Tag: Кричев

Кіраўніцтва крычаўскага шыфернага завода затрымана ў рамках барацьбы з “павышэннем коштаў”

Навіна ад

Пракуратура ўзбудзіла крымінальную справу ў дачыненні да дырэктара крычаўскага прадпрыемства і двух яго намеснікаў з-за продажу прадукцыі з завышанай нацэнкай.

Праверка Дэпартамента фінансавых расследаванняў Камітэта дзяржкантролю на прадпрыемстве пачалася пасля падпісання Лукашэнкам дырэктывы «Аб недапушчальнасці росту коштаў». У выніку затрыманы дырэктар шыфернага завода і яго намеснікі. Справа заведзена па артыкуле аб злоўжыванні службовымі паўнамоцтвамі (ч. 2 арт. 424 КК), паведамляе прэс-служба Генпракуратуры.

Згодна з матэрыяламі справы, на прадпрыемстве, якое вырабляе шыфер, пры вызначэнні адпускных цэн на прадукцыю перавышалі норму максімальнага нарматыву рэнтабельнасці. Кіраўніцтва прадпрыемства ўстанаўлівала нацэнку на шыфер у памеры ад 20 да 107 % да планавага сабекошту пры норме не большай за 15%.

Каб схаваць гэта, яшчэ з ліпеня 2022-га кіраўнікі абмяркоўвалі, што трэба ў бухгалтарскім уліку павысіць планавы сабекошт на ўжо прададзены тавар.
А пасля дырэктывы “Аб недапушчальнасці росту цэн”, падазроныя павялічылі планавы сабекошт ужо прададзенага тавару, адмянілі ўведзеныя ў праграму таварна-транспартныя накладныя, унеслі фіктыўныя дадзеныя аб выдатках. Усяго было сфальсіфікавана больш за 1500 дакументаў, гаворыцца ў прэс-рэлізе.

Дырэктар і два яго намеснікі затрыманы ў парадку арт. 108 КПК, гэта значыць па непасрэдна ўзніклым падазрэнні ў злачынстве (праз трое сутак ім павінны прад’явіць абвінавачанне або адпусціць). Пры гэтым адзін з траіх ужо ўзяты пад варту (хто – не ўдакладняецца).

Пакуль пракуратура не прыводзіць назву прадпрыемства поўнасцю. Найхутчэй, гаворка ідзе аб ТАА “КМБ-Усход” – прыватнае прадпрыемства, якое працуе з 2017 года і вырабляе розныя віды шыферу. На ім працуе каля 130 чалавек. У жніўні 2022-га “КМБ-Усход” выкупіла ў дзяржаўнага ААТ “Крычаўцэментнашыфер” частку старога цэментнага завода, якую раней арандавала.

Якуб Колас збіраўся напісаць п’есу пра Крычаўскае паўстанне – да 140-годдзя народнага паэта

Навіна ад

Перашкодзілі загружанасць у Акадэміі навук і страх у чаканні “чорнага варанка”.

Беларусь святкавала 140-годдзе слыннага творцы Якуба Коласа, што пакінуў пасля сябе вялізарную творчую спадчыну трэцяга лістапада. Аднак не ўсе творчыя задумы змог рэалізаваць беларускі класік. Некаторыя з-за розных прычынаў засталіся няздзейсненымі, а яскравым прыкладам падобнай творчай задумы была ідэя напісання твора, прысвечанага Крычаўскаму паўстанню. 

Яна, верагодна, узнікла ў Якуба Коласа яшчэ ў 1933 годзе, адразу пасля напісання аповесці “Дрыгва”, што можна прачытаць у лісце Якуба Коласа да рускага пісьменніка Сяргея Гарадзецкага ў снежні 1933 года: 

“Я теперь, закончив повесть «Дрыгва» (она уже напечатана и скоро выйдет – не готова обложка), пишу небольшую детскую поэму, которую хочу закончить к первому января 1934 г. Соблазняет одна историческая тема – для исторической повести или пьесы. Работа очень сложная – в белорусских условиях это совершенно новый жанр. А материал очень интересный и богатый». 

