В Краснополье озаботились величием Польши

Телеграм-канал краснопольской районки выдал своим подписчикам очередное измышление, в этот раз с псевдоисторической и самолично выдуманной геополитической подоплекой.

От Краснополья до Польши очень далеко. Видимо, это, а также опасность читать так называемые “экстремистские” ресурсы, приводит к тому, что в депрессивном районе Могилевщины у местных приближенных к власти людей возникают мысли как из некой параллельной реальности.

Сначала автор откровенно бредового опуса пишет о том, что Польша мечтает о неких имперских владениях от моря до моря, но при этом сам же справедливо утверждает, что Речь Посполитая никогда империей не была. Не была в отличие от России, которая втянула Беларусь в войну против Украины, и в реальности никак не избавится от имперских амбиций. И именно Россия, а не Польша или какая-либо другая страна на протяжении почти трех с половиной лет оккупирует территорию суверенного государства, нарушая свои же обязательства уважать суверенитет и территориальную целостность Украины. Но на Россию и ее преступления у краснопольских умников рот не раскроется, потому что страшно.

В Краснополье озаботились также состоянием польского суверенитета, и утверждают, что все в Польше решает Белый дом. Доказательств, правда, не приводят. Но разве нужны пустобрехам доказательства? Сегодня Белый дом, завтра Марс, послезавтра еще кого-нибудь придумают. 

Но если Польша кого-то называет своим стратегическим партнером, то это ставит ее в некую подчиненнность? В таком случае Беларусь по отношению к России уже не просто в подчиненности, а вообще в вассальной зависимости. Причем такой, что всякие проводники “русского мира” чувствуют себя в Беларуси как у себя дома, тем более, что белорусский язык в Беларуси успешно искореняется.

“В Восточной Европе Польша при поддержке США является достаточно мощным игроком. Но претендовать на роль Прометея, несущего факел свободы народам региона, расчищая при этом для себя «деляночку» влияния «от моря до моря», она даже с натяжкой не может” – пишут глупости “Новости Краснополья”. Но эти глупости, к сожалению, не только смешны, но, на самом деле, не так безобидны. 

Идея «Польши от моря до моря» в условиях современной Европы противоречит принципам международного права, территориальной целостности государств и хартии ООН. И этих положений Польша реально придерживается, в отличие от России. Фантазии краснопольских провластных шелкоперов, пытающихся разыгрывать имперскую риторику в регионе с высокой исторической чувствительностью к вопросам границ и идентичности хоть и стратегически бесперспективны, но в тоже время политически опасны. 

Публикации подобного рода, особенно когда они исходят из провинциальной прессы, только подогревают иррациональные настроения и формируют искаженное представление об истории и международных отношениях.

Фото: https://kirill-moiseev.livejournal.com/

Гогаль, Вій, Трамп і геапалітычная аналітыка з Краснаполля

Галоўны рэдактар краснапольскай раёнкі “Чырвоны сцяг” Наталля Козік паспрабавала разабрацца ў геапалітыцы з пазіцый гогалеўскага “Вія”. Спроба выклікала ўсмешку.

Навіны ад Гогаля

Артыкул Наталлі Козік пад назвай “Вайна і мір: урокі гісторыі ад Гогаля ў кантэксце сучасных канфліктаў”, які з’явіўся ў тэлеграм-канале “Новости Краснополья”, афіліяваным з раённай газетай “Чырвоны сцяг”, стаў спробай растлумачыць складаную міжнародную сітуацыю з дапамогай літаратурных вобразаў XIX стагоддзя. У выніку замест аналізу мы атрымалі дзіўную сумесь містыкі, наіўных палітычных ілюзій і амаль канспіралагічнага погляду на падзеі.

Козік сцвярджае, што “ў нашай шматвяковай гісторыі і культуры ёсць адказы на ўсе пытанні”. У якасці аргументу прыводзіцца аповесць “Вій”. Гэта тое самае, як разважаць аб міжнароднай палітыцы, абапіраючыся на “Калабка” або “Гары Потэра”. 

З мастацкага пункту гледжання вобраз Вія – выразны. Але наўрацці ён падыходзіць у якасці інструмента аналізу ваенных канфліктаў або міжнародных дамоваў. Вобраз “жалезнага пальца” Трампа, па аналогіі з Віем – гэта не метафара, а проста літаратурная карыкатура без фактычнага зместу.

Спроба падмены рэчаіснасці

Наталля Козік справядліва закідае Трампу яго невыкананае абяцанне скончыць вайну Расіі супраць Украіны за 24 гадзіны. Але гэта хіба адно, з чым можна пагадзіцца ў артыкуле. Усё астатняе – камічныя праявы неразумення ці наўмыснае прыхоўванне прычын вайны, а менавіта расійскага імперыялізму, які ніякім чынам не асуджае Козік. Больш таго, сваім артыкулам яна называе вайну супраць суверэннай дзяржавы – славянскай “драчкай” ва Украіне. Тым самым ніяк не асуджаюччы агрэсара і не спачуваючы ахвяры.

Больш за тое, аўтар наўмысна скажае рэальнасць, перакладваючы віну за ўварванне расійскіх войск ва Украіну на ЗША. Аўтар піша: “Амерыка спарадзіла гэта пекла”. І пры гэтым Козік спадзяецца, што Трамп, прадстаўнік той самай Амерыкі, пекла і пагасіць. 

Гэта значыць “яны дрэнныя, але калі прыйдзе іншы дрэнны, але харызматычны, то ўсё стане добра». Гэта называецца верай у казку, а не палітычны аналіз. Козік быццам бы папракае ЗША за ўмяшанне, але адначасова чакае ад іх ўмяшання ў «правільнай» форме.

Казка не стала быллю

Параўнанне палітыкаў з міфічнымі пачварамі – зручны спосаб пазбегнуць неабходнасці разбірацца ў фактах. Аўтару не трэба аналізаваць, як працуюць перамовы, якія інтарэсы ў бакоў канфлікту, які ўплыў, напрыклад, аказваюць санкцыі. Дастаткова проста сказаць: “Быў Байдэн – стала дрэнна. Прыйшоў Трамп – стаў Вій. Гогаль ведаў”. Гэта не аналітыка, а фальклорны стэндап.

Калі звесці артыкул да сутнасці, то пасыл просты: «Мне балюча глядзець на вайну, я не разумею, як уладкаваная сусветная палітыка, таму я перакладу ўсё на Гогаля і буду спадзявацца на цуд». 

Галоўны рэдактар краснапольскай раёнкі выкарыстоўвае культурныя коды, каб схавацца ад рэальнасці. Таму, замест таго, каб «уключаць мазгі і аналізаваць», як яна сама раіць – краснапольская прапагандыстка робіць цалкам супрацьлеглае. Рамантыка літаратурных вобразаў тут не дапамагае – яна толькі перашкаджае ўбачыць, што насамрэч адбываеццца ў міжнароднай палітыцы.

Фота: “Чырвоны сцяг”