Для ўсведамлення трагічнай гісторыі беларускага народа яны недарэчныя – ліст чытача.
У цэнтры колішняга Прапойска размешчаны банеры з надпісам “Вместе мы Беларусь”. Акрамя надпіса-лозунга ў цэнтры банера знаходзіцца выява Свята-Петра-Паўлаўскага храма-помніка і манумента, на якім бронзавы арол стаіць на зрынутым шведскім сцягу. Гэта праваслаўная святыня была закладзены з нагоды 200-гадовага юбілея перамогі пры Лясной расійскіх войск пад кіраўніцтвам Пятра І над шведскім корпусам генерала Левенгаўпта.
З пункту гледжання беларускай гісторыі Паўночная вайна з’яўлялася страшным выпрабаваннем, бо ні рускія, ні шведскія войскі не шкадавалі мясцовае насельніцтва, вынішчаючы цэлыя паселішчы. Як сведчаць тагачасныя гістарычныя крыніцы, пасля сыходу рускага і шведскага войскаў, Усходняя Беларусь (Магілёўшчына і Мсціслаўшчына) уяўляла сабой выпаленыя землі. Усе гарады апроч Шклова былі зруйнаваныя, вёскі спаленыя.
Тысячы непахаваных трупаў жаўнераў абодвух войскаў прынеслі пошасць, перадусім чуму, ад якой у Беларусі памерла 34 тысячы чалавек. Голад быў страшнейшы, людзі елі сабак, з’явілася нават людажэрства. Больш за тое, Паўночная вайна мела і прыкметы грамадзянскага вайсковага канфлікту, бо мясцовая шляхта падзялілася ў падтрымцы ваюючых бакоў. Пагэтаму, што з’яўляецца слаўнай і гераічнай старонкай гісторыі для мінуўшчыны Расіі, адначасна з’яўляецца трагічнай падзеяй для беларускіх зямель.