Аднак будучы заняты працай па Акадэміі навук Колас не мог заняцца гістарычнай тэмай Крычаўскага паўсатння. Больш за тое, нешматлікі вольны час беларускі класік аддаваў на напісанне п’есы “Вайна вайне” і завяршэнне працы над вершаванай паэмай “На шляхах волі”.  

Чарговы раз Якуб Колас пачаў спрабаваць узяцца за напісанне твора па Крычаўскаму паўстанню ўжо ў 1937 годзе. На гэты раз больш паспяхова, бо ў адным са сваіх лістоў ён апісвае ўжо сюжэт будучай п’есы: 

“Я подбираю материал для новой пьесы. Большой, увлекающий материал. Но его мне мало. Сюжет, вернее не сюжет, а историческая основа: Кричевское староство (в бывшей Могилёвской губернии на Соже). Польский король дарит его польскому магнату князю Радзивиллу. Богатый еврей Гдалий берет Кричев на откуп. Жестокая система выбивания податей, пошлин с населения вызывает ропот, недовольствие среди белорусской шляхты и мелкопоместного дворянства. Гдалию противостоит белорусский купец из крестьян. Он торгует воском. Под знаменем антисемитизма ведет пропаганду против Гдалия. Поднимает восстание. Восстание тянется три года. Потом жесткая расправа с восставшими. Обстановка – жуткая нищета и разорение крестьянства, запущенные поля и леса, воют волки. Вот на этом фоне нужно построить художественное произведение. Я не продумал его, но отдельные фигуры, человеческие горести, страсти, характеры, сцены уже мелькают перед моим взором”. 

Прычым Якуб Колас збіраўся асабіста наведацца ў Крычаў, каб паспрабаваць сабраць матэрыял пра паўстанне, паразмаўляўшы з мясцовымі жыхарамі. Менавіта пра такія планы Колас пісаў да свайго сябра і калегі Пятра Глебкі: 

“Чакаю, калі трохі буду вальней. Ёсць надзея, што ў недалёкім часе будзе ўмацован прэзідыум, і тады я займуся раз’ездамі. У першую чаргу адведаю вас, другі мае родныя, а потым паеду ў Крычаў на пошукі слядоў сярод народа аб паўстанні ў Крычаве (1740-1744 гг.).”

Але ж Якуб Колас так і не напісаў ніякага твора пра паўстанне пад кіраўніцтвам Васіля Вашчылы і на гэта былі аб’ектыўныя фактары. У пачатку 1930–х вялося шалёнае цкаванне Якуба Коласа і Янкі Купалы, якіх часта абвінавачвалі ў нацыяналістычных і антысавецкіх поглядах. Больш за тое, якраз у 1937-1938 гг. адбываецца выкрыццё “контррэвалюцыйных нацдэмаўскіх элементаў”, у тым ліку і сярод беларускай інтэлігенцыі. Гэта непасрэдным чынам закранула і Якуба Коласа, які чакаў прыезду “чорнага варанка”. На фоне гэтай страшнай карціны відавочна, што гістарычная тэматыка ў тыя часы была не надта бяспечная для стварэння вялікага твора, а неадпаведнасць жорсткім ідэалагічным устаноўкам лёгка магла прывесці да арышту і сур’ёзнага асуджэння. Пагэтаму Якуб Колас проста пабаяўся займацца гэтай дастаткова небяспечнай тэмай.

