Похоже, что в продажах недвижимого имущества образуется новый тренд – предприятия-банкроты продают водонапорные башни.
Купить дымовую трубу в Могилевской области уже стало затруднительно. Их, похоже, разобрали. Зато в продажах арестованной недвижимости предприятий-банкротов образуется новое направление – в ход пошли водонапорные башни.
На сайте “БелЮрОбеспечение” появилось известие о продажи башни в Дрогичинском районе. А еще одну воднапорную башню, уже на Могилевщине, реализует с аукциона дрибинское УКП “Жилкомхоз”.
Цена вполне демократичная: за водонапорную шатровую башню на кирпичной кладке со стальным баком объемом 30 кубических метров с ограждением и калиткой просят всего 5 600 рублей.
Кстати, одна из первых попыток торговать водонапорными башнями была предпринята в Быхове, еще в 2013 году. Тогда, в ходе подготовки к Дню письменность, потребовалось привести в божеский вид привокзальную площадь.
Водонапорную башню из красного кирпича спешно продали бизнесмену и обязали его сделать косметический ремонт фасада сооружения.
Похоже, особого желания покупать такой громоздкий и мало к чему пригодный объект у предпринимателя не было. Ходили слухи, что в башне откроют кафе, но все закончилось тем, что предприниматель просто сдал на металлолом внутренние конструкции башни. Сама она так и осталась стоять на привокзальной площади, законсервированная.
В отличие от наспех слепленного дрибинского новодела советских времен, монументальная быховская башня предназначалась для заправки водой паровозов и, возможно, помнит Антона Ивановича Деникина, который уезжал с быховского железнодорожного вокзала на Дон, чтобы создать Добровольческую армию и доставить множество неприятностей большевикам.
Доступным жильем не только на Могилевщине, но и по всей Беларуси человека сегодня может обеспечить только суд. Срок проживания зависит от статьи УК. А если без шуток, то рынок жилья предлагает нам достаточно много вариантов.
Если взять для анализа популярную платформу “Куфар”, то самая дешевая, на сегодня, квартира продается в Хвастовичском сельсовете Глусского района. За жилье со стеклопакетами, балконом и раздельным санузлом, окна которого выходят во двор, просят всего 8 782 рубля.
Самая дорогая, на данный момент, квартира продается в областном центре на улице Якубовского, 70. Она стоит 292 740 рублей или 100 000 тысяч долларов.
Там, конечно, есть кое-что посолиднее натяжных потолков: полы из керамогранита испанского производства, испанская сантехника и множество других плюшек.
Если выбирать что-то среднее, то вполне приличную “двушку” можно купить в центре Могилева на улице Первомайской, 20 за 53 000 долларов.
В Бобруйске цены на квартиру иногда приближаются к могилевским: самая дорогая “двушка” стоит там 77 000 долларов. Но при этом более скромную квартиру можно купить за 18 000 рублей или 6 149 долларов.
Статистика стоимости “двушек” по районам глядит следующем образом:
Надо понимать, что все относительно. Многое зависит от платформы, возможностей покупателя, да и конкретной ситуации.
Еще не факт, что Глуск – территория самых низких цен на квартиры. Стоимость “двушки” там может доходить и до 27 000 долларов.
Теперь попробуем рассчитать то, сколько придется копить жителю Могилевской области на средненькую квартиру областном центре.
По состоянию на май, средняя начисленная заработная плата в Могилевской области составила 2 253,1 рубля или 759,07 долларов.
Округляем зарплату до 750 долларов, предполагаем, что “двушка” нашей, достаточно приземленной, мечты стоит 30 000 долларов и получаем результат: на квартиру в Могилеве придется копить меньше четырех лет.
Пассив: для этого придется не платить налоги, ничего не кушать и до предела ограничить себя в покупке вещей.
Актив: если вы имеете супруга с такой же зарплатой, то голодать придется меньше двух лет.
