У сувязі з правядзеннем планавых прафілактычных работ на рэтранслятары, у сераду, 11 кастрычніка ў Магілёве, а таксама Магілёўскім, Бялыніцкім, Клічаўскім, Быхаўскім, Чавускім, Шклоўскім, Дрыбінскім, Круглянскім, Слаўгарадскім, Мсціслаўскім, Чэрыкаўскім і Горацкім раёнах будзе адсутнічаць эфірнае вяшчанне тэлебачання і радыё.
Прафілактычныя работы будуць праводзіцца з з 9.15 да 15.00, паведамляе Белтэлекам.
Фота з адкрытых крыніц
Однако горшок, как его не назови, остается горшком и в печь его ставить придется. А вот, что из этого выходит, посмотрим на конкретных примерах.
В Славгороде, как сообщает местный «интернет-портал», прошло знаковое событие – 62-я сессия районного Совета депутатов.«Народные» избранники приняли ряд каких-то судьбоносных решений. Каких именно, славгородские журналисты не уточняют.
Депутатскую тусовку они осветили методом фоторепортажа. Оно и понятно – начни описывать то, о чем говорили депутаты и тут же выяснится, что всех их решения, как всегда, выглядят переливанием из пустого в порожнее.
Костюковичская районная организация общественного объединения “Белорусский республиканский союз молодежи” разыскивает себе лидера. Местная служба занятости поместила объявление о том, что местным комсомольцам срочно требуется первый секретарь.
У соискателя должно быть высшее образование, а его зарплата составит тысячу рублей. Такую же зарплату обещает костюковичское ДРСУ №130 штукатуру.
Не очень-то справедливо. Согласитесь, что пользы от штукатура гораздо меньше, чем от главы самого почитаемого белорусской молодежью в целом и костюковичской в частности, объединения.
В Черикове профсоюзы озаботились тем, как выплатить уволенному работнику «бонусы», сообщает местная районная газета. Мероприятие прошло на базе местного отделения Белгосстраха.
Правда, судя по тексту на сайте газеты, говорили о бонусах меньше, чем о геноциде белорусского народа. С речью на эту тему выступил прокурор района.
Тема, конечно, важная, но какое она имеет отношение к коллективным договорам и оплачиваемым отпускам, журналисты не объяснили.
Помнится в знаменитой сказке Льюиса Кэррола черепаха Квази тоже платила за французский, музыку и стирку дополнительно.
Ну, на то она и Страна Чудес…
Быховская «районка» ввела специальную рубрику «Откровенно», где развенчивает коварные планы империалистов и кроет в хвост и в гриву тех, кого называет беглыми.
Правда, за высокопарными фразами, нет-нет, да и проскальзывает политическая безграмотность, дремучее невежество и проблемы со словарным запасом «азарят» районного пошиба.
Ну, а пока «Маяк Приднепровья» разбирается с англосаксами, Быховский район традиционно оказывается в хвосте Могилевской области по всем главным показателям социально-экономического развития.
И виноваты в этом вовсе не ЦРУшники, а те, кто из-за беспокойства за будущее Гондураса, не замечает того, что творится у них под носом.
По утверждению кличевской районной газеты жители района совершенно напрасно рвутся на заработки в Россию и колесят по Европе дальнобойщиками. Прилично зарабатывать можно, оказывается и Кличевском лесхозе.
Например, водитель, который вывозит лес, зарабатывает около пяти тысяч рублей.
Не озвучены, правда, зарплаты высшего командного звена спасителей леса.
Впрочем, никакой тайны здесь нет.
Не только в Кличеве, но и повсеместно в Беларуси, лес – занятие прибыльное. Одна только организация охоты для российских гостей приносит солидные барыши. А главное – ничего сажать, пилить и вывозить не требуется.
В общем, мечты о больших зарплатах в Кличеве сбываются. Совсем как в песенке про ОАО «Газпром»: ведь это все-таки наш общий газ, а мечты сбываются только у вас.
Приличного размера статью о натяжных потолках в Краснополье разместила местная «районка». Акцент почему-то сделан на том, что высокое качество и низкие цены натяжных потолков присущи только Краснопольщине.
