Чем закончился кукурузный эксперимент на Могилевщине

Осенью прошлого года в Беларуси из-за невозможности убрать кукурузу на зерно решили в каждой области оставить в качестве эксперимента по 5-6 гектаров неубранными на зиму, чтобы убрать уже весной. Чем это закончилось в Климовичском районе – рассказываем.

Кукуруза – весьма привлекательная для возделывания культура, в первую очередь, как наиболее высокоэнергетический корм (1,34 кормовых единицы) по сравнению с традиционными для Беларуси культурами – пшеницей (1,2 корм. ед.), ячменем (1,21) и овсом (1,0).

Кроме того, она содержит витамины группы В, А, Е, а витамина С в ней больше, чем в других зерновых культурах. Отличается кукуруза и высокой переваримостью зерна: у крупного рогатого скота и свиней она достигает 90 %. Для кардинального повышения продуктивности скота в структуре зерновой части комбикормов кукурузы должно быть не менее 40 %.

Особенно важна кукуруза в птицеводстве и тут нужно признать, что Беларусь является чистым импортером этой зерновой продукции для нужд птицеводческой отрасли. Вырастить ее в достаточном количестве у нас пока не получается, хотя усилия для этого прилагаются огромные.

Покупать или выращивать?

По данным за 2020 г. в Топ-5 экспортеров зерна кукурузы входили аграрии США (продали за границу зерна на 9,6 млрд. долларов), Аргентина (6,1), Бразилия (5,9), Украина (4,9) и Франция (1,7). Приближается к рубежу в 1 млрд. долларов экспорта и Россия. Среди крупных импортеров Япония (3,3 млрд. дол.), Китай (2,5), Республика Корея (2,4).

Несомненно, насыщение зерном кукурузы кормов для всех видов скота является одной из задач сельского хозяйства Беларуси. Тем более, что технологии возделывания и переработки совершенствуются, укрепляется техническая база, нарабатывается полезный опыт. Урожайность кукурузы на зерно во многих хозяйствах перешагнула за 100 ц/га, что позволяет собирать ее с единицы площади в 2 раза больше, чем зерновых культур.

С другой стороны, производство зерна кукурузы в наших условиях весьма дорого, требует больших валютных затрат, высокой концентрации технических мощностей в короткий период времени, что отрицательно сказывается на экономике производства в целом сельского хозяйства.

Цепочка высоких затрат начинается с высоких доз минеральных и органических удобрений – по выносу питательных веществ кукуруза уступает лишь подсолнечнику. Желательно импортными должны быть средства борьбы с сорняками (гербициды).

Настоящей же головной болью является выращивание семян кукурузы на зерно. Дело в том, что отечественное семеноводство кукурузы имеет пока весьма непродолжительный опыт выращивания гибридных семян – в пределах 40-50 лет. Делать ставку на семена отечественного семеноводства себе дороже – импортный посевной материал дает возможность в одинаковых условиях возделывания получать разницу по влажности убираемого зерна кукурузы около 7 %.

Именно этот фактор лежит в основе экономики возделывания кукурузы на зерно – энергетические затраты на его сушку приводят к убыточности в целом процесс возделывания кукурузы на зерно.

Кукуруза весьма удобна для производства: в случае непогодных условий, препятствующих формированию початков, посевы можно использовать на заготовку силоса. Но данный подход уже нанес животноводству огромный ущерб: безалаберное отношение к технологии закладки силоса ведет к накоплению в корме масляной кислоты, что ведет к снижению качества продукции, удоев и гибели телят.

Сторонников посевов кукурузы на зеленый корм еще можно понять – в кукурузе содержится много сахаров и с помощью данной культуры можно сбалансировать сахаро-протеиновое соотношение. А вот наращивание площадей посева кукурузы на силос с аргументацией о высокой урожайности кукурузы в сравнении с многолетними травами (производство сенажа) некорректно само по себе.

Простое обращение к статистике ставит на свое место любителей кукурузы: по зеленой массе многолетние травы заметно превосходят «царицу полей». При этом, подсев клевера под яровые культуры (ячмень) и возможность уже осенью снимать укос травы, а потом еще 2 года обходиться без затрат на обработку почвы, удобрения и ядохимикаты позволяет заметно удешевлять производство животноводческой продукции.

Чем закончился эксперимент

Кукурузный пасьянс – зерно и/или зеленая масса – разыгрывается в Беларуси каждый год в зависимости от погодных условий. Прошлой осенью в зиму ушли не 5-6 гектаров в каждой области, а тысячи, в том числе и в Могилевской области. Но, благо, не стали махать кадровой шашкой, в том числе и благодаря ученым.

