Пад сцягам «Спаса Нерукатворнага»: як картынг стаў часткай духоўна-вайсковага выхавання

У Бабруйскім спартыўна-тэхнічным цэнтры ДОСААФ прайшлі другія рэспубліканскія спаборніцтвы па картынг-слаламе сярод праваслаўных патрыятычных клубаў. Падлеткі ў вайсковай форме, пад сцягамі з абразамі, спаборнічалі ў гонках, якія спалучаюць у сабе элементы спорту, вайсковай падрыхтоўкі і рэлігійнай ідэалогіі.

Калі я быў падлеткам, маё лета праходзіла паміж двума палюсамі: бабулінымі градкамі і школьным дваром, дзе мы з сябрамі гулялі ў футбол. Цяпер жа, праглядаючы фатаграфіі з нядаўніх спаборніцтваў у Бабруйску, я бачу падлеткаў у вайсковай форме, якія стаяць пад сцягамі з абразамі і ўдзельнічаюць у картынг-слаламе. Гэта не проста спаборніцтвы – гэта спалучэнне спорту, вайсковай падрыхтоўкі і рэлігійнай ідэалогіі.

У Бабруйскім спартыўна-тэхнічным цэнтры ДОСААФ прайшлі другія рэспубліканскія спаборніцтвы па картынг-слаламе сярод праваслаўных патрыятычных клубаў. Удзельнічалі каля 40 юных картынгістаў з розных епархій Беларусі. Спаборніцтвы былі прысвечаны 80-годдзю Вялікай Перамогі і Дню Незалежнасці Рэспублікі Беларусь .

ДОСААФ, арганізацыя з савецкімі каранямі, якая займаецца падрыхтоўкай моладзі да службы ў арміі і патрыятычным выхаваннем, актыўна супрацоўнічае з Беларускай Праваслаўнай Царквой. З 2019 года паміж імі падпісана пагадненне аб супрацоўніцтве, у межах якога праводзяцца сумесныя мерапрыемствы, накіраваныя на выхаванне моладзі ў духу традыцыйных хрысціянскіх каштоўнасцей і патрыятызму.

У межах гэтага супрацоўніцтва дзейнічаюць праваслаўныя вайскова-патрыятычныя клубы, дзе падлеткі праходзяць фізічную і духоўную падрыхтоўку. Напрыклад, у клубе «Пересвет» у Магілёве падлеткі ўдзельнічаюць у марш-брасках на 50 кіламетраў, каб атрымаць берэт, і абавязкова наведваюць літургію па нядзелях .

Такое спалучэнне спорту, вайсковай падрыхтоўкі і рэлігійнай ідэалогіі выклікае пытанні адносна ўплыву на фарміраванне асобы падлеткаў. Згодна з Канвенцыяй ААН аб правах дзіцяці, дзеці маюць права на захаванне сваёй ідэнтычнасці, уключаючы рэлігійную і культурную прыналежнасць. Калі падлеткаў у крытычны перыяд фарміравання асобы актыўна ўцягваюць у мерапрыемствы з выразнай ідэалагічнай накіраванасцю, гэта можа мець доўгатэрміновыя наступствы для іх самасвядомасці і светапогляду.

Гледзячы на гэтыя спаборніцтвы, я задумваюся: ці сапраўды мы выхоўваем патрыётаў, ці фарміруем пакаленне, якое бачыць свет праз прызму вайсковай дысцыпліны і рэлігійнай ідэалогіі? Можа, варта задумацца, ці не лепш даць падлеткам магчымасць самастойна выбіраць свой шлях, без навязаных сцэнараў і роляў. Бо сапраўдны патрыёт – гэта не той, хто носіць форму і стаіць пад сцягам, а той, хто любіць сваю краіну і людзей у ёй.