Ну и вывод. Если ты не удачливый предприниматель, не богатый наследник, не чиновник с партийным билетом “Белой Руси” в кармане и не топ-пропагандист, то никакие программы а-ля “доступное жилье” тебе не помогут.
Сегодня Беларусь – то место, где доступным жильем человека могут обеспечить только карательные органы.
Знаменитая труба в Бобруйске так и не была продана с аукциона и продавец сбросил цену.
Дымовая труба, которую пыталось продать с молотка коммунальное производственное унитарное предприятие “Теплоэнергетика г. Бобруйск” так и не наша нового хозяина. Речь идет о той самой трубе – об этом свидетельствуют данные в карточке лота на сайте “БелЮрОбеспечение”. Они остались прежними. За исключением цены.
Вместо 19 600 рублей, которые просили в августе прошлого года, теперь трубу согласны отдать всего за 3 460 рублей. То есть почти в шесть раз меньше.
Приходится делать вывод – подержанные дымовые трубы из Бобруйска в последнее время особым спросом в Беларуси не пользуются.
Арестованное за долги имущество ОАО “Дрибинрайагропромтехснаб” теперь могут приобрести люди с психическими отклонениями или более удачливые и решительные снабженцы.
Неподалеку от дрибинского агрогородка с красноречивым названием Темный Лес выставлено на продажу здание, которое годится для логова серийных убийц, желающих свести счеты с жизнью или удовлетворения нужд “крепких хозяйственников”.
Склад автозапчастей вконец проснабжавшегося ОАО “Дрибинрайагропромтехснаб”, судя по фотографиям на сайте “БелЮрОбеспечение”, похоже продается вместе с остатками автозапчастей и, возможно даже, с пиломатериалами.
Просят за здание площадью 228,7 квадратного метра всего 5 760 рублей. Однако, судя по состоянию склада, первоначальная цена может и снизиться. В Темном Лесе могут ведь происходить всякие чудеса.
Прадаць кватэру ў Магілёве — гэта як знайсці сумленнага майстра на рамонт: усе абяцаюць хутка, але вынік часта зацягваецца. Паводле звестак партала kufar.by, сярэдні тэрмін пошуку пакупніка тут — крыху болей за месяц, але за гэты час кватэра можа перажыць і змену ўрада, і дэфолт на суседняй вуліцы. Магілёўскі рынак жыве па сваіх правілах — не спяшаючыся, як аўтобус №18 у нядзелю раніцай.
Калі я чарговы раз праходзіў міма дома на вуліцы Грышына, дзе калісьці жыў мой дзядуля, заўважыў таблічку: «Прадаецца». Дом, пабудаваны ў 70-х, з аблупленай тынкоўкай і рыпучымі дзвярыма ў брамцы, стаяў у чаканні новага гаспадара. Мінуў ужо трэці месяц, а таблічка ўсё яшчэ вісіць.
Паводле аналітыкаў з kufarа, сярэдні тэрмін продажу кватэры ў Магілёве складае 32 дні. Але, як часта бывае, статыстыка і рэальнасць жывуць на розных вуліцах.
Магілёў — горад з багатай гісторыяй і асаблівай атмасферай. Тут сустракаюцца старажытныя дамы і новыя забудовы. Але рынак нерухомасці тут не такі жывучы, як у сталіцы. Пакупнікі больш пераборлівыя, а прадаўцы часта завышаюць цэны, спадзеючыся на хуткую здзелку.
Аднапакаёвыя кватэры, асабліва ў дамах 70–80-х гадоў, маюць попыт. Яны прадаюцца хутчэй — у сярэднім за 27 дзён. Аднак, калі кватэра патрабуе рамонту ці знаходзіцца ў менш прывабным раёне, час чакання можа расцягнуцца.
Новабудоўлі ў Магілёве — асобная гісторыя. З аднаго боку — сучасныя планіроўкі і новыя камунікацыі, што прыцягваюць пакупнікоў. З іншага — цэны на такія кватэры вышэйшыя, і не кожны можа сабе такое дазволіць. Акрамя таго, некаторыя дамы ўзводзяцца ў раёнах з дрэнна развітай інфраструктурай, што таксама ўплывае на попыт.