Убранная весной кукуруза в Могилевской области продемонстрировала влажность 15%. По сравнению с кукурузой, убранной осенью, это очень мало – своевременно убранная кукуруза показывает влажность на уровне 45%. Поэтому специалисты склонны считать, что результат белорусского эксперимента таков:

– В случаях, если у хозяйства большие площади кукурузы на зерно, а погода для уборки совсем неблагоприятная, во избежание порчи техники оставлять такие посевы на весну можно. Но делать это стоит в исключительных случаях, когда обстоятельства того действительно требуют. Лучше всего убирать кукурузу в тот год, когда она сеется – прокомментировал ситуацию бывший председатель Могилевского облисполкома и заместитель министра сельского хозяйства сейчас Леонид Заяц.

Ученые сегодня сталкиваются с массой проблем в кукурузоводстве, но на первом плане влажность зерна в стадии созревания, а для весенней уборки устойчивость (ломкость) стебля. Кстати, переход на семена белорусской селекции поможет значительно уменьшить коррупциогенность в выращивании кукурузы.

И не нужно забывать о многолетних бобовых травах – они должны стать драйвером в наращивании продукции животноводства и сохранности стада и разложить кукурузный пасьянс в пользу производства зерна.

Фото иллюстративное

У беларускіх школах пачынаюць пераходзіць на еўрапейскую сістэму харчавання школьнікаў, не разумеючы яе сутнасць

У сярэдніх школах Магілёва № 39 і № 45 і ў Вяйнянскай сярэдняй школе Магілёўскага раёна распачынаецца пілотны эксперыментальны праект па арганізацыі новай сітэмы харчавання школьнікаў. 

Усяго ў краіне эксперымент будзе праходзіць у 21 школе. Па форме нам прапануюць зрабіць пераход на сістэму, якая даўно прымяняецца ў еўрапейскіх школах. Але застаецца пытанне, ці разумеюць беларускія чыноўнікі ад адукацыі прычыны ўвядзення падобнай сістэмы ў заходніх краінах?

Сутнасць беларускага праекта 

Сёння беларускія школьнікі могуць выбраць сняданак, экспрэс-сняданак і абед. Калі вучні ў школе снедаюць пасля першага ці другога ўрока, то многія стравы трапляюць у адыходы. Мяркуецца, што дзеці, якія паснедалі дома, яшчэ не галодныя ў час школьнага сняданку і неахвотна ядуць.

У навучальных установах – удзельніках эксперыменту, сняданак і экспрэс-сняданак будуць адменены. Школьнікі будуць есці праз 3,5 гадзіны пасля пачатку заняткаў, і гэта будзе абед. Але абед будзе большым па аб’ёме і яшчэ больш карысным і спажыўным. Акрамя таго, у меню паспрабуюць уключыць стравы, якія дзеці ядуць з большай ахвотай.

Трэба адзначыць, што колькасць страў будзе залежыць ад часу знаходжання школьніка ў навучальнай установе. Калі дзіця вучыцца ў школе ад 3,5 да 6 гадзін, прадугледжаны адзін прыём ежы, ад 6 да 10 гадзін – два, а калі больш за 10 гадзін – тры.

Адна з эксперыментальных школ Магілева № 45 размешчана ў Спадарожніку. Яна самая вялікая ў рэгіёне. Чыноўнікі палічылі, што калі сістэма запрацуе тут, то яна запрацуе і ў іншых школах. 

У школе № 45 сёння вучацца 2 636 дзяцей у 95 класах. У яе сталовай маецца 360 пасадачных месцаў, і яе прыйдзецца пашырыць да 430, каб паспець накарміць усіх школьнікаў своечасова. Каб накарміць дзетак, нават разглядаюцца маршруты праходу дзяцей па школьных калідорах так, каб яны маглі як найхутчэй трапіць у сталовую на гарачы абед і не затрымліваць іншых.

Пакуль што ў школе праводзіцца падрыхтоўчая праца, а ўжо пасля зімовых канікул школьнікі сярэдняй школы № 45 пачнуць есці ў адпаведнасці з новымі правіламі.

Сталоўка ў школе №45, прадстаўлена бацькамі

Еўрапейскі досвед

Тое, што ў нас лічыцца эксперыментам і сціпла называецца “новай” сістэмай, насамрэч даўно апрабаваная школьная практыка краін Еўразвязу. У большасці краін Еўропы пасля 3-4 урокаў у школьных занятках робіцца вялікі перапынак на абед і адпачынак школьнікаў. Падобна, што нашы чыноўнікі проста не хочуць прызнавацца, што пераймаюць вопыт заходніх краін.

