«Уласцівая еўрапейцам абавязковасць не заўсёды ўласцівая нашым усходнім партнёрам», кіраўнік бабруйскага прадпрыемства пра адносіны з новымі пакупнікамі, якімі яно разжылося ва ўмовах санкцыяў

Амаль 90 працэнтаў прадукцыі бабруйскага прадпрыемства «ФанДОК» трапіла пад еўрапейскія санкцыі – фанера, мэблевы шчыт, піламатэрыялы. Да вайны ва Ўкране «ФанДОК» прадаваў сваю прадукцыю ў тры дзясяткі краінаў.

У інтэрв’ю выданню KOMKUR.info генеральны дырэктар «ФанДОКа» Андрэй Парцянкоў кажа, што «даводзіцца перабудоўваць працу з улікам сітуацыі».

Паводле яго, цяпер 50 працэнтаў экспартных паставак накіроўваецца ў Азербайджан і Іран.

«Але, праўда, тут не без нюансаў, шмат чаму даводзіцца вучыцца нанова», – заўважае ён.

«Уласцівая еўрапейцам абавязковасць не заўсёды ўласцівая нашым усходнім партнёрам, – тлумачыць кіраўнік бабруйскага прадпрыемства. – Але і да гэтага паступова прызвычайваемся. Галоўнае, што кліенцкая база ўвесь час павялічваецца. Цяпер вырашаецца пытанне аб адгрузцы фанеры па моры ў Паўднёва-Афрыканскую Рэспубліку. Гэта абʼёмы, непараўнальныя з тымі, што пастаўляюцца па чыгунцы. Разавая пастаўка можа даходзіць да 5000 кубаметраў».

Па словах Андрэя Парцянкова, «Фандок» спрабуе замацавацца на расійскім рынку. На яго збіраецца пастаўляць прадукцыю аналагічнай той, якую вырабляла «IKEA», якая сышла з Расіі і Беларусі.

«Што да Кітая, то гэта другі пасля Расіі сусветны вытворца фанеры, і калі ісці туды, то толькі з мэбляй ці піламатэрыяламі. Вядуцца перамовы з Індыяй», – даводзіць ён.

«З улікам роскіду коштаў на кантэйнеры кошт дастаўкі ад завадскіх варот да порта Дурбан у ПАР (Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка, ММ) можа варʼявацца да 10 да 30 тысяч еўра”, – ілюструе Парцянкоў сытуацыю.

“Таму, – працягвае ён, –  даводзіцца шукаць прыймальныя варыянты сярод перавозчыкаў, што таксама патрабуе намаганняў».

Паводле яго, з еўрапейскіх пакупнікоў прадукцыі «ФанДОка» засталіся кампаніі ў Германіі.

«Раней у нас там быў адзін стратэгічны партнёр, цяпер – тры. Мэбля – адзіны наш прадукт, які не трапіў пад санкцыі. Таму сам лёс прымушае нас паглыбляць перапрацоўку», – адзначае кіраўнік бабруйскага прадпрыемства.

Да поўнамаштабнага ўварвання Расіі ва Ўкраіну «ФанДОК» прадаваў прадукцыю ў звыш 30 краін.

Бабруйск далучыўся да ратавання планеты ад забруджвання – тут адкрылі другі пункт збору пратэрмінаваных лекаў. У Магілёве няма ніводнага

На Магілёўшчыне Бабруйск – адзіны горад, дзе трымаюцца новых стандартаў утылізацыі лекавых сродкаў. У двух мясцовых паліклініках паставілі спецыяльныя кантэйнеры для пратэрмінаваных медычных прэпаратаў.

У Бабруйску два пункты для збірання пратэрмінаваных лекаў

Першы ў Бабруйску такі кантэйнер з’явіўся летась у паліклініцы № 6, а другі днямі паставілі ў паліклініцы № 7, якая абслугоўвае некалькі мікрараёнаў, піша выданне «Бобруйский курьер».

У кантэйнеры выкідваюцца таблеткі, аэразолі, мазі, кроплі. Ад прэпаратаў расліннага паходжання ды сродкаў індывідуальнай абароны пазбаўляюцца іншым спосабам.