Получается, что все это чуть ли не народный промысел жителей Краснопольского района. Что-то вроде хохломы и гжели.
А если без шуток, то хочется задать краснопольским журналистам только один вопрос:
Чемпионат по колке дров провели впервые в Чаусах, сообщила местная районная газета. В ходе соревнований выяснилось, что в деле этом важна не только хорошая физическая подготовка, но и сам инструмент. Оно и понятно: с тупым топором каши не сваришь.
Победители раскалывания чурок получили грамоты.
Однако вся Беларусь от мала до велика знает и без соревнований, что лучший специалист по колке дров, который чуть ли не каждый день рубит с плеча, живет вовсе не в Чаусах.
Фото: Веснік Чэрыкаўшчыны
Менавіта такі вялікі банэр з вітальнай фразай можна ўбачыць зусім недалёка ад аўтастанцыі Чэрыкава, якая ўражвае сваімі памерамі і вылучаецца архітэктурным стылем сярод іншых аднатыпных пабудоваў горада. Прычым лакалізацыя банэра дзіўнаватая, бо знаходзіцца недалёка ад туалета, які пафарбаваны ў пазітыўны светла-зялёны колер, пра зонаўскі выгляд якога зусім нядаўна пісала mogilev media.
Кампазіцыі стэнда ілюструе тое, што кіраўніцтва раёна не ведае, што цікавага можна было б паказаць турысту і чым прывабіць. У самім Чэрыкаве і раёне ёсць адметныя месцы і лакацыі, архітэктурныя помнікі і ўнікальныя прыродныя аб’екты. Але на вялікім стэндзе гэтага не бачна, хоць банэр знаходзіцца на адкрытай прасторы і добра праглядаецца. Натуральна, яго асноўная функцыя — рэкламаваць тутэйшую мясцовасць і прыцягваць увагу да горада ўжо каля аўтастанцыі. Бо менавіта тут шмат прыезджых з іншых раёнаў і рэгіёнаў Беларусі, як мінімум.
Кампазіцыйныя выявы размешчаны па абодвух баках банэра. На адным баку змешчаны выявы праваслаўнай царквы, спартыўных спаборніцтваў, гандлёвага шэрагу ў цэнтры горада, помніка захароненым вёскам Чэрыкаўшчыны, малыя архітэктурныя формы Чэрыкава, дзяўчаты ў сініх “народных” касцюмах на фоне пшанічнага (або жытняга) поля з камбайнам і азёрны прастор. На адваротным баку зноўку бачым камбайны з трактарамі, адметны будынак аўтастанцыі, упарадкаваныя зялёныя зоны ў горадзе з альтанкамі і клумбамі, цэнтральная плошча з будынкам райвыканкама і помнікам Леніна, а гэтаксама домік з аграгарадка.
Вось такая рэпрэзентацыя раёна і горада, якая насамрэч можа мала каго зацікавіць. Самае адметнае на стэндзе, які ўжо больш за дзясятак год прэзентуе мясцовасць — гэта старадаўні герб Чэрыкава, якія горад атрымаў у 1641 годзе.
Фота mogilev media
Грамадская прыбіральня знаходзіцца каля аўтастанцыі ў Чэрыкаве. Апошняя ўражвае сваімі памерамі ў невялікім райцэнтры і вылучаецца адметным архітэктурным стылем сярод іншых шматлікіх аднатыпных пабудоваў горада.
Але побач знаходзіцца грамадскі туалет, які таксама ўражвае, але з негатыўнага боку. Знешне будынак пафарбаваны ў бірузовы колер і выглядае досыць прыстойна. А вось унутры ён зусім непрывабны: прастора ў сініх фарбах, а сам туалет даўно ўжо не рамантаваўся і падобны на зонаўскую прыбіральню.
Прычым пажаўцелымі і пачарнелымі выглядаюць не толькі старыя ўнітазы, але і рукамыйнік, пабачыўшы які, рукі мыць там не з’явіцца жадання. Адзначым, што ў такім стане грамадская прыбіральня існуе ўжо не адзін год і мясцовая ўлада нічога не робіць, каб выгляд зонаўскай “парашы” каля аўтастанцыі выправіць.
