днепр экология

Парушэнні на Дняпры ёсць, высноваў няма – дзяржаўная схема ў дзеянні

Дняпро ў Магілёве працягвае задыхацца ад сцёкавых вод і смецця, але замест рэальных рашэнняў чыноўнікі абмяжоўваюцца «занепакоенасцю». Генпракуратура знаходзіць парушэнні, Мінпрыроды піша натацыі, а праблемы застаюцца — класічная схема беларускага падыходу да экалогіі.

Апошні раз калі я глядзеў на Дняпро, рэчка выглядала прыгожа, але бліжэйшы погляд адкрыў сумную праўду. Пластыкавыя бутэлькі, рэшткі пакетаў і трывожна-карычневыя плямы на вадзе. І я задумаўся: ці ведаюць у Мінпрыроды, што ў рэчкі таксама ёсць свае праблемы, якія не вырашыць адной «занепакоенасцю»?

Гэты эпізод вярнуўся да мяне на фоне паведамлення Мінпрыроды аб парушэннях, якія выявіла Генпракуратура. Аказалася, што адна з найбольш праблемных сітуацый датычыцца менавіта Дняпра ў Магілёве. Здавалася б, вось яно – дзяржава ўключылася ў праблемы экалогіі! Але чамусьці мяне не пакідае адчуванне, што гэтыя заявы нагадваюць фармальны адказ чыноўніка: гучыць пераканаўча, але ці будзе працяг?

Па дадзеных Генпракуратуры, у Магілёве сістэматычна парушаюцца нормы па скідзе сцёкавых вод у Дняпро. Гэта – ў краіне, дзе кожны год гучаць лозунгі пра чысціню і парадак. Але ад лозунгаў да дзеянняў, на жаль, шлях далёкі. Пакуль пракуратура паказвае пальцам на вінаватых, Мінпрыроды спяшаецца заявіць пра сваю «занепакоенасць». Але ці дастаткова гэтага?

Беларускія рэаліі паказваюць, што пытанні экалогіі часта становяцца другараднымі, калі на коне – эканамічныя інтарэсы. Дняпро, які для Магілёва з’яўляецца не толькі экалагічным, але і сімвалічным аб’ектам, па-ранейшаму церпіць ад прамысловых прадпрыемстваў. Калі ў Беларусі кажуць пра экалагічныя праблемы, то, як правіла, маюць на ўвазе не канкрэтныя меры, а прыгожыя прамовы пра бярозкі і буслоў. Але ці можа выжыць Дняпро, калі законы існуюць толькі на паперы, а парушэнні працягваюцца, нібыта нічога не адбываецца?

І вось, пакуль Мінпрыроды «выказвае сур’ёзную занепакоенасць», у рэальным жыцці мала што змяняецца. Парушэнні застаюцца, а адказнасць, як заўсёды, дзесьці губляецца паміж кабінетамі чыноўнікаў. Хочацца верыць, што Дняпро не толькі пачне гаварыць пракурорскім голасам, але і будзе пачуты. Іначай ад нашай экалогіі хутка застануцца толькі прыгожыя кадры на білбордах і тэлевізійных экранах. 

Якуб Ясінскі

Фота: БелТА