Tag: рэгіёны

Гродна ці Магілёў — дзе сапраўдная другая сталіца Беларусі?

Навіна ад

Ці можа ў Беларусі быць другая сталіца, акрамя Мінска? Новы краязнаўчы падкаст прапануе незвычайны погляд на гэтую тэму праз параўнанне двух гарадоў — Магілёва і Гродна.

Падкаст пра гарады з амбіцыямі

Краязнаўцы Аляксей Бацюкоў з Магілёва і Аляксей Шота з Гродна запусцілі серыю падкастаў, у якіх параўноўваюць два буйныя рэгіянальныя цэнтры Беларусі. Першы выпуск прысвечаны сталічным амбіцыям гэтых гарадоў і іх гістарычным прэтэнзіям на асаблівы статус.

Паслухаць падкаст можна на ўсіх асноўных стрымінгавых платформах — спасылкі можна знайсці вось тут — а таксама на Youtube.

гродна магілёў
Што робіць горад сталічным?

У падкасце краязнаўцы разважаюць, што азначае “быць сталіцай” у беларускім кантэксце. Ці дастаткова багатай гісторыі і культурнай значнасці, каб прэтэндаваць на такі статус?

Гродна, напрыклад, называюць трэцяй сталіцай Рэчы Паспалітай, а таксама — другой сталіцай БНР. У сваю чаргу Магілёў у розныя часы разглядаўся як патэнцыйная сталіца БССР. Такія гістарычныя факты надаюць сучасным гарадам дадатковую сімвалічную вагу.

дзве сталіцы

Суперніцтва ці партнёрства?

Аляксей Шота і Аляксей Бацюкоў абмяркоўваюць, як рэгіянальныя цэнтры могуць развівацца самастойна, не імкнучыся абавязкова супернічаць з Мінскам. Яны прапануюць зірнуць на Гродна і Магілёў як на самадастатковыя культурныя і інтэлектуальныя цэнтры, кожны са сваім унікальным тварам.

Гэты падкаст — не толькі пра гісторыю, але і пра сучаснасць: як улада, культура і супольнасці ўплываюць на тое, як мы ўспрымаем нашы гарады.

 

Калі дзяржава прыходзіць з «дапамогай»: як аграэкатурызм стаў чарговай ахвярай бюракратычнай фантазіі

Навіна ад

У Беларусі зноўку «паляпшаюць» жыццё прадпрымальнікаў: цяпер пад прыцэлам — аграэкатурызм. Міністэрства спорту і турызму прапануе ўвесці новыя правілы, якія, па сутнасці, могуць ператварыць самабытныя сельскія сядзібы ў яшчэ адзін бюракратычны галаўны боль для іх уладальнікаў.

Мае сваякі жывуць у вёсцы пад Клімавічамі, дзе кожны другі мае сваю сядзібу, а кожны трэці — марыць ператварыць яе ў аграэкатурыстычны аб’ект. Тут, сярод палёў і лясоў, людзі знаходзяць спакой, а гараджане — магчымасць адпачыць ад мітусні. Але, здаецца, дзяржава вырашыла, што гэты спакой — занадта вялікая раскоша без яе ўдзелу.

Міністэрства спорту і турызму прапануе новы закон, які прадугледжвае ўвядзенне абавязковага дзяржаўнага рэестра для ўсіх, хто займаецца аграэкатурызмам. Мэта — «павышэнне якасці паслуг і кантроль за дзейнасцю». Але ці не ператворыцца гэта ў чарговы інструмент ціску на дробных прадпрымальнікаў?

У краіне, дзе бюракратыя часта перашкаджае развіццю малога бізнесу, новыя ініцыятывы выклікаюць не столькі надзею, колькі страх. Асабліва, калі яны суправаджаюцца патрабаваннямі рэгістрацыі, справаздачнасці і магчымасцю праверак.

Першае, што кідаецца ў вочы, — гэта неабходнасць рэгістрацыі ў дзяржаўным рэестры. Для многіх вяскоўцаў, якія прапануюць простыя паслугі, гэта можа стаць непераадольнай перашкодай. Бо не кожны мае магчымасць разабрацца ў складаных правілах і сабраць усе неабходныя дакументы.

Другое — гэта магчымасць праверак і кантролю з боку розных інстанцый. Ужо цяпер многія прадпрымальнікі сутыкаюцца з неабгрунтаванымі патрабаваннямі і штрафамі. Новы закон можа толькі ўзмацніць гэты ціск.

Трэцяе — гэта страта самабытнасці. Аграэкатурызм у Беларусі — гэта не толькі бізнес, але і спосаб захавання традыцый і культуры. Калі ўсё будзе рэгламентавана і стандартызавана, мы рызыкуем страціць тое, што робіць нашы сядзібы ўнікальнымі.

Можа, замест таго каб уводзіць новыя правілы і абмежаванні, варта было б падтрымаць тых, хто ўжо працуе ў гэтай сферы? Дапамагчы з навучаннем, прасоўваннем і развіццём інфраструктуры. Бо сапраўдны турызм — гэта не толькі пра правілы, але і пра людзей, іх гасціннасць і жаданне падзяліцца сваёй культурай.

Можа, і не варта баяцца змяненняў. Але калі яны прыходзяць не для таго, каб дапамагчы, а каб кантраляваць, то ці не лепш нам застацца з тым, што маем, і развіваць гэта самастойна?

Якуб Ясінскі

Фота: mogilev.media