Фота mogilev media
Сярод іх: Бабінавіцкі (скасаваны ў 1840), Беліцкі (у 1852 перайменаваны ў Гомельскі), Клімавіцкі, Копыскі (у 1861 годзе пераўтвораны ў Горацкі), Магілёўскі, Мсціслаўскі, Аршанскі, Рагачоўскі, Сенненскі, Старабыхаўскі (у 1852 перайменаваны ў Быхаўскі).
Оперу на словы А. Пацёмкіна “Узяцце Ізмаіла або Вельміра і Смелон” напісаў ураджэнец засценка Казлоўскі каля Прапойска (зараз – Слаўгарад) Осіп (Юзаф) Казлоўскі (1757-1831).
Казлоўскі вучыўся ў Варшаўскай капэле пры касцёле Св. Яна. Быў настаўнікам музыкі Міхала Клеафаса Агінскага.
У 1780-я гады па запрашэнні Р. Пацёмкіна пераехаў у Пецярбург, дзе хутка заваяваў усеагульнае прызнанне і аўтарытэт як кампазітар і арганізатар музычнага жыцця расійскай сталіцы, як “інспектар”, “дырэктар музыкі” імператарскіх тэатраў. Пасля вяртання на радзіму, працаваў у Прапойску кіраўніком хору і аркестра графа Мурамцава.
Адбылася 22-23 ліпеня (па стараму стылю 11-12) паміж вёскамі Салтанаўка і Фатава паміж атрадамі 7-га пяхотнага корпуса М. Раеўскага і французскімі войскамі пад камандаваннем маршала Даву.
У 9-гадзіннай бітве французы страцілі ад 1 000 да 4 200, рускія – да 2 500 чалавек.
Гарматная страляніна была чутна ў Магілёве. Значная частка корпуса Даву знаходзілася на бівуаках за Віленскай заставай.
У сувязі з боем пад Салтанаўкай вядома гісторыя пра тое, як Раеўскі ў адну з атак ішоў наперадзе палка са сваімі сынамі. Гэтая атака намалявана на знакамітай карціне Самакіша. Нягледзячы на шырокую вядомасць гэтага факта, ён з’яўляецца не больш за патрыятычнай выдумкай журналістаў, якія апісвалі ход вайны ў расійскіх газетах. Дастаткова нагадаць, што малодшаму сыну Раеўскага было ўсяго 11 год, старэйшаму – 16.
Сам Раеўскі абвяргаў гэтую гісторыю: ён сапраўды вадзіў полк у атаку са шпагай у руках, але побач з ім ішлі не сыны, а ад’ютанты і ардынарцы.
У 1912 годзе з нагоды 100-годдзя бітвы ў Салтанаўцы пабудавана мемарыяльная капліца.
Польскі педагог, дзіцячы пісьменнік, публіцыст, грамадскі дзеяч. Педагог-наватар, пачынальнік дзейнасці па абароне правоў дзяцей. Лічыцца прадвеснікам сучасных педагагічных тэндэнцый.
Адхіліўшы прапановы аб уцёках з варшаўскага гета, разам з 200 сваімі выхаванцамі загінуў у нацысцкім канцлагеры.
Гэта адбылося пасля адстаўкі кіраўніка Другога Ураду БНР Р. Скірмунта, у складанай геаплітычнай абстаноўцы.
Працаваў да лістапада 1918 года, калі быў утвораны чацвёрты Урад БНР на чале з А. Луцкевічам.
Беларускі мовазнавец. Заслужаны дзеяч навукі, доктар філалагічных навук, прафесар. Выхаванец Магілёўскага педінстытута.
Даследчык праблем сучаснай беларускай мовы, мовы старажытных беларускіх помнікаў, аўтар прац «Прыметнік у беларускай мове», «Гісторыя прыметнікаў беларускай мовы”, «Усходнеславянскія мовазнаўцы».
Памёр 4 мая 2012 года.
У залежнасці ад цяжкасці працы, калгаснік мог за дзень мець 0,5-4,0 працадні (на іх налічваліся да 50% грошы, астатняе – натурай).
Але часта яны налічваліся неаб’ектыўна. Найбольш выгаднымі былі адміністрацыйныя пасады.
