Tag: Фандок

Што за таямнічая японская дэлегацыя прыязджала на бабруйскі “ФанДОК” – разбіраемся

Навіна ад

Здаецца, буйная японская фірма-забудоўшчык не цураецца санкцый і плануе супрацоўнічаць з беларускімі пастаўшчыкамі.

Навіну пра візіт прадстаўнічай японскай дэлегацыі на бабруйскі завод, вытворцу мэблі,  размясціў афіцыйны сайт Бабруйскага гарвыканкама, а потым прадублявалі іншыя гарадскія паблікі. Сама навіна пры гэтым атрымалася незвычайна лаканічнай: “Делегация из Японии посетила ОАО «ФанДОК»” – паведамляе загаловак, а сам тэкст навіны наступны: “Визит был направлен на установление партнерских отношений и переговоры о возможном сотрудничестве.” І на гэтым усё – толькі фотаздымкі без ніякіх каментарыяў.

Ніякай падрабязнай інфармацыі пра візіт не з’явілася ні на афіцыйным сайце гарвыканкама, ні на іншых рэсурсах, што даволі дзіўна. Ва ўмовах санкцыйных абмежаванняў наладжванне партнёрскіх сувязяў з буйным замежным бізнэсам, што прадстаўляе краіну з “Вялікай сямёркі”, цягне на сенсацыю, альбо, прынамсі, на моцны інфармацыйны шум. А тут – цішыня.

З дапамогай нашых цудоўных калег з партала hrodna.life нам удалося ідэнтыфікаваць прадстаўнікоў таямнічай японскай дэлегацыі. Такім чынам, знаёмцеся. На чале візіта – выканаўчы дырэктар і старшыня праўлення карпарацыі Land Business co., ltd Масамічы Камей. На фотаздымку ніжэй, з афіцыйнага сайту кампаніі ён справа. Злева – прэзідэнт фірмы і таксама выканаўчы дырэктар Тэцура Марысаку, які таксама браў удзел у візіце ў Беларусь.

Land Business co., ltd – гэта буйная японская карпарацыя з рынкавай капіталізацыяй больш чым у 4,7 мільярды долараў. Яна займаецца ў асноўным здачай нерухомасці ў арэнду – фірма набывае зямлю, сама займаецца праектаваннем і ўзвядзеннем на ёй будынкаў, якія потым прапануе пад офісы. Складана ў гэта паверыць, але, магчыма, інтарэс Land Business да бабруйскага “ФанДОКа” палягае якраз у пастаўках мэблі для іх памяшканняў, якія прапануюцца адразу абсталяванымі.

Зацікаўленасць да супрацоўніцтва з беларускім бокам кіраўніцтва Land Business co. праяўляла яшчэ з канца 2021 года. У снежні таго года старшыня праўлення Масамічы Камей наведваў Беларусь з дзелавой місіяй і на прыёме ў беларускага пасла ў Японіі Руслана Есіна дзяліўся сваімі разважаннямі наконт супрацоўніцтва:

“Улічваючы якасць выпускаемай прадукцыі, японская кампанія плануе прадоўжыць супрацоўніцтва з беларускімі прадпрыемствамі-экспарцёрамі вырабаў са шкла, мэблі, прадуктаў харчавання і алкагольных напояў”.

Алакогльныя напоі тут не павінны засмучаць – Land Business co. мае таксама дачэрні рэстаранны бізнэс у выглядзе Pelican Moon Cafe, генеральным дырэктарам якога выступае ўсё той жа Масамічы Камей.

У публічным полі не сустракаецца інфармацыі пра супрацоўніцтва Land Business co. з беларускімі прадпрыемствамі пасля візіту ў 2021 годзе і аж да вясны 2024-га. Выглядае, што гэта звязана з удзелам Беларусі ў вайне Расіі супраць Украіны і ўвядзеннем санкцый урадам Японіі супраць нашай краіны ў сакавіку 2022 года. Тады пад абмежаванні трапілі прадстаўнікі вышэйшага кіраўніцтва дзяржавы і арганізацыі, звязаныя з ваеннай прамысловасцю. У канцы 2023 года санкцыйны спіс павялічыўся за кошт новых абаронных прадпрыемстваў і стаў уключаць таксама абмежаванне на транзакцыі і замарозку банкаўскіх актываў. Але, як бачым, прайшоў час, прайшлі першыя эмоцыі, і бізнэс стаў проста бізнэсам.

Санкцыйны рэжым, канечне, не азначае аўтаматычнай забароны на любыя дзелавыя кантакты. Але падобная актыўнасць на рынку краіны, саўдзельніка ў ваеннай агрэсіі і ваенных злачынствах, відавочна, можа нанесці іміджавыя страты для прадпрыемства. Магчыма, што з гэтым якраз і звязана лаканічнасць афіцыйных звестак пра візіт кіраўніцтва японскай карпарацыі. Разам з тым, за апошні час гэта ўжо не першы прыезд японскай дэлегацыі ў Беларусь.