Намеры напісаць твор пра Крычаўскае паўстанне ў Якуба Коласа былі дастаткова сур’ёзныя. Праца па зборы інфармацыі для будучага твора была распачатая, аднак не спрыяў цяжкі час 1930-х гг., а таксама пастаянная занятасць Якуба Коласа ў Акадэміі навук.  У пасляваенны час народны паэт Беларусі больш не звяртаўся да тэмы паўстання пад кіраўніцтвам Васіля Вашчылы. Калі б Якуб Колас узяўся за напісанне твора, то ён быў бы першым пісьменнікам, які шырока асвяціў тэму Крычаўскага паўстання ў беларускай мастацкай літаратуры. Аднак першым чалавекам, які напісаў сур’езны твор, прысвечаны паўстанню, аказаўся Уладзімір Караткевіч, што стварыў славутую гістарычную п’есу “Маці ўрагану”.

Драўляную капліцу на крычаўскіх могілках ператварылі ў сметніцу – фота

Навіна ад

Ужо не першы год драўлянае збудаванне культавага прызначэння выкарыстоўваецца як сметніца. Ні мясцовая ўлада, ні праваслаўныя дзеячы Крычава не звяртаюць ўвагу на каплічку, хаця размешчана яна якраз на праваслаўных могілках. Для Крычава каплічка ўяўляе вялікую каштоўнасць, бо драўлянай архітэктуры пачатку ХХ стагоддзя ў горадзе амаль не захавалася.  

Капліца, што была пабудавана на пачатку ХХ стагоддзя, знаходзіцца ў старой частцы Крычава ў раёне пад назвай Забялышан. Прычым размешчана яна напасрэдна на тэрыторыі Забялышанскіх могілах, вядомых яшчэ з XVII стагоддзя. 

Капліца ўяўляе сабой чатырохвугольную бярвенчатую канструкцыю з сасновага распілованага дрэва. У верхняй частцы чатырохскатнага даха ўмацаваны драўляны крыж. Некалі дах быў пакрыты гонтам (рэшткі яго можна пабачыць знутры), а зараз шыферам. Яшчэ з дзясятак год таму ў капліцы былі дзверы простай сталярскай работы, якія на сённяшні дзень выбітыя.

Зараз  культавае драўлянае збудаванне занядбанае, па прызначэнні не выкарыстоўваецца. Унутры невялікая па плошчы каплічка завалена будаўнічым смеццем, бярвеннямі, пластыкавымі і шклянымі бутэлькамі з-пад алкагольных напояў. 

У Крычаве адкрылі “парк гістарычнай памяці”, а на Леніна рука не паднялася

Навіна ад

Помнік Леніну ў самым цэнтры горада насупраць Свята-Уваскрасенскай царквы даўно выклікаў у месцічаў змяшаныя пачуцці. Скульптура і культавае збудаванне нагадвалі двух супернікаў, якія замерлі адзін перад адным ў нямым супрацьстаянні. Госці горада, а часам і мясцовыя жыхары толькі кпілі з гэтай карціны: “Паглядзіце, Ленін ідзе ў царкву”.

Аднак зусім нядаўна Леніна з пастамента знялі, а сам пастамент быў разбураны. Гэта ж адбылося і з цаглянай дошкай гонару, на версе якой красаваўся надпіс “Наши маяки”. Замест гэтага з’явіўся так званы сквер гістарычнай памяці, дзе цэнтральным стаў памятны знак “Якар”, які складаецца з валуна і непасрэдна самога якара. Да камяня прымацавана мармуровая таблічка, на якой пазначана, што памятны знак усталяваны ў гонар 237-годдзя Крычаўскай суднаверфі і аддзялення Херсонскага адміралцейства Чарнаморскага флота. 

Зусім блізка размясцілася невялікая вежа ў некалькі метраў вышынёй, якая з’яўляецца правобразам двух’яруснай вежы Крычаўскай суднаверфі XVIII стагоддзя з высокім шпілем, што быў упрыгожаны выявай карабля. Побач з вежай і якарам з’явіўся фантан, дзве каваных лавы і малая архітэктурная форма “ღКРИЧЕВ”. 

А вось «правадыра сусветнага пралетарыята» вырашылі не прыбіраць. Помнік паставілі зусім блізка з мясцовым Домам культуры, на новазробленым невысокім цэментным пастаменце. Павернуты да будынка ён бокам, паралельна цэнтральнай гарадской шашы.