Цікава, што кватэры ў дамах 50-х гадоў прадаюцца даўжэй — каля 43 дзён. Прычына ў тэхнічным стане і неабходнасці капітальнага рамонту. Пакупнікі аддаюць перавагу больш сучасным аб’ектам, каб пазбегнуць дадатковых выдаткаў.
У цэлым, рынак нерухомасці ў Магілёве застаецца стабільным, але патрабуе разважлівага падыходу з абодвух бакоў. Рэалістычная ацэнка, якасны рамонт і добры раён — тры асновы паспяховай продажу.
І вось вяртаючыся да таго самага дома на Грышына, я разумею: ён чакае свайго чалавека. Магчыма, маладую сям’ю, якая ўбачыць у ім патэнцыял і ўкладе ў яго душу. А можа, інвестара, што ператворыць яго ў ўтульнае жыллё для арэнды. У любым выпадку, кожны дом у Магілёве мае сваю гісторыю і чакае новага пачатку.
Когда-то строили с размахом, а теперь — выставляют на торги. Быховская ПМК-247, предприятие с непростой судьбой, продает странный объект, внешне напоминающий пирамиду майя.
Сегодня о предприятии с длинным названием Государственное унитарное коммунальное дочернее строительное предприятие “Быховская передвижная механизированная колонна №247” не слишком часто упоминают в прессе.
ПМК-247 в долгах, как в шелках, но по-прежнему что-то и где-то строит. А еще и продает арестованное за долги имущество.
Так, например, с молотка должно уйти “незавершенное законсервированное капитальное строение в Быхове, площадью 102 квадратных метра”.
Строение расположено на улице Дорохова, в черте города, но никто не знает для чего оно возводилось.
Внешне объект “неустановленного назначения” напоминает египетскую мастабу или пирамиду майя, есть даже ступеньки ведущие к его вершине. Впрочем, возраст строения исчисляется не тысячами, а всего парой десятков лет.
И установить его назначение несложно – чиновники, стоявшие у истоков создания “пирамиды”, все еще работают в райисполкоме и рапортуют о своих новых достижениях в сфере капитального строительства.
Нават у краінах Еўрасаюза беларусам цалкам дасягальная нерухомасць на марскім узбярэжжы. Напярэдадні курортнага сезона, mogilev.media падабралі некалькі варыянтаў, дзе жыхары рэгіёна могуць дазволіць сабе кватэру па тых жа коштах, што і ў Магілёве.
Па сярэдніх коштах на квадратны метр жылой плошчы Беларусь займае 68 радок у сусветным рэйтынгу нерухомасці. Побач з нашай краінай апынуліся такія еўрапейскія дзяржавы, што маюць выхад да мора, як Албанія, Балгарыя і Боснія і Герцэгавіна. Значна ніжэй у рэйтынгу Грузія і Азербайджан, хоць за апошні год тут назіраецца значны рост коштаў на нерухомасць, але ён не вельмі крытычны.
Мы выбралі для разгляду і параўнання з магілёўскімі коштамі менавіта гэтыя краіны, таму што яны камфортныя не толькі па цэнавых дыяпазонах, але і па дасягальнасці. Калі ж для вас адлегласць не праблема, то раім прыглядзецца да такіх краін, як Эквадор, Трынідад і Табага, Мексіка – усе яны дэманструюць нізкія кошты на жыллё і адначасова маюць высокі рэйтынг па Індэксе чалавечага развіцця.
Албанія
Краіна з высокім узроўнем сацыяльнага развіцця і адначасова ў гэтую дзяржаву беларусам не патрабуецца віза пры ўмове знаходжання ў Албаніі тэрмінам да 30 дзён і не больш за 90 дзён у год.
