Навіны пабрацімаў. У Даўгаўпілсе жыхары з інваліднасьцю дачакаліся для сябе пляжу

У Даўгаўпілсе больш за 8 000 людзей з інваліднасцю. Частка з іх жыве непадалёк ад цэнтральнага гарадскога пляжу, які абсталяваны пад патрэбы даўгаўпілчан з парушэннямі апорна-рухальнага апарату і інваліднасцю па зроку.


Даўгаўпілс горад пабрацім Бабруйску. У 2018 годзе ў Даўгаўпілсе жыло 90 399 жыхароў. У ім месціцца консульства Рэспублікі Беларусь. Дзеіць цэнтр беларускай культуры. Знаходзіцца горад у латвійскім рэгіёне Латгале, якая мяжуе з Беларуссю. Даўгаўпілс за 30 кіламетраў ад мяжы. Беларуская назва гораду Дзвінск.


Ідэя стварэння пляжу з’явілася больш за 5 гадоў таму, а ажыццяўленне задумы стала магчымым, калі мясцовая ўлада знайшла фінансаванне.

Тыя, каму на ўласным досведзе давялося спазнаць усе нягоды жыцця чалавека з абмежаванымі магчымасцямі, высока ацэньваюць сацыяльную каштоўнасць праекту, піша выданне «Наш горад».

Былую выратавальную станцыю перарабілі для людзей з інваліднасцю. У ёй абсталявалі пераапранальню, аўтаматызаваны падʼёмнік, з дапамогай якога наведнікі пляжу могуць самастойна апусціцца ў ваду і падняцца з яе. Прадугледжаны і лесвіца з парэнчамі для людзей са слабым зрокам і невідушчых. Непадалёк ад Цэнтральнага пляжу знаходзіцца мікрараён з кампактным пражываннем людзей з парушэннямі зроку. Там жа месціцца і «Таварыства сляпых».

фота: gorod.lv

У Магілёве на ўсіх вадаёмах санэпідэмстанцыя не раіць купацца. А як выглядаюць мясцовыя пляжы ў спёку?

У горадзе 30-градусны сквар. Паветра ў чаканні навальніцы. Гараджане цвердзяць, што атмасфера нагрэлася так, што цяжка дыхаць.

Абласны цэнтр гігіены, эпідэміялогіі і грамадскага здароўя паведамляе, што паводле вынікаў лабараторнага кантролю вынесены прапановы аб абмежаванні або забароне купання дзяцей і дарослых на ўсіх пляжах абласнога цэнтру. Не раяць эпідэміёлагі займацца на магілёўскіх вадаёмах і воднымі відамі спорту.

Вада не адпавядае гігіенічным нарматывам на Дняпры – гарадскі пляж і пляж у пасёлку Палыкавічы – а таксама Пячэрскім, Грабянёўскім і Вільчыцкім вадасховішчах.

Той хто застаўся ў Магілёве, не выбраўшыся на лецішча, стаіць перад выбарам: пляж без вады, ці душ у двары.

Гарадскі пляж на Дняпры, які прыкметна змялеў за лета, не застаўся бязлюдным. На ім бавіліся дзясяткі тры гараджанаў. Сярод іх знаходзіліся смельчакі, якія наважваліся ўвайсці ў ваду. Некаторыя вялі да яе дзяцей.

На абвестачным стэндзе паведамленні аб забароне купання былі на месцы. Каляровыя аб’явы страшылі, што «на гэтым месцы патануў чалавек». Ніжэй дадавалася інфармацыя, што менавіта становіцца прычынай трагедыяў.

Акваторыю пляжа пільнавалі ратаўнікі на чаўнах. Загарадка для купання сіратліва выглядала без дзяцей.

Спёка вярнулася, але купацца ў магілёўскіх вадаёмах спецыялісты не раяць – кепская вада

Вада не адпавядае гігіенічным і санітарна-хімічным патрабаванням на:

– Грабянеўскім і Пячэрскага вадасховішчах;

– Дняпры на гарадскім пляжы ў Магілёве, а таксама вёсцы Палыкавічы;

– Вадаёме ля вёскі Вільчыцы Магілёўскага раёну.

Занальны цэнтр гігіены і эпідэміялогіі адправіў у Магілёўскі гарадскі і раёны выканаўчыя камітэты хадайніцтвы аб неабходнасці ўвядзення забароны на купанне дзяцей, дарослых і заняткі відамі воднага спорту на згаданых вадаёмах.

 

“Как выяснилось, пляж был”. До определенного быховчанам места для купания, добраться можно на внедорожнике

Житель Москвы рассказывает, как в Быхове искал с другом пляж и, не поверите, нашел.

На днях ездил к родителям в Минск. На обратной дороге решил навестить друга в Быхове. Когда въезжали в город по мосту через Днепр, дети попросили свозить их на пляж.

“Нет проблем”, – ответил я. И сильно ошибся.

Проблемы, как оказалось, были. Несмотря на то, что Быхов стоит на Днепре, власти отвели местным жителям для купания некое урочище Дубки, расположенное… В десяти километрах от города!

Если заглянуть в интернет, то там с Дубками все в полном ажуре: на ведомственном сайте Быховского райисполкома сказано

«…ботанический памятник природы местного значения «Дубовая роща в урочище «Дубки» расположен среди пойменных лугов…».

Очень поэтично и живописно. Почти по-есенински. Только вот о дороге, ведущей через пойменные луга, авторы текста стыдливо умолчали.

Как выяснилось на место, определенное быховчанам для купания, добраться можно только на внедорожнике.

Кстати пляжа найти так и не удалось, поскольку друг-быховчанин там ни разу не бывал. До одури покружив среди пойменных лугов, мы наткнулись на рыбаков, которые пояснили, как добраться до заветного пляжа. Но рисковать уже не стали: не хотелось отдавать машину в ремонт.

Я поинтересовался: с какого такого перепуга жители города расположенного на Днепре, вынуждены купаться у черта на куличках.

Как выяснилось, пляж был. И располагался он всего в километре от окраины Быхова. Имелись там и белый песок, и кабинки для переодевания. Но вот кто-то из отцов города решил, что десять километров для бешеной собаки не крюк, танки грязи не боятся и перенес пляж в пресловутые Дубки.

Говорят, что место там хоть и труднодоступное, но очень красивое. Наверное, так и есть. Потому как в три часа дня понедельника, наперекор бездорожью, в Дубки устремилась целая вереница автомобилей со стороны Быхова.

“А эти люди разве не должны быть на работе?” – поинтересовался я у друга.

“ Может и должны. Только у нас так заведено: мы делаем вид, что работаем, а начальство делает вид, что платит”, – ответил он.

Кстати о начальстве. В Быхове ходят слухи, что все козырные места у Днепра, расположенные в городе, заняты дачами и домами высокопоставленных быховчан. Поэтому и пляж для рядовых жителей Быхова перенесен в живописные пойменные луга.