У гарадах Магілёўскай вобласці, акрамя Бабруйску, пункты збірання пратэрмінаваных лекаў адсутнічаюць. На гарачай лініі паліклінік абласнога цэнтру, як высветлілася, нічога не ведаюць пра новыя стандарты і неабходнасць утылізацыі старых лекаў. Мясцовыя фармацэўтычныя ўстановы пакуль не займаюцца вырашэннем такога пытання.

Чаму сталі зьбіраць пратэрмінваныя лекі?

Пункты збірання лекаў сталі разгортваць, каб пазбегнуць забруджвання навакольнага асяроддзя медыкаментамі. У пробах вады і глею, узятых на ачышчальных станцыях некалькіх буйных беларускіх гарадоў, была выяўленая прысутнасць цыпрафлаксацыну, левафлаксацыну, дратаверыну, дыклафенаку, эстрадыёлу.

bobrlife.by


Забруджванне навакольнага асяроддзя фармацэўтычнымі рэчывамі – новая глабальная экалагічная пагроза. Па ўсім свеце ў вадаёмах і нават у пітной вадзе праяўляецца прысутнасць лекаў. Антыбіётыкі, нейралептыкі, гарманальныя і іншыя прэпараты трапляюць у арганізмы жывёлаў і людзей ды выклікаюць хваробы, анамальныя паводзіны, прыводзяць да бясплоддзя.


Паменшыць некантраляванае фармацэўтычнае забруджванне дапамагае асобнае збіранне пратэрмінаваных лекавых сродкаў з утылізацыяй. Такая практыка ўкаранёная ў большасці краінаў Еўропы. Сабраныя лекі спальваюць пры высокай тэмпературы, або адбываецца іх мяккая хімічная ўтылізацыя.

Хто дапамог уладзе ўбачыць праблему?

У Беларусі першы кантэйнер для збору пратэрмінаваных лекаў устанавіла грамадская арганізацыя «Цэнтр экалагічных рашэнняў» у 2018 у Мінскай гарадской паліклініцы № 40. У снежні 2019 года эколагі з дапамогай баранавіцкіх грамадскіх актывістаў запусцілі праект «Прырода без фармацэўтычных адыходаў». Намаганнямі грамадскасці за год у 18 гарадах Беларусі было ўстаноўлена больш за 30 кантэйнераў і сабрана за год больш за 400 кілаграмаў пратэрмінаваных лекаў.

encrypted-tbn0.gstatic.com

На сусветную практыку абароны прыроды і актыўнасць грамадскасці звярнула ўвагу ўлада.

З 1 верасня 2020 года набыў моц новы Тэхнічны кодэкс устаноўленай практыкі «Ахова навакольнага асяроддзя і прыродакарыстанне. Правілы абыходжання з камунальнымі адходамі». Пратэрмінаваныя лекавыя сродкі выдзелены ў асобную групу камунальных адходаў і падлягаюць асобнаму збору. Распрацоўка формы спецыяльных кантэйнераў, выдзяленне месцаў для збору і вырашэнне іншых арганізацыйных задач ускладзена на мясцовыя выканаўчыя органы ўлады і работнікаў жыллёва-камунальнай гаспадаркі.

 

Як выглядаюць кватэры, якія збываюць з аўкцыёну ў Бабруйску. Яны палохаюць занядбанасцю

Бабруйскія ўлады абвясцілі аб продажы з электронных таргоў васьмі “арыштаваных”  кватэраў. Большасць з іх занядбаныя.

Жытло мае патрэбу ў грунтоўным рамонце і адносіцца да так званага «старога жылога фонду», піша рэсурс Realt.by.

Кватэры адыходзяць у гарадскую ўласнасць з розных прычын: з-за адсутнасці спадчыннікаў, канфіскацыі, працяглай неаплаты камунальных паслугаў.

Найчасцей, прадаюць кватэры, ранейшыя ўладальнікі якіх апынуліся ў сацыяльна небяспечным стане з-за з алкагольных або псіхічных праблем. У выніку, яны не могуць падтрымліваць кватэры ў належным стане, аплачваць камуналку і жытло арыштоўваецца. Апошнім часам, такіх выпадкаў паболела.