Новы гістарычны сквер сведчыць, што ў горадзе актыўна прасоўваецца і папулярызуецца гісторыя Крычава ў складзе Расійскай імперыі. Шмат год у мясцовым гістарычным музеі праводзяцца мерапрымествы з удзелам актораў у выглядзе Пацёмкіна і Кацярыны ІІ. Адзначым, што Крычаўская суднаверф працавала не на карысць мясцовага насельніцтва тагачаснага Крычаўскага староства, а для вайсковых і гандлёвых патрэбаў Чарнаморскага флота Расійскай імперыі. 

У Крычаве пабудавалі экалагічны гарадок каля небяспечнага кар’ера з відам на цэментна-шыферны камбінат

Навіна ад

У Крычаве ўрачыста адкрылі экалагічны гарадок недалёка ад берага возера Маладзёжнае. Па задумцы мясцовых чыноўнікаў гэты культурны аб’ект павінен стаць зонай адпачынку для гараджанаў. 

На тэрыторыі гарадка на сённяшні момант зроблена шэсць драўляных альтанак для адпачынку, усталяваны дзве біяпрыбіральні, кантэйнеры для смецця, ёсць асвятленне і дзіцячая пляцоўка. Таксама абсталявана месца для палення вогнішчаў. 

Мясцовыя жыхары адзначаюць, што комплекс з чатырма драўлянымі лавамі і шасцю валунамі размешчанымі па коле, у цэнтры якога знаходзіцца месца для вогнішча, нагадвае язычніцкае капішча. 

Уваход на тэрыторыю экалагічнага гарадка пачынаецца з плутара дзясяткаў валуноў розных парод, якія размешчаны лініяй, што пазначае межы аб’екта адпачынку. Кампазіцыя крыху нагадвае мінскі парк-музей камянёў, створаны ў 1985 годзе навукоўцамі-геолагамі.

Пабудавана была і аглядная пляцоўка, агароджаная жалезнымі парэнчамі па перыметру. З пляцоўкі адкрываецца прыгожы выгляд на водную роўнядзь сённяшняга возера Маладзёжнае, а ў далечыні бачны карпусы старога цэментна-шыфернага камбіната і розныя будынкі двух гарадскіх раёнаў (т.зв. “Вакзал” і “Цэмзавод”).

Адзначым, што возера Маладзежнае – гэта былы кар’ер, у якім здабывалі сыравіну для  вытворчых патрэбаў цэментнага завода. Глыбіня кар’ера больш чым 30 метраў, што аўтаматычна робіць яго дастаткова небяспечным водным аб’ектам для адпачынку.

На тэрыторыі старога цэментнага завода хоць і спынілі вытворчасць з 2015 года, аднак праз год ТАА «Кровельные материалы Беларуси — Восток» стала арандаваць у цэментнікаў вытворчую лінію. Цяпер бліжэйшыя планы кампаніі заключаюцца ў тым, каб мадэрнізаваць шыферную вытворчасць. А гэта ў сваю чаргу не ўвязваецца з ідэяй “экалагічнага гарадка” як месца адпачынку мясцовых жыхароў, бо хутчэй за ўсё вытворчасць не будзе экалагічнай. Дарэчы, дзейнасць цэментнага завода, які пачаў працаваць з 1933 года, доўгі час забруджвала экалогію Крычава і ваколіц.   

Месца размяшчэння экалагічнага гарадка ставіць пад сумнеў таксама ажыўленая шаша, што пралягае побач. Пры гэтым не менш прыгожыя і досыць ціхія месцы для адпачынку ў Крычаве існуюць на беразе ракі Сож, што цячэ ў старой частцы горада, насычанай багатай гісторыяй.

