Вежа і парк канца XVIII стагоддзя не з’яўляюцца адметнасцямі горада, хаця пры належным стаўленні да аб’ектаў, яны маглі б стаць прыцягальным месцам для турыстаў, гасцей Слаўгарада і саміх гараджанаў.
У помніку садова-паркавага мастацтва канца XVIII стагоддзя, што быў заснаваны на сутоку рэк Сожа і Проні, знаходзіцца цікавая старая пабудова. Вежа з чырвонай цэглы – адзінае збудаванне, што захавалася ад сядзібы Галіцыных.
На вялікі жаль, з кожным годам стан старой пабудовы пагаршаецца, а яна, натуральна, патрабуе кансервацыйных работ, якія дазволілі б захаваць сённяшні стан аб’екта гісторыка-культурнай спадчыны горада.
Нагадаем, што пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай імператрыцай Кацярынай ІІ тагачасны Прапойск быў перададзены ва ўладанне расійскаму генералу Аляксандру Галіцыну. Менавіта пра ім быў заснаваны прыгожы парк пейзажнага тыпу. Ён быў прарэзаны трыма ярамі і абмяжоўваўся лясным масівам. Прычым у гэтым парку абапал сярэдняга вала была створана сістэма вадаёмаў са штучнымі каскадамі.
Кампазіцыю парку складалі газон, кветнікі, грот, скульптура, тэхнічныя збудаванні. Парк у паўночнай частцы спалучаўся з гарадзішчам, а на месцы старадаўняга замку быў пабудаваны палац, ад якога зараз захавалася толькі цагляная вежа.
Сам слаўгарадскі парк на сённяшні дзень пашкоджаны і захаваўся толькі часткова. У парку з тых часоў засталіся мясцовыя лісцевыя пароды дрэў, а таксама некаторыя экзатычныя расліны як, напрыклад, ясень пенсільванскі.
Што цікава – ні паркавы комплекс, ні вежа не выступаюць адметнасцямі сённяшняга Слаўгарада. На сайце Слаўгарадскага райвыканкама сярод славутасцей можна ўбачыць археалагічны комплекс Замкавая гара, але вежы і парка там няма, хоць гэтая гарадская лакацыя магла б стаць вельмі пазнавальным і адметным месцам, якое прыцягвала б турыстаў і стварала непаўторную атмасферу мясцовым жыхарам.
Фота з адкрытых крыніц