Арыштоўваюць кватэру, калі іншыя спосабы пагашэння запазычанасці выключаныя: адсутнічае дастатковы даход, аўтамабіль, банкаўскія ўклады і іншае. Калі запазычанасць за пэўны час не пагашаецца, то жытло прадаюць з таргоў.


Большасць выстаўленых на продаж кватэраў знаходзіцца ў гістарычнай частцы гораду, а некаторыя наагул месцяцца на пешаходнай вуліцы Бабруйску. Шукаюць пакупнікоў для аднапакаёвак і двухпакаёвак. Іх стартавы кошт не высокі праз занядбанасць.

Прыкладам, кватэра плошчай 33 «квадраты» на Сацыялістычнай, 81 усяго ў 80 метрах ад – знакамітага бабруйскага «Бабра» першапачаткова выстаўлена за 15,1 тысячы рублёў.

Кампактная аднапакаёўка плошчай 26 «квадратаў» на Сацыялістычнай, 91 пачаткова прапануецца за 16,9 тысячы рублёў.

Двушка на вуліцы Маскоўскай, 58 (цэнтр Бабруйску) плошчай 43 «квадрата» у гнятлівым стане выстаўлена коштам 23,5 тысячы рублёў.

Самая эканамічная прапанова – 11,6 тысячы рублёў за 29-метровую кватэру з верандай у прыватным доме на вуліцы Камуністычнай, 53. Гэта недалёка ад чыгункі і цэнтру гораду.

У Бабруйску кошт «дагледжаных» кватэраў на другасным рынку жытла значна вышэйшы. Напрыклад, цана аднапакаёвай сягае 39 тысяч рублёў, а двухпакаёўкі – 50 тысяч рублёў.

фота: static.bobr.by

Праведнікі свету і ахвяры нацысцкай акупацыі з Глуску і Бабруйску стануць героямі дакументальнай кінастужкі

Фільм пра Праведнікаў Народаў Свету задумваўся ў Бабруйску гадоў сем таму. На сёння жывымі засталіся толькі трое Праведнікаў.

У жніўні пачаліся здымкі дакументальнага фільма “Алея Праведнікаў”, які абапіраецца на рэальныя глускія і бабруйскія падзеі ў гады Другой сусветнай вайны. Для збору матэрыялаў на Магілёўшчыну прыяжджалі ўдзельнікі здымачнай групы, якія сустрэліся з удзельнікамі трагедыі мінулага стагоддзя. 

У трох навелах будзе расказана пра Праведнікаў Надзею Абрамовіч і яе бацькоў Марыю і Антона Мароз, пра Ніну Якаўлеўну Лысюк, Любоў Міхайлаўну Волчак і яе маці Надзею Архіпцаву. А таксама пра людзей, якіх яны ратавалі, рызыкуючы ўласным жыццём, жыццём членаў сям’і.

У Глуску, як паведамляе сайт газеты “Радзіма”, дагэтуль пражывае Праведніца народаў свету Любоў Волчак. Тры гады акупацыі яна і яе маці Надзея Архіпцава, нягледзячы на смяротную небяспеку ратавалі, схаваўшы ў сябе ў доме, габрэйскую дзяўчынку. Гэты сюжэт неверагоднай ахвярнасці і лёг у аснову адной з трох навэл будучага фільма.  

У Глуску рэдактар ​​часопіса “Мішпоха” Аркадзь Шульман і іншыя стваральнікі фільма не толькі сустрэліся з Любоўю Міхайлаўнай, але і наведалі гісторыка-краязнаўчы музей, Мыслачанскую гару – месца масавага расстрэлу мірных грамадзян, яўрэяў. Таксама, іншыя месцы болю і смутку. 

Здымаецца дакументальнае кіно з ініцыятывы былога бабруйчаніна Льва Логінава, які вырашыў прафінансаваць фільм пра Праведнікаў Народаў Свету ў памяць пра свайго дзеда Меіра Зелігера. Ён быў вядомы тым, што пасля вайны займаўся пошукам парэшткаў закатаваных нацыстамі яўрэяў і іх перазахаваннем у Бабруйску. Многія бабруйчане сталі яго добраахвотнымі памочнікамі. Грамадзяне хадзілі па месцах масавых расстрэлаў габрэяў, збіралі і выкопвалі іх парэшткі і перазахоўвалі на могілках. 