Улічваючы, што кошт на стандартнае жыллё ў Магілёве – за аснову бярэм двушку ў спальным раёне – складаюць 30 000 – 35 000 долараў, будзем шукаць адпаведныя варыянты з відам на мора.
Двухпакаёўку за 35 000 – 36 000 долараў вы зможаце знайсці ў прыморскім горадзе Дурэс – другім па велічыні і найбольш прыцягальным па архітэктурных каштоўнасцях у Албаніі. Вось, напрыклад, двухпакаёўка за 33 тысячы еўра (35 000$), а вось за 34 тысячы (амаль 37 000$). Адна агаворка – яны знаходзяцца недалёка ад марскога ўзбярэжжа, у некалькіх хвілінах, але гэта ўсё ж не першая лінія.
Самая танная кватэра з відам на мора пацягне на 38 500 еўра (больш за 41 000$), і гэта таксама двушка.
Амаль што ў такую самую цэну прадаецца таксама аднапакаёўка з вось такім пейзажам за вакном.
Балгарыя
Самыя танныя двушкі з відам на мора ў Балгарыі пацягнулі на 44 500 і 46 000 еўра (гэта пад 50 000$) – вось і вось.
А вось па коштах, вельмі блізкіх да магілёўскіх, можна дазволіць сабе вось такую кватэру-студыю ў горадзе Ахелой альбо такую ў горадзе Сазаполь. Абедзьве па 29 900 еўра – гэта крыху больш за 32 000 долараў.
Але варта ўлічваць, што для наведвання Балгарыі беларусам патрабуецца віза.
Боснія і Герцэгавіна
Пры адносна невысокім сярэднім кошце на квадратны метра жылля ў Босніі і Герцэгавіне (1 466$ за метр у параўнанні з беларускімі 1 509$) набыць кватэру з відам на мора будзе вялікай праблемай. У краіне ўсяго адзін горад размешчаны на марскім узбярэжжы, гэта Неум, і кошты тут у разы адрозніваюцца ад сярэдніх па краіне. Нам удалося знайсці толькі аб’яву пра продаж васьмікватэрнага дома з відам на мора за 243 тысячы еўра, але з абвесткі вынікае, што гэта кошт усяго дома, і тады сярэдняя цана за кватэру набліжаецца да камфортных 30 000, але ж наўрадці кватэры ў гэтым доме прадаюцца паштучна. Адзначым, што ў суседняй Харватыі, якая выцягнулася здоўж марскога ўзбярэжжа, кошты на жыллё нашмат вышэйшыя.
Грузія
Від на мора і на горы адкрываецца з вось такога жылога комплекса ў Батумі пры цане за двухпакаёвыя кватэры за 16 500 еўра альбо крыху менша за 20 000. А гэта прыкладна на 10 000$ – 15 000$ менш за кошт кватэры ў Магілёве.
Але варта ўлічваць, што грузінскі вектар пачалі выбіраць многія расіяне і беларусы пасля рэпрэсій у нашай краіне пачынаючы з 2020 года і пасля нападу Расіі на Украіну. Пагэтаму аналітыкі назіраюць тут рост коштаў на жыллё за мінулы год на 14,3%, а бягучым прадказваюць рост у 18%. Але і пры такіх характарыстыках кошт кватэры на беразе мора ў Грузіі не толькі суадносны з банальнай магілёўскай двухпакаёўкай а нашмат меншы.
Азербайджан
Кавалачак мора можна будзе разглядзець з балкона вось гэтай двухпакаёўкі ў Баку за 53 000 азербайджанскіх маната што адпавядае крыху больш чым 31 тысячы долараў ЗША. Гэта самая танная прапанова, знойдзеная ў аб’явах па гэтай краіне з умовай наяўнасці віду на мора.
А вось такі від адкрываецца з вакон апартаментаў у Баку памерамі ў 70 квадратных метраў і коштам 80 000 еўра. Адпаведна, у вызначаным гэтымі двума пазіцыямі дыяпазоне магілёўцы могуць разлічваць на курортнае жытло ў Азербайджане.