“Табакеркі” апанавалі глыбінку, у Крычаве іх ставяць ужо побач адна ад адной

Навіна ад

Чарговы тытунёвы кіёск з’явіўся ў Крычаве ў раёне т.зв. “Маскоўскай”, дзе знаходзіцца гарадская аўтастанцыя – і гэта пры тым, што асобная “Табакерка” размешчана ўсяго ў некалькіх дзясятках метрах ад новага прыпыначнага комплексу. 

З’яўленне новага прыпынка з кіёскам па продажу тытунёвай прадукцы адбылося на фоне закрыцця па ўсяму Крычаву шапікаў “Белсаюздрук”, якія прапаноўвалі мясцовым жыхарам разнастайную друкаваную прадукцыю і ў першую чаргу айчынныя газеты і часопісы. Магілёў.media шмат пісалі пра гаротны стан і банкруцтва дзяржаўнага прадпрыемства дробнага гандлю. 

Адзначым, што ў Крычаве “Табакеркі” ўжо ёсць практычна па ўсім горадзе, а ў раёне аўтастанцыі іх цяпер будзе цэлых дзве. Выглядае, што следам за абласным цэнтрам, па ўсёй магілёўскай глыбінцы адбылася змена манапаліста ў галіне дробнага гандлю. Такія тэндэнцыі ў горадзе наўрадці спрыяюць падтрымцы здаровага ладу крычаўлянаў, выклікаючы адваротныя працэсы. Пры тым, што ў розных частках гораду развешаны банеры, якія прапагандуюць спорт і здаровы лад жыцця.  

Забаўляльны комплекс з васкавой фігурай Пуціна з’яўвіўся ў Крычаве

Навіна ад

У Крычаве з’явіўся цэлы перасоўны забаўляльны комплекс у мясцовым парку Перамогі, які знаходзіцца ў цэнтры горада. Гэты комплекс быў прывезены з Расіі і ўключае ў сябе выставу васкавых фігур, розныя дзіцячыя каруселі: машынкі, якімі можна кіраваць, слонікі, на якіх можна пакатацца. 

Асабліва прыцягвае ўвагу выстава васкавых фігур пад назвай «Империя». Прычым на знешнім баку адной сцяны выставачнай пляцоўкі можна ўбачыць фота тых палітыкаў і гістарычных асобаў, фігуры з воску якіх прадстаўлены: Пётр І, Кацярына ІІ, Ленін, Сталін, Гарбачоў, Пуцін. Больш за тое, забаўляльны комплекс мае і музычнае суправаджэнне ў выглядзе рускай і савецкай папулярнай музыкі. Штовечар песні рускай эстрады чутны на прасторах цэнтральнага парку Крычава.

Адзначым, што вялікага ажыятажу сярод мясцовых жыхароў забаўляльны комплекс не выклікае, нават у выхадныя дні. Тым не менш знаходзіцца ў крычаўскім парку ён будзе да 15 лістапада.  

Крычаўскі райвыканкам проста атфутболіў просьбу пра нармальную дарогу для інваліда-вазочніка – відэа

Навіна ад

Скарга жыхаркі Крычава наконт нездавальняючага стану дарогі, што вядзе да дому інваліда першай групы, атрымала цынічны адказ з райвыканкама. 

“У ходзе абследавання дарожнага палатна па зав. Піянерскі выяўлена, што дарога мае грунтавое пакрыццё, ушчыльненае шчэбнем. Дарога знаходзіцца ў здавальняючым стане – гаворыцца ў адказе за подпісам намесніка старшыні Крычаўскага райвыканкама М. Асмалоўскага –  Капітальны рамонт дарогі ў 2022 годзе не запланаваны.”

У сацыяльных сетках з’явілася відэа, з якога можна зрабіць выснову, у якім стане насамрэч знаходзіцца дарога, якая вядзе да дому калясачніка.

