Здарэнні

Калі дзяцінства б’ецца токам: як бяспека ператварылася ў квэст на выжыванне

У Магілёве падлетак ледзь не загінуў ад удару токам у закінутым будынку. Ён ухапіўся за аголены кабель, і толькі цуд уратаваў яго ад смерці. Але ў гэтай гісторыі страшнейшае не электрычнасць, а тое, як мы прывыклі да падобных навін.

Калі я быў дзіцем, закінутыя будынкі здаваліся мне брамамі ў іншыя cусветы. Мы з сябрамі вывучалі старыя фабрыкі, лазілі па гарышчах і падвалах, не думаючы, што гэта можа быць небяспечна. Сёння я разумею, што нам проста шанцавала. Але чаму праз дзесяцігоддзі дзеці ўсё яшчэ гуляюць у тых жа руінах, рызыкуючы жыццём?

Нядаўні выпадак у Магілёве, калі падлетак атрымаў удар токам у закінутым будынку — гэта не выпадковасць, а тэндэнцыя. Такія здарэнні здараюцца рэгулярна, і кожны раз мы дзівімся, быццам упершыню. Але ж хіба не відавочна, што закінутыя і безнаглядныя аб’екты становяцца пасткамі для дзяцей?

Улады часта закрываюць вочы на такія месцы, мяркуючы: калі будынак не выкарыстоўваецца, значыць, пра яго можна забыць. Але дзеці не ведаюць пра бюракратычныя дэталі. Яны бачаць у закінутых будынках месца для прыгод, не ўсведамляючы рызыкі.

Бацькі таксама не заўсёды могуць сачыць за сваімі дзецьмі. У рэальнасці, калі шмат хто вымушаны працаваць на двух, а то і трох працах, каб пракарміць сям’ю, кантроль за дзецьмі аслабляецца. А грамадства ў сваю чаргу хутчэй асуджае бацькоў, чым узгадвае пра ўласную адказнасць.

Замест таго, каб шукаць вінаватых, варта падумаць пра сістэмныя рашэнні. Чаму б не распрацаваць праграмы па рэкультывацыі альбо перабудове закінутых будынкаў? Чаму б не арганізаваць для дзяцей бяспечны вольны час, каб ім не даводзілася шукаць прыгоды ў разбураных сценах?

 Кожны раз, калі я чую пра падобныя выпадкі, я ўспамінаю сваё дзяцінства і ўсведамляю, як моцна нам пашанцавала. Але шанцаванне — гэта не план. Можа, пара перастаць спадзявацца на «авось» і пачаць дзейнічаць? Бо бяспека нашых дзяцей — гэта не латарэя, а нашая агульная адказнасць.

Якуб Ясінскі

Фота ілюстрацыйнае

Апошнія навіны

Буря в стакане воды или новые подходы к общежитию лифтостроителей Могилева

Тему выживания молодых специалистов в общежитии ОАО «Могилевлифтмаш» снова рассмотрели. Теперь уже более масштабно.  Подселение…

30 ліпеня, 2025

Хлеб и колбаса – на почте. В Костюковичах открывается новый магазин

Белпочта в Костюковичском районе пытается идти в ногу со временем и заменить собой закрытые магазины…

30 ліпеня, 2025

Чаму ў Гродна высылаюць чыноўнікаў з Магілёва, а ў Магілёў – з Гродна? З’явіўся новы падкаст

Выйшаў новы выпуск падкаста “Усход-Захад”, у якім яго вядучыя, краязнаўцы з Магілёва і Горадні Аляксей…

29 ліпеня, 2025

Не багі гаршчкі абпальваюць – «Арт-Жыжаль» сабраў керамістаў з усяго свету

На Бабруйшчыну з’ехаліся майстры агню і гліны з розных куткоў свету. Сёння ў Бабруйску адкрываецца…

29 ліпеня, 2025

Падаткі знікаюць, але не для ўсіх: як дзяржава “палягчае” жыццё малому бізнесу

У Беларусі абмяркоўваецца магчымасць адмены аднаго з падаткаў, што выклікала шырокую дыскусію сярод прадпрымальнікаў і…

29 ліпеня, 2025

Могилевчане с грустью смотрят на последствия урагана

Прошедший ночью 10 июля ураган до сих пор остается кошмаром в памяти жителей Могилева. Подниколье…

29 ліпеня, 2025