В Добрейке с песнями и плясками отметили день села

26 августа в агрогородке Добрейка Шкловского района состоялся праздник села: мероприятие началось с поздравлений и закончилось танцами и ухой.

Первое упоминание о Добрейке относится к 1614 г., когда деревня входила в состав Могилевского замка. В 18 ст. было уже две деревни: Большая Добрейка и Малая Добрейка в Высокском войтовстве Шкловского графства. В 1715 году в Большой Добрейке находились мельница, винокурня, корчма. Объединились деревни в конце 1920-х годов.

В годы Великой отечественной из Добрейки на фронт ушли 200 человек (больше, чем из любой деревни района), а не вернулось с фронта 120 человек – самые большие потери из деревень  района. К сожалению, власти так и не удосужились поставить обелиск (памятник) героически погибшим землякам.

Сегодня в Добрейке проживает 350 человек, которые работают в местном хозяйстве, в учреждениях и организациях, их обслуживающих, на предприятиях г. Могилева и Шклова.

Ежегодно в конце августа в агрогородке жители отмечают праздник села, на котором чествуют сельчан, причастных к развитию Добрейки. Организаторами праздника всегда выступают Каменно-Лавский сельсовет и работники местного Дома народного творчества. Так было и в этом году. В гости к местным жителям поздравить их с праздником приехал народный коллектив художественной самодеятельности «Славеница», которым с успехом порадовал собравшихся на праздник.

На праздник пришли как юные посетители, так и пожилые.

Юное поколение с радостью и помогало торговать и мешало взрослым играть в свои праздничные игры.

После каждого награждения исполнялся номер художественной самодеятельности.

Танцы на площадке радовали участников до вечера.

Работнікі крычаўскага цэнтра культуры танцавалі ў полі для камбайнёраў

Культработнікі ў псеўданародных касцюмах прыехалі ў поле таньчыць і пець песні, каб павесяліць камбайнёраў.

Прыезд у поле артыстаў дома культуры быў арганізаваны нібыта для таго, каб крыху павесяліць і даць адпачыць камбайнёрам, якія ва ўсю працуюць на жніве. Забаўляць іх работнікі крычаўскага раённага цэнтра культуры прыехалі з народным і вясёлым рэпертуарам.

Прычым для гэтага “мерапрыемства” культработнікі апрануліся ў псеўданародныя касцюмы. Выглядае гэта, канешне, прыніжальна – у першую чаргу, для саміх супрацоўнікаў раённага цэнтра культуры. 

Між іншым, у крычаўскім цэнтр культуры адзначылі, што падобныя палявыя выступленні будуць праходзіць ва ўсіх сельгаспрадпрыемствах раёна падчас усёй уборачнай кампаніі – паведамляе раённая газета “Крычаўскае жыццё”.

Фота “Крычаўскае жыццё”

Сустракаем Масленічны тыдзень – гульні, песні, танцы і бліны

У розных рэгіёнах Беларусі свята называюць Маслёнка, Сырніца, Цалавальніца, Аб’ядуха, Ясачка, Перабуха, Цукровыя вусны, Вясёлая і Сумленная.

Народнае свята развітання з зімой і сустрэчы вясны Масленіца ў гэтым годзе прыпадае на 26 лютага, бо праводзіцца за восем тыдняў да Вялікадня (16 красавіка 2023) і  за тыдзень да Вялікага паста. Масленічны тыдзень у гэтым годзе прыпадае на 20-26 лютага.

Карані свята сыходзяць да паганскіх часоў, да ўшанавання бога Велеса – заступніка  жывёлы.

Царкоўны каляндар на люты зафіксаваў святкаванне Масленіцы, дзе яна фігуруе як “Сырны тыдзень”. У дні святкавання Масленіцы сялянскі стол меў шмат малочных прадуктаў, паколькі на ўжыванне мяса на святочным тыдні накладвалася табу. Ішоў суцэльны тыдзень, калі елі скаромную ежу, праўда, у сераду і пятніцу посныя дні адмяняліся.

Масленіца – падрыхтоўчы тыдзень да Вялікага паста. 

Традыцыі Масленіцы па днях тыдня традыцыйна такія.

Панядзелак – сустрэча. У гэты дзень узводзілі снежныя горы, будавалі арэлі і балаганы, усталёўвалі слупы, па якіх затым узбіраліся хлопцы, каб паказаць сваю ўдаласць і зарабіць каштоўны падарунак. Майстравалі з падручных матэрыялаў пудзіла Зімы, якое насілі па вуліцах, каб потым спаліць.

Ужо ў першы дзень масленічнага тыдня выпякалі першы святочны блін. Яго традыцыйна аддавалі маламаёмасным – за памін душ памерлых сваякоў.

Аўторак –  зайгрышы, або сватаўство. Другі дзень масленічнага тыдня прысвячалі агледзінам. Час для сватаўства быў самы прыдатны, паколькі ў Вялікі пост вяселля не гулялі, бралі шлюб ужо пасля Вялікадня. 

Серада – ласунка. Дзень цешчавых бліноў. Накрывалі шчодрыя сталы для гасцей, а маці жонкі пякла для зяця бліны. Чым багацейшы стол – тым  больш цешча спрыяе мужу сваёй дачкі.

Чацвер –  разгул. Пачатак святкавання Шырокай Масленіцы. Ладзіліся катанні на санях, кулачныя баі, скокі праз вогнішча, спевы і карагоды, бітвы за снежныя гарады.

Пятніца – цешчыны вячоркі. У гэты дзень цешча з візітам у адказ прыходзіла ў госці да зяця, прычым не адна, а з сяброўкамі. І ён павінен быць паказаць усю сваю павагу да маці сваёй жонкі і шчодра яе накарміць.

Субота – залоўкіны вячоркі. У перадапошні дзень масленічнага тыдня маладыя ятроўкі запрашалі да сябе ў госці заловак і іншых сваякоў мужа.

Нядзеля – дараваны дзень. У гэты дзень просяць прабачэння ў родных і знаёмых за нанесеныя за год крыўды. 

Кульмінацыя свята – пад вясёлыя песні спальванне на вогнішчы пудзіла, які ўвасабляе адыходзячую зіму. А ўвечары паміналі памерлых.