 

 

На абласным конкурсе выбіралі лепшых міліцыянтаў – расказваем, што на ім было, а чаго не хапала

Навіна ад

Кастрычніцкі і чэрыкаўскі сталі лепшымі на Магілёўшчыне і паказалі, што павінен умець рабіць прафесіянал у міліцыі

З работай самых масавых катэгорый работнікаў міліцыі так ці інакш сутыкаецца кожны беларус. І мы ўсе разумеем, як важна, каб міліцыянеры з аднаго боку былі прафесіяналамі, а з іншага – памяталі, што служаць беларускаму народу, умелі падтрымліваць кантакт і вырашаць праблемы простых людзей. 

Сам жа конкурс цікавы яшчэ і тым, што ён паказаў, якія якасці міліцыянераў лічыць важнымі іх міліцэйскае начальства. 

Абласны этап рэспубліканскага конкурсу прафесійнага майстэрства прайшоў у Магілёве на званне “Лепшы ўчастковы інспектар міліцыі” і “Лепшы ўчастковы інспектар па справах непаўналетніх”. Конкурс паказаў, якія якасці патрэбны самым блізкім да народу шэраговым міліцыянерам для нясення службы і чаго ім не хапае. 

Што было

Як сведчыць сайт УУС вобласці спаборніцтвы пачаліся са страявога агляду і экзамену па страявой падрыхтоўцы. Тут усё зразумела. 

Надалей супрацоўнікі міліцыі стралялі з табельнай зброі і дэманстравалі баявыя прыёмы барацьбы. Трэба адзначыць без жартаў, што гэта вельмі актуальныя навыкі менавіта для ўчастковых. Многія думаюць, што толькі АМАП і іншыя спецыяльныя структуры здзяйсняюць захопы і абясшкоджванне злачынцаў. А насамрэч, “пад нож” часцей за ўсё ідуць менавіта работнікі нізавога звяна, а большасць злачынстваў маюць побытавы характар. 

Яшчэ інспектары здавалі іспыты па фізічнай, спецыяльнай і медыцынскай падрыхтоўцы. Без добрай фізічнай формы і спецыяльных навыкаў паспяхова працаваць немагчыма. А ўмець аказаць першую медычную дапамогу, нават прыняць роды, абавязан кожны міліцыянер.  

Завяршыўся дзень спаборніцтвам у аратарскім майстэрстве. Сайт не тлумачыць, у чым заключаўся гэты конкурс. Калі ва ўменні выступаць са сцэны, то гэта, як падаецца, не самае важнае. 

Чаго не было

Што здзівіла, так гэта адсутнасць рэальна важных конкурсаў па вырашэнню канфліктных сітуацый і прымірэнні жыхароў, на недапушчэнне канфліктаў. 

Што рабіць, калі п’яныя не кантралююць сябе, калі муж скардзіцца, на тое, што жонка скрала з іх халадзільніка ягоную каўбасу? Як паводзіць сябе, калі суседзі знізу “пасылаюць” радыяцыю на суседзяў зверху? 

Падобных нестандартных сітуацый у любога ўчастковага некалькі тузінаў. Вось у вырашэнні іх і крыецца прафесіяналізм міліцыянера, які павінен умець без прымянення сілы знайсці выйсце з самай складанай сітуацыі. Хочацца верыць, што падобныя заданні былі ў час экзамена па спецыяльнай падрыхтоўцы. 

Пераможцы

Лепшым участковым інспектарам міліцыі Магілёўскай вобласці стаў маёр міліцыі Яўген Дзянісенка з Кастрычніцкага РАУС г. Магілёва. Другое месца заняла лейтэнант міліцыі Юлія Дзяшук, якая прадстаўляе той жа райаддзел. На трэцім месцы апынуўся капітан міліцыі з Крычава Уладзіслаў Стручкоў.

Сярод участковых інспектараў па справах непаўналетніх лепшым стаў старшы лейтэнант міліцыі Дзяніс Вараб’ёў, які прадстаўляе Чэрыкаўскі РАУС. На другім месцы старшы лейтэнант Ангеліна Казлова з Краснаполля. Замыкае тройку лідараў капітан міліцыі Вікторыя Прымачак з Ленінскага РУУС г. Магілёва.