Трагічныя і гераічныя старонкі мясцовай гісторыі будуць захаваныя ў кіновобразах. Адначасова ў Ізраілі іншая дакументаліст, Мая Казакевіч запісала інтэрв’ю з Рахель Іомдзін і Іосіфам Баршаем – дзецьмі выратаваных Праведнікамі з Магілёўшчыны Бэлы і Міхаіла Баршёў. 

Прэм’ера фільма прызначана на лістапад у бабруйскім кінатэатры “Товарищ”. Плануецца паказ кінастужкі па тэлебачанні Ізраілю. 

На малой радзіме Алеся Адамовіча пашкодзілі графіці з выяваю пісьменніка

Інцыдэнт адбыўся напярэдадні 95-гаддзя Алеся Адамовіча, якое афіцыйна адзначаецца 3 верасня.

Партрэт Алеся Адамовіча намаляваны на прыпынку грамадскага транспарту ў пасёлку Глуша. Невядомыя пашкодзілі на ім твар пісьменніка.

«У рамках акцыі «Зробім наш горад прыгажэйшым» да аднаўлення пашкоджанага аб’екта падключыліся валанцёры раённай дзіцячай школы мастацтваў. Старанна і ахайна яны аднавілі выяву пісьменніка на сценах прыпынку», піша «Вечерний Бобруйск».

media.bobruisk.ru

Арт-аб’ект з выявай Алеся Адамовіча і цытатай з яго аповесьці «Vixi» ў Глушы зʼявіўся з ініцыятывы бабруйскай суполкі «Прыпынак Адамовіча» ў 2018 годзе. Цытата з твору «Vixi» была абраная не выпадкова, бо ў гэтым творы аўтар падкрэсліваў сваю любоў да родных глушанскіх мясцін.

Увасобіў задуму актывістаў мастак Аляксандр Благій. “Прыпынак Адамовіча” стаіць на вуліцы, якую ў сярэдзіне 1990-гадоў не дазволілі назваць імем літаратара. У 2019 годзе ў Глушы адкрылі бюст Адамовіча. Ёй на той жа вуліцы, што і прыпынак з партрэтам пісьменніка.

Улады збіраліся адкрыць у Глушы музей Алеся Адамовіча. Пра яго сталі гаварыць чыноўнікі ў 2016 годзе. Пачалі былі збіраць грошы на дабрачынны рахунак. 5 тысяч долараў на музей ахвяравала нобэлеўская лаўрэатка Святлана Алексіевіч, якая ўважае Адамовіча за свайго настаўніка.

gdb.rferl.org

Цяпер аб намеры адкрыць музей не чуваць. Будынак жа старой аптэкі, у якім яго збіраліся размясціць, працягвае разбурацца. Былі прапановы стварыць музей у пасялковым доме культуры. 3 верасня ў ім разгорнуць літаратурна-музычную экспазіцыю «Праўда жыцця Алеся Адамовіча» да 95-годдзя славутага земляка.

gdb.rferl.org

Алесь Адамовіч пахаваны на глушанскіх могілках. Яны за тры кіламетры ад пасёлку. На магіле ляжыць вялікі валун з выгравіраваным крыжам Еўфрасінні Полацкай. Побач з пісьменнікам пахаваны ягоны брат Яўген, непадалёк магіла іх маці Ганны.

Ганна Адамовіч працавала ў аптэцы. У дакументальнай аповесці «Вайна пад стрэхамі» Алесь Адамовіч у працы вясковай аптэкі перадаў атмасфэру жыцця пасялкоўцаў пад нацысцкай акупацыяй.

 

Настаўніцу гісторыі з Бабруйску звольнілі за салідарнасць з Украінай

З Ларысай Секержыцкай адміністрацыя школы не падоўжыла кантракт пасля таго, як настаўніцу асудзілі за жоўта-блакітную стужку ў прычосцы. У ёй міліцыя і суд угледзелі прыкметы «правядзення несанкцыянаванага масавага мерапрыемства». 

Секержыцкую затрымалі на працоўным месцы, а міліцыю выклікала ў школу яе адміністрацыя.

У сакавіку Ларысу Секержыцкую за салідарнасць з Украінай аштрафавалі на 70 базавых велічыняў (2240 рублёў). Бабруйскі суд прызнаў настаўніцу сярэдняй школы № 27 вінаватай у парушэнні парадку арганізацыі або правядзення масавага мерапрыемства. 