Працадні праіснавалі 35 гадоў ібылі заменены заробкамі.
Калгаснікам упершыню налічылі пенсіі толькі ў 1964 годзе, большасць сельскіх пенсіянераў у 1970-1980-я гады мелі ад 12,50 да 27,00 рублёў пенсіі – следства працадзён.
Беларускі філосаф, пісьменнік. Доктар філасофскіх навук, прафесар, член-карэспандэнт НАНБ.
Аўтар прац па філасофіі, этыцы і эстэтыцы, зборнікаў паэзіі “Чужая планета”, “Блізкія далі”. Тэма радзімы, Беларусі, хараства роднай зямлі моцна гучаць у творах паэта. Перакладаў сучасную французскую і франкамоўную паэзію.
Памёр 6 лістапалда 2019 года.
Мэта – садзейнічанне міжнароднаму супрацоўніцтву ў грашова-крэдытнай сферы, стабілізацыя валютных курсаў, прадстаўленне фінансавых сродкаў партнерам.
Фінансавыя сродкі МВФ фарміруюцца галоўным чынам за кошт падпіскі яго членаў – 190 дзяржаў свету. За 30 гадоў членства (з 1992), Беларусь ад МВФ атрымала падтрымку на 3,8 мільярдаў долараў ЗША.
У лістападзе 1996 года гучна сышоў у адстаўку ў знак пратэсту супраць абвешчанага А. Лукашэнкам рэферэндуму.
У 1999 годзе вылучаўся кандыдатам у прэзідэнты, спадзяючыся такім шляхам вярнуць краіну на дэмакратычны шлях развіцця. Гэтым выклікаў рэпрэсіі з боку ўладаў супраць сябе і членаў сям’і.
М. Чыгір – палітвязень, вязень сумлення.
Адбыліся два тэрарыстычныя акты, скіраваныя супраць асоб выканаўчай улады, грамадскага маладзёжнага лагера і цывільнага насельніцтва.
Першым нападам быў выбух бомбы ва ўрадавым квартале Осла перад офісам прэм’ер-міністра Енса Столтэнберга і іншых урадавых будынкаў – загінулі 7 чалавек і 15 паранена.
Наступны больш жорсткі напад адбыўся праз 2 гадзіны ў лагеры кіруючай Працоўнай партыі Нарвегіі на востраве Уцёя. Узброены чалавек, пераапрануты ў паліцэйскага, адкрыў страляніну па ўдзельніках лагера, забіўшы 86 чалавек
Забойцай аказаўся 32-гадовы нарвежац А. Брэйвік.
Фота з адкрытых крыніц.
Заснавальнік ісламу Прарок Мухамед з групай сваіх паслядоўнікаў у сувязі з ганеннямі, якім падвяргалася новае веравучэнне ў яго родным горадзе, перабраўся з Мекі ў Медыну.
Дата гэтага перасялення (Хіджра – “адкачоўка”, “уцёкі”) пры халіфе Амары I прынята за пачатак мусульманскага летазлічэння.
Патрыярх Канстанцінопальскі Міхаіл Кіруларый, баючыся пашырэння ўплыву каталікоў на грэцкіх хрысціян, закрыў усе лацінскія манастыры на тэрыторыі Візантыі і накіраваў у Італію ліст, у якім крытыкаваў дамаганні рымскіх першасвятароў на поўную ўладу ў хрысціянскім свеце.
У 1054 годзе для вырашэння спрэчкі папа Леў IX паслаў у Канстанцінопаль сваіх паслоў-легатаў на чале з кардыналам Гумбертам для вырашэння канфлікту. У суправаджальным лісце ён заяўляў, што ніхто не мае права крытыкаваць папу і аспрэчваць яго правы (як прамога спадчынніка апостала Пятра) на вяршэнства над усімі хрысціянамі.
Знайсці шлях да прымірэння не ўдалося, і 16 ліпеня 1054 года ў саборы Святой Сафіі ў Канстанцінопалі афіцыйныя прадстаўнікі Папы Рымскага аб’явілі аб звяржэнні Патрыярха Канстанцінопальскага Міхаіла Керуларыя і яго адлучэнні ад Царквы.