Перакладчыца з японскай мовы Наталля Вецік з Мінска, якая працавала з дэлегацыяй, распавядае ў сваім Instagram, што “Не прошло и месяца с прошлого визита, как вот целая делегация из 17 японских руководителей разного уровня обсуждает возможности поставки белорусских тканей и готовых изделий из Беларуси в Японию.”

Мы паспрабавалі звязацца з кіраўніцтвам Land Business co. і адправілі на E-mail карпарацыі зварот, у якім папрасілі адказаць на пытанні – “Як упісваецца магчымае дзелавое супрацоўніцтва паміж буйной японскай кампаніяй і беларускімі прадпрыемствамі ў ваша бачанне сітуацыі, калі Японія ўвяла маштабныя санкцыі супраць многіх беларускіх прадпрыемстваў з-за ўдзелу Беларусі ў вайне Расіі супраць Украіны? Ці прытрымліваецца ваша кампанія этычных прынцыпаў у вядзенні бізнесу?”

Адказу на наш зварот, адпраўлены ў пачатку чэрвеня, дагэтуль не паступіла. Таксама мы падрыхтавалі зварот у Японскую Федэрацыю Бізнэса KEIDANREN, да якой карпарацыя далучылася ў ліпені 2014 года. 

“Уварванне Расіі ва Украіну, якое пачалося ў лютым 2022 года, стварае сур’ёзную пагрозу міру і бяспецы ва ўсім свеце, выклікаючы каскад крызісаў.” – гаворыцца ў Хартыі карпаратыўных паводзін, апублікаванай бізнэс-федэрацыяй KEIDANREN у снежні 2022 года. 

Спадземся атрымаць ад Федэрацыі адказ на зварот, і, канечне, будзем трымаць нашых чытачоў у курсе, калі з’явіцца новая інфармацыя пра таямнічыя візіты акул японскага бізнэса на Магілёўшчыну.

Фота: bobruisk.by і з адкрытых крыніц

Могилев и Бобруйск входят в десятку самых загрязненных городов Беларуси

Навіна ад

Mogilev.media посвятили серию статей вопросам развития промышленного комплекса в регионе – последняя была опубликована вчера. Но задумываемся ли мы об обратной стороне интенсивных инвестиций в промышленное производство?

На фоне многомиллиардных инвестиций в экономику Могилевской области удивляет неадекватно малое внимание со стороны чиновников экологическим условиям проживания местного населения, особенно, городского. Функционирование областного и районных инспекций по охране природы лишь частично компенсируют неосмотрительность в развитии крупных городов.

Местное население в Могилеве и Бобруйске часто высказывает претензии к загрязненности воздуха. Еще 10 лет назад Бобруйск (6 место) и Могилев (7 место) прочно вошли в десятку самых загрязненных городов Беларуси по количеству выбросов, но ситуация со временем в лучшую сторону не меняется. Причина, видимо, еще и в том, что сначала понастроят вредных производств, а потом начинают примерять их влияние на окружающую среду. И не сражаться за более качественную очистку выбросов в воздух, а в ранг актуального возводить проблему контроля, которым комитет и должен заниматься априори.

Жители Могилева вполне могут удивиться тому, что одно из самых вредных производств ОАО «Могилевхимволокно» только в 2023-2024 гг. планирует установку приборов автоматизированной системы контроля (АСК). По нормальному, сложно представить, что за 50 лет существования химического производства так и не удосужились подумать о безопасности проживания могилевчан. Тысячи тонн диоксида азота, фенола, бензола, формальдегида, ксилола, стирола, толуола, оксида углерода ежегодно вдыхалось людьми со времен превращения Могилева в химическую столицу области.

Мало чиновникам Химволокна, так с некоторых пор на участке № 4 СЭЗ «Могилев» сконцентрировалось громадное производство химической продукции – вынесенное с территории России, а также с участием западного капитала. «ВМГ-Индустри», «Кроноспан». «Омск Карбон».

Охрана природы за 2022 г. удосужилась сделать лишь 105 измерений качества атмосферного воздуха в населенных пунктах и на границе СЭЗ. И что вы думаете? Оказалось, что «незначительное превышение среднесуточных предельно допустимых концентраций (ПДК) выявлены в 3 (!) случаях – 1 случай по диоксиду азота – в 2,34 раза и в 2 случаях по формальдегиду – в 1,67 и в 1,88 раза». Пусть эти замеры останутся на совести таких «исследователей».

Не лучше ситуация в Бобруйске – там особое внимание «Белшине» (работает с 1963 г.) и «Фандоку». В течение ближайших лет они также должны будут установить системы контроля за выбросами в атмосферу.

Обращает на себя функционирование на территории «Белшины» Энергоцентра СООО «Клин Энерджи Групп Бел» электрической мощностью 11,3 МВт (плюс 13,0 МВт тепловой энергии), опять же, с необходимостью установки контроля за выбросами. Кстати, такая опасная и нужная «Белшине» энергоплощадка обеспечила создание всего лишь 20 рабочих мест.

Концентрация химических производств в отдельных городах превращает в мучение жизнь местного населения, убивает природу, создает предпосылки для миграции трудовой силы и ведет в конце концов к истощению производственного потенциала территории. А еще говорят, что у нас экономика для людей.

Фото иллюстративное