Паводле судовага вердыкту яна арганізавала пікетаванне для «прыцягнення ўвагі грамадзян шляхам публічнага дэманстравання стужачак сіняга і жоўтага колераў, якія сімвалізуюць нацыянальны сцяг Украіны».

Напярэдадні навучальнага году з педагогам, які мае 17-гадовы працоўны стаж, не працягнулі кантракту, бо яна мае адміністрацыйнае спагнанне.

«Увесну казалі, што працягваюць кантракт, бо па закону, калі ёсць дзеці да пяці год, нельга пазбаўляць магчымасці ўтрымліваць сям’ю. Але ў другой палове лета, я так разумею, пачалі дзейнічаць законы іншыя. Вынік – я шукаю працу», напісала Ларыса Секержыцкая ў Фэйсбуку.

Яна адзначае, што мае спецыялізацыю: гісторыя Беларусі, сусветная гісторыя і грамадазнаўства.

«Заняткі магу праводзіць онлайн на беларускай і рускай мовах, дапамагу падцягнуць веды, больш грунтоўна падрыхтавацца да экзамену, ЦТ. Буду ўдзячна за рэпост. Веру ў моц пяці поціскаў рукі. Пішыце ў прыват, калі ёсць прапановы» – адзначыла Секержыцкая са спадзевам, што ёсць ахвотныя скарыстацца з яе настаўніцкага досведу.

На Ларысу Секержыцкую за стужку ў прычосцы паскардзілася яе каляжанка. Настаўніца матэматыкі і кіраўніца вайскова-патрыятычнай класы Наталля Сіманенка разам з настаўніцай гісторыі Святланай Хутаранскай сталі патрабаваць, каб яна зняла стужкі. Секержыцкая адмаўлялася тое рабіць. Адміністрацыя навучальнай установы выклікала міліцыю і настаўніцу забралі ў аддзел, дзе склалі пратакол адміністрацыйнага правапарушэння.

фота: facebook.com

У Бабруйску руйнуюць легендарны «храм Бахуса», які нікому не належыць, а яго цэглу ўжо распрадаюць на інтэрнэт-аўкцыёнах

Велічная вежа старадаўняга вінзаводу бачная з Бабруйскага аўтавакзалу. Гасцей гораду яна сустракае жыццесцвярджальным надпісам на латыні «Vinitus Unitis» – «Згуртаванне вінаградараў».

Надпіс шмат разоў спрабавалі замазаць фарбай яшчэ ў савецкія часы, але не атрымалася.

Завод быў пабудаваны ў 1897 годзе і вылучаецца сярод звычайнай шэрай прамысловай архітэктуры імпазантнасцю канструктыўных рашэнняў.

Акрамя архітэктурных асаблівасцяў ён прываблівае даследчыкаў тым, што яго сцены выкладзеныя з цэглы чатырох іншых старадаўніх фабрык – братоў Лазінскіх, Разенберга, Пружыніных і Акуліча. Пра гэта сведчаць клеймы на ёй. Цэгла цяпер – аб’ект промыслу шматлікіх «марадзёраў», якія перапрадаюць яе на інтэрнэт-пляцоўках, часам па 15 рублёў за штуку.

За савецкімі часамі завод быў загружаны цалкам. На ім разлівалі грузінскія каньякі і віны. У часы незалежнай Беларусі ён аказаўся незапатрабаваным і паступова заняпаў.

Намаганні рэанімаваць прадпрыемства плёну не далі. Апошняя спроба прыцягнуць інвестара правалілася ў 2008 годзе – праект не прайшоў шматлікія ўзгадненні, і французскія вінаробы, якія цікавіліся былі абʼектам, не сталі рызыкаваць.

Юрыдычная асоба, якой належаў завод, ліквідаваная. У 2020 годзе прадпрыемства хацелі прадаць, але безвынікова. Не ўзяты вінзавод і на баланс гарвыканкаму, пісаў на пачатку жніўня 2022 года «Камерцыйны курʼер».