У адказ на гэта 20 ліпеня патрыярх і скліканы ім сабор адлучылі ад Царквы Папу і ягоных легатаў. Ніхто тады і ўявіць сабе не мог, што падзел, які адбыўся паміж тымі Цэрквамі, якія неўзабаве назавуць Праваслаўнай і Рымска-Каталіцкай, будзе доўжыцца стагоддзямі.
Так хрысціянства раскалолася на каталіцтва і праваслаўе.
Пакінуўшы Канстанцінопаль, папскія легаты адправіліся ў Рым акруговым шляхам, каб апавясціць аб адлучэнні Міхася Кіруларыя іншых усходніх патрыярхаў. Сярод іншых гарадоў яны наведалі Кіеў, дзе сустрэліся са старажытнарускімі клірыкамі і былі прыняты пры княжым двары. Пры гэтым руская Царква захавала прыхільнасць да праваслаўя.
Мэта экспедыцыі – прабіцца як мага бліжэй да Паўднёвага полюса.
28 студзеня 1820 года адбылася сапраўды вялікая падзея – радасны крык вахтавага матроса “Зямля! Зямля!” абвясціў аб адкрыцці шостага кантынента, Антарктыды.
У пачатку жніўня 1821 года караблі шчасна вярнуліся ў Кранштадт.
На французскім беразе таксама заклалі разведвальную галерэю. Праз 2 гады, калі сумарная даўжыня падземных галерэй (дыяметр 2,8 м) з абодвух берагоў дасягнула 1 840 м, брытанскае міністэрства абароны запатрабавала неадкладнага спынення ўсіх прац, бо яны падрываюць дзяржаўную бяспеку краіны.
Да праекту вярнуліся толькі ў 1987 годзе, і 6 мая 1994 года каралева Вялікабрытаніі Лізавета II і французскі прэзідэнт Ф. Мітэран урачыста адкрылі “Еўратунэль”.
Даўжыня тунэля – каля 51 км, з іх 39 праходзяць непасрэдна пад марскім дном.
Немцы захапілі і Смаленск.
А абарончыя баі вакол Магілёва, тым часам, працягваліся.
Урачыстае мерапрыемства адбылося ў нядзелю 16 ліпеня на полі былога іпадрома з нагоды вызвалення Мінска ад нямецкай акупацыі.
У парадзе ўзялі ўдзел 30 партызанскіх брыгад. Кожная брыгада мела ўласны сцяг і плакаты. На мітынг і парад сабраліся больш за 30 000 партызан і 50 000 мінчукоў.
На парадзе была вялікая дэлегацыя байцоў і камандзіраў Чырвонай Арміі на чале з камандуючым 3-м Беларускім фронтам генералам арміі І. Чарняхоўскім.
Адкрывала парад брыгада “Народныя мсціўцы” імя В. Варанянскага. За ёй ішлі партызанскія разведчыкі, падрыўнікі, кулямётчыкі ў поўным баявым узбраенні з брыгад імя Шчорса, Чапаева, “Беларусь”, “Буравеснік”.
У калоне партызан таксама ішоў і казёл па мянушцы Малыш, які быў упрыгожаны стужкай з нямецкімі ордэнамі.
Тады зборная Уругвая нанесла паражэнне гаспадарам з лікам 2:1.
Увесь стадыён рыдаў, асабліва востра перажывалі гэтую сітуацыю бразільскія футбалісты і іх суайчыннікі. Бразілія фактычна пагрузілася ў жалобу. Штодня сталі паступаць паведамленні аб самагубствах. Неўзабаве журботны спіс ужо налічваў тры з лішнім сотні чалавек.
А ўрад Уругвая абвясціў 16 ліпеня нацыянальным святам.
Беларускі мовазнавец, гісторык, палітычны дзеяч. Доктар славянскай гісторыі і філалогіі. Працаваў у газеце «Наша ніва», выдаваў часопіс «Веда», «Незалежнік», супрацоўнічаў з Беларускім інстытутам навукі і мастацтва і яго выданнем «Запісы», часопісам «Сяўбіт», газетай «Бацькаўшчына» і іншымі.
