на мора.

А вось такі від адкрываецца з вакон апартаментаў у Баку памерамі ў 70 квадратных метраў і коштам 80 000 еўра. Адпаведна, у вызначаным гэтымі двума пазіцыямі дыяпазоне магілёўцы могуць разлічваць на курортнае жытло ў Азербайджане.

Фота з адкрытых крыніц.