Напрыклад, у французскіх школах ужо ў сярэдніх класах зранку праходзяць 4 урокі дзвюма парамі, а затым робіцца перапынак. У маленькіх гарадках перапынак можа складаць некалькі гадзін. Школьнікі ідуць ці едуць на веласіпедах дадому або абедаюць у школах, потым гуляюць, тусуюцца. А затым зноў вяртаюцца да заняткаў у другую змену. Такія перапынкі і абед рэзка павышаюць эфектыўнасць урокаў і менш стамляюць школьнікаў. Такі рытм навучання больш здаровы для дзіцячага арганізама.

Еўрапейскія дзеці любяць хадзіць у школу ў тым ліку дзякуючы вялікім перапынкам на абед.

Вялікі перапынак у школах на захад ад Бугу прадугледжаны не толькі для абеду, але найперш для адпачынку і аднаўлення сіл, для зносін з аднагодкамі. У гэты час і настаўнікі адпачываюць ад дзетак. А потым яны разам плённа працуюць на астатніх уроках. У такім выпадку ніякай праблемы з хуткасцю прыёму ежы няма. Наадварот, трэба проста зрабіць перапынак большым і арганізаваць месцы для адпачынку дзяцей і настаўнікаў у школе.

Галоўны плюс падобных вялікіх перапынкаў: змяншэнне нагрузкі на дзяцей, паляпшэнне здароўя школьнікаў і навыкаў камунікацыі, якія атрымоўваюць дзеці ў час перапынкаў, стварэнне прыемнай атмасферы ў школе.

Гледзячы па пытаннях, якія хвалююць беларускіх школьных дырэктараў у час эксперыменту, разумееш, што для іх галоўнае пытанне – як хутка накарміць дзяцей. А ў краінах Еўразвязу галоўная мэта – даць дзецям час на харчаванне і адпачынак ад урокаў.

Беларускі эксперымент будзе доўжыцца да канца красавіка, каб да новага навучальнага года ацаніць, ці варта рэалізаваць гэты досвед ва ўсіх школах краіны. Найхутчэй у беларускіх школах усё ізноў будзе зведзена да “тэхналогіі кармлення” дзяцей.

Фота ілюстрацыйнае

У Магілёве эксперыментуюць з міліцыяй. Патрульныя працуюць у тэставым рэжыме

Кіраўніцтва разлічвае аб’яднаць роты патрульна-паставой службы міліцыі грамадскай бяспекі ў асобны батальён.

Цяпер структура працуе ў тэставым рэжыме і ёй удзяляецца пільная ўвага абласнога і рэспубліканскага кіраўніцтва.

На ўзроўні міністэрства пастаўлена задача па далейшым павышэнні статусу патрульна-паставой службы, яе эфектыўнасці ў забеспячэнні грамадскага парадку з улікам сучасных патрабаванняў, піша «Веснік Магілёва».

«Адзінае кіраванне дазваляе пры неабходнасці манеўраваць сіламі і сродкамі, надаваць належную ўвагу прафесійнай падрыхтоўцы супрацоўнікаў, падабраць згуртаваны калектыў», – тлумачыць першы намеснік міністра ўнутраных спраў Юрый Назаранка.

Паводле яго наяўнасць афіцэрскіх пасад будзе стымуляваць асабовы склад і спрыяць прэстыжу патрульна-паставой службы.

Юрый Назаранка кажа, што ў краіне «толькі два падраздзяленні працуюць у эксперыментальным варыянце – у Магілёўскай і Віцебскай абласцях».

Па яго словах, падобны фармат ужо існаваў некалькі гадоў таму і «калі тэставы рэжым апраўдае сябе, то аналагічныя змены могуць быць рэалізаваныя па ўсёй краіне».

фота: minsk.gov.by

Эксперымент у Бабруйску. Што ўдалося купіць журналістцы на 10 рублёў

Журналістка «Вечернего Бобруйска» праверыла чаго вартыя рублі. Яна з «дзясяткай» наведалася на мясцовы рынак па сезонныя прадукты, садавіну і гародніну. Каб задаволіцца закупамі ёй давялося патраціць яшчэ без малога 16 рублёў.

На дзесяць, як адзначана ў публікацыі «Вечернего Бобруйска», «эксперыментальных» рублёў журналістка набыла:

– пучок кропу на 1 рубель;

– чатыры памідоры на 3.90;

– кабачкоў на 4.90;

Рэшта: 20 капеек.

Патраціўшы «эксперыментальныя» рэсурсы журналістку «панесла». У даважак набытаму яна дакупіла:

– упакоўку клубніц за 7 рублёў

– два бананы за 2.10

– чатыры персікі за 6.80

Агулам: 15.90.

Такое сабе наведванне рынку і выкананне рэдакцыйнага задання. Не адпускайце мужчыны жанчын на закупы адных.

фота: media.bobruisk.ru