Пасол Сейму Польшчы. Член Беларускай народнай самапомачы, Беларускай незалежніцкай партыі, навуковага аддзела Беларускай цэнтральнай рады. Удзельнічаў у працы Беларуска-амерыканскага задзіночання, Беларуска-амерыканскага звязу, сузаснавальнік Вялікалітоўскага фонду імя Л. Сапегі.
Украіна абвясціла свой намер стаць пастаянна нейтральнай дзяржавай, якая не будзе прымаць удзел у ваенных блоках і абавязуецца выконваць тры няядзерныя прынцыпы: не прымяняць, не вырабляць і не набываць ядзернай зброі.
Дэкларацыя абвяшчала права Украіны непасрэдна рэалізаваць адносіны з іншымі дзяржавамі, заключаць з імі дагаворы, абменьвацца дыпламатычнымі, консульскімі, гандлёвымі прадстаўніцтвамі.
З 1991 года Дзень незалежнасці Украіны сталі святкаваць 24 жніўня у гонар таго, што 24 жніўня 1991 года Вярхоўны савет УССР прыняў Акт аб абвяшчэнні незалежнасці.
Быў створаны віртуальна – не было ні будынка, ні фондаў, ні штата. Рэальная праца музея на базе будынка былога архірэйскага палаца на чале з першым дырэктарам Ігарам Пушкіным пачалася ў 1992 годзе. Ігар Пушкін працаваў дырэктарам у 1992-2001 гадах.
Больш за ўсё дырэктарам прабыў 7-ы дырэктар Аляксей Бацюкоў (2011-2021), пры якім праводзіліся найбольш значныя мерапрыемствы, актыўна папаўняліся фонды.
У маі 1999 года гарадскімі ўладамі выдзелена для размяшчэння службовых памяшканняў і выставачнай залы музея 1-ы паверх будынка па вул. Ленінскай, 13, дзе музей прыняў першых наведвальнікаў.
Пасля адбудовы гарадской ратушы ў 2008 годзе, музей пераведзены ў яе. У 2006 створаны філіял музея – мемарыяльны комплекс «Буйніцкае поле». Музей з’яўляецца ініцыятарам і арганізатарам міжнароднай навуковай канферэнцыі «Гісторыя Магілёва: мінулае і сучаснасць», якая праводзіцца з 1998 г.
Дзеяч рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі, беларускі гісторык. Заслужаны работнік культуры.
Удзельнік грамадзянскай і польска-савецкай войнаў. Працаваў на падпольнай рабоце ў Заходняй Беларусі. Падчас Другой сусветнай вайны – ў Войску Польскім.
З 1945 года працаваў у апараце дзяржбяспекі Польскай Народнай Рэспублікі.
З 1956 года працаваў у Інстытуце гісторыі партыі пры ЦК КПБ. Аўтар шматлікіх публікацый па гісторыі рэвалюцыйнага нацыянальна-вызваленчага руху, Камуністычнай партыі і камсамола.
Унікальнае, але ўсё роўна сумнае здарэнне адбылося ў Чэхіі. На поўдні гэтай краіны адным адзіным разрадам маланкі быў забіты цэлы статак з 22-х кароў.
У жніўні 2016 года ў Нарвегіі адным разрадам маланкі было забіта 323 алені.
Сёлета спаўняецца 99 гадоў з моманту ўтварэння Чэрыкаўскага раёна і 419 гадоў з часу з’яўлення горада. Пагэтаму было вырашана адсвяткаваць з размахам. Распачнецца святкаванне з 15 ліпеня, калі на гарадскім стадыёне ў 11.00 пройдзе таварыскі матч паміж футбольнымі камандамі з Чэрыкава і Крычава.
З 17 і па 21 ліпеня запланаваны шэраг тэматычных мерапрыемстваў ва ўстановах адукацыі і культуры: літаратурныя выставы, віктарыны, конкурсы дзіцячых малюнкаў, акцыі, квэст-гульні, экскурсіі ў гісторыка-краязнаўчым музеі. 19 ліпеня маладыя спецыялісты раёна прымуць удзел у квэст-гульні “Чэрыкаўшчына: ад вытокаў да сучаснасці”, якая пройдзе ў гарадскім парку.
Аднак асноўнае свята горада пройдзе 21 ліпеня на пляцоўцы раённага дома культуры з чатырох гадзін дня ажно да гадзіны ночы. Гасцей урачыстасці чакае святочны канцэрт, тэматычныя пляцоўкі, фотазоны, святочны кірмаш з выставамі-дэгустацыямі і продажам фермерскіх прадуктаў, сувеніраў, вырабаў дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, дзіцячымі атракцыёнамі і разнастайным гандлем – паведамляе “Веснік Чэрыкаўшчыны”.
Фота ілюстрацыйнае і “Веснік Чэрыкаўшчыны”.
Двое сяброў у аграгарадку Верамейкі Чэрыкаўскага раёна ў траўні гэтага года зладзілі страляніну па бутэльках. Перад гэтым яны выпілі – паведамляе прэс-служба судовых экспертыз. Стралялі з пнеўматычнай вінтоўкі «Hatsan» мадэлі «Dominator 200C», пазычанай у знаёмага – такая вінтоўка мае высокую дульную энэргію (больш за 13 Джоўль) і адносіцца да катэгорыі паляўнічай зброі.
Падчас стральбы па бутэльках адзін сябар перастаўляў мішэні, а другі выпадкова націснуў на спускавы кручок. Куля патрапіла роўна ў галёнку першаму мужчыне, засеўшы ў ране. Яму прыйшлося звяртацца да медыкаў, якія паведамілі праваахоўнікам пра раненне.
Высветлілася, што карыстанне вінтоўкай падобнай моцы дазваляецца толькі людзям, якія маюць пасведчанне на права палявання. На 35-гадовага жыхара Верамеек, што падстрэліў сябра, заведзена адміністрацыйная справа за незаконнае нашэнне паляўнічай зброі.
Фота ілюстрацыйнае
Абласны турзлёт “Чэрыкаўскі прывал-2023” пройдзе ў пятніцу 23 чэрвеня на тэрыторыі зоны адпачынку ў вёсцы Горкі Чэрыкаўскага раёна. Ён збярэ каманды з Горак, Клімавіч, Краснаполля, Круглага, Слаўгарада, Чавус і Чэрыкава – паведамляюць мясцовыя СМІ.
Турыстычны злёт праводзіцца з 2016 года сярод грамадзян пажылога ўзросту, якія наведваюць аддзяленні сацыяльнай рэабілітацыі, рэабілітацыі інвалідаў і дзённага знаходжання для грамадзян пажылога ўзросту на тэрыторыі Магілёўскай вобласці. Мерапрыемства праводзіцца ў рамках Нацыянальнай стратэгіі “Актыўнае даўгалецце- 2030”.
У праграму турзлёту ўключаны творчыя конкурсы, спартыўныя, інтэлектуальны і гастранамічныя спаборніцтвы.
Мэта спартыўнага форума – прыцягнуць грамадзян пажылога ўзросту, сеньёраў, да рэгулярных заняткаў фізічнымі практыкаваннямі і спортам, далучэння да здаровага ладу жыцця, павышэння працаздольнасці і даўгалецця.
Арганізатары запэўніваюць, што такія мерапрыемствы развіваюць камандны дух, садзейнічаюць устанаўленню кантактаў, умацаванню сувязей паміж сеньёрамі розных рэгіёнаў краіны.
Фота з адкрытых крыніц.
12 чэрвеня ў Чэрыкаве стартуе чэмпіянат па міні-футболе сярод аматарскіх каманд, прадпрыемстваў і арганізацый памяці ветэрана фізічнай культуры і спорту М.С.Ляпкова.
У чэмпіянаце, які будзе праходзіць па кругавой сістэме, прымуць удзел не толькі чарыкаўляне, бо плануецца ўдзел каманд з Клімавіч і Крычава. Упершыню змогуць прыняць удзел у турніры юныя футбалісты, якія дасягнулі 16-гадовага ўзросту і паспрабаваць забіць свой гол у старэйшым за сябе сапернікам – паведамляе раённая газета “Веснік Чэрыкаўшчыны”.
Гульні будуць праходзіць штотыдзень па панядзелках, серадах і пятніцах на гарадскім стадыёне.
Фота ілюстрацыйнае