За гады прастою завод ператварыўся ва ўлюбёны абʼект для аматараў экстрэмальная адпачынку. Тут часта можна сустрэць гульцоў у лазертаг, страйкбол, або маладзёнаў, што караскаюцца па канструкцыях. Нават фотасесіі на развалінах ператвараюцца ў захапляльную прыгоду.

У сярэдзіне лета 2022 года на заводзе гараджане сталі заўважаць будаўнічую тэхніку – піша бабруйскі рэсурс 1387.by. Адзін са старых, цікавых будынкаў заводу ўжо цалкам зруйнаваны, і жыхары горада з трымценнем перажываюць, ці не будзе цалкам знішчаны ўнікальны, адметны комплекс, здольны надаць гораду турыстычны шарм і прывабнасць.

Працы на заводзе працягваюцца і зараз, а на месцы, дзе днём рыпяць экскаватары, па вечарах можна заўважыць аматараў даўніны, якія вышукваюць у друзе кавалкі каштоўнай цэглы.

П’яны кіроўца-рэцыдывіст спрабаваў уцячы ад патрульнай машыны. Міліцыя пахвалілася відэа з пагоняю

Мужчыну пазбавілі правоў за ваджэнне ў нецвярозым стане, неаднаразова штрафавалі і нават за тое ж крымінальна пераследавалі.

Інцыдэнт адбыўся ў Бабруйску па вуліцы Гагарына. 30-гадовы кіроўца за рулём мікрааўтобуса Mersedes пачуў сігнал ад патрульнай машыны пра неабходнасць спыніцца. Але замест гэтага, ён пачаў манеўраваць, павярнуўшы ў двары і прыпаркаваўся каля крамы «Санта».

Прэс-служба абласной міліцыі апублікавала відэа пагоні.

 

Медыцынскае асведчанне паказала ў яго крыві 1,59 праміле алкаголю. Цяпер яму пагражае абмежаванне, альбо пазбаўленне волі.

Пад Бабруйскам загінуў кіроўца фуры. Мог заснуць за стырном

Машына маркі DAF пратараніла бетонную агароджу і сутыкнулася з МАЗам, які меў паўпрычэп.

Тэлеграм-канал «Милиция Могилевщины» піша, што 49-гадовы кіроўца грузавога аўтамабіля з паўпрычэпам праігнараваў патрабаванні дарожных знакаў аб правядзенні рамонтных працаў. Ад атрыманых траўмаў ён памёр на месцы.

Па папярэдняй інфармацыі мужчына заснуў за рулём. Па факце здарэння праводзіцца праверка.

Бабруйскі суд прызначыў працяглыя тэрміны зняволення для групы абвінавачаных у «тэрарызме»

Справа разглядалася на закрытым працэсе, які пачаўся 15 ліпеня. Вырак яшчэ не набыў моцы і фармальна абвінавачаныя не сталі асуджанымі. Праўладныя медыі абвінавачаных называюць «злачынцамі» і «тэрарыстамі».

Тэлеграм-канал «MOGILEVNEWS» называе імёны абвінавачаных і тэрміны, якія ім прысудзілі.

Канстанцін Ермаловіч – 16 гадоў пазбаўлення волі;

Віталій Мінкевіч – 15 гадоў пазбаўлення волі;

Ігар Казлоў – 14 гадоў пазбаўлення волі;

Надзея Полькіна – 2 гады пазбаўлення волі;

Наталля Кед – 2 гады абмежавання волі.

Паводле «MOGILEVNEWS» ім інкрымінавалася спроба ўчынення акту тэрарызму, абраза прэзідэнта і супрацоўніцтва з арганізацыяй, якая ў Беларусі прызнаная экстрэмісцкай.

Пра матывы ўчынкаў абвінавачаных не паведамляецца.

Паводле праваабаронцаў 30 верасня абласная міліцыя выпусціла відэа, на якім Віталь Мінкевіч прызнаецца ў закладцы «вучэбных мін» на чыгунцы.

Праваабаронцы паведамляюць, што Канстанцін Ермаловіч, Віталь Мінкевіч, Ігар Казлоў былі затрыманыя 26 верасня 2021 года і яны былі змешчаныя у бабруйскае СІЗА-5. Траіх КДБ унёс у «спіс асоб, датычных да тэрарыстычнай дзейнасці».

фота: wikimapia.org