Радуе, што палова пераможцаў жанчыны. Сусветная практыка паказвае, што калі колькасць жанчын у паліцыі дасягае хаця б 40%, то скарг, карупцыі і канфліктаў у гэтай службе становіцца значна менш. 

Пераможцы будуць абараняць гонар Магілёўскай вобласці на рэспубліканскім этапе конкурсу прафесійнага майстэрства.

фота: mogilev.mvd.by

Што можа знайсці ў магілёўскім архіве звычайны магілёвец – расказваем у сусветны дзень архівіста

Навіна ад

Дзейнасць архіваў цяжка пераацаніць. Яны – матэрыалізаваная памяць грамадства. Як чалавек без памяці, так і грамадства без архіваў не можа паўнацэнна функцыяваць. Архівы насамрэч даюць вялізныя аб’ёмы інфармацыі па запытах грамадзян і арганізацый. Апошнія гады адным з важных напрамкаў іх дзейнасці з’яўляецца аблічбоўка дакументаў архіўных фондаў, што не толькі спрашчае пошук звестак, але і забяспечвае захаванасць першакрыніц. Але што з таго звычайнаму чалавеку?

Што могуць даць архівы звычайнаму грамадзяніну?

У Магілёве і вобласці працуюць шэраг архіўных устаноў, якія маюць сваю спецыялізацыю. 

Дзяржаўны архіў грамадскіх аб’яднанняў знаходзіцца ў будынку гарвыканкама. Там знаходзяцца не толькі справы пра дзейнасць камсамольскіх і партыйных арганізацый у савецкі час, але і тысячы персанальных спраў камуністаў. Калі вашы сваякі імі былі, то вам сюды для вывучэння гісторыі сваёй сям’і. 

Дзяржаўны архіў Магілёўскай вобласці знаходзіцца на Рабочым пасёлку па вуліцы Чалюскінцаў. Тут месцяцца справы арганізацый і ўстаноў усіх галін эканомікі і сацыяльнай сферы пераважна пасля 1917 году. Калі вы ведаеце, дзе працавалі вашы продкі, то можаце знайсці і інфу пра іх працу. Часцяком тут шукаюць інфармацыю пра гады працы для пенсій, нават пра прыналежнасць будынкаў для судовых спраў…

Магілёўскі гарадскі архіў размешчаны на вуліцы Маўчанскага д. 52 (былы будынак АТС). Калі арганізацыю, дзе вы працавалі закрылі, то вам сюды. Тут можна знайсці дадзеныя па асабістаму складу і зарплаце для пацверджання стажу працы і афармлення дакументаў для прызначэння пенсіі. 

Архіў Органаў ЗАГС – вул. Першамайская 71, Магілёў (Дом Саветаў). Тут інфармацыя па нараджэнню і датах смерці вашых продкаў. 

Яшчэ працуюць рэгіянальныя архівы ў Бабруйску і Крычаве, якія абслугоўваюць і суседнія раёны. 

Маюцца архівы юстыцыі і КДБ, дзе захоўваецца інфармацыя па крымінальных справах, але яны закрытыя для шараговых грамадзян. 

Кожнае дзейнае прадпрыемства ці ўстанова таксама мае свой архіў. 

А тым часам

100-годдзе дзяржаўнай архіўнай службы Беларусі адзначылі магілёўскія архівісты.

Лепшымі архівістамі Магілёўшчыны з уручэннем дыпломаў прызнаны Аксана Каюшнікава і Марыя Мардэсава. Прынята рашэнне аб перадачы абласному архіву будынка па вуліцы Карла Маркса плошчай 6 тысяч кв.м. Будуць выдзелены сродкі і праведзена сур’ёзная рэканструкцыя будынка для пераезда туды архіва. Гэта доўгачаканая падзея. 

фота